"การสิ้นสุดของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย"
เวลาที่ร่างกายเราตายไป เวลานั้นใจของเรา
จะมีบุญและบาปมาดึงให้ไปทางใดทางหนึ่ง
ถ้าบุญของพวกเรามีมากกว่าบาป
บุญก็จะดึงเราไปทางสวรรค์
ถ้าบาปมีมากกว่าบุญ
ก็จะดึงใจของเราไปทางอบาย
ดึงไปจนกว่าบาปกับบุญมีกำลังเท่ากัน
คือไม่สามารถดึงใจของเราให้อยู่ในอบาย
หรือดึงให้ไปสวรรค์ได้ เวลานั้นใจของเรา
ก็จะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ใหม่
เกิดมาทำบุญทำบาปใหม่
กลับมาแก่ มาเจ็บ มาตาย มาทุกข์ใหม่
จิตใจของพวกเราเป็นอย่างนี้
จนกว่าพวกเราจะได้มาพบกับพระพุทธศาสนา
มาพบกับพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
เราจะรู้จักวิธีที่จะสามารถส่งจิตส่งใจของเรา
ให้ไปอยู่ในชั้นที่ไม่ต้องกลับมา
เกิด แก่ เจ็บ ตาย อีกต่อไป
ไม่ต้องกลับไปเกิดในอบาย
ไม่ต้องไปเป็นเดรัจฉาน เป็นเปรต
ไม่ต้องไปตกนรก
มีพระพุทธเจ้าเพียงพระองค์เดียว
ที่รู้จักวิธีจะช่วยเหลือจิตใจของเรา
ให้หลุดพ้นจากวัฏฏะ
แห่งการเวียนว่ายตายเกิดได้
จำนวนภพชาติของพวกเรา
ที่ได้มาเกิด แก่ เจ็บ ตาย นี้นับไม่ถ้วน
ถ้าอยากจะรู้ว่ามากน้อยเพียงไร
ท่านบอกว่าให้เอาน้ำตาที่เราหลั่ง
ในแต่ละภพแต่ละชาตินี้ มารวบรวมเอาไว้
น้ำตาของเราที่ร้องห่มร้องไห้กันนี้
ท่านบอกว่ามีมากกว่าน้ำในมหาสมุทรเสียอีก
คิดดูก็แล้วกันว่าเราต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์
มาร้องห่มร้องไห้ เศร้าโศกเสียใจกันกี่ครั้ง
ถึงจะได้ขนาดน้ำตามากกว่าน้ำในมหาสมุทร
นั่นแหละคือจำนวนของภพชาติของพวกเรา
คือจำนวนของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ของพวกเรา
แล้วยังจะต้องเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ
จนกว่าเราจะได้มาพบกับพระพุทธศาสนา
มาพบกับคำสอนของพระพุทธเจ้า
ที่จะบอกวิธีให้พวกเราไม่ต้องกลับมาเกิด
มาแก่ มาเจ็บ มาตาย อีกต่อไป
นี่แหละคือความประเสริฐ
ของพระพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้า.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
...........................
ธรรมะในศาลา
วันที่ ๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๘
"การสิ้นสุดของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย"
ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [