|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Review : เบิร์ดเปิดฟลอร์ - กลับมาแดนซ์ครั้งนี้..คุ้มหรือไม่กับ Live Concert VCD
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่ารีวิวนี้จะให้ความเห็นอย่างตรงไปตรงมา จึงใคร่เตือนไว้ล่วงหน้าว่าอาจจะไม่เหมาะสำหรับแฟนคลับตั้งแต่ 5 ขวบยัน 70 ของพี่เบิร์ดทั้งหลาย สมควรที่จะคลิกผ่านดีที่สุด...
.....................................................................
ทุกทีที่เดินผ่านไปผ่านมาตามร้านขายวิดิโอในช่วงนี้ ไม่แคล้วต้องได้เห็นคนยืนดูคอนเสิร์ตเบิร์ดเปิดฟลอร์ที่เปิดโชว์กระหน่ำอยู่ และหลายคนที่ยอมควักกระเป๋าซื้อวีซีดีชุดนี้ มองแว็บๆ ก็รู้สึกได้ถึงความอลังการงานสร้างอยู่ไม่น้อย มีไม่กี่คนที่สามารถทำคอนเสิร์ตได้ครึกครื้นและมีคนรอคอยตามชม ทั้งโชว์สด และโชว์แห้ง (บนแผ่น) ได้ขนาดนี้ แล้วก็มีบางคนถามถึงดีวีดี แต่ได้รับคำตอบว่า..ตอนนี้มีแต่วีซีดีค่ะ
เลยอดไม่ได้ต้องคว้ากลับมาบ้านหนึ่งชุด เพราะพระราชมารดาเธอก็ request อยู่ในฐานะเป็นแฟนขาประจำ ที่สำคัญได้ข่าวว่ามีดารารับเชิญที่ชื่นชอบ นั่นคือหนูกบ สุวนันท์... แต่ปรากฏว่า ดารารับเชิญที่ได้โชว์เต็มๆ ในคอนเสิร์ต คือหนูพิ้งกี้ สาวิกา ไปซะงั้น.. คงด้วยเหตุผลที่ว่า เธอเต้นได้ดีที่สุดในบรรดาดาราสาวที่เหลือ คือ อ้อม พิยดา นุ่น วรนุช และ กบ สุวนันท์
คงจะพูดถึงสั้นๆ ในแต่ละส่วน ไม่ลงลึกอะไรมากนัก เพราะตัวคอนเสิร์ตก็ยาวว..ไม่น้อย ขืนลงรายละเอียดคงร่ายยาวกันจนหลับไปข้าง โดยส่วนตัว ต้องยอมรับว่า คอนเสิร์ตของพี่(ป้า?)เบิร์ดเธอทำได้อลังการงานสร้างทุกครั้ง ด้วยทุนและทีมงานที่พร้อมเหลือเฟือ แถมคราวนี้อาจจะถือเป็นการฉลองอายุขึ้นเลขห้าของเธอเอง ซึ่งดูๆ ไปก็ออกจะทึ่งในการดูแลตัวเอง ที่หน้ายังคงตึงเปรี๊ยะ (ด้วยโบท็อกซ์?..หุๆ ล้อเล่นนะจ๊ะ) แถมหุ่นที่ยังเข้ารูปฟิตซ้า... ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็น(มากๆ) สำหรับซูเปอร์สตาร์ทุกหมู่เหล่า โดยเฉพาะผู้อยู่ยงคงกระพันข้ามมาหลายทศวรรษเช่นนี้ กระนั้นก็ยังพอเห็นริ้วรอยความเหน็ดเหนื่อยจากคอนเสิร์ตหลายรอบ แถมยังต้องเต้นกันไม่เลิก...เฮ้อ ปูนนี้แล้วนิ ยังมาต้องผจญกับแรงกดดันทางการตลาดอีก...
แปลกใจอยู่ว่าสัญลักษณ์ของตัวคอนเสิร์ตนั้นเป็นโลโก Star of David หรือดาวหกแฉก พร้อมภาพนกเบิร์ดๆอยู่ตรงกลาง มันมีความหมายอะไรพิเศษหรือกระไร สงสัยพี่เบิร์ดคงแอบเล่นของลงยันต์ กันบรรดาปีศาจปากหอยปากปู(แบบเรา) เหอๆๆ ..ว่าไปน่าจะเป็นตัวเสริมพลังป้องกันอาการล้มกลางคอนเสิร์ตมากฝ่านิ คิดว่า...
เวทีและบรรยากาศรอบอิมแพคอารีนา ดูจะผ่านการวางแผนมาอย่างดี ดีไซน์อลังการงานสร้างทีเดียว และใช้เทคนิคของวิดิโอฉากหลังได้คุ้ม (ส่วนจะไปเหมือนคอนเสิร์ตฝาหรั่งอันไหนก็ชั่งมันเหอะ ดีไซน์มันก็วนไปวนมาเช่นนี้) และนับเป็นเวทีที่ใหญ่มากสำหรับซูเปอร์สตาร์อายุครึ่งศตวรรษที่ต้องวิ่งไปมาตลอดเวลา (ไม่รู้ทีมงานต้องเตรียมยาหอมห้าเจดีย์ไว้กี่กระปุก) แต่ข้อดีคือลงทุนกับแดนเซอร์ไม่อั้น จึงใช้พื้นที่ของเวทีได้คุ้มสุดๆ แถมยังมีแคทวอล์คยาวรอบบริเวณให้แควนๆ ได้ถึงเนื้อถึงตัวพี่เบิร์ดกันสะอกสะใจ
สิ่งที่น่าพูดถึงก่อนก็คือการเรียง Sequence ของคอนเสิร์ต ซึ่งเปิดด้วยเพลงฝาหรั่งยุคดิสโก้เฟื่องของ KC and the sunshine band คือ Thats the way I like it..(aha aha..) ก็ออกจะมันอยู่ไม่น้อยเพราะจังหวะแนวฟังกี้มันชวนให้ลุกขึ้นมายืดเส้นยืดสายอยู่ จากนั้นตามด้วยเมดเล่ย์เพลงฝรั่งอีกยาวยืด ตามมาด้วยแขกรับเชิญพิเศษอย่างน้องตู่นันทิดา ซึ่งก็เซอร์ไพรส์ในความฟิตของเธอพอควร แล้วจึงมาเข้าบรรยากาศเพลงช้าที่ชวนประทับใจของป้าแกเอง ซึ่งช่วงต่อ Sequence แต่ละช่วงก็จะมีอะไรเล็กๆ น้อยๆ มาคั่น (ให้พี่เบิร์ดได้หายใจ) จากนั้นก็ตามด้วยลีลาบอลรูมละตินแดนซ์ แล้วพลิกอารมณ์เป็นแดนซ์ลูกทุ่งแทน ตามด้วยสรุปเมดเล่ย์สารพัดเพลงลงท้าย เท่าที่จำได้คือประมาณนี้ (ดูเพียงรอบเดียว)
ทั้งหมดนี้ปรากฏอยู่ในวีซีดี 3 แผ่นด้วยกัน (ลองนึกถึงความยาวของคอนเสิร์ตดู) ส่วนแผ่นที่สามนั้นได้เพิ่มคลิปการแสดงของสามสาวดารารับเชิญ คือ อ้อม นุ่น และกบ ปิดท้ายด้วย Behind the scene ซึ่งก็น่าสนใจไม่น้อย ได้เห็นว่าซูเปอร์สตาร์ต้องทำการบ้านหนักแค่ไหนกว่าจะต้องมาขายบัตรคอนเสิร์ตราคาแพงๆ แถมมีแฟนคลับทั้งไทยและต่างชาติจากไต้หวันตามมาชมมาให้กำลังใจกันถึงที่
สิ่งที่รู้สึกคือ ออกจะสงสารป้าแกกับความยาวเกินเหตุ..ของคอนเสิร์ตที่ต้องอาศัยความฟิตและกำลังใจเป็นอันมากในการที่จะยืนหยัดกับการเต้นไม่หยุด แถมต้องยี้ออารมณ์คนดูให้สนุกอยู่ได้ไม่ตกหล่น คงอยากจะให้คนดูรู้สึกคุ้มกระมัง หากแต่การลำดับและเลือกเพลงออกจะดูไม่ลงตัวไงไม่ทราบ ทำให้อารมณ์คนดูมันขึ้นๆ ลงๆ อยู่ เลยกลายเป็นภาระที่ต้องคอยกระตุ้น ซึ่งพอทำบ่อยๆ เข้า มันก็ดูแปลกๆ อยู่
โดยเฉพาะเพลงบางเพลงที่อาจพ้นสมัยบรรดาน้องๆ ยุคนี้ เริ่มตั้งแต่เมดเล่ย์เพลงป๊อปรุ่น 60-70 พวก More than I can say, Beautiful Sunday, Love potion no.9 ฯลฯ ซึ่งเป็นเพลงที่ไม่เหมาะเอามาทำดิสโก้จังหวะเร็วๆ เลย ถ้าจะให้สนุกกับจังหวะที่ชวนเต้น การใช้แนวฟังกี้ดิสโก้นั้นน่าจะดีกว่าแต่แรกแล้ว ยังมีเพลงดิสโก้ในยุคนั้นที่มันๆ อีกหลายเพลงที่น่าจะมาทำมากกว่า เลยทำให้คนดูอารมณ์ดิ่งลงอย่างน่าเสียดาย พี่เบิร์ดเธอก็เลยต้องออกแรงมาคอย Cheer up อยู่บ่อยๆ ซึ่งดูน่าเหนื่อยใจเป็นอันมาก แทนที่จะได้มาใช้ลีลากับบทคมๆ บนเวที ทำตัวกุ๊กกิ๊กเล่นกับคนดู (ซึ่งเดี๋ยวนี้ก็คงกุ๊กกิ๊กไม่ค่อยออก มันก็ตามวัยอะนะ) แสดงให้เห็นอยู่ว่า แม้จะเป็น Live Show การเตรียมบทเตรียมเพลงที่ดีย่อมจำเป็นยิ่ง
ที่ดูขัดตาอีกประการหนึ่งคือ Costume หรือชุดประดามีของแดนเซอร์รวมไปถึงของป้าเอง ไม่ทราบว่าดีไซน์มาจากคอนเซปต์แนวไหน แรกๆ ก็แต่งตัวแพรวพราวด้วยเลื่อม แต่ใส่หมวกกันน็อค? ก็นึกไม่ออกว่าดิสโก้ย้อนไปยุคไหน.. พอย้ายมาโชว์เต้นละติน ทุกคนอยู่ในชุดแดงเพลิง ผู้หญิงยังพอดูเข้ากับสไตล์ละตินด้วยชุดกระโปรงสั้นพร้อมส้นสูง แต่ผู้ชายดั๊นแต่งเหมือนไปเข้ายิม เอ่อ..แต่สวมหมวกเหมือนไปตีกอล์ฟ แล้วก็ต้องมาเข้าคู่เต้นกันแนวบอลรูมละติน ..เหอะๆๆ แต่เอาเถอะ ก็ต้องยอมรับความแข็งแรงและลีลาการเต้นที่คมขึ้นของแดนเซอร์บ้านเรา รวมทั้ง choreographer ที่คิดท่าได้สารพัดสารพันสไตล์ ต้องขอปรบมือให้
แล้วชุดของพี่เบิร์ดเอง ก็มาแนวบอกไม่ถูกแต่ยืนพื้นด้วยแนวฮิปฮอปกางเกงยีนส์ทับด้วยสูทสั้นบ้าง..ยาวบ้าง..หางทักซิโดบ้าง ตามด้วยผ้าคล้องคอหลากแนว แถมด้วยผ้าโพกหัวเป็นญี่ปุ่นน้อยๆ เป็นชุดยืนพื้น..แนวนี้ตลอด แม้กระทั่งเข้าช่วงเปิดฟลอร์เพลงละตินแดนซ์ !! ซึ่งทำให้การเต้นแนวนี้มันไม่ถนัดเอาเลย จริงๆ มีโอกาสแล้วที่จะเปลี่ยนลุคตัวเองเป็นการ refresh หันมาแต่งแนวละตินเข้ารูปให้ดูเท่ๆ แต่ก็น่าเสียดายที่ไม่ได้ทำ
และที่สำคัญน่าจะให้ความสำคัญกับการซ้อมละตินแดนซ์ให้ดีไว้ เพราะตัวเองต้องโชว์กับนักเต้นหลายคน โดยเฉพาะแคทลียา อิงลิช ซึ่งต้องขอชมเชยว่าเธอทำการบ้านได้ดีมากทีเดียว ขนาดว่าไม่ใช่นักเต้นบอลรูมละตินมาก่อน ทำให้เห็นข้อแตกต่างของสองคนนี้ได้ชัดว่าใครทำการบ้านหรือฝึกซ้อมแค่ไหน (บอกได้เลยว่าถ้าป้าแกเปลี่ยนชุดให้รัดกุม เปลี่ยนรองเท้าเต้นซะ จะเต้นเข้าคู่ได้สบายและดูดีกว่านี้เยอะ)
แล้วการที่มาบอกว่าจังหวะที่เล่นนั้นคือ ชะ ชะ ช่ะ หรือ กัวราช่า นั้น น่าจะ Study ให้มากกว่านี้หน่อย เนื่องจากข้าพเจ้าเองเป็นนักเต้นบอลรูมละตินมาก่อน จึงขัดใจอยู่ไม่น้อย เพราะเพลงที่นำมาแปลงบนเวทีนั้น ล้วนมาในแนว แซมบ้า ทั้งสิ้น ส่วนคนออกแบบท่าเต้นก็มั่วได้เก่งมากกก เอาแจสส์ เอาแทงโก้ เอาชาช่า.. แซมบ้า.. บลาๆๆ มาปนเปเป็นขนมผสมน้ำยาได้กันกระหน่ำ ก็ไม่แปลกใจว่า ทำไมดารารับเชิญถึงเต้นได้ประดักประเดิด เพราะท่ามันผสมผเส เอาไว้โชว์ ไม่ได้มีจังหวะจะโคนไว้ให้เกาะได้เลย แล้วยิ่งแต่ละคนไม่ได้มีพื้นฐานมา (เออ..ทำไมไม่หาคนที่เต้นเป็นมาเนอะ) ก็มีแต่แม่หนูพิ้งกี้ที่ทำการบ้านมาดีกว่าเพื่อน ..ก็เลยรอดตัวไป ส่วนคนอื่นน่ะเหรอ ..ไม่จืดเรยค่ะหนู
ส่วนเกร็ดอื่นๆ ก็คือช่วงคั่นเวลาให้พี่เบิร์ดได้หายใจ (จากการลิปซิงค์..เหอๆ) ก็มีน้องตู่นันทิดา มาร้องเพลงของป้าไปหนึ่งเพลง หลังจากที่ออกมาสวิงกับ I will survive จนน่ากลัวหัวใจจะวาย แต่เธอก็ทำได้ดีพอควร ถึงแม้ท่าเต้นจะมีเบรคๆ อยู่บ้าง
ส่วนสี่สาวโชว์เกิร์ลนั้น ก็น่าสนใจไม่น้อย เป็นโชว์ที่ต้องอาศัยความสามารถในการเต้นหลากรูปแบบ ทำให้เห็นศักยภาพของน้องๆ ว่าน่าจะรุ่งได้มากกว่านี้ (ถ้าไม่ตั้งชื่อให้ดูโลว์พิกลว่าโชว์เกิร์ล..เหะๆ) ส่วนการที่มีฉากเหมือนภูติน้อยมาคั่นเวลาทำซึ้งๆ ดูแล้วแอบเผลอหลับไปหน่อยๆ ก่อนตื่นมาเจอแดนเซอร์ในชุดเหมือนจะไปจับผึ้ง ก็เง็งไปเง็งมาอยู่เล็กน้อย...
ส่วนที่ดูคึกคักกว่าน่าจะเป็นช่วงของลูกทุ่งแดนซ์ เป็นช่วงที่ดนตรีเรียบเรียงได้สนุกกว่าเพื่อน และเลือกเพลงได้ไม่เลว รีวิวบนเวทีก็พยายามคิดให้เป็นเรื่องเป็นราวซะ ถึงจะดูออกฟารั้ง ฝาหรั่งไปบ้าง (ไม่เข้ากะเพลงไงไม่รุ) ก็ถือว่าได้ทำการบ้านมาใช้ได้อยู่ ถือว่าน่าจะเป็นไฮไลท์ที่ดูสนุกกว่าทุกตอนได้ทีเดียว .... เอ๊ะ เราแอบมาชอบลูกทุ่งเมื่อไรกันเนี่ย...
จริงๆ ช่วงที่น่าสนใจอีกช่วงคือ ตอนที่ป้าแกร้องเพลงช้าๆ (และคิดว่าไม่ลิปซิงค์) ทำให้รู้สึกว่าเพลงเก่าๆ (ซึ่งเพราะกว่าเพลงใหม่) หลายเพลง ยังคงมีเสน่ห์ดึงดูดน่าฟังอยู่เสมอ แม้กระทั่งเพลง เธอผู้ไม่แพ้ ที่น้องตู่ร้อง ก็ยังน่าฟังด้วยสไตล์แปลกไปอีกแบบ ซึ่งถ้าหันมาเน้นช่วงเพลงเก่าช้าๆ ที่ไพเราะ เอามาเมดเล่ย์ น่าจะประทับใจคนดูทุกระดับได้มากกว่าเพลงเร็ว (แถมท่าเต้นเขย่าๆๆๆ) ชวนเหนื่อย..มากกว่าหลายเท่า
ถึงยังไงก็ชื่นชมความตั้งใจและทีมงานที่เพียบพร้อม กับคิวที่เป๊ะๆ สมกับเป็นมืออาชีพ ซูเปอร์สตาร์อายุครึ่งศตวรรษที่ยังมีแรงดึงดูดให้เพิ่มรอบคอนเสิร์ตขนาดนี้หาได้ไม่ง่ายในยุคนี้ ได้แต่หวังว่าคราวหน้าอาจได้ดู Live Concert ที่เป็น Live (สด) สมชื่อ อย่างที่ Madonna ทำมาแล้วทั้งร้องทั้งเต้นสดๆ ซึ่งบางทีไม่ต้องเต้นกระหน่ำมากมายอะไร เก็บสังขารไว้โชว์คุณภาพพลังเสียง เพิ่มความน่าประทับใจของเพลงเด่นๆ ที่ร้องสดได้ไพเราะ น่าจะเป็นเสน่ห์ของการแสดงสดมากกว่าโชว์อื่นใด
| Create Date : 26 เมษายน 2550 |
| Last Update : 29 เมษายน 2550 16:04:31 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1909 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: Baconbkk IP: 58.8.94.237 วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:42:35 น. |
|
|
|
| โดย: มายด์ IP: 222.123.221.216 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:20:23:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
