เบิกโรงด้วย Across The Universe หนังเพลงที่ร้อยเรียงจากเพลง 34 เพลงของ The Beatles กลายมาเป็นเรื่องเป็นราวมีตัวละครที่ใช้ชื่อตามเพลงกันได้อย่างเป็นตัวเป็นตน...
ตามด้วยอีกสารพันศิลปินตั้งแต่ All shook up ที่นำเพลงเอสวิสมาทำ ไปจนถึง Daddy Cool ที่นำเพลง Boney M ซึ่งดังระเบิดในยุค 70 มายำเป็นมิวสิคัลเรื่องใหม่ในเวสต์เอนด์ขณะนี้ แต่จะดูสนุกลื่นไหลแค่ไหนต้องถามไฮโซขามิวสิคัลทั้งหลายที่มีโอกาสบินไปดูกันเองนะจ๊ะ
ส่วน Across The Universe นั้นเล่าเรื่องได้น่าทึ่งไม่เลวเลยทีเดียวจากเพลงของ Beatles เอามาร้อยเป็นพล็อตกล่าวถึงยุคสมัยแสวงหาในปี 1960 (ตามยุคของเพลงนั่นแหละ) ที่หนุ่มสาวต่างพยายามไขว่คว้าหาแนวทางชีวิตของตนเอง เห็นความขัดแย้งของสงครามเวียตนามกับชุมชนชาวฮิปปี้ที่แสวงหาสันติในชีวิต (กับกัญชาและ LSD?)
ถึงแม้จะมีอารมณ์คล้ายๆ มิวสิควิดิโออยู่ไม่น้อย แต่ก็ร้อยเรียงได้เป็นเรื่องเป็นราวชวนติดตามอยู่ ฝรั่งมันเก่งเรื่องสไตล์อยู่แล้ว เลยมีฉากที่โชว์ Art direction ที่ตื่นตาอยู่เพียบ รวมไปถึงยังมีแขกรับเชิญดังๆ อย่างนักร้องตำนาน Joe Cocker หรือ Bono แห่ง U2 รวมไปถึงแม่ซัลม่า ฮาเย็ก แอบๆ มาทำท่าเซ็กซี่แบบกราฟฟิกในชุดพยาบาล
Sweeney Todd นั้นโด่งดังมาตั้งแต่ปี 80 ในนามของบรอดเวย์มิวสิคัล เพลงนั้นประพันธ์โดย Stephen Sondheim นักแต่งเพลงมิวสิคัลชื่อดังชาวอเมริกัน (ใครเคยดู West Side Story คงคุ้นเคยกับงานของเขาอยู่บ้าง) ดูเป็นละครเพลงที่ฉีกแนวเอามั่กๆ จากภาพพจน์สนุกสนานเริงร่าของละครเพลงกลายมาเป็นละครฮาร์ดคอร์สยองขวัญ
จริงๆ แล้วโปรเจ็กนี้มีผู้กำกับหลายคนสนใจอยู่ ตั้งแต่ Alan Parker ไปจนถึง Sam Mendes ซึ่งยอมลงทุนพัฒนามันอยู่หลายปี และอยากให้ Sondheim มาเขียนบท แต่แล้วเจ้าตัวก็ไม่อยากเขียนมันซะงั้น โปรเจ็กก็เลยคาราคาซัง จนกระทั่ง Sam Mendes กระโดดไปกำกับ Jarhead แทน
ส่วน Tim Burton นั้นเพิ่งจะอกหักมาจากโปรเจ็ก Ripleys believe it or not เพราะมันบานปลายมโหฬาร ก็เลยกระโดดเข้ามารับหน้าเสื่อซะ เราก็เลยได้ชม Sweeney Todd ฉบับสยองหยำเหยอะเหนอะๆ มืดๆ เหมือนหนังขาวดำเช่นนี้แล
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
เรื่องไหนดังติดลม ก็เอามาทำ ละคร บรอดเวย์