บนเส้นทางสายพระนิพพาน 162 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 162 162/01 คำว่าวัย..ความเสื่อมไป..แห่งสังขาร มีหลักฐาน..บ่งบอก..ไม่หลอกแน่ ขอท่านตรอง..ดูเถิด..เกิดจนแก่ ก็มีแต่..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล 162/02 ไปตามกาล..วันเวลา..รวดเร็วยิ่ง ตะวันวิ่ง..ตะวันออก..ตะวันตก พอรุ่งขึ้น..อีกวัน..มันก็วก จากตะวันตก..สู่ตะวันออก..ไม่หลอกลวง 162/03 ไม่หลอกลวง..หรอกเจ้า..เราหลอกตน ว่าเป็นคน..สุดประเสริฐ..เลิศกว่าสัตว์ แต่ก็ไล่..เข่นฆ่า..บ้าชะมัด ดีกว่าสัตว์..ตรงไหน..หาไม่เจอ 162/04 หาไม่เจอ..เธอแย่งชิง..ทั้งยิงฆ่า มุ่งพัฒนา..แต่อาวุธ..ไม่หยุดยั้ง ให้มันตรง..เป้าหมาย..ตายมากจัง เห็นหรือยัง..เล่าคุณพี่..ที่ดีกว่า 162/05 ที่ดีกว่า..ฆ่าเป็นหมู่..ดูไม่จืด เป็นด้านมืด..ทั้งนั้น..ท่านเจ้าขา ทางกลับทิศ..ด้านจิตใจ..ไม่พัฒนา เอากะลา..มาครอบไว้..ให้ตัวเลว 162/06 ให้ตัวเลว..เหลวแหลก..ไม่แปลกจิต ผู้เสพติด..อำนาจ..วาสนา เพื่อทรัพย์สิน..เงินทอง..ต้องเข่นฆ่า เป็นผู้กล้า..ทำชั่ว..ไม่กลัวเกรง 162/07 ไม่กลัวเกรง...บาปกรรม..ตัวทำก่อ ก็ขุดบ่อ..หลุมพรางไว้..ให้ตัวตก รอสิ้นสุด..หลุดโผง..ลงนรก ให้เขาหมก..เอาไว้เลย..ความเคยชิน 162/08 ความเคยชิน..ไม่ยินดี..ในทรัพย์สิน ไม่ถวิล..ยศถา..บรรดาศักดิ์ เมื่อดวงจิต..ติดเมตตา..หน้าไม่ยักษ์ มีความรัก..เสมอตน..ทั้งคนสัตว์ 162/09 ทั้งคนสัตว์..สิ่งของ..มองให้ดี ต่างก็มี..เสื่อมสลาย..ไปทั้งนั้น เขาถล่ม..ดินทลาย..วายชีวัน ชีวิตอัน..ไม่เคยแน่..สุดแค่ตาย 162/10 สุดแค่ตาย..ชีวิตวัย..ไม่เคยแน่ แค่อุแว้..ไม่เคยร้อง..ต้องตายก่อน ชีวิตวัย..ไม่เที่ยงแท้..ไม่แน่นอน ดุจละคร..โรงใหญ่..มีให้ชม 162/11 มีให้ชม..ทุกชีวี..ทั้งดีร้าย มีร่ำไห้..ผิดหวัง..นั่งหัวร่อ บ้างเงียบเหงา..เสียจัง..นั่งคอยรอ บ้างหน้างอ..เถียงกันลั่น..นั่นแหละคน 162/12 นั่นแหละคน..วุ่นวน..อลเวง กัดกันเอง..กัดคนอื่น..ให้ขื่นขม ช่างสรรหา..วาจา..อันแสนคม เชือดให้ตรม..ถึงกับว่า..ใช้ฆ่าคน 162/13 อยู่คนเดียว..สติตั้ง..ระวังคิด หลายชีวิต..สติตั้ง..ระวังพูด เอ่ยวาจา..คิดหน้าหลัง..ระวังบูด ปากเป็นตูด..พูดเหมือนตด..ก็หมดกัน 162/14 ก็หมดกัน..อันเชื่อถือ..และศรัทธา ที่สร้างมา..ยาวนาน..มันสูญหาย เป็นผู้เฒ่า..แค่อยู่นาน..มันน่าอาย น่าเสียดาย..ชั่วไหลหลาก..จากปากตน 162/15 จากปากตน..ไม่ทนกลั้น..ท่านผู้เฒ่า มันน่าเศร้า..ปล่อยให้ไหล..อย่างไร้ค่า คิดชั่วบาป..ระงับไว้..จะดีกว่า ไหลออกมา..มันเสียของ..ต้องเสียคน 162/16 ต้องเสียคน..ตนปล่อยชั่ว..ไหลออกปาก จนไหลหลาก..ไม่เป็นผู้..รู้ระงับ อันหัวหงอก..ถูกเด็กถอน..คงนอนหลับ รู้กำกับ..สติไว้..ใช้ปัญญา 162/17 ใช้ปัญญา..ควบคุม..เข้ากุมเกาะ นั่งหัวเราะ..ดีกว่า..อย่าไปสน เอาอารมณ์..เกาะเกี่ยว..ห่อเหี่ยวตน อยากเป็นคน..มีคุณค่า..วาจาน้อย 162/18 วาจาน้อย..ค่อยบอกกล่าว..ให้เข้าใจ ชี้ลงไป..แต่ละที..มีคนฟัง ไม่ใช่พูด..แต่ละคำ..ยิ่งทำพัง ส่งเสียงดัง..แต่ละที..ดีอย่างเดียว 162/19 ดีอย่างเดียว..เปิดประตู..ไปดูวัด ไปเพื่อขัด..เพื่อเกลา..จิตเราได้ วัดอารมณ์..วัดดูธรรม..ประจำใจ ว่าห่างไกล..หรือเข้าใกล้..ถึงไหนแล้ว 162/20 ถึงไหนแล้ว..ใจเจ้า..เข้ามาวัด จะโดนซัด..หงายหลัง..หรือนั่งนิ่ง เป็นผู้วาง..โลกเป็น..เห็นทุกสิ่ง หรือว่ายิ่ง..ขวางหูตา..ผู้มาวัด 162/21 ผู้มาวัด..ยิ่งขัดใจ..หรือไม่สน ผู้หวังผล..ปฏิบัติ..ขัดเกลาจิต ยิ่งสงบ..สยบย้ำ..ทำพูดคิด สลายพิษ..โลภโกรธหลง..ลงเสียที 162/22 ลงเสียที..กรรมมี..รู้หลีกหลบ ให้มันจบ..ชาติภพ..นี้ให้ได้ มันรกกรรม..นำเอาดี..ถมทับไป รู้ทำใจ..ให้ว่าง..วางลงได้ 162/23 วางลงได้..รู้เข้าใจ..ไม่โศกเศร้า กายเน่าเน่า..เรานี้..ที่รอทิ้ง บอกเดี๋ยวนี้..ก็ได้..ว่าตายจริง มากมายวิ่ง..หาหมอ..ก็ไม่รอด 162/24 ก็ไม่รอด..สักราย..ต่างตายเกลี้ยง บ้างก็เดี้ยง..ยาวนาน..ให้ท่านปลง บ้างพิการ..ยันตาย..ใจยังหลง เผาเป็นผง..จากเป็นผี..ใครหนีพ้น 162/25 ใครหนีพ้น..ไม่ได้..สักกะตน เกิดเป็นคน..มีกายหยาบ..จงทราบไว้ มีบาปติด..ผ่านชีวิต..ผ่านทั้งวัย ที่สุดไป..สู่เมรุ..กฏเกณฑ์มี 162/26 กฏเกณฑ์มี..ดีก็ยิ้ม..อิ่มอุรา มีปัญหา..ก็วายวุ่น..นั่งครุ่นคิด มากมายทุกข์..อ่อนเพลีย..ระเหี่ยจิต ยิ่งทำผิด..ก็ยิ่งเพิ่ม..เติมโทษตน 162/27 เติมโทษตน..เวียนวน..ไม่รู้จบ ผู้สงบ..ระงับ..รู้ยับยั้ง ปรารถนา..แห่งเรา..ก้าวข้ามฝั่ง ปัญญาหลั่ง..ไหลมา..ตาสว่าง 162/28 ตาสว่าง..อย่างผู้ตื่น..ผู้เบิกบาน ผู้ต้องการ..จะจบ..เรื่องภพชาติ ขัดเกลาจิต..ให้แพรวพราว..ขาวสะอาด เพื่อประกาศ..จุดยืน..มุ่งขึ้นบน 162/29 มุ่งขึ้นบน..หลุดพ้น..จากโลกา เป็นผู้มา..เพื่อจะไป..อย่างไร้ห่วง มาใช้กรรม..มากมายเชียว..คอยเหนี่ยวหน่วง เป็นทั้งบ่วง..คอยรัดรึง..ตรึงเอาไว้ 162/30 ตรึงเอาไว้..ใช้ปัญญา..พาหลุดพ้น ความอดทน..อดกลั้น..นั้นต้องด้วย มีกระแส..แห่งบุญ..คอยหนุนช่วย ก่อนจะม้วย..มรณา..จงหาทาง 162/31 จงหาทาง..เดินตน..เถิดคนดี เป็นผู้มี..สติมั่น..สัมปชัญญะ สิ่งไม่ดี..ไม่ยุ่ง..มุ่งเพื่อละ จงมานะ..พยายาม..ก้าวข้ามไป 162/32 ก้าวข้ามไป..โลกโลกา..อย่าไปสน ทุกแห่งหน..เสื่อมสลาย..ไปทั้งสิ้น มากสรรเสริญ..นินทา..เป็นอาจิณ ผู้ใช้ลิ้น..ลวงหลอก..บอกสบาย 162/33 บอกสบาย..แต่ไร้..ราคาคน ผู้ทำตน..จิตใจต่ำ..ว่าล้ำเลิศ ผู้กอบโกย..โดยเข่นฆ่า..ว่าประเสริฐ จึงได้เกิด..กาลียุค..ขึ้นทุกที 162/34 ขึ้นทุกที..เพราะว่ามี..แต่เสื่อมลง มีแต่หลง..วิ่งตามจริง..กับสิ่งล่อ แต่สุดท้าย..แท้ที่จริง..วิ่งชนตอ นายกรรมรอ..ใช้สิทธิ์..ปิดบัญชี 162/35 ปิดบัญชี..กรรมเก่า..เข้าแถวรอ อีกที่ก่อ..กรรมใหม่..ก็ไล่จี้ ยิ่งมัวเมา..ก็ยิ่งไล่..ใกล้ทุกที หมดทางหนี..ก็ลากลง..ปลงไม่เป็น 162/36 ปลงไม่เป็น..มองไม่เห็น..สัจธรรม มีแต่นำ..บาปชั่ว..ติดตัวตน ถ้าตราบใด..กรรมฝ่ายดี..ยังมีผล ก็ไม่สน..มุ่งก่อกรรม..ถลำลึก 162/37 ถลำลึก..ไม่นึกถึง..ความดีใด ว่ามีชัย..ต่อทุกสิ่ง..วิ่งไปหน้า ถึงวันดี..ไปถูกที่..ถูกเวลา ม่านน้ำตา..ก็ไหลหลั่ง..ดั่งสายฝน 162/38 ดั่งสายฝน..หล่นไหล..เป็นสายธาร ทรมาน..ทรกรรม..ช้ำสุดทน เห็นน้ำตา..ใครใคร..ไม่เคยสน พอถึงตน..เข้าบ้าง..เป็นอย่างไร 162/39 เป็นอย่างไร..คนไม่ทุกข์..ไม่เคยมี มีบัญชี..แตกต่างกัน..ท่านทั้งหลาย แต่ทุกอย่าง..ต่างมุ่งหน้า..หาความตาย รอดสักราย..ไม่เคยมี..นี่ความจริง 162/40 นี่ความจริง..เรื่องวิ่งหนี..ไม่มีแน่ มีก็แต่..หลังความตาย..ไปสูงต่ำ ยังหลงทาง..ก็เวียนว่าย..ไปมาซ้ำ ทุกข์ตอกย้ำ..ให้ปัญญา..หาทางหนี 162/41 หาทางหนี..ทีไล่..ไม่เหลียวหลัง รู้ปลูกฝัง..จิตสำนึก..ให้ลึกสุด อยู่ในดี..พอกันที..แดนมนุษย์ สลัดหลุด..ทุกห่วง..บ่วงร้อยรัด 162/42 บ่วงร้อยรัด..กรรมตามรุก..บุกประชิด ใช้ความคิด..ปัญญา..หาทางหลบ เผชิญหน้า..อย่างกล้าหาญ..ถ้าพานพบ นิ่งสงบ..สยบไว้..อย่าไหวหวั่น 162/43 อย่าไหวหวั่น..ทุกปัญหา..มีทางออก ไม่อยากหรอก..ยอมรับ..กับทุกสิ่ง มันมีกฏ..แห่งกรรม..ตามเป็นจริง อดทนนิ่ง..ยอมรับได้..อยู่ไม่นาน 162/44 อยู่ไม่นาน..อดีตนั้นหนา..อย่ารื้อฟื้น ขอจงตื่น..กับปัจจุบัน..อันสดใส อนาคต..ยังไม่ถึง..อย่าพึ่งไป จงดึงใจ..เข้ามาจับ..กับปัจจุบัน 162/45 กับปัจจุบัน..อันมีค่า..อย่าปล่อยผ่าน มองรอบด้าน..ทำแต่ดี..ย่อมมีผล เหมือนถากถาง..ทางไป..ให้แก่ตน รู้อดทน..เมื่อนายกรรม..กระทำการ 162/46 กระทำการ..กรรมชั่วดี..มีทันใด ไหว้เขาไป..เขารับไหว้..ทันใดนั้น ยิ้มส่งไป..เขายิ้มให้..เช่นเดียวกัน ช่วยเขานั้น..พึงพอใจ..รักใคร่เรา 162/47 ไปด่าเขา..ฆ่าตีใคร..ใจคับแค้น มันอัดแน่น..ในทันที..ที่ทำเขา เขาก็ด่า..เขาฆ่าตี..ทันทีเรา เห็นไหมเล่า..กรรมปัจจุบัน..มันก็มี 162/48 มันก็มี..จิตอาฆาต..คิดมาดร้าย ทำเขาตาย..ทำเขาเจ็บ..เก็บฝังแน่น มีทั้งเจ็บ..มีทั้งตาย..ได้ตอบแทน ทำลายแกน..กฏแห่งกรรม..อย่าทำชั่ว 162/49 อย่าทำชั่ว..ทำตัวดี..มีเหตุผล รู้อดทน..ผลกรรม..กระหน่ำใส่ รู้หลบหลีก..น้อมรับ..ระงับไว้ สงบใจ..เมตตาแผ่..มีแต่ดี 162/50 มีแต่ดี..เป็นที่ตั้ง..นั่งนอนเดิน ก็เพลิดเพลิน..ชีวิต..ผู้คิดตัด ใช้สติ..ปัญญา..รู้แจ้งชัด ก็ปฏิบัติ..ถูกทิศ..ใช้จิตเป็น 162/51 ใช้จิตเป็น..เข็นจิตไป..ในทางดี ทุกบัญชี..มีแต่ใส..ไร้มัวหมอง คนเดินดิน..ศีลรักษา..ปัญญาตรอง ชั่วไม่มอง..รับรอง..ไม่หมองมัว 162/52 ไม่หมองมัว..หัวใจ..ไร้มลทิน แม้ไม่สิ้น..ผลกรรม..เคยทำไว้ เมื่อตั้งจิต..ปรารถนา..รักษาใจ จิตว่องไว..ใช้ปัญญา..หาทางพ้น 162/53 หาทางพ้น..ค้นทางไป..ด้วยใจตน รู้อดทน..รู้อดกลั้น..ท่านทั้งหลาย ต้นความชั่ว..เราไม่ปลูก..ถูกทำลาย ร่มสบาย..ต้นความดี..มีดอกผล 162/54 มีดอกผล..ปัจจบัน..อันสุขใจ ทำสิ่งใด..ล้วนดี..ไม่มีโทษ ไม่เป็นผู้..เบียนเบียด..ไม่เคียดโกรธ มากประโยชน์..ปัจจุบัน..ยันภพหน้า 162/55 ยันภพหน้า..ไม่ประสงค์..ลงมาเกิด หนทางเปิด..สวรรค์พรหม..นิพพานได้ มุ่งปฏิบัติ..รู้ขัดเกลา..เราที่ใจ เพื่อจะไป..ถึงจุด..ที่สุดธรรม 162/56 ที่สุดธรรม..มากกำไร..ในการเกิด ผู้เตลิด..ทีละขั้น..จนท่านพบ ผู้ดวงจิต..ไร้หดหู่..เพราะรู้หลบ เมื่อประสบ..สิ่งล่อ..ก็ไม่หลง 162/57 ก็ไม่หลง..เป้าประสงค์..ไม่เปลี่ยนแปลง เฒ่าไร้แรง..สติตั้ง..นั่งนอนคิด ถึงป่วยไข้..ใกล้ตาย..สบายจิต รู้ชีวิต..เป็นเช่นนี้..ที่โลกา 162/58 ที่โลกา..มาแล้วไป..เพื่อใช้กรรม และกระทำ..คุณความดี..ให้มีผล ให้บังเกิด..แต่คุณ..บุญกุศล ประโยชน์ตน..โดยแท้..แค่ทำเอง 162/59 แค่ทำเอง..ด้วยจิต..คิดแต่ดี ลงบัญชี..แต่บุญ..ตุนให้มาก ประดุจน้ำ..เย็นใส..อันไหลหลาก เป็นการจาก..จบกิจ..ปิดบัญชี 162/60 ปิดบัญชี..แดนมนุษย์..หยุดทุกอย่าง รอทิ้งร่าง..แก่เฒ่า..นี่เผาทิ้ง สัจจธรรม..กายนี้หนา..ไร้ค่าจริง จิตคือสิ่ง..ที่เหลือ..เพื่อจะไป
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
