บนเส้นทางสายพระนิพพาน 157
บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 157

157/01

มาพาไป..ฝั่งตรงข้าม..กับความสุข

ไปรับทุกข์..กับผลกรรม..เราทำไว้

มีสาเหตุ..เกิดจากเรา..ไม่เข้าใจ

หลงอาลัย..ในกายคน..สัตว์สิ่งของ

157/02

สัตว์สิ่งของ..ยศถา..บรรดาศักดิ์

ไปหลงรัก..มันเข้า..น่าเศร้าจิต

เรียกเกิดมา..เสียหาย..กายชีวิต

ไม่รู้คิด..ถูกหลอก..ออกนอกทาง

157/03

ออกนอกทาง..วางไม่ได้..ก็ตายเปล่า

ไม่เอาอ่าว..ทนงตน..คนต้องก้ม

เป็นชีวิต..อนิจจัง..ถอยหลังล้ม

ผู้รู้ก้ม..หรอกเธอเอ๋ย..ถึงเงยหน้า

157/04

ถึงเงยหน้า..เพราะข้า..ก้มนอบน้อม

ผู้รอบล้อม..ยกขึ้นมา..เพราะข้าต่ำ

ผู้เขย่ง..ในไม่ช้า..หน้าขมำ

ผู้วิ่งนำ..ในไม่ช้า..จะล้าแรง

157/05

ใช้ธรรมมา..พิจารณา..กายเราดู

อ้าวกายกู..บริสุทธิ์..ซ่ะที่ไหน

มันธาตุสี่..ดินน้ำ..และลมไฟ

รวมกันไว้..หายใจอยู่..เป็นผู้ยัง

157/06

เป็นผู้ยัง..แต่ก็ตั้ง..อยู่ไม่นาน

มีร้อยกาล..เป็นเป้า..เข้าไม่ถึง

อุปสรรค..มากมาย..ให้เท่งทึง

ผู้รู้จึง..เข้าหาธรรม..คลำทางหนี

157/07

คลำทางหนี..ชีวิต..ยังดำเนิน

มองให้เพลิน..กายนี้..มันดีไหม

มันสะอาด..หรือสกปรก..ประการใด

ลองเอาใจ..เอาจิต..พิจารณา

157/08

พิจารณา..กายกู..ดูสวยหล่อ

เหมือนขี้ห่อ..ผ้าไหม..นอกใสสด

พอลอกหนัง..ออกมา..น่ารันทด

เลือดสดสด..น่าดูไหม..ใคร่อยากอ้วก

157/09

เลือดหล่อเลี้ยง..กล้ามเนื้อ..เส้นเอ็นโยง

อันมีโครง..กระดูก..อยู่ภายใน

โครงของสู..ก็มีอยู่..จงจำไว้

อย่าตกใจ..เห็นโครงเขา..เราก็มี

157/10

โพรงภายใน..ถ้าอยากรู้..เขียงหมูมี

เลือกดูที..ก็เหมือนคน..ชนทั้งหลาย

พิจารณา..เพ่งพิศ..ให้จิตคลาย

ว่าร่างกาย..นอกในนั้น..สะอาดไหม

157/11

สะอาดไหม..แล้วไฉน..ถูสบู่

ตื่นแล้วสู..ล้างหน้าตา..มาแปรงฟัน

ไม่อาบน้ำ..ไม่ล้างหน้า..ดูสักวัน

คงพากัน..หนีหน้า..อ้าปากเหม็น

157/12

อ้าปากเหม็น..เห็นขี้..ที่ขับออก

ฉันขอบอก..ไว้ที่นี่..ขี้ตาหู

ทั้งขี้ฟัน..ขี้เหงื่อไคล..ไหลตามรู

หนักเบาสู..ขี้ทั้งสิ้น..แม้กินดี

157/13

แม้กินดี..เลือกสรร..กันสุดสุด

กว่าจะหลุด..ลงท้อง..ต้องปรุงแต่ง

ต้องสะอาด..นำหน้า..ราคาแพง

ต้องแสดง..คุณค่า..ทางอาหาร

157/14

ทางอาหาร..บำรุงเลี้ยง..กายอย่างดี

ขอถามที..มันหยุดแก่..ลงบ้างไหม

แก่ทุกวัน..มันเดินหน้า..หาความตาย

ประคองกาย..เสียเวลา..มาประคองใจ

157/15

มาประคองใจ..กายมันทุกข์..ไม่รู้สิ้น

เดี๋ยวก็กิน..เดี๋ยวก็ถ่าย..เดี๋ยวก็หิว

ถึงเวลา..หิวเหลือเกิน..เดินตัวปลิว

พอหายหิว..ตายละหวา..ผ่าง่วงนอน

157/16

ยังไปรัก..ไปหลง..มันอีกหรา

โง่ก็หา..ร่างใหม่..ไม่สิ้นสุด

ได้กายคน..ยังดี..เป็นมนุษย์

แต่ถ้ามุด..ไปเป็นสัตว์..จัดว่าซวย

157/17

เป็นอันว่า..รักกาย..ไร้ประโยชน์

มันเป็นโทษ..มากมาย..หลายปัญหา

ยังเจ้าเวร..นายกรรม..ที่ตามมา

ตัดปัญหา..คือตัดกาย..ไม่หวนคืน

157/18

ไม่หวนคืน..ยืนยัน..ว่ามันทุกข์

มันจะสุข..ได้ยังไง..เล่าคุณพี่

เดี๋ยวปวดหนัก..ปวดเบา..เอาละซี

ช่วยบอกที..พี่สุขา..อยู่หนใด

157/19

อยู่หนใด..ถ้าไกล..สุดจะกลั้น

ซวยละท่าน..เขื่อนพัง..ทำจังได๋

ผู้แก่เฒ่า..ทำเน่าเหม็น..เวรแล้วไง

ถ้าแค่เบา..ก็แล้วไป..อายนิดเดียว

157/20

อายนิดเดียว..แค่เยี่ยวราด..กางเกงตน

ทำหน้าทน..น้ำหกใส่..ไปต่อได้

หัวเราะช่าง..ไม่แก่มั่ง..ก็แล้วไป

เคยหัวเราะ..คนแก่ไว้..มันเข้าตัว

157/21

จงเรียนรู้..มีคู่กรรม..ช่วยนำทาง

จงสว่าง..ด้วยปัญญา..หาทางออก

ต้องขอบคุณ..การบีบคั้น..ฉันขอบอก

อดทนดอก..พิจารณา..ปัญญามี

157/22

ปัญญามี..โลกไม่ช้ำ..ธรรมไม่ขุ่น

ยังอบอุ่น..ครอบครัว..ตัวไม่หมอง

ดึงจิตรา..พิจารณา..หันมามอง

โอกาสทอง..เมื่อใจจิต..เราคิิดเป็น

157/23

เราคิดเป็น..ก็เห็นกรรม..ที่เกาะตน

ต้องอดทน..อดกลั้น..ท่านเจ้าขา

แค่เศษกรรม..เคยเหยียบย่ำ..ทำเขามา

สุขอุรา..เมื่อคิดได้..ใช้ชีวิตเป็น

157/24

ใช้ชีวิตเป็น..จะเห็น..สัจจธรรม

ชดใช้กรรม..ไม่ใช่ใคร..คนใกล้ชิด

ทั้งลูกหลาน..ผัวเมีย..ญาตสนิท

ต่างมีสิทธิ์..โดนได้..ไม่ระวัง

157/25

ไม่ระวัง..ชีวิตพัง..เอาง่ายง่าย

แต่ก็ได้..คนใกล้ชิด..ช่วยชูขึ้น

ผู้ชดใช้..มองเห็นชัด..ช่วยหยัดยืน

เขาผู้ยื่น..มือมา..พาเราเดิน

157/26

พาเราเดิน..ไปถึงจุด..สิ้นสุดกรรม

อาจต้องจำ..ใจพราก..จากที่สุด

เพราะทุกคน..ที่มาได้..กายมนุษย์

ในที่สุด..ชีวาวาย..ตายจากกัน

157/27

ตายจากกัน..นั้นเห็นโทษ..ความพลัดพราก

มันทุกข์มาก..ทุกข์มาย..ใจจะขาด

ยอมทุกสิ่ง..ทิ้งทุกอย่าง..ถ้าสามารถ

มีอำนาจ..พาเขาคืน..ขอยืนยัน

157/28

ขอยืนยัน..มันเป็นไป..ไม่ได้ดอก

ที่อยากบอก..ถึงเขาฟื้น..คืนวันนี้

ในวันหลัง..เขาก็ยัง..ตายอยู่ดี

มันไม่มี..ที่ไม่ตาย..ในโลกา

157/29

ในโลกา..มาตัดโลภ..โดยให้ทาน

ถ้าต้องการ..ตัดโกรธ..ใช้เมตตา

ตัดความหลง..ตรงด้วยจิต..ปรารถนา

ก็ต้องหา..ความจริง..สิ่งทั้งปวง

157/30

สิ่งทั้งปวง..เสื่อมสลาย..ไม่คงที่

มีทั้งดี..มีทั้งชั่ว..ในตัวตน

พิจารณา..ให้หนัก..หลักเหตุผล

แล้วฝึกฝน..ให้ชำนาญ..มองการณ์ไกล

157/31

มองการณ์ไกล..สิ้นเยื่อใย..เสียทีเถิด

กับการเกิด..การตาย..ไม่รู้สิ้น

รักบุคคล..สัตว์วัตถุ..ไม่ได้กิน

ขอเพียงดิ้น..ให้หลุด..หยุดชาติภพ

157/32

หยุดชาติภพ..คบเพียงรัก..ด้านสงเคราะห์

เมตตาเพราะ..ปรารถนา..ให้เป็นสุข

ความปราณี..อยู่ที่ใด..ช่วยไล่ทุกข์

เป็นผู้ลุก..จากหลับไหล..ได้ตื่นตน

157/33

ได้ตื่นตน..ข้ามพ้น..นี่ของเรา

ไม่มัวเมา..ร่างกาย..สัตว์วัตถุ

มีจิตใจ..แจ่มแจ้ง..แทงทะลุ

ใครยั่วยุ..แย้มยิ้ม..อิ่มแล้วจ๊ะ

157/34

อิ่มแล้วจ๊ะ..มนุษย์สมบัติ..กัดกันเพลิน

กลัวเหลือเกิน..เกิดกาย..วายชีวิต

สวรรค์สมบัติ..พรหมสมบัติ..ขอตัดสิทธิ์

ขอพิชิต..นิพพานสมบัติ..ตัดเกิดตาย

157/35

ตัดเกิดตาย..ไม่ถึง..ก็ช่างมัน

ค้างสวรรค์ค้างพรหม..พอชมไหว

ถ้าจิตมั่น..มันใสพอ..ค่อยต่อไป

คือตั้งใจ..แดนมนุษย์..ชาติสุดท้าย

157/36

พระพุทธองค์..ทรงตรัส..ชัดที่สุด

กายมนุษย์..เกิดขึ้น..ในเบื้องต้น

แล้วเปลี่ยนแปลง..เรื่อยไป..ร่างกายตน

แล้วไม่พ้น..แตกสลาย..ในที่สุด

157/37

ในที่สุด..เห็นความจริง..สิ่งทรงกล่าว

จริงหรือปล่าว..ครอบครัวตน..คนรอบกาย

เห็นทุกคน..ต่างเกิดมา..พากันตาย

จิตก็คลาย..จากมานะ..ละทนง

157/38

ละทนง..พระพุทธองค์..ตรัสตรงแท้

เมื่อเชื่อแน่..คุมกายใจ..ไม่ทำผิด

ควบคุมศีล..ไม่ให้หลุด..สุดชีวิต

พูดทำคิด..ไม่เป็นภัย..ไปแต่นี้

157/39

ไปแต่นี้..แต่ยังมี..นายกรรมเก่า

ตามเขย่า..ไล่ขย่ม..สมความผิด

เอากุศล..ของตนแล..แผ่อุทิศ

ถึงมากฤทธิ์..กระทบกาย..ใจไม่ถึง

157/40

ใจไม่ถึง..เพราะมุ่งมั่น..ขยันเข้า

ไม่มัวเมา..ในชีวิต..คิดแต่ตัด

เพียงแค่กลับ..จิตฉับพลัน..บ้านเป็นวัด

ปฏิบัติ..ธรรมได้..สบายเลย

157/41

สบายเลย..ท่านเอย..ได้บวชใจ

ไม่เป็นพิษ..เป็นภัย..กับใครนี่

ก็ฝึกหัด..ขัดเกลา..เอาแต่ดี

มันก็มี..แต่ได้..กำไรตน

157/42

กำไรตน..คนทำ..ย่อมได้รับ

ผู้ยังหลับ..ไม่รับรู้..หาได้ไม่

ผู้ปฏิบัติ..ถูกต้องครับ..ได้รับไป

ร้อนไม่ใช่..ใจชุ่มเย็น..จึงเป็นธรรม

157/43

จึงเป็นธรรม..คุณลอง..มองสักนิด

มีชีวิต..เราหามา..เพื่อใช้สอย

ตายแล้วแบก..ไปไม่ได้..สักกะหน่อย

เหมือนกับปล่อย..อารมณ์ไป..ใจสบาย

157/44

ใจสบาย..ไม่ยึดติด..ให้จิตหนัก

มีแต่หลัก..ธรรมดา..เกิดมาทุกข์

จิตไม่จับ..เอาไว้..ก็ไม่จุก

จะนั่งลุก..นอนยืนเดิน..เพลินสบาย

157/45

เพลินสบาย..เห็นความตาย..ธรรมดา

กายกายา..เสื่อมสลาย..ในที่สุด

ตายไม่เหลือ..เมื่อเราเกิด..แดนมนุษย์

หาทางหยุด..ดิ้นให้หลุด..จากบ่วงมาร

157/46

ทานการให้..เป็นบันใด..สู่นิพพาน

เพราะว่าทาน..ตัดความโลภ..เห็นได้ชัด

เมื่อไม่โลภ..สบายใจ..ได้ฝึกหัด

ก็ค่อยตัด..โกรธหลง..ลงไปได้

157/47

ลงไปได้..ใช้ทานศีล..ภาวนา

เป็นธรรมดา..ผู้มีธรรม..จดจำไว้

จะออกเสียง..หรือภาวนา..อยู่ในใจ

ก็ทำไป..ตามศรัทธา..ไม่ว่ากัน

157/48

ไม่ว่ากัน..ทำการงาน..ภาวนา

ยังดีกว่า..ทำไป..หายใจทิ้ง

ทำให้ชิน..เป็นฌาน..มันได้จริง

ทำทิ้งทิ้ง..ขว้างขว้าง..จ้างก็ไม่ได้

157/49

อันบุญทาน..นั้นได้..แต่ตั้งใจ

ถึงตายไป..ไม่ได้ทำ..ย้ำบุญได้

เพราะจิตดี..โมทนา..ยังได้ไป

นี่เต็มใจ..ตั้งใจ..จะไปทำ

157/50

จะไปทำ..กรรมดี..มีเจตนา

สุขอุรา..จะได้ทำ..บุญกุศล

ก็ยิ้มแย้ม..แจ่มใส..ใบหน้าตน

บอกผู้คน..มาร่วมด้วย..ช่วยงานบุญ

157/51

ช่วยงานบุญ..คุณเป็นหลัก..ปักให้มั่น

ให้คุณท่าน..ฉันเธอ..ได้เข้าถึง

ให้ทานบุญ..แสงธรรม..เป็นที่พึ่ง

จิตเป็นหนึ่ง..มุ่งหน้า..ฝ่าฟันไป

157/52

ฝ่าฟันไป..ไม่ไหวหวั่น..อันขวากหนาม

จงก้าวข้าม..หลุมบ่อ..ขุดล่อไว้

ผู้มั่นคง..ไม่หลงทิศ..คิดได้ไว

มีแต่ใจ..บริสุทธิ์..จึงหยุดได้

157/53

จึงหยุดได้..ชาติภพ..จบกันที

เอาความดี..บริสุทธิ์..หยุดให้ได้

เกิดเป็นคน..ไม่ค้นหา..น่าเสียดาย

เอาแต่ตาย..เกิดซ้ำ..ตอกย้ำกรรม

157/54

ตอกย้ำกรรม..จำไม่ได้..เจ้าชาติภพ

ว่าเคยพบ..รบใคร..ที่ไหนบ้าง

เที่ยวฆ่าแกง..แทงใคร..ให้อับปาง

หรือได้สร้าง..คับแค้นใจ..กับใครบ้าง

157/55

กับใครบ้าง..ต่างไม่รู้..อดีตกัน

ปัจจุบัน..จงทำดี..อย่างที่สุด

หวังจะได้..ไม่เกิดกาย..เป็นมนุษย์

ต้องการหลุด..ออกจากห่วง..พ้นบ่วงกรรม

157/56

พ้นบ่วงกรรม..นำไปสู่..ผู้ข้ามพ้น

ด้วยการค้น..หาทาง..อย่างอดทน

แม้เจ้ากรรม..ดึงไป..ก็ไม่สน

เพราะทราบผล..สุดท้าย..ทางไหนดี

157/57

ทางไหนดี..มุ่งหน้า..อย่าถอยหลัง

มีความหวัง..รออยู่..สู้ตายแน่

พาจิตไป..ให้ถึงก่อน..จะนอนแผ่

พอเหลือแต่..กายเน่าตน..อย่าสนใจ

157/58

อย่าสนใจ..กายเน่า..รอเผาทิ้ง

เป็นเรื่องจริง..ที่สุด..ของจุดจบ

อันมนุษย์..ทุกท่าน..ต้องพานพบ

ผู้รู้รบ..กับใจ..ผ่านไปได้

157/59

ผ่านไปได้..ใช้ปัญญา..พาจิตผ่าน

แต่ละด่าน..ผ่านได้..หัวใจพอง

เมื่อยิ่งขัด..ยิ่งเกลาใจ..ให้ใสผ่อง

เมื่อยิ่งส่อง..ก็ยิ่งใส..ใช้ได้เลย

157/60

ใช้ได้เลย..รอเวลา..พาจิตผ่าน

แต่ละด่าน..รอดัก..มีมรรคผล

ธรรมน้อยใหญ่..หลั่งไหล..มาสู่ตน

ให้ขุดค้น..หาทางผ่าน..ทุกด่านไป







Create Date : 05 ตุลาคม 2556
Last Update : 6 ตุลาคม 2556 0:31:52 น.
Counter : 744 Pageviews.

2 comments
  
สวัสดีคร้า ไม่มีอะไรจะ comment นะค่ะ ขณะนี้ ให้กำลังใจคนดีของสังคมเสมอค่ะ
โดย: Farmer27 IP: 180.183.214.75 วันที่: 5 ตุลาคม 2556 เวลา:22:20:21 น.
  
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมยามผู้เฒ่า อิอิ
โดย: เฒ่าจอย วันที่: 5 ตุลาคม 2556 เวลา:22:31:15 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เฒ่าจอย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]



New Comments
ตุลาคม 2556

 
 
1
3
4
7
8
9
11
12
13
15
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
29
30
31
 
 
All Blog