บนเส้นทางสายพระนิพพาน 161 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 161 161/01 สิ่งที่ต้อง..ศึกษา..หาใส่ตัว คือละชั่ว..ทำทาง..สว่างใจ ฝึกสมาธิ..ภาวนา..ของตนไป ทำให้ใจ..สุขสงบ..พบร่มเย็น 161/02 พบร่มเย็น..สวดมนต์..เป็นยาทา วิปัสนา..เป็นยากิน..ฆ่าสิ้นเชื้อ ฆ่ากิเลส..เหตุแห่งทุกข์..ได้ทุกเมื่อ ผู้ไม่เชื่อ..ไม่เป็นไร..ให้เจอเอง 161/03 ให้เจอเอง..ดีกว่า..หาว่าหลอก เป็นผู้บอก..แสนลำบาก..ยากจะเชื่อ ไม่ใช่ตน..คนอื่น..จึงคลุมเครือ เสียเลือดเนื้อ..น้ำตา..เชื่อมาเอง 161/04 เชื่อมาเอง..ตามพบ..ประสบการณ์ เดินผ่านม่าน..น้ำตา..จึงว่าใช่ อันผู้เฒ่า..หวังดีดอก..จึงบอกไว้ ไม่คิดใช้..อายุมาก..ลากใครลง 161/05 ลากใครลง..คงไม่งาม..ผิดความหวัง ต้องการฝัง..ความคิด..จิตงดงาม ไม่เคยคิด..ล่วงเกิน..หรือลามปาม มีแต่ความ..หวังดี..ที่หัวใจ 161/06 ที่หัวใจ..ไม่รังเกียจ..ทุกชั้นชน ต่างเป็นคน..มารับกรรม..กันทั้งสิ้น บ้างมากล้น..บางคนพอ..บางคนดิ้น เราทั้งสิ้น..รอเวลา..ทุกข์มาเยือน 161/07 ทุกข์มาเยือน..เหมือนกัน..ท่านผู้เกิด รอรับเถิด..ผู้เกิดกาย..ต้องได้รับ ผู้ตื่นตน..หนีพ้นไป..ไม่ยอมกลับ ผู้ยังหลับ..รอรับทุกข์..สนุกใช้ 161/08 สนุกใช้..กรรมเก่า..เรานี่แหละ ไม่ใช่แพะ..แต่ไม่จบ..ข้ามภพชาติ ผู้ปฏิบัติ..ขัดเกลาใจ..ใสสะอาด มีโอกาส..ก้าวผ่าน..ด่านมนุษย์ 161/09 ด่านมนุษย์..หลุดพ้น..ชนสวรรค์ ก็มีวัน..ร่วงหล่น..พ้นชั่วคราว ถ้าร่วงหล่น..ลอยละลิ่ว..ก็คิวยาว มากเรื่องราว..นายกรรม..ตามถามทวง 161/10 ด่านมนุษย์..หลุดพ้น..ชนชั้นพรหม อาจหล่นโครม..ลงมา..ถ้าบุญหมด มีนายกรรม..ตามมากมาย..ให้ใช้ชด ไม่รู้ปลด..ไม่รู้เปลื้อง..ก็เรื่องยาว 161/11 ด่านมนุษย์..หลุดพ้น..ชนนิพพาน เราต้องการ..จุดนี้..นะพี่น้อง เมื่อจิตเปิด..เกิดรัก..อยากจะจอง โอกาสทอง..ของมนุษย์..หยุดเกิดตาย 161/12 การเป็นพระ..โสดาบัน..เป็นยังไง เขาใช้ใจ..เป็นกัน..ท่านทั้งหลาย คือเป็นผู้..รู้สึก..นึกถึงตาย กลัวละอาย..ทางบาป..จิตหยาบช้า 161/13 จิตหยาบช้า..หาดูเลย..ไม่เคยพบ สิ่งเคารพ..พระพุทธเจ้า..พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า..ผู้เลิศล้ำ..นำจิตเรา จึงน้อมเอา..ทำให้เห็น..เป็นธรรมดา 161/14 เป็นธรรมดา..ศีลห้า..บริสุทธิ์ อันเป็นจุด..เริ่มต้น..ของคนธรรม ยังไม่ต้อง..ไปสิงสู่..อยู่ตามถ้ำ แค่เช้าค่ำ..ระวังจิต..คิดแต่ดี 161/15 คิดแต่ดี..มีความรัก..พระนิพพาน ไม่ต้องการ..มาเกิดใหม่..ให้มันทุกข์ ปรารถนา..เพื่อจบ..หวังพบสุข เป็นผู้ลุก..ขึ้นมา..หาทางไป 161/16 หาทางไป..คือทำใจ..ธรรมดา เราเกิดมา..เพื่อตาย..กลายเป็นผี ที่ต้องเริ่ม..คิดทำ..คือความดี ศีลห้ามี..มองเห็น..เป็นปกติ 161/17 เป็นปกติ..เบื่อมาก..ไม่อยากเกิด ต้องการเปิด..หนีไป..ให้พ้นพ้น ขอเพียงไป..ไม่ท้อ..ต่อข้างบน ทำดีจน..ทิ้งกาย..ตายจากกัน 161/18 ตายจากกัน..ขอสวรรค์..เป็นอย่างน้อย แล้วจึงค่อย..คืบคลาน..ไปจนถึง ปลุกจิตตน..ไว้ก่อน..ไม่หย่อนตึง อย่างนี้จึง..จะพาเรา..ถึงเป้าหมาย 161/19 ถึงเป้าหมาย..ใช้ศีลห้า..กั้นอบาย นึกถึงตาย..ใจแนบชิด..ติดนิพพาน ขัดเกลาตน..เข้าสิคุณ..ทำบุญทาน ที่ต้องการ..อยู่ไม่ไกล..ที่ใจตน 161/20 ที่ใจตน..ตั้งจิตไว้..ผู้ไม่ฆ่า แต่ทว่า..พอลูบไป..ยุงตายห่า อ้าวศีลขาด..แล้วกู..เป็นผู้ฆ่า พระศาสดาว่า..ไม่ตั้งใจ..ศีลไม่ขาด 161/21 ศีลไม่ขาด..ไปดอก..บอกไว้เลย ผู้ฝึกเอย..ไม่ตั้งใจ..ใยต้องผิด ผู้ตั้งใจ..ฆ่าดอก..จึงออกฤทธิ์ จงรู้คิด..ด้วยปัญญา..รักษาศีล 161/22 รักษาศีล..กินในธรรม..สุดกำไร ขอเพียงใจ..มุ่งมั่น..มันไปถึง เดินไปหน้า..หนักก็นอน..ผ่อนนิดนึง แล้วก็บึ่ง..ไปต่อ..ไม่ท้อใจ 161/23 ทั่วปฐพี..มีขุมทรัพย์..นับคณา รอผู้มี..วาสนา..หาไปใช้ ส่วนตัวฉัน..นั้นจะหา..ไปทำไม ทรัพย์ภายใน..อยู่ที่ใจ..ของฉันเอง 161/24 ทรัพย์ภายนอก..แค่บอกค่า..ว่ามั่งมี ดูให้ดี..เสื่อมสลาย..ไปได้สิ้น มีเหลือล้น..อาจยากจน..ขอเขากิน ผู้ยิ่งดิ้น..อาจยิ่งจม..ระทมทุกข์ 161/25 ทรัพย์ภายใน..ยิ่งมากมาย..ยิ่งสงบ ผู้ยิ่งพบ..ยิ่งเห็น..เป็นถอยหลัง กายมากทุกข์..แสนเข็ญ..ยิ่งเห็นทาง ผู้ยิ่งวาง..ยิ่งรวยครับ..ทรัพย์ภายใน 161/26 ปลูกต้นไม้..บำรุงราก..จึงเติบใหญ่ ปลูกคุณธรรม..บำรุงใจ..จึงถูกต้อง สิ่งหมองมัว..ชั่วช้า..อย่าไปมอง มุ่งประคอง..จิตใจ..ให้งดงาม 161/27 ให้งดงาม..ความดี..เกิดที่ใจ ที่เก็บไว้..ตามลิ้น..นั้นสิ้นค่า ไม่ได้เกิด..จากใจ..ใช้มายา คุณธรรมดี..มีคุณค่า..มาจากใจ 161/28 มาจากใจ..ใสสะอาด..บริสุทธิ์ ใครดึงฉุด..ผลักไส..ไม่ไหวหวั่น คุณความดี..ย่อมสว่าง..ดุจกลางวัน ความชั่วนั้น..หายนะ..จะมาเยือน 161/29 จะมาเยือน..เตือนตน..ทนใคร่ครวญ ไม่ต้องด่วน..คิดหน้าหลัง..นั่งวิเคราะห์ เห็นว่าดี..มีค่า..เห็นว่าเหมาะ โดยเฉพาะ..ความดี..นี้รีบลุย 161/30 นี้รีบลุย..ทำเลย..ให้เคยชิน เหมือนขุดดิน..ทำบ่อ..รอรับน้ำ รอเวลา..บุญอุ้ม..ให้ชุ่มฉ่ำ จงกระหน่ำ..ให้เต็มที่..ล้วนดีแน่ 161/31 ล้วนดีแน่..ทองแท้..จงทุ่มเท เป็นทะเล..น้ำใจ..ใสเย็นฉ่ำ ล้วนเป็นสิ่ง..มีค่า..น่าจดจำ ส่วนน้ำคำ..ไม่น่าฟัง..แค่นั่งคุย 161/32 แค่นั่งคุย..ลุยแต่ปาก..ยากสำเร็จ คุยไปเจ็ด..ย่านน้ำ..ทำไม่ได้ หุบปากเลย..ดีกว่า..มันน่าอาย คุยจนตาย..ใจไม่สู้..รู้อดทน 161/33 รู้อดทน..วันนี้..เพื่อหนีทุกข์ วันนี้สุข..ม่านน้ำตา..มาทีหลัง ผู้ลุ่มหลง..คงโวยวาย..สบายจัง อย่างได้หวัง..มาอ่านกิน..สิ้นศรัทธา 161/34 สิ้นศรัทธา..ก็ลาธรรม..ตามกิเลส ปฏิเสธ..ภพชาติ..ปรารถนา เพียงทรัพย์สิน..เงินทอง..คล่องกายา ยิ่งได้มา..ยิ่งหลงไหล..ไหนล่ะทุกข์ 161/35 ไหนล่ะทุกข์..ลุกขึ้นชี้..มีที่ไหน นี่เห็นไหม..ใครมีบ้าง..เหมือนอย่างฉัน หลั่งไหลมา..คณานับ..ทรัพย์อนันต์ ไม่ถึงวัน..ก็เริงร่า..ว่ามันดี 161/36 ว่ามันดี..กว่าทุกสิ่ง..ทิ้งทุกอย่าง ก็หาทาง..กอบโกย..โดยลำพัง จะเข่นฆ่า..จะเป็นตาย..ใครก็ช่าง จนกระทั่ง..จมดิ่ง..ทิ้งความดี 161/37 ทิ้งความดี..มีเพียงทรัพย์..อสรพิษ พอสิ้นคิด..ก็สิ้นค่า..การมาเกิด คุณความดี..ไม่ทำโว้ย..กอบโกยเถิด เป็นผู้เกิด..สว่างมา..ผ่ามืดบอด 161/38 ผ่ามืดบอด..อาจต้องจอด..ในไม่ช้า กายชรา..ทรัพย์ซื้อหา..ไว้ไม่ได้ ป่วยกายา..เดินไปหา..เจ้าความตาย จิตวุ่นวาย..เป็นจดหมาย..คล้ายมาเตือน 161/39 คล้ายมาเตือน..ผู้ลุ่มหลง..จงสำนึก เมื่อรู้สึก..ตัวท่าน..ยังทันหนี ทรัพย์ทั้งหลาย..มากมาย..หลายบัญชี ก็ไม่มี..คุณค่า..ถ้าท่านตาย 161/40 ถ้าท่านตาย..ทรัพย์ทั้งหลาย..ไม่อาจช่วย เต็มไปด้วย..ทุกข์ทรมาน..การป่วยไข้ อีกลูกหลาน..แอบค่อนว่า..น่าจะไป อยู่ไปไย..ให้ลำบาก..ยากดูแล 161/41 ยากดูแล..ก็ไม่แย่..เท่าห่วงทรัพย์ นอนไม่หลับ..จิตคับข้อง..ต้องสะสาง ยิ่งปลดปล่อย..ไม่ได้..ยิ่งไร้ทาง ผู้ปล่อยวาง..หลับสบาย..ตายช่างมัน 161/42 ตายช่างมัน..ฉันหอบไป..ได้ที่ไหน ลุกไม่ไหว..แค่รอวัน..อันจะเผา เกิดเป็นคน..ทนมีสุข..หรือทุกข์เล่า แมลงเม่า..กันแท้แท้..แต่กายคน 161/43 กุศลกรรม..มีอะไร..จะยิ่งใหญ่ เท่ากับให้..อโหสิกรรม..ทำแก่ตน เป็นผู้ใจ..ไม่บอด..เรียกยอดคน ทำให้ตน..มีคุณค่า..น่ากราบไหว้ 161/44 น่ากราบไหว้..ได้เต็มตัว..เต็มหัวใจ การอภัย..ให้กัน..มันแสนยาก แดนมนุษย์..จึงไม่อาจ..จะฉุดลาก ผู้ที่มาก..คุณความดี..มีอภัยทาน 161/45 จิตยึดมั่น..ที่สุด..พุทธธรรม มุ่งแต่ทำ..ความดี..เป็นที่พึ่ง อีกทั้งจิต..ตั้งไว้..ใจเป็นหนึ่ง เป็นที่พึ่ง..แห่งตน..ไม่หล่นลง 161/46 ไม่หล่นลง..เบื้องล่าง..หนทางปิด เมื่อใจจิต..ขัดเกลา..จนวาวใส เป็นความดี..ไหลหลาก..จากข้างใน หนทางไป..ย่อมล้ำค่า..คราทิ้งกาย 161/47 คราทิ้งกาย..ใจจิต..ไม่ติดบ่วง ไม่มีห่วง..ใหญ่น้อย..ก็ลอยขึ้น ผู้อภัย..ใจดีล้วน..ไม่หวนคืน เป็นผู้ยืน..บนทาง..แห่งสายธรรม 161/48 แห่งสายธรรม..นำสู่สุข..ตลอดกาล แม้ยาวนาน..การเพาะบ่ม..สมคุณค่า นำไปสู่..สิ่งสุด..ปรารถนา เป็นผู้หา..ทางเป็น..เห็นทางไป 161/49 เห็นทางไป..ในที่สุด..ของจุดจบ เป็นผู้พบ..ทางออก..บอกทางได้ แม้เป็นผู้..สู้ถากถาง..อย่างเดียวดาย หลังทิ้งกาย..เป็นผู้ตื่น..ขึ้นเดินทาง 161/50 ขึ้นเดินทาง..เดียวดาย..กันทุกคน แต่ละคน..แต่ละจิต..ล้วนคิดต่าง แต่ละคน..ต่างขุดค้น..หาหนทาง ระยะห่าง..ย่อมมีอยู่..ผู้ฝึกตน 161/51 ผู้ฝึกตน..ต้องอดทน..ต้องอดกลั้น ดุจตัวท่าน..เป็นต้นไม้..ใบรสขม แต่ให้ผล..แสนหวาน..รสกล่อมกลม ได้ผลสม..คุณค่า..น่าชื่นชม 161/52 น่าชื่นชม..ผู้รู้ข่ม..รู้หลีกหลบ สิ่งกระทบ..ที่เข้ามา..จะพายุ่ง คงหยัดยืน..ขัดขืนกัน..อย่างมั่นมุ่ง ลากออกทุ่ง..เสียท่า..อย่าได้หวัง 161/53 อย่าได้หวัง..เส้นทางนี้..ที่เพียรสร้าง ไม่มีทาง..ถูกทำลาย..แม้กายพัง แม้จะสิ้น..ชีวิต..แต่จิตยัง ขอข้ามฝั่ง..อย่างมุ่งมั่น..ไม่หวั่นไหว 161/54 ไม่หวั่นไหว..ใช้ปัญญา..พาพ้นทุกข์ สติปลุก..จิตไว้..ไม่ลุ่มหลง มากเมตตา..เอาจิตตั้ง..ทางสายตรง ผู้มั่นคง..ยิ่งก้าวใกล้..ไปทุกที 161/55 ไปทุกที..ยิ่งก้าว..ก็ยิ่งใกล้ ผู้ที่ไม่..ยอมก้าว..น่าเศร้าจิต น่าเสียดาย..เหลือเกิน..ผู้เดินผิด เพราะปล่อยจิต..ไปตามเหตุ..กิเลสสั่ง 161/56 กิเลสสั่ง..นั่งไม่ลง..หลงเพลิดเพลิน เป็นผู้เดิน..ห่างไกล..ไปผิดทิศ ถ้าไม่ดึง..ฉุดไว้..เจ้าใจจิต อาจได้สิทธิ์..เวียนว่าย..ไปยาวนาน 161/57 ไปยาวนาน..อันความหลง..ว่าคงสุข มัวสนุก..สิ่งล่อใจ..ได้เห็นเห็น พอทุกสิ่ง..เสื่อมสลาย..ไปไม่เป็น หรือไร้สุข..ทุกข์ลำเค็ญ..เป็นบทเรียน 161/58 เป็นบทเรียน..ให้เวียนว่าย..ไม่รู้จบ จนค้นพบ..จิตตน..หาจนเจอ ประคองจิต..มั่นไว้..ไม่พลั้งเผลอ เมื่อเสนอ..ไม่สนอง..ถูกต้องเลย 161/59 ถูกต้องเลย..ใจเอย..รู้ปฏิเสธ รู้ขอบเขต..แห่งตน..คนรู้ค่า อันเป็นผู้..กำเนิด..เกิดขึ้นมา รู้จักหา..ทางไป..ตอนกายเป็น 161/60 ตอนกายเป็น..เห็นทางไป..สบายจิต กระทำกิจ..เพื่อขัดเกลา..ไม่เมาโลก เห็นจากใจ..ไร้สนุก..มากทุกข์โศก เพราะว่าโลก..เป็นเช่นนี้..ผู้มีธรรม
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
