Bloggang.com : Analayo : USAF Thunderbirds the Final Day .... ภาพงานวันจริง

USAF Thunderbirds the Final Day .... ภาพงานวันจริง

ภาพของงานวันสุดท้าย

ผมยอมรับตรง ๆ ว่าเหนื่อยมาก ทีมผมที่ไปกันสิบกว่าคน มีเป็นลมสองคน ผมก็เป็นตะคริวเกือบตาย งานนี้มีคนเป็นลมมากกว่า 200 คน และมีบางคนอาการหนักด้วยครับ ผมอยากจะบอกว่า ที่ท่านเห็นอยู่นี่ ดีกว่าเมื่อก่อนมาบ้างแล้วนะครับ แม้ยังมีหลายจุดของการจัดงานที่ต้องแก้ แต่อย่างน้อย ปีนี้เป็นครั้งแรกที่โฆษกสนามประกาศให้ช่วยกันหุบร่ม แผงกั้นที่แต่ก่อนแค่ผูกเชือกตอนนี้เป็นรั้วเหล็ก การจัดการในบางจุดทำได้ดี แต่มีอีกหลายจุด ยังเป็นเหมือนเดิมและยังต้องปรับปรุงต่อไป

สิ่งที่สำคัญที่อยากจะแนะนำก็คือ

1. เรื่องรั้ว พื้นที่ และทางเข้า ผมเรียนด้วยความเคารพว่า พวกเราเคย comment ไปหลายรอบแล้วครับ ซึ่งครั้งนี้ก็ดีขึ้นบ้างแล้วนิดหน่อย ประตูต้องกว้างกว่านี้ มีคนเสนอว่าไม่ควรจะมา Scan กันตรงนี้ ควรจะต้องกั้นพื้นที่ระหว่างอาคาร์คาร์โก้และอาคารจอดรถด้านหน้าทั้งแนวให้เป็นประตูเข้าแล้ววางเครื่องสแกนกระเป๋าสักสิบเครื่อง ทุกอย่างจะเร็วกว่านี้มากครับ รั้ว อย่างที่เรียนไปครับ ต้องเป็นรั้วสองแถว เพราะเราต้องยอมรับกันตรงๆ ว่า คนไทยมีวินัยไม่มากพอที่จะทำให้พวกเขารู้ว่าใครควรจะไปตรงไหนเพียงแค่รั้วอันเดียวกั้นครับ ในแอร์โชว์ต่างประเทศหลายแห่ง มีรั้วสองชั้น ระหว่างชั้นมีสห.ยืนคุมอยู่ และสห.ต้องหันหน้าเข้าหาฝูงชนครับ ไม่ใช่หัวหน้าไปดู Thunderbirds ซึ่งหวังเป็นอย่างยิ่งว่า กองทัพอากาศจะนำบทเรียนในครั้งนี้กลับไปปรับปรุงแก้ไขครับ เพราะกองทัพอากาศน่าจะทราบแล้วว่า ผู้คนสนใจการบินกันมากขนาดไหน เพื่อเป็นแนวทางที่ดีในการจัดแอร์โชว์ในอนาคต

2. การรักษาพยาบาล ตรงจุดนี้เป็นจุดที่ต้องปรับปรุงอย่างเร่งด่วนครับ ในงานนี้มีคนเป็นลมมากกว่า 200 คน มีบางคนอาการหนัก ทีมของผมผู้หญิงคนนึงก็เป็นลมเพราะถูกคนที่มั่วเข้ามาในเต้นท์สื่อเบียด อีกคนเป็นชาวญี่ปุ่น แม้จะอยู่ข้างนอกเหมือนกับผม แต่เป็นตะคริวและชัก ลำพังพวกผมด้วยกันเองวิ่งกู้ภัยทีมเดียวกันก็แย่แล้วครับ นี่ยังไม่รวมว่า ตรงทีมถ่ายทอดของครอบครัวข่าวสามก็ต้องรับคนเป็นลมมากกว่าสิบคนทั้ง ๆ ที่เขาต้องทำข่าวด้วย ซึ่งเหตุการนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นถ้ามีจุดพยาบาลกระจายให้ทั่วงานมากกว่าจะไปกระจุกตัวอยู่ที่เต้นพยาบาลด้านหลังเต้น VIP ครับ ทอ.ควรจะต้องขอกำลังหมอและพยาบาลมาจากโรงพยาบาลภูมิพลด้วย และต้องมีช่องทางที่สะดวกที่สุดที่จะให้รถพยาบาลออกไปส่งคนเจ็บที่โรงพยาบาลได้เลยครับ

3. กำลังพล ครั้งนี้จะเห็นได้ว่าคนไม่พอครับ ลำพังกรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ กำลังไม่พออยู่แล้ว และทางเขาก็สั่งอะไรใครไม่ได้ ทางทอ.ต้องสั่งการและเตรียมการกันตั้งแต่เริ่มว่าต้องใช้สห.จำนวนรวม 1 - 2 กองร้อยสำหรับรับมือกับคนเป็นแสนเพื่อประจำทุกจุดตั้งแต่ประตูทางเข้า ตามแนวรั้วทุก 5 เมตรทุกรั้วรวมถึงรั้วที่กั้น VIP และสื่อ ไปจนถึงให้มีสห.เดินตามจุดต่าง ๆ เพื่อจะได้แก้ปัญหาได้ฉับพลันครับ

4. เรื่องน้ำดื่ม ถ้าจะห้ามเอาเข้ามา อาจะมีจุดบริการน้ำดื่นกระจายไปทั่วงานครับ ถ้าไม่แจกฟรี ขายก็ได้ครับ ทุกคนยอมจ่ายเงินซื้อ ซึ่งถ้าได้น้ำดื่มเพียงพอ คนก็ไม่น่าจะเป้นลมกันมากเท่านี้ครับ

5. สิ่งสำคัญก็คือ พวกเราคนไทยต้องโทษตัวเองด้วยที่มีวินัยไม่ถึงขั้นครับ พวกเราไม่มีวินัยกันเอง เพราะถ้ามีวินัยกันเพียงพอ จะไม่มีการเบียดเสียดกัน ไม่มีการยื้อแย่งกัน ไม่มีใครมาปล่อยลูกโป่งรบกวนการแสดงจนเขาเกือบจะไม่ได้แสดง ไม่มีการทิ้งขยะจนกระป๋องน้ำอัดลมเกือบหลุดเข้าไปในเครื่องบินของ Thunderbirds ตรงนี้ ทุกคน ต้องว่ากล่าวตัวเองครับ

แต่ในสิ่งที่แย่ก็มีสิ่งที่ดีอยู่หลายอย่างครับ คนไทยก็ยังมีน้ำใจต่อกัน ทีมผมสองคนที่เป็นลม คนไทยด้วยกันเองเข้าช่วยเหลือได้ก่อนที่พยาบาลจะมาเสียอีก คนไทยก็ยังมีน้ำใจต่อกันครับ อยากให้รักษาตรงนี้ไว้ให้มาก ๆ :P

เรื่องถ่ายภาพ ส่วนตัวผมเป็นคนถ่ายรูป เห็นแล้วชื่นใจครับ โดยเฉพาะช่างภาพทั้งหลายที่ส่วนมากแล้วไม่ค่อยได้ถ่ายเครื่องบินกันนัก ก็ยังเข้าไปถ่ายรูปกันสนั่นหวั่นไหว ปลื๊มใจครับ เพราะวงการช่างภาพอากาศยาน (Aircraft Spotter) ของเมืองไทยนั้นค่อนข้างเล็กมีแค่หลักร้อยคน แตกต่างจากต่างประเทศที่สังคมนี้เป็นสังคมที่ใหญ่มาก พวก Spotter ที่ Active กันบ่อย ๆ ไปประเทศไหน แทบไม่ต้องกลัวหลง เพราะมักจะมี Spotter ที่อยู่ในประเทศนั้น ๆ คอยช่วยเหลือเสมอ ผมก็เคยได้รับการช่วยเหลือมาหลายครั้ง และก็เคยช่วยเหลือชาวต่างชาติหลายครั้ง :P

ไม่รู้จะเชื่อไหมนะครับ งานวันเด็กของไทยตามที่ต่าง ๆ มีชาวต่างชาติลงทุนบินมาเมืองไทยเพื่อที่จะมาดูงานวันเด็กเป็นร้อย ๆ คนครับ มีทุกชาติ ทุกทวีป คนพวกนี้เขาไม่สนใจว่าเครื่องบินจะเป็นแบบใด เจ๋งหรือเก่าอย่างไร แต่แค่มันเป็นเครื่องบินลำหนึ่งที่เขาไม่เคยเห็นเท่านั้น เขาก็มีความสุขแล้วที่ได้ถ่ายภาพ ;)

จบ จากงานนี้ ถ้าท่านใดอยากจะลองผันตัวเองมาเป็น Aircraft Spotter กันบ้าง ก็ยินดีนะครับ งานเครื่องบิน มีให้ถ่ายกันทั้งปี เผื่อพวกเราจะเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาวงการการบินบ้างเราได้บ้าง

งั้นตอนนี้มาชมการแสดงการบินดีกว่าครับ ^ ^

การแสดงเริ่มด้วยการแสดงการบินของ C-17 ครับ

C-17 เป็นเครื่องบินขนส่งขนาดหนักครับ ในกองทัพอากาศสหรัฐจะมีเครื่องบินขนส่ง 4 แบบเรียงจากเล็กไปหาใหญ่นั่นก็คือ C-27J, C-130, C-17 และ C-5 ครับ เราเรียก C-17 ว่าเป็นเครื่องบินลำเลียงทางยุทธศาสตร์ เนื่องจากการที่มันขนของได้มากนั้นสามารถเปลี่ยนผลของสงครามได้เลยทีเดียว

C-17 รับการเติมน้ำมันกลางอากาศได้ครับ เครื่องยนต์ทั้ง 4 เครื่องยนต์ที่เห็น เป็นเครื่องยนต์เดียวกับที่ติดตั้งอยู่ใน Boeing 747 แต่ตัวของ C-17 สั้นกว่าราว 20 เมตร ดังนั้นพละกำลังมันจึงมหาศาลมากครับ ตอนที่มันบินขึ้นนั้นก็คือการที่มันใช้มุมการวิ่งขึ้นสูงสุด (Maximum Take-Off Angel) หรือก็คือดึงเครื่องให้ชันที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ ตอนลงจะเห็นว่ามันใช้ทางวิ่งสั้นมากกกกกก และจะได้ยินเสียงกระหึ่มซึ่งก็คือการใช้ Thrust Reverser หรือการเปลี่ยนกำลังไอพ่นจากพ่นไปข้างหลังเป็นพ่นไปข้างหน้าเพื่อเบรกครับ ในการโชว์แบบนี้เขาก็จะเปิด Thrust Reverser ไปจนเครื่องมันถอยหลังได้เองเพื่อความน่าตื่นเต้นครับ

C-17 ทั้งสองลำนั้นขนสิ่งอำนวยความสะดวก เจ้าหน้าที่ และอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่จะมาสนับสนุนการบินของ F-16 ของ Thunderbirds ทั้ง 8 ลำครับ ลำที่บินโชว์มาจากฐานทัพอากาศ Elmendorf ในอลาสก้าครับ ซึ่ง C-17 จากฐานบินนี้มาลงเมืองไทยบ่อยมาก โดยเฉพาะในการฝึกครับ

สหรัฐมีเจ้าปลาวาฬบินได้นี่ใช้อยู่เกือบ 200 ลำ

ถัดมาก็ Thunderbirds ครับ ที่โฆษกสนามประกาศว่า ขอให้ผู้ชมนั่งลงกับพื้นก่อนเครื่องจะวิ่งขึ้น เพราะ Thunderbirds เป็นฝูงบินผาดแผลงหนึ่งในไม่กี่ฝูงของโลกที่มีการแสดงบนพื้นดินครับ ก็คือการเดินเท่ห์ ๆ แบบนั้นแหละครับ เพราะฝูงอื่นเข้าจะเดินกันธรรมดาขึ้นบิน

ถ้าสังเกตุ Thunderbirds ตอนบินขึ้นจะพบว่ามันบินขึ้นกันคนละครั้งครับ คือทั้ง 4 ลำ (หมายเลข 1 - 4) จะบินขึ้นก่อน และตามมาด้วยหมายเลข 5 และ 6 ตามลำดับครับ

ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า Thunderbirds มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวโดยการแบ่งการแสดงของเครื่องทั้ง 6 ลำเป็นสองส่วนครับ หลายเลข 1 - 4 นั้นจะบินเกาะหมู่ โดยหมายเลข 1 นำหน้า หมายเลข 2 อยู่ทางซ้าย หมายเลข 3 อยู่ทางขวา และหมายเลข 4 อยู่ด้านหลัง หรือจะสับกันไปตามแต่ท่าบินครับ

อีกสองลำคือหมายเลข 5 และหมายเลข 6 นั้นจะทำหน้าที่บินเดี่ยว (Solo) ครับ โดยตามชื่อตำหน่งแล้วหมายเลข 5 จะเป็น Lead Solo และหมายเลข 6 จะเป็น Opposing Solo ครับ เครื่องที่มาบินตัดกันหรือบินเดี่ยว ๆ ส่วนมากก็จะเป็นสองลำนี้ครับ

ทั้งสองส่วนนี้จะแสดงร่วมกันครับ ในบางท่าเครื่อง Solo ก็จะเข้ามารวมกลุ่ม แต่ในบางท่าเครื่อง Solo ก็จะแยกออกไปครับ

กลุ่มควันที่เกิดขึ้นนั้นเกิดจากการเผาไม้ของไอ น้ำมันเฉพาะแล้วได้ควันสีขาวครับ เรื่องนี้แล้วแต่ว่าใครจะอยากได้สีอะไรครับ โดยก่อนที่เครื่องบินจะมาบินในฝูงนี้ก็ต้องผ่านการปรับปรุงให้เหมาะสมสำหรับ การบินโชว์ก่อน โดยการติดตั้งระบบปล่อยควันและถอดระบบที่ไม่จำเป็นสำหรับการแสดงออกไปครับ แต่ในภาวะสงคราม เครื่องสามารถเข้ารับการปรับปรุงให้กลายเป็นเครื่องบินพร้อมรบได้ภายใน 72 ชั่วโมง เพียงแต่เหตุการแบบนี้คงเกิดขึ้นลำบากครับ เพราะปัจจุบันสหรัฐมี F-16 ใช้มากกว่า 1,200 ลำ ^ ^"

มันมีเกร็ดเกี่ยวกับฝูงอยู่หลายอย่างครับ อย่างภาพนี้จะสังเกตุว่าเครื่องเบอร์ 4 จะบินอยู่ด้านหลัง ซึ่งจะเป็นบทบาทหลักของเครื่องหมายเลขนี้ ทำให้ส่วนมากแล้วหางมันจะโดนไอพ่นของเครื่องลำหน้าพ่นใส่จนเป็นเขม่าดำซึ่ง ต้องเช็ดออกเสมอ แต่ในช่วงหนึ่งทางฝูงมีความคิดที่จะไม่เช็ดเขม่าออกเนื่องจากต้องการให้มัน แปลกและเป็นเอกลักษณ์ ในช่วงนั้นเครื่องหมายเลข 4 ก็จะมีสีออกดำ ๆ บนปลายอพนหางดิ่งจากเขม่าไอพ่นของเครื่องลำหน้าอยู่ลำเดียวครับ

หรืออย่าง Solo ทั้งสองลำ ถ้าทุกท่านลองซูมรูปที่ถ่ายมาแล้วล่ะก็ สังเกตุดี ๆ จะพบว่าหมายเลข 5 จะเขียนกลับหัวครับ เรื่องนี้ก็เป็นเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฝูงซึ่งเกิดมากจากการที่เครื่องหมายเลข 5 มักจะต้องบินกลับหัว ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วทางฝูงก็เลยทำเลขให้มันกลับหัวเสียเลยคนอ่านจะได้อ่านง่าย ๆ ดังนั้นเลข 5 มันก็จะกลับหัวอยู่อย่างงี้ครับ แม้แต่ตัวเลขที่ปักอยู่ที่อกนักบินหมายเลข 5 ก็จะกลับหัวเช่นกัน

เรื่องการแสดงผาดแผลงนี่ ความยากมันอยู่ตรงที่การทำอย่างไรให้เครื่องบินทั้งหมู่สามารถบินไปด้วยกัน ได้โดยไม่แตกแถวเลย มันยากมากและต้องใช้ทักษะการบินที่สูงมากจริง ๆ นะครับ ลองจินตนาการว่า เราขับรถกัน 4 คันบนถนน แล้วลองเปลี่ยนจาก Delta Formation เป็น Diamond Formation ให้เนียน ๆ และพร้อมกัน ผมรับรองได้เลยว่าต้องซ้อมกันมากทีเดียว แต่นี่คือบนฟ้าซึ่งไม่ใช่การบังคับระนาบเดียวแบบบนถนน (คือทางราบ) แต่ต้องมีทั้งทางราบและทางสูง มันต้องเปลี่ยนแทบจะสามมิติครับ ดังนั้นทุกอย่างยากมาก นักบินต้องฝึกให้รู้ใจกันจริง ๆ ถึงจะทำการแสดงได้อย่างปลอดภัย

อย่างท่านี้ที่ชื่อว่า Knife-Edge Pass ซึ่งจะเห็นว่ามันเหมือนมาบินตัดกันในระยะห่างนิดเดียวต่อหน้าผู้ชม ซึ่งมันก็นิดเดียวจริง ๆ นั้นแหละครับ แต่มันไม่ได้นิดเดียวเหมือนที่เราคิดกัน มันมีความห่างและมีพื้นที่สำหรับความปลอดภัยอยู่ ที่เราเห็นเหมือนกับนิดเดียวนั้น ก็คือมุมกล้องของพวกเราที่เขาต้องการให้เราเห็นเพื่อความตื่นเต้นครับ

ท่านี้ชื่อว่า Bomb Burst ครับ คือบินขึ้นไปพร้อมกับ 4 ลำในแนวตั้งฉาก และบินแยกออกไปคนละทิศทาง มันจะสร้างควันคล้าย ๆ ต้นปาล์มครับ

เวลาบินหมู่แบบนี้แล้วทำ Loop (คือบินตีลังกา) นั้น ลูกหมู่เขาจะดูผู้ฝูงเป็นหลักครับ แล้วเขามีหน้าที่บังคับเครื่องของเขาให้ไปในแนวทางเดียวกับผู้ฝูง ดังนั้นถ้าผู้ฝูงไม่แน่พอ การบินก็จะไม่สวยครับ

ท่านี่ชื่อว่า Line Break Loop ครับ คือเครื่องเบอร์ 1 - 5 บินขึ้นไปพร้อมกันแล้วเบอร์ 5 แยกออกมาทำ Loop ของตัวเองซึ่งสุดท้ายจะวนกลับมาตัดกันที่ก้นของวงกลมครับ จะทำให้มันดูแล้วคล้าย ๆ รูปหัวใจ ซึ่งจะต่างจากท่า Flaming Heart ที่ท่านอาจจะเคยเห็นฝูง Black Knight แสดงครับ ท่านั้นก็ทำรูปหัวใจเช่นกัน แต่ต่างกันตรงที่ว่าเขาจะมาปล่อยควันกันตอนเขาแยก Loop แล้วจะต้องมีเครื่องอีกลำบินผ่ากลางวงกลมคล้าย ๆ ลูกศรปักหัวใจ

การแสดงจะแสดงประกอบเพลงและประกอบคำบรรยายครับ เขาจะเลือกเพลงให้เข้ากับท่าทางที่บิน มันจะช่วยทำให้การชมน่าตื่นเต้นเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยครับ

อ้อ ผู้บรรยายภาษาไทย คือนาวาอากาศโทจักรกฤษณ์ ธรรมวิจัย อดีตนักเรียนนายเรืออากาศที่สอบไล่ได้ที่หนึ่งจากโรงเรียนนายเรืออากาศสหรัฐ ปริญญาโทวิศวกรรมศาสตร์ของ MIT และเป็นว่าที่ผู้ฝูง Gripen ของกองทัพอากาศไทยครับ ดังนั้นอย่าแปลกใจที่พี่เขาคล่องปรื๋อ

ลองดูที่การทำสีนะครับ สีนี้เป็นลายที่ได้มาจากนก Thunderbirds ซึ่งกลายมาเป็นชื่อของฝูง Thunderbirds มาจากนกในตำนานของชาวอินเดียแดงในแถบภาคตะวันตกเฉียงใต้ของสหรัฐ ซึ่งเมื่อมันกระพือปีกจะทำให้พื้นดินสั่นสะเทือนจากเสียงซึ่งเหมือนฟ้าร้อง ลมระหวางปีกของมันจะกลายเป็นพายุ และแสงสะท้อนจากดวงตาเมื่อมันกระพริบตาทำให้เกิดฟ้าผ่า ชาวอินเดียแดงถือว่านก Thunderbird คือสัญลักษณ์ของพละกำลังและอำนาจ

ก็เหมาะสมกันดีครับ วันนี้ Thunderbirds แสดงเสร็จ ฝนเทกระหน่ำ ลมก็แรง ฟ้าก็ผ่ากระจายยยย ตำนานศักดิ์สิทธิ์มากครับ 555+

ฝูงบิน Thunderbirds เคยมาแสดงในเมืองไทยสองครั้งครับ ครั้งแรกในปี 2530 หลังจากเราจัดหา F-16 ฝูงแรกตามโครงการ Peace Naresuan I และ II ครั้งต่อมาในปี 2537 ไล่เลี่ยกับช่วงเวลาซึ่งเราจัดหา F-16 ตามโครงการ Peace Naresuean III และครั้งนี้เขาก็กลับมาใหม่ครับ ตอนแรกเราจะได้ดู Thunderbirds ในปี 2544 แล้ว แต่ดันเกิดเหตุการณ์ 11 กันยาก่อนแค่ไม่กี่สัปดาห์ก่อนการแสดง การแสดงเลยต้องยกเลิกไปครับ

แต่เมื่อใดที่ Thunderbirds มาทัวร์เอเชีย-แปซิฟิกนั้น แทบทุกครั้งเขาจะต้องมาเปิดการแสดงในเมืองไทยครับ ในการทัวร์ตะวันออกไกล (Far East Tour) ครั้งนี้ เริ่มจากการแสดงที่ฮาวาย แล้วต่อไปที่ออสเตรเลีย มาที่มาเลเซีย บินกลับไปแสดงที่กวมเพื่อชดเชยกับที่ยกเลิกไปก่อนหน้านั้นไม่กี่วันเนื่อง จากไต้ฝุ่นกิสน่า แล้วบินกลับมาแสดงที่ประเทศไทย จบจากประเทศไทยเขาจะไปญี่ปุ่นต่อซึ่งจะแสดงสองเมือง แล้วจะไปร่วมงาน Korea Air Show ที่เกาหลี ก่อนกลับไปสหรัฐครับ

ก่อนมาประเทศไทย เขาบินมาจากเกาะกวม เลยฟิลิปปินส์ไปอีก แล้วไปลงพักชั่วคราวที่มาเลเซีย (ไม่แน่ใจว่าเป็นซาราวัคหรือซาบาร์) แล้วบินเลี้ยวเข้าอ่าวไทยมาลงที่กรุงเทพครับ ระหว่างทางก็มีเครื่องบินเติมน้ำมันกลางอากาศคอยสนับสนุน ระยะเวลาในการบินรวมทั้งหมดราว 6 ชั่วโมงครับ บินโหดมาก ๆ

ความจริงสหรัฐยังมีฝูงบินผาดแผลงอยู่อีก 1 ฝูงนะครับคือ Blue Angel ของกองทัพเรือสหรัฐซึ่งใช้เครื่องบิน F/A-18 ในการแสดง ส่วนบ้านเรา สำนักฝนหลวงและการบินเกษตรมีฝูงบินสาธิตอยู่ 1 ฝูงคือ Green Hawk ซึ่งใช้เครื่อง Cessna 208 Caravan มันเป็นเครื่องบินลำเลียงใบพัด ทำให้ Green Hawk เป็นฝูงบินเดียวในโลกที่ใช้เครื่องบินลำเลียงใบพัดในการแสดง โดยเน้นการบินเกาะหมู่และท่าทางการบินในการแสดง ฝูงเพิ่งตั้งมาไม่กี่ปี กำลังพัฒนารูปแบบอยู่ และเริ่มเป็นที่รู้จักของชาวต่างชาติแล้ว ท่านใดสนใจไปดูฝูงบินสาธิตแบบไทย ๆ ลองไปดูได้ที่งานวันเด็กที่ฐานบินเกษตรที่นครสวรรค์ครับ :D

สำหรับวันนี้ จบเพียงเท่านี้ ขอบคุณทุกท่าน สวัสดีครับ ^ ^

เพิ่มเติม: VDO จากการแสดงในวันนั้นครับ ขอขอบคุณพี่ nopmedia5 ครับ ^ ^

อ่านเพิ่มเติม

"เตรียมตัวต้อนรับ ฝูงบินผาดแผลง USAF Thunderbirds ที่ประเทศไทย 10 ตุลาคมนี้"

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=skyman&month=06-10-2009&group=3&gblog=141

"USAF Thunderbirds: คำแนะนำในการชม การเดินทาง และข้อควรระวัง"

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=skyman&month=07-10-2009&group=4&gblog=132

"แลกเปลี่ยนประสบการณ์ถ่ายเครื่องบินต้อนรับ USAF Thunderbirds ครับ"

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=skyman&month=06-10-2009&group=4&gblog=131

"USAF Thunderbirds Landing In Thailand"

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=skyman&month=09-10-2009&group=3&gblog=142

"USAF Thunderbirds Rehersal .... การซ้อมก่อนวันจริง"

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=skyman&month=09-10-2009&group=3&gblog=143

Create Date : 11 ตุลาคม 2552

Last Update : 11 ตุลาคม 2552 13:55:19 น.

35 comments

Counter : 4452 Pageviews.

เจิมเอง งอนคนหาว่าเราร่วง เราไม่ได้ร่วงแค่ง่วงเท่านั้น

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:11:53:59 น.

แวะมาเจิม
รูปสวยอั่ะ

โดย: Luftwaffe

วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:15:56:42 น.

ภาพสวยครับน้องโย
ได้พักมือจากกล้องบ้างยังครับ
อิอิ ภาพบล๊อคน้องจูก็สวย
ดีที่น้องจูไม่ร่วงไปด้วย

โดย: พี่เปิ้ลจ๋า

วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:20:02:47 น.

ขอบคุณครับพี่เปิ้ล ช่าวงนี้จับแต่กล้องครับ เลยดำขึ้นเยอะ

ป้าจูเขาไม่กล้าเป็นลมหรอกครับ เขากลัวไม่มีใครยอมแบก

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:20:23:46 น.

ตรูถึงไม่พลาดร่วงไง ตรูฉลาดเว้ย

เดินผลายพลังงานแยะเมื่อวาน

เมื่อเช้าเอากลับมาเกิน -*-

โดย: จูหน่านพ

วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:20:38:23 น.

ไม่ไดเจิม เศร้าใจ เสียใจ

โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ

วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:21:51:14 น.

มาไม่ทันนิ emo

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:22:21:39 น.

อ่านแล้วนึกภาพตาม
เห็นความชุลมุนวุ่นวายเลยเนี่ย
ตกลงไปดูอยู่กี่ ชม เนี่ย ถึงได้ภาพงามๆแบบนี้มาฝากกัน

รูปตอนบินเข้าหากัน 2 ลำพี่ถ่ายไม่ได้อ่ะ
โยถ่ายได้สวยทุกรูปเลย
อีกรูปตอนบอนเข้าหากันกี่ลำจำไม่ได้ ได้มาแบบมัวๆ

แต่ของเขาแรงจริงๆนะ อิอิ
วันพี่ไปฝนตกฟ้าหม่น
พอธัเดอร์เบิร์ดมาฟ้าเปิดใสแจ๋วเลย

ซี17เนี่ย ระยะวิ่งขึ้นก็สั้นๆใช่มะน้อง
เสียงดังมากกก

คราวหน้านะ
พี่จะยอมจ่ายวีไอพีว่ะ
อยากได้ภาพนักบินมั่ง

โดย: เพลงเสือโคร่ง

วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:22:22:57 น.

ใช่ครับพี่ C-17 สั้นมาก เครื่องบินเขาดีครับ

คราวหน้าจ่ายเลยพี่ คุ้มครับ

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:23:32:13 น.

โธ่ ไอ้ผมก็คาดเดาไปต่างๆ นานา ว่าเสี่ยจะอยู่มุมไหนหน๊อ

พี่สาวผม ลมจับ เลยอุ้มมาที่เต็นพยาบาลหลังเต็น vip ซะตั้งนาน

ไม่งั้นสอดส่ายสายตา แล้วเข้าไปทักแล้วครับ ฮ่า ฮ่า (ผมเสื้อยืดสาว แขนยาวสีบานเย็น)

ขอเค้าเจ๋งจริงๆ ครับคุ้มที่ได้ดูมากมาย แต่เสียอารมณ์กับลูกโป่งนรกเป็นบ้า !!

โดย: ReNaris

วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:3:13:09 น.

เหอ ๆ ผมไม่ได้อยุ่เต้น VIP ครับ วันจริงไม่ได้เข้าไป อยู่ข้างนอกทางซ้ายของเต้นท์ครับ

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:4:13:40 น.

555 เห็นไหมพี่กิ๋วขนาดลูกชายหล่อยังอยากได้รูปนักบินหล่อ ๆ

บอกแล้วเขาหล่อเท่โคตร ...โอ้วววเย้

อ่านแล้วคะเห็นภาพ จริง ๆ มันเป็นปัญหาระดับชาติจริง ๆ คะ

จัดมากี่ทีก็ยังวุ่นได้อีก ได้อีก และต่อไปอีก

โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ

วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:6:30:29 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โย

ถ่ายรูปเก่งมากเลยครับ
รูปสวยมากครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:7:04:46 น.

ใช่เลย ปัญหาระดับชาติเลยล่ะ

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:11:39:46 น.

เป็นลม 200 คน !!!

อ่านแล้วจะเป็นลมด้วยคน

โดย: น้องผิง

วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:11:41:22 น.

จะดำลงหรือขาวขึ้น
ก็ไม่ไ่ด้ทำให้พี่โยหล่อขึ้นนี่ครับ
จะกังวลไปใย 555555

emo

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:11:45:39 น.

5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:13:57:31 น.

จะดำลงหรือขาวขึ้น
ก็ไม่ไ่ด้ทำให้พี่โยหล่อขึ้นนี่ครับ
จะกังวลไปใย 555555

จริงจ๊ะ สมการนี้

ปล.ฉันก๊อปข้อความไปนะ ขี้เกียจแก้และพิมพ์เอง

ไม่ต้องมาโวยวายนะ แจ้งให้ทราบเฉย ๆ

โดย: จูหน่านพ

วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:22:41:42 น.

ตายแน่ ตายแน่ ๆ

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:22:56:12 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โย

เห็นมะ

มีแนวร่วมมาอีกคนแล้ว 5555

พี่จูรู้จริง 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:7:12:55 น.

5555 นั้นสิคะ พี่โยจะเครียดไปทำไมไม่เข้าใจ

โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ

วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:7:50:03 น.

ได้มีเรื่องแน่นอน แน่นอนจริง ๆ emo

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:11:58:38 น.

หนูนีลก็เป็นแนวร่วมด้วยอีกคน
พี่โยยอมรับความจริงเหอะ 5555

emo

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:21:15:45 น.

เซ็งเลยโทรศัพท์ไม่เจ้งไม่หาย เซ็ง

โดย: จูหน่านพ

วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:22:20:05 น.

อ้าวมือไวกดส่งชะงั้นฉัน
เมื่อกี้หล่อนพึ่งโทรมากรี๊ดใส่ฉันตามข้างบน ระวังนะแก 555+ - -"

โดย: จูหน่านพ

วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:22:21:20 น.

นั่นสิ

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:22:50:55 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:7:09:56 น.

น้าโยท่าจะหนักน่าดูดูงานนี้ ขนาดนี้ยังถ่ายรูปออกมาสวยมากๆ
มือโปรจริงๆค่ะ

โดย: แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า

วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:7:47:10 น.

ขอบคุณครับ แต่ก็ต้องแลกกับการตัวดำปี๋ล่ะครับ

โดย: Skyman (Analayo

) วันที่: 16 ตุลาคม 2552 เวลา:22:42:47 น.

โย ใครรังแกไม่เป็นไรน้องที่บล๊อคพี่มีเสือ เสือยั่วประสาทเลยนะเว้ย

หากไม่พอให้ยืมแขนพี่ ....เทียบไม้หน้า 3 ฟาดคอม่านนน

(แอบโหด แอบเถื่อนขัดหน้าตานิดหนึ่ง พอขำ ๆ ๆ

)

โดย: จูหน่านพ

วันที่: 17 ตุลาคม 2552 เวลา:0:00:18 น.

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=junanop&month=10-2009&date=17&group=16&gblog=100

เสือน่ากลัวมาก 555

โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ

วันที่: 17 ตุลาคม 2552 เวลา:11:42:01 น.

พายุเข้าเมื่อวันจันทร์
ตอนนี้เลยต้องทำความสะอาดเก็บกวาดใบไม้
พายุลูกนี้มาไกลมาก จากอินโดเลยอ่ะ
ต้นไม้หักโค่นกันทั้งเมือง
บ้านพี่เป็นอินแลนด์ไม่มีพายุเฮอริคงเฮอริเคนอะไรกะเค้า
เพิ่งมีก็คราวนี้แหละ
หนอย มาซะไกลเชียว แต่ก็ดี ไม่งั้นคงเสียหายกว่านี้อ่ะ

วันนี้หนุ่มๆและพี่เฝ้าบ้าน
เฮียไปสัมมนาที่ตางเมือง ยังไม่กลับเลย

โดย: เพลงเสือโคร่ง

วันที่: 18 ตุลาคม 2552 เวลา:7:56:27 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 20 ตุลาคม 2552 เวลา:6:57:01 น.

ตามมาอ่านครับ

โดย: yoddel19

วันที่: 18 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:20:03 น.

bad credit history credit

โดย: lavenderbreeze999

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:21:14 น.