|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
แล้วคุณจะหลงรักการบิน: Singapore Air Show 2008 ภาคการแสดงการบิน
จบจากเครื่องที่ตั้งแสดงบินพื้นแล้ว ไปชมการแสดงภาคอากาศกันดีกว่าครับ 
การแสดงภาคอากาศเริ่มด้วยการแสดงของฝูงบินผาดแผลงของกองทัพอากาศสิงคโปร์คือ RSAF Black Knight ครับ

นี่เป็นการบินครั้งแรกของ Black Knight ในรอบ 8 ปีครับ และเป็นครั้งแรกที่เปลี่ยนมาใช้ F-16C แทน A-4U โดยในหมู่บินมีทั้งหมด 6 ลำครับ

การแสดงกินเวลาราว ๆ 20 นาทีครับ Black Knight ทั้ง 6 ลำแสดงท่าทางการบินได้สวยงามทีเดียว ถือว่าฝีมือเยี่ยมครับ (ผู้ฝูง Black Knight มีชั่วโมงบินกับ F-16 มามากกว่า 3,000 ชั่วโมงทีเดียว)

ฝีมือในการบินนั้นถือว่ายอดเยี่ยมครับ แต่พอดูภาพรวมของการแสดงทั้งสิบกว่าท่าแล้ว ผมรู้สึกว่ามันยังขาด ๆ อะไรสักอย่าง ดูไม่ค่อยน่าตื่นเต้นนักครับ อาจจะเป็นเพราะห่างการบินผาดแผลงไปนานก็ได้ ผมว่าเขายังจัดลำดับการแสดงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ครับ หลายครั้งที่ปล่อยให้คนดูรออยู่เป็นนาทีกว่าจะเริ่มอีกท่า มันเลยดูขาด ๆ อะไรไปสักนิด

แต่ถ้าในอนาคต ปรับอีกสักนิด RSAF Black Knight จะเป็นฝูงบินผาดแผลงฝูงหนึ่งที่น่าติดตามเป็นอย่างมากทีเดียวครับ เชื่อว่าในอนาคตจะดูน่าตื่นเต้นกว่านี้แน่นอนครับ 

ถัดมาเป็นการบินผาดแผลงเดี่ยวของ F/A-18E จากกองทัพเรือสหรัฐครับ ท่าทางการบินน่าดูจริง ๆ

แต่ดูจบแล้ว ก็รู้สึกไม่สงสัยนักว่าทำไมใคร ๆ ก็พูดกันว่า F/A-E/F Super Hornet นี่มันเป็นเจ้าตัวต่อเชื่องช้า เพราะดูแล้วความคล่องตัวในการทำท่าทางการบิน สู้ F-16 ไม่ค่อยได้ครับ 

ยังอยู่ในรายการโปรโมตสินค้าครับ หลังจาก Boeing โปรโมตสินค้าออกใหม่ของตนไปแล้ว Finmeccanica จากอิตาลีก็ส่ง M-348 Maggy มาบินโชว์บ้างครับ

เจ้า Maggy นี่เยี่ยมทีเดียวครับ ถือเป็นเครื่องบินฝึกที่มีความคล่องตัวค่อนข้างสูง กินขาด L-39 ของเราไปเลยครับ การบินน่าประทับใจทีเดียว โชว์ loop ได้น่าตื่นเต้นพอ ๆ กับเครื่องบินขับไล่ตัวจริงครับ

ลำต่อมา T-50 Golden Eagle จากเกาหลีใต้มาบินผาดแผลงโดยติด Smokewinder ซึ่งเป็นเครื่องสร้างควันที่ปลายปีกครับ ฟังเสียงแล้วต้องจำเอาไว้นิดนึงครับ เพราะเจ้า Golden Eagle ใช้เครื่องยนต์ F404 ซึ่งมีพื้นฐานเดียวกับ Gripen ของเรา .... เสียงกระหึ่มจริง ๆ

แม้ว่าเจ้า T-50 ในตอนนี้จะเป็นเพียงเครื่องบินฝึก แต่การออกแบบของ Korea Aerospace Industry ซึ่งร่วมมือกับ Lockheed Martin นั้นเตรียมการเอาไว้สำหรับการพัฒนาต่อไปเป็น F/A-50 เพื่อเป็นเครื่องบินขับไล่ขนาดเบาที่จะมาแข่งขันกับ JF-17 ของปากีสถานและ LCA Tejas ของอินเดียครับ จึงทำให้เป็นเป็นเครื่องบินฝึกขั้นสูงแบบเดียวในโลกที่ทำความเร็วเหนือเสียงได้ และยังราคาแพงที่สุดในบรรดาเครื่องบินฝึกด้วยกันอีกด้วย คือลำละราว 22 ล้านเหรียญ การพัฒนายังต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าจะออกมาเป็นรูปเป็นร่าง แต่ก็นับว่าเป็นเรื่องที่คนเกาหลีใต้ในวันนี้ภาคภูมิใจในอุตสาหกรรมทางการของตนได้ครับ 

ถัดมาก็ F-16 จากทอ.สหรัฐครับ ..... พูดตรง ๆ ว่าดูแล้วเบื๊อ เบื่อ เพราะดูทุกปีที่วันเด็ก ...... พูดก็พูดเถอะนะครับ ผมว่าคุณเอก Holloywood ของเราบิน F-16 ผาดแผลงเดี่ยวมันส์กว่าอ่ะ

ถัดมามาดูอะไรสบายๆ กันบ้างครับ A380 เข้ามาบินโชว์สมรรถณะในการบิน A380 ลำใหญ่มาก ๆ ครับ บินต่ำนิดเดียวเอง 

A380 มาบินผาดแผลงนะครับ แต่ก็ผาดแผลงตามสภาพของมันซึ่งเป็นเครื่องบินโดยสาร

แต่มันก็ดูน่าตื่นเต้นครับ เพราะความที่ตัวมันใหญ่ขนาดนี้ แต่บินหงายท้องอย่างเงี๊ย 

ตลอดการแสดงการบินของเครื่องทุกแบบ เขามีการบรรยายพร้อมกับเปิดเพลงประกอบด้วยครับ ดูแล้วก็เพลินไปอีกแบบ

สุดท้าย เป็นรายการที่เด็ดที่สุดครับ The Roulettes จากออสเตรเลีย

ถ้าท่านคิดว่า เครื่องบินใบพัดทำให้ท่านตื่นเต้นได้ไม่เท่ากับเครื่องบินเจ็ตแล้วล่ะก็ มาดู The Roulettes บินสักครั้งครับ แล้วท่านจะเปลี่ยนความคิด 

คือมันสุดยอดมาก ๆ ครับ ทั้งท่าทางการบิน การลำดับการแสดง ไปจนถึงการบรรยาย สมบูรณ์แบบครับ
อย่างท่านี้ ผมจำไม่ได้แล้วว่าท่าอะไร แต่ผู้บรรยายเขาเปิดวิทยุของผู้ฝูงให้คนดูฟัง แล้วเราก็จะได้ยินกันสด ๆ ว่าเขาสั่งอะไร และลูกหมู่ก็จะทำตามคำสั่งนั้นให้เห็นเลย สุดยอดฮะ

ดูการแสดงภาคอากาศมาทั้งงาน ประทับใจที่สุดก็ The Roulettes นี่แหละครับ 

เหอ ๆ เหนื่อยแล้วครับ เรื่องอื่น ๆ อย่าง Walk Around เครื่องบิน ผมขอยกยอดไปในโอกาสหน้าครับ ไม่งั้นกระทู้นี้ยาวววววววววแน่นอน
งั้นผมมีเรื่องมาเล่าให้ฟังสักสองสามเรื่องครับ

เรื่องที่จะเล่าก็คือ เรื่องการจัดการของผู้จัดงานที่มีประสิทธิภาพอย่างที่ผมไม่ค่อยได้เห็นในเมืองไทยครับ
ดูจำนวนคนสิครับ วันแรก The Strait Time ของสิงคโปร์ลงข่าวว่ารถติดอย่างหนักเพราะมีผู้เข้าร่วมงานกว่า 40,000 คน (แค่รถติดนี่เป้นบ้านเราไม่เอามาลงข่าวหรอกครับ เจอทุกวัน )
ดูจำนวนคนมาชมสิครับ อันนี้คือคนที่กำลังยืนดูการแสดงภาคอากาศอยู่ เมื่อจบการแสดงภาคอากาศ คนส่วนใหญ่ก็กรูกันออกไปตรงทางออก ซึ่งจะต้องไปขึ้นรถบัสหรือรถแท๊กซี่เพื่อออกไปนอกตัวงาน แต่ในเมื่อคนมากันเยอะ ๆ จึงทำให้คนเบียดกันและทุกอย่างล่าช้า คนมาก่อนไม่ได้ขึ้นรถก่อน คนมาทีหลังกลับได้ขึ้นก่อน ทุกคนร้อน และเหนื่อยเพราะอัดกันอย่างกับปลากระป๋องตรงบริเวณจุดขึ้นรถ หลายคนบ่นว่ากรูไม่มาแล้วเฟ้ย

พอวันที่สองผมสองคนก็นั่งคิดแล้วว่าจะเอาไงดีหว่า เพราะถ้าเป็นอย่างงั้นกลับไปขึ้นเครื่องบินไม่ทันแน่นอน
แต่เหลือเชื่อครับ
เขาจัดการจราจรของคนใหม่ด้วยความรวดเร็ว คือวันแรกเขาเห็นแล้วว่าคนที่จะขึ้นแท๊กซี่กับขึ้นรถบัสมันปนกัน แล้วทำให้ทุกอย่างมั่ว เขาเลยแยกคนที่ขึ้นรถบัสไปทางหนึ่ง ขึ้นรถแท็กซี่ไปอีกทางหนึ่ง โดยทางที่ขึ้นรถแท๊กซี่เขากั้นแยกระหว่างคนที่เข้างานกับคนที่ออกจากงาน ส่วนทางที่ขึ้นรถบัสก็ให้เดินอ้อมไปอีกทางโดยมีรั้วกั้นเรียบร้อย และแบ่งตามจุดหมายปลายทางที่รถบัสจะไป
ทุกอย่างจึงสงบครับ .... ผมชื่นชมคนจัดงานมากที่ตอบสนองต่อปัญหาได้รวดเร็วขนาดนี้ ไม่มีการพูดว่า "รอปีหน้า" หรือ "เดี๋ยวพรุ่งนี้คงไม่ยุ่ง" ปัญหาเกิดเมื่อวาน และปัญหาก็ถูกแก้ในวันนี้ เยี่ยมครับ 

เรื่องที่สอง ยิ่งน่าชื่นชมหนักเข้าไปใหญ่ครับ
อย่างที่ผมบอกครับ งานนี้ของแจกเพียบ และที่แจกกันเยอะ ๆ คือพวกโปสเตอร์และโปรชัวร์ต่าง ๆ ของกินก็มีขายเยอะ น้ำขวด น้ำกระป๋องก็เยอะ อากาศร้อนๆ แบบนี้คนซื้อกินกันเยอะครับ
ลองดูภาพนี้สิครับ ถ่ายตอนคนมารอการแสดงภาคอากาศ สังเกตุอะไรเหมือนผมไหม?

และภาพนี้คือตอนการแสดงภาคอากาศจบลงครับ
ลองมองที่พื้นสิครับ ........... มีขยะนับชิ้นได้เลย
วันเด็กเมื่อ 12 ม.ค. ที่ผ่านมา ถ้าพวกเราไปเที่ยวคงเห็นกันดีครับ ขวดน้ำ กระดาษ กระจายเต็มไปหมด โดยเฉพาะบริเวณที่ติดกับรั้วกันระหว่างการแสดงการบินและคนดู มันอันตรายมากนะครับ เพราะของพวกนี้มันเป็น FOD (Foreign Object Damage) ชั้นดีที่จะทำอันตรายกับเครื่องยนต์ได้ 

เดินมาสักพัก ก็เจอเจ้าสิ่งนี้ครับ ทำให้ผมตกใจพอสมควร เพราะแถวบ้านผมไม่มีอย่างนี้ครับ
ในบริเวณการแสดงกลางแจ้ง ไม่มีถังขยะเลย แล้วขยะจำนวนมากมันไปไหน
นี่ไงครับ ....... คนที่มาดูเขาช่วย ๆ กันกองเอาไว้ สักพักก็มีคนมาเก็บไปแล้ว พร้อมกับเจ้าหน้าที่เอารถทำความสะอาดสนามบินมาลุย
เราจะพูดได้ไหม ว่านิสัยอย่างนี้ ทำให้สิงคโปร์พัฒนามาจนถึงทุกวันนี้?

ผมปั่นกระทู้นี้มานานแล้ว ตอนนี้เหนื่อยแล้วครับ กระทู้นี้ก็คงจบลงเพียงเท่านี้ 
แถมท้ายด้วยภาพบริเวณที่จัดงานจากบนเครื่องบินครับ

สำหรับวันนี้ จบเพียงเท่านี้ ขอบคุณทุกท่าน สวัสดีครับ 
Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551 |
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2551 18:16:59 น. |
|
15 comments
|
Counter : 3614 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:49:49 น. |
|
|
|
โดย: Fullgold วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:48:37 น. |
|
|
|
โดย: kai (aitai ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:03:26 น. |
|
|
|
โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:20:34 น. |
|
|
|
โดย: Skyman (Analayo ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:25:05 น. |
|
|
|
โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:37:46 น. |
|
|
|
โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:39:40 น. |
|
|
|
โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:41:41 น. |
|
|
|
โดย: Skyman (Analayo ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:50:15 น. |
|
|
|
โดย: Skyman (Analayo ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:51:22 น. |
|
|
|
โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:25:42 น. |
|
|
|
โดย: หมีสีชมพู วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:6:47:21 น. |
|
|
|
โดย: ก. วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:14:09:44 น. |
|
|
|
|
|
|
@ จ่อยน้องลิง @
@ จ่อยหัวหอม @

|
|
|
|
|
|
|
โดยเฉพาะที่เป็นรูปหัวใจ
เสียดายฟ้าไม่เข้มเท่าไหร่
ผมรบกวนขอที่อยู่พี่โยที่หลังไมคืด้วยนะครับ
มีของขวัญเล็กๆน้อยๆจะมอบให้
ในฐานะที่ตรากตรำมาตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
ชอบหนวดหนู หรือขี้ตาแมวบอกได้ครับ
เพราะขนาดเล็กพอกัน 555
ขอบคุณครับ