ไม่มีเรื่องอัพบล๊อก
เหอะๆ
อย่างนี้ทุกที
เปิดไปหลายที่ก็มีคนเป็นเยอะเหมือนกัน
บุคคลร่วมอุดมการณ์
โหะๆ
วันนี้เลยเอาเรื่องลูกมาเล่า
ลูกตัวนี้*สีดำๆ
น้องเค้ามีเรื่องแบบว่าน่าทึ่งมาก
ต้องบอกก่อนว่าน้องเค้าเป็นแมวตัวแรกที่เราไปเก็บมาเลี้ยง
ตัวอื่นๆตั้งแต่เลี้ยงมาก็จะมาอยู่เองตลอด
เรื่องก็เกิดขึ้นประมาณเดือนกันยาปีที่แล้ว
เรานั่งรถกะพ่อกะแม่ จำไม่ได้ว่าไปไหน
จำได้แค่ว่าใส่ชุดนักเรียน
ละอยู่ดีๆ ขณะที่รถใกล้จะถึงสี่แยกใหญ่
พ่แม่ก็เกิดอาการตื่นเต้นและหวาดเสียว
เราเองก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร
พอถามพ่อแม่ก็กลายเป็นว่า
บนถนนที่มีรถเต็ม
(แต่ค่อยๆเคลื่อนเพราะว่ารถกำลังจะติดไฟแดง)
มีน้องแมวตัวกะจิ๋ววิ่งไปมาอยู่
วิ่งลอดรถคันนู้นไป ละก็ลอดรถคันนี้มา
แบบว่าน่าหวาดเสียวสุดๆ
คนที่อยู่ในรถแต่ละคันก็ทำหน้าหวาดเสียวตลอดเวลา
ประมาณว่า
กูจาโดนม้ายว้าาาาาา
ด้วยหัวใจนางฟ้ารักษ์สัตว์โลก
ข้าพเจ้าก็เปิดประตูลงไปทันที
แบบว่า
กรูทนม่ายด้ายยยยยยยยย
ก็พยายามไปจับมัน
แต่ว่ามันคงกลัว
เลยวิ่งหนีไปใหญ่
ไม่รู้ว่าทำไมตอนนั้นไม่อายน้อ
(ทำความดีไง ไม่อายๆ)
คนเค้าคงคิดว่าเราบ้า
ลงไปวิ่งบนถนน
เพื่อจะจับน้องแมวน้อยหนึ่งตัว
(แต่ก็จับไม่ได้)
สุดท้ายตอนจะเป็นไฟเขียว
ท่ามกลางความหวังอันริบหรี่ของเรา
ว่าน้องแมวน้อยคงโดนหนับตายในไม่ช้านี้แน่
น้องแมวก็กระโดดขึ้นตรงใต้ท้องรถของรถกระบะคันหนึ่ง
แล้วก็เห็นพ่อกะแม่ทำท่าทางสื่อสารกะคนขับคันนั้น
รถกระบะคันนั้นก็เข้าจอดข้างทาง
คุณป้าคนขับก็ลงมาคุยกะพ่อแม่
อ่าว----รู้จักกันนี่หว่า
ซึ่งขณะนั้นน้องแมวก็ยังอยู่ใต้รถกระบะอยู่
ไม่รู้ว่าจะให้มันออกมายังไง
คุณพ่อจอมกล้าหาญ
ก็ลงไปนอนกะฟุตบาทแล้วก็ล้วงน้องแมวออกมา
(ลูกผู้ชายตัวจริง)
เรื่องในวันนั้น
จบลงที่เรามีน้องแมวนอนอยู่บนตักจนถึงบ้าน
ละก้อมีน้องแมวเดินอ้อนไปอ้อนมาในบ้าน
จนถึงวันนี้
นี่แหละค่ะ
เรื่องราวระทึกใจของลูกสาวเรา
อันนี้เป็นรูปตอนโตแล้ว
ปล. ไหนว่าไม่มีเรื่องอัพ อัพซะยาวเชียว ห่ะห่ะ
ปล. พยายามจะทำให้ช่วงที่มีตัวหนังสือมีBGสีดำ
จะได้ลายตาน้อยลง ก็พยายามเอาโค้ดมาใส่ โค้ด Table อะไรอย่างนี้ แต่มันไม่ออกมาเป็นอย่างนั้น ไม่รู้ทำไม ใครรู้วานบอกค่ะ
) วันที่: 11 มิถุนายน 2548 เวลา:13:15:27 น.
จัง
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
