เล่าเรื่องเจ้าแม่ประจำบ้าน...เหมือนก๊อบมาจากละคร
ไม่มีอะไรอัพแล้วค่ะ
ชีวิตแบบว่าไปวันๆมากมาย
แต่อย่างน้อยก็ดี
ที่ได้อยู่บ้าน
งานพ่อเริ่มซาๆลงไป
คนงานคนนี้ก็เริ่มว่างงาน
วันนี้ออกไปแร่ดดีกว่า ฮ่าๆ
เพื่อนแม่ถามว่าน้องกลับมาไปเที่ยวไหนบ้างรึยัง
แม่ตอบหน้าชื่นตาบาน
ไม่ได้ไปไหนเลย
ก็ใช้มันทำงานอยู่ในบ้านนั่นแหละ
ลูกกตัญญูจริงๆ...ข้าพเจ้า
เล่าๆ เล่าเรื่องเจ้าแม่ประจำบ้าน คือ....
ปกติมีชื่อ...แต่ทุกคนลืมไปแล้ว เราเรียกมันว่า...."อีเจ๊"
เจ๊เป็นแมวเร่ร่อน หน้าตาโหดเหี้ยม
ตอนแรกอยู่ที่ร้านของแม่ แต่แม่สงสารมันเห็นแมวตัวอื่นมารังแก
เลยสั่งป๊ะป๋าเอามาเก็บไว้ที่บ้านดีกว่า
ตามบัญชาแม่ ป๊ะป๋าก็เอาเจ๊ใส่ถุงพลาสติก(ก๊อบแก๊บ) ขี่มอไซค์หิ้วกลับมาบ้าน
ใช่ค่ะ...อ่านไม่ผิดหรอก...ถุงก๊อบแก๊บอ่ะแหละ
เจ๊คงตกตะลึง พอหลุดจากถุงอวกาศได้ก็หนีตายสุดชีวิต หายไปเดือนกว่าๆ
แม่บอกมันคงไปซะแล้ว
แต่เหมือนบ้านอื่นเค้าไม่ต้อนรับเจ๊หรือไงไม่ทราบ
สุดท้ายแกก็พาร่างผอมโซมาขอข้าวกินที่บ้านนี้
พอเริ่มกินดีอยู่ดี หุ่นก็ดีบึ๊บบั๊บ เจ๊เริ่มวางแผนชั่วร้าย
เริ่มจากเข้าตีสนิทชายใหญ่ของบ้าน จนได้เสียเป็นเมียลับๆและตั้งท้องมาหนึ่งครอก
พอมีลูกเป็นเครื่องต่อรอง เจ๊ก็เริ่มเกะกะระรานชาวบ้าน
สร้างอาณาเขตยิ่งใหญ่
คือ....ได้ข่าวว่ามาทีหลังไม่ใช่เรอะ
ไล่จนเมียหลวงระเห็ดไปอยู่หน้าบ้าน เมียสองเมียสามแตกกระเจิง
เท่านั้นยังไม่พอ
ยังเสี้ยมให้ชายใหญ่กะชายเล็กผิดใจกัน
ตอนนี้ชายเล็กหนีออกจากบ้านไปแล้ว
จะกลับมาเวลาหิวข้าวเท่านั้น
เจ๊...เธอทำไปได้
เจ๊เหมือนมีลูกเอาหนุกหนาน
เกิดลูกมาก็ให้นม ให้นมเสร็จพอเห็นชายเดินมา เจ๊ก็ชะม้ายตาใส่
ลูกเลิกไม่สนแล้ว
วิ่งตามชายใหญ่ชายกลางไปนู่น
หลังจากเจ๊คลอดน้องรอบที่แล้วไปเมื่อต้นกันยา
ตอนนี้เจ๊ก็ป่องอีกแล้ว
เราคุยกันตามประสาคนว่า
ควรจะหยุดซะที...เจ๊
พอซะทีเถอะนะ
ปล. จากที่เจ๊ชอบกัดเค้าไปทั่ว ป๊ะป๋าคาดโทษไว้ว่า ถ้ายังไม่เลิก
จะเอาไปคืนสู้เหย้า ส่งกลับร้านเลย หึหึ เจ๊...ตายอย่างเขียดแน่