ไปกินข้าวกะนายกมา....เลยมาเล่าให้ฟัง...นายกจริงๆนะ มะช่าย นาย ก. ฮา

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วมีโทรศัพท์มาจากสถานฑูต
บอกว่าท่านทูตชวนกินข้าว
จิตใจเริงระรื่น....ได้โดดเรียนอีกแร้วกรู๊ส....
แต่อีกใจนึงก็ด๋อยๆ....ใส่สูทเป็นสาวออฟฟิศอีกแล้ว น่าเบื่อที่สุด กะลังคิดจะโดด

แต่พอรู้ข่าวแน่ชัด
เฮ้ย....ไม่ใช่แค่ท่านทูตชวนกินข้าว....นายกชวนกินข้าว.....เวิ้ว....
สรุปคือนายกมานั่นเอง
แต่ก็รู้แล้วล่ะน่า ว่าไม่ได้กินข้าวโต๊ะเดียวกะนายกหรอก
คนเยอะจะตาย
แต่ไม่เป็นไร...แอบหวังอยากถ่ายรูปกะนายกเพราะแอบชอบนายกคนนี้นิดนึงเป็นการส่วนตัว
ชอบท่าทางเป็นคุณปู่ใจดี ทำให้คิดถึงลุงนกฮูกในเซ็นทรัลบัณฑิตน้อยเมื่อก่อน
เสียงก็ดูเยือกเย็น...เหมือนหลวงลุงเจ้าอาวาส
น่ารัก ^^a



สงสัยช่วงนี้คงเบื่อมาก พอมีเรื่องแบบนี้ให้ตื่นเต้นมันเลยตื่นเต้นเป็นพิเศษ
ลุกขึ้นมาทำผมตั้งกะตีห้าครึ่ง(จริงๆเพราะตื่นมาเข้าห้องน้ำแล้วเกิดหิว เลยนั่งกิน กินเสร็จไม่เหลือเวลานอนต่อ เลยทำผม...ฮา)
อะบิทรู้สึกอยากสวยขึ้นมานิดนึงอ่ะฮ่ะ...ทุกทีใส่ชุดออฟฟิศละดูไม่มีสง่าราศีเล้ยให้ตาย คราวนี้ขอประทินซะหน่อย
เผื่อจะสวยขึ้นมาบ้าง...นิดนึงก็ยังดี

สาวๆชาวไทยจึงเดินออกหอไปเรียนแบบสูทเต็มยศ
อาแปะอึ้งในความสวยจนซาลาเปาที่กะลังจะเข้าปากหล่นจากตะเกียบ
ฮา....

สำหรับผู้มีภาษีราษฎรเป็นเครื่องยังชีพอย่างเราๆ สถานทูตคือสวรรค์ มาแต่ละที ไม่ใช่รับเงินเดือน ก็มากินข้าว โว้ว..



สนามหญ้าหลังสถานทูตจัดไว้อย่างดีเชียว..ที่ขาดไม่ได้คือ....โต๊ะกินข้าว
นายกละคณะนั่งข้างใน สลับแซมด้วยตัวแทนนักเรียนทุนต่างๆ เอาไว้ให้คณะคุยด้วยเล่นยามแกะปูกิน(มั่วเอง...)
ตอนแรกแอบอยากเข้าไปนั่งกะคนใหญ่คนโต...ข้างในห้องสวยๆแบบนี้



แต่คิดอีกที...นั่งข้างใน...จะไปกินอิ่มได้ไงฟะ
นั่งกินบุฟเฟ่ต์เนี่ยแหละ ไฮโซสุด อิ่มด้วย...ก๊าก
ที่สำคัญ...ไปนั่งก็งั้น ไม่มีความสามารถด้านเข้าหาผู้ใหญ่
แม่เคยบอก...หน้าแกอ่ะ...จองหอง พูดจาฟังดูไม่น่ารัก
ถึงว่า...อาภัพอยู่อย่างนี้

นายกมายืนพูดอะไรนิดหน่อย ความสัมพันธ์ไทยจีน อนาคต บลาบลาบลา
คุยไปยังไม่วายเลี้ยวกลับมาเตือนเรื่องวันที่สามสิบเอ็ดเป็นวันวิสาขบูชานะจ๊ะ...อย่าลืม
น่ารักจริงจริ๊ง.....
เสร็จแล้วก้มีการมอบของที่ระลึกให้
แบบตัวต่อตัว....ย้ำ....ตัวต่อตัว
ก็ว่าพี่ที่สถานทูตแจกสติ๊กเกอร์ชื่อมาไว้ที่เสื้อทำไม...ให้นายกเรียนกชื่อถามนี่เอง ว่าเรียนอะไร ทำอะไรอยู่
พอมาถึงข้าพเจ้า...เกิดปากไว้อะไรขึ้นมาไม่รู้ รายงานเองเสร็จสรรพ
นายกทำหน้าอึ้งๆไปสองวิ ยื่นกล่องให้ แล้วพยักหน้า เอ้า...คนต่อไป
(แอบอึ้งหน่อยๆ...ไม่พูดไรเลยเหรอลุง)
คนอื่นมาทักข้าพเจ้าทีหลังว่าไปใส่นายกฉอดๆๆ ยังกะรายงานการทหาร
เอ้า....ผิดทุกทีสิตูเนี่ย
รูปข้างล่างคือเข็มกลัดเฉลิมพระชนมฯแปดสิบพรรษาที่ได้รับแจก



นายกน่ารักจริง...เราอยากได้รูปแอบถ่ายนายก ก็ไปยืนถ่ายๆกัน
ก่อนท่านจะเข้าไปกินข้าวข้างใน มีการมาบอกว่า ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวให้ถ่ายรูป
น่ารักมั้ยล่ะท่านผู้ชม



รายการต่อไปก็กินข้าว ละก็ถ่ายรูปกะนายก
แล้วนายกก็หายไป เห็นว่ากินเสร็จแล้วไปคุนหมิงทันที แล้วก็กลับไทย
คนใหญ่คนโตนี่ยุ่งจริงๆ

เราไม่ยุ่ง เราก็อยู่ถ่ายรูปกันต่อ ฮา
สถาณทูตสวยเป็นพิเศษ คงเพราะตกแต่งใหม่
แอบถ่ายลายมือนายกมาด้วย
เข้มแข็ง มั่นคง ลายเซ็นสวย



หนึ่งวันของการกินข้าวกับนายกก็จบลงด้วยอาการระบมเท้าเพราะส้นสูง
ชั้นจะใส่ส้นสูงทำงานต่อไปในอนาคตได้ไงเนี่ยพี่น้อง
กลับถึงหอยังกะศพ
รองเท้าส้นสูงดูดวิญญาณ
ไม่ได้ทำอะไรเลย กินละก็ถ่ายรูป แต่เหนื่อยเป็นบ้า

น่าจะเป็นครั้งเดียวของการกินข้าวกับนายกท่านนี้
รอกินข้าวกะนายกท่านต่อไป เอ...ใครหว่า

ปิดท้ายด้วยรูปสาวเสื้อเหลืองหนึ่งท่าน
หนึ่งปีที่ผ่านไปเป็นการทำให้เสื้อสีเหลืองอร่ามโร่วโว่วโว่วกลายเป็นเสื้อสุภาพและเป็นทางการไปได้อย่างสมบูรณ์
ไม่คิดว่าจะมีคนใส่กันได้นะเนี่ย เหลืองสดโคตรๆ แบบนี้
บางคนคงเคยคิดว่าใส่แล้วเสียเซ้วแน่กรู
แต่บางคน...ก็รู้สึกว่ามั่นโคตรๆ



เปรี้ยวดี...ชอบรูปนี้ว่ะทราย
รอพี่ผอมก่อนนะแก...

Create Date : 31 พฤษภาคม 2550 Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 12:03:51 น. Counter : 1943 Pageviews.		35 comments
Share Tweet