รึความเป็นจีนจะคืบคลานมาสู่เรา.....ผ่านจอทีวี

สวัสดีทุกท่านค่ะ.....

หายไปนานโข

ช่วงนี้เกิดปัญหาเล็กน้อย เลยหลุดจากวงจรคอมพิวเตอร์ไป

ช่วงนี้ยามค่ำคืนก็เลยพึ่งทีวีแก้เหงาแทน



บางทีอยู่เฉยๆละมันว้าเหว่น้อ...รู้สึกเหมือนถูกตัดขาดจากโลกภายนอก

จะเดินไปหาเพื่อนรึ...ก็ไม่รู้จะไปชวนคุยเรื่องอะไร
เค้าว่างอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ เค้าทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้
ไปเก้ๆกังๆอยู่ห้องคนอื่น
ค่อนข้างผิดคาแรคเตอร์

จะหยิบมือถือมาส่งแมสเสจรึ....มันก็เป็นแค่แมสเสจ ไม่ทันใจ แถมยังไม่แน่อีกต่างหากว่าอีกฝ่ายจะตอบกลับมา

จะโทรกลับไทยรึ...ก็ไม่มีเรื่องคุย

อะไรๆก็สู้โลกในจอสี่เหลี่ยมไม่ได้...
เหงารึคะ...ก็ลากตัวเขียวๆในเอ็มเอสเอ็นมาคุยด้วย
เค้าทำอะไรอยู่เราไม่รู้...แต่มือว่างพิมพ์ตอบมา ก็แสดงว่ายินดีจะสนทนาด้วย
ไม่ตอบกลับมารึ...ก็ไม่เป็นไร...คงยุ่งอยู่กับอะไรบางอย่าง
บางทีแค่อยากบ่น...ก็คลิกชื่อเพื่อนตึกเดียวกันที่ห่างกันแค่สองสามชั้นมาคุยด้วย ไม่ต้องเดินขึ้นไปหา

รู้สึกเซ็งรึ....เว็บมีสามล้านแปด อ่านเข้าไป
หนังสือพิมพ์ก็อ่านได้ ทีวีอังกฤษ จีน เยอรมัน ฝรั่งเศส ฮินดู มีอะไรก็ดูเข้าไป

ตอนนี้
....เมื่อสี่เหลี่ยมไซเบอร์ใช้ไม่ได้....เราก็เปลี่ยนไปพึ่งสี่เหลี่ยมมนๆ มีหลายช่องให้คุณเลือกสรรแทน

ทีวีในห้องมีหกสิบสองช่อง
ดูได้บ้างไม่ได้บ้าง ช่องซ้ำบ้าง
บางช่องก็ไม่เคยดูเลย

อย่างเช่น CCTV music มีงิ้วกะดนตรีคลาสสิค....หูไม่ถึง

ที่ดูบ่อยๆก็มีรายการประมาณเพื่อนรักสัตว์โลก
ไม่ต้องสนใจอะไรมาก...ไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นไร ดูสิงสาราสัตว์ไปเรื่อยๆ

รายการวาไรตี้ก็มีมากมาย มีดารามาออกบ้าง บางทีมีรายการชุดประเภทรำลึกท่านประธานเหมา สมัยปฏิวัติ นักเรียนจีนในรัสเซียเมื่อสี่สิบปีที่แล้ว เป็นต้น
ไม่มีอะไรดูดูพวกนี้ไปก็สนุกดี

บางทีก็มีคอนเสิร์ต
คนเยอะมาก....เยอะมากจริงๆ
ไม่รู้ว่าไปจัดกันที่ไหนนักหนา
แถวนี้ไม่เห็นมีเลย....
คอนเสิร์ตจีนจะมีเนื้อร้องให้ดูเป็นซับไตเติ้ล
ชอบเพลงไหนแล้วไม่รู้ชื่อเพลงก็จดเนื้อเพลงไว้
นัยว่าเอามาหาอีกทีในเนต อิอิ

ที่ขาดไม่ได้สำหรับทีวีคือละคร
ที่พิเศษมากสำหรับละครในทีวีจีนคือการรีรันไม่รู้จักจบสิ้น
โดยเฉพาะละครยุคท่านประธานเหมารุ่งเรือง



เราเรียกกันว่าละครเสื้อเขียวดาวแดง
คงเอามาฉายเป็นรอบที่ล้านแปดแล้วมัง
ช่วงกรกฎาติดละครเรื่องนี้มากมาย



เพื่อนงง....ชอบไปได้....ไม่รู้ว้อย....ชอบง่ะ



แต่ว่าพอดีปิดเทอมกลับบ้าน
เลยไม่ได้ดู เศร้าใจมากถึงมากที่สุดค่ะ

แต่สองสามวันนี้..เหมือนจะเปิดไปเจออีกแล้วอ่ะ

ตอนนี้เลยปลง...ดูไม่ทันไม่เป็นไร
ห้าปีข้างหน้าก็คงมีให้ดูอยู่ดี....ฮา

พอดูทีวีมากขึ้น....ก็เริ่มรู้สึกว่า
เราดูจีนๆขึ้นยังไงก็ไม่รู้...

เริ่มแรก....อย่างที่บอกไป คือติดละครยุคท่านประธานเหมา

อย่างที่สอง...ดูรายการต่างๆแล้วเริ่มมีอารมณ์ร่วม
เมื่อวานดูรายการหนึ่งเอาผู้ปกครองและนักเรียนมาจำนวนหนึ่งมาคุยกันเรื่องเพศศึกษาในครอบครัวและในโรงเรียน
ดูไปก็คิดตามไปด้วย.....เพื่อความเข้าใจสังคมจีนให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

อย่างที่สาม...เริ่มรู้สึกว่าเพลงจีนเพราะขึ้น
อันนี้ต้องบอกว่าอยู่บ้านเราไม่เคยฟังเพลงฝั่งตะวันออกเลยให้ตายเถอะ
รู้สึกว่าเพลงจีนมันเฉยๆ
แต่ตอนนี้เปิดเจอคอนเสิร์ตทีไร...เจอเพลงเพราะทุกที
แล้วนักร้องจีน...ทำไมมันหล่อขึ้นทุกวัน
ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ
วันก่อนเจอรายการรำลึกเพลงเก่า หลิวเต๋อหัวสมัยหน้าเด้งมาร้องเพลง
กรี๊ด........ทำไมร้องเพลงเพราะและหน้าตาดีเยี่ยงนี้


โอ...หรือความเป็นจีนมันกำลังคืบคลานเข้ามาสู่เรา


อย่างสุดท้าย....
อันนี้น่ากลัว

ดูตลกจีนแล้วขำไปด้วย...จะเป็นจะตาย

ตลกจีนคล้ายๆเดี่ยวไมโครโฟน แต่จะมายืนคุยกันสองคน



เค้าว่าอารมณ์ขันมันเป็นเรื่องของวัฒนธรรมเฉพาะ
จะตลกไปด้วยได้ ก็ต้องมีความเข้าใจในระดับหนึ่ง

พยายามจะคิดเข้าข้างตัวเอง...ว่าคงตลกได้เพราะเราฟังเข้าใจมากขึ้น

แต่ก็หนีความคิดอีกทางไม่ออก
ความคิดที่ว่า...

เอ...ตูชักจะคิดเหมือนคนจีนแล้วรึนี่......




คิดละเหนื่อย...เปิดทีวีดีกว่า

Create Date : 31 ตุลาคม 2549 Last Update : 31 ตุลาคม 2549 18:24:29 น. Counter : 2385 Pageviews.		34 comments
Share Tweet