ช่วงนี้เจ้าของบล็อกหงุดหงิดบ่อยค่ะ
เลยสบถบ่อย
น้องเหี้ยคลานออกมาเป็นฝูงๆเลยทีเดียว
แหม...พี่น้องคะ
เจ้าของบล๊อกถึงจะหน้าตาเรียบร้อยน่ารักแบบคุณหนูพจมาน แห่งบ้านทรายทอง
แต่บุคลิกค่อนไปทางลุงกรุง ศรีวิไลมากกว่า
ดังนั้นก็เลย..........
สบถบ่อยเกินหญิงเล็กน้อย
สบถไปมาก็รู้สึกว่ามันตลกดี
เพราะเราไม่ได้พูดคำนี้ด้วยความรู้สึกว่าตั้งใจจะให้หยาบคาย
น้องเหี้ยแกก็ไม่ได้มีนิสัยเลวทรามต่ำช้า ที่จะสื่อถึงเมื่อยามเรียกชื่อน้อง
ชื่อน้องเหี้ยกลายเป็น คำที่ใช้แสดงความรู้สึกในบางด้าน(หลายๆ)ด้าน
ที่มันสุดโต่ง
ที่มันไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะใช้คำไหนดีมาอธิบาย
เลยยกไปให้น้องเหี้ย รับผิดชอบแทน
ตั้งแต่กลับมาฟังเพลงก้านคอคลับ2 บ่อยเหลือเกิน
ชอบเอามากๆเลยทีเดียว ฟังเช้าสายบ่ายเย็น
สงสัยคงมีอิทธิพลกะความคิดเราไม่เบาเลยทีเดียว
มื่อคืนทะเลาะกะน้อง (ป้าทะเลาะกะเด็ก-----------ก๊ากๆๆๆๆ)
หงุดหงิดโคตรรรรรรรร
แต่อยู่ดีๆก็นึกอะไรเหี้ยๆขึ้นมาได้
เลยลองเขียนดู
จะว่าเป็นกลอนก็ไม่ใช่
สงสัยจะเป็นท่อนแร๊ป
ใครช่วยทำดนตรีให้ที
เอาไปร้องท่าจะแจ๋วเหมือนกันนะเนี่ย
(กรุณาอ่านตามแบบมีจังหวะ และกรุณาอ่านเร็วขึ้น(แบบติดกันเป็นพืดๆ)สำหรับที่ขีดเส้นใต้ไว้)
เหี้ย.....
เหี้นเดินไปเดินมา ปวดหัวปวดตาคนก็บ่นว่าเหี้ย
เหี้ยไปทำอะไรมึง
พอไม่มีที่พึ่งมึงก็บ่นแต่เหี้ย
เหี้ยอยู่ของมันดีดี มึงซวยข้ามปีมึงก็ไปโทษเหี้ย
บางทีมึงอะเลวเอง มึงก็ไปข่มเหง เอาไปลงที่เหี้ย
เหี้ยมัน
กินแต่ซากหมูซากไก่ เกี่ยวอะไรกะมึงมั้ย มึงถึงโทษมันเหี้ย
ก็ชีวิตมึงอ่ะเฮงซวย
ช่วยตัวเองก็ไม่ยอมช่วย มึงอ่ะแหละ...ไอ้เหี้ย
ใช้ได้มั้ยคะพี่โจอี้บอยขรา......
ปล. บอกแล้ว ตัวเหี้ยเพ่นพ่าน