ไปเลี้ยงข้าววันแม่ แต่แม่กลับเป็นคนที่กดดันและรองรับอารมณ์ทุกคน

บ้านเรากินข้าวนอกบ้านร่วมกันปีละครั้งเท่านั้น
นั่นก็คือวันแม่
แต่ส่วนใหญ่กินหลังจากอาทิตย์วันแม่ เพราะคนเยอะ
แล้วที่ไม่ไปกินข้าวนอกบ้านกันบ่อย ๆ เพราะพ่อกับแม่บอกว่ามันเปลือง
กินข้าวในบ้านประหยัดและได้ประโยชน์กว่าเพราะบ้านเรากินข้าวกล้อง แล้วก็ผัก+ปลาซะเป็นส่วนใหญ่
แต่ถ้าไปกินนอกบ้านก็จะกินแต่อาหารมัน ๆ ทอด ๆ ไม่ค่อยมีประโยชน์ เน้นอร่อยมากกว่า
แถมน้องชายยังไม่เคยอยู่ติดบ้านเลย
กลับมาบ้านถ้าไม่อยู่หน้าคอมก็อยู่นอกบ้านทั้งวันทั้งเสาร์และอาทิตย์
มันจะมีธุระกับเพื่อน ไปโน่น ไปนี่ทุกวันหยุด แบบว่าอยู่บ้านไม่เป็น

ซึ่งเมื่อก่อนตอนเรียนจบใหม่ ๆ เราก็เป็นนะ
ไม่ชอบอยู่ติดบ้าน
เสาร์กับอาทิตย์ก็เอาละ นัดเพื่อนไปกินข้าว ช้อปปิ้ง ดูคอนเสิร์ต หรือไปก็ไปค้างต่างจังหวัด 1 คืนก็เอาวะ แต่ไม่ขออยู่บ้านทั้งวัน

แต่เดี๋ยวนี้เร๊อะ
เหอะ ๆ
เสาร์ อาทิตย์เป็นช่วงเวลาทองที่เราจะได้พักผ่อนจริง ๆ
เราจะอยู่บ้านทั้งวันทั้งเสาร์และอาทิตย์
การออกไปนอกบ้านสำหรับเราจะรู้สึกว่ามันเหนื่อย มันไม่ได้พักผ่อนเหมือนอยู่กับบ้าน
กิจกรรมในบ้านเรามีอยู่ 4 อย่างหลัก ๆ หลังจากตื่นนอนสาย ๆ คือ

ดูหนังอินดี้ที่ซื้อมาตุนไว้
อ่านหนังสือที่เช่ามาจาก TK Park
นอนกลางวัน
เล่นเน็ท ซึ่งไม่อัพบล็อคจากหนังที่ดูหรือหนังสือที่อ่านก็จะดู youtube แล้วก็บิดเอวไปด้วยระหว่างดู

4 อย่างที่ว่า อาจจะทำไม่หมดด้วยซ้ำ
บางอาทิตย์ก็ไม่ได้ดูหนังซักเรื่อง แต่อ่านหนังสือจบไปหลายเล่ม

แล้วทีนี้
ก็นัดกันซะดิบดีกะอิน้องชายว่าวันเสาร์นี้นะ
ไปกินปูกันที่สมบูรณ์โภชนา อุดมสุข แถวบ้านกัน
เพราะหม่าม้าอยากกินปู
ป๊าบอกว่ามันเปิด 11.00 - 23.00





กว่าจะรออิลูก 2 คนตื่น
ปลุกแล้วปลุกอีกตั้งแต่ 11 โมง
แต่กว่าจะตื่นจริง ลุกจริงก็อีก 20 นาทีถัดมา
กว่าจะออกจากบ้านก็เกือบเที่ยง
รถในซอยอุดมสุขก็ติดเป็นบ้า
ป๊าก็เริ่มหิวข้าว
คือป๊าจะเป็นคนจีนที่ต้องกินข้าวตรงเวลา
และจะเป็นคนที่มีปัญหาตลอดเวลาที่กินไม่ตรงเวลา
จะเริ่มหงุดหงิด อารมณ์เสียละ
ให้กินรองท้องไปก็ไม่ยอมกิน
เพราะคิดว่าอีก 15 นาทีก็ได้กิน
โอเค
รถมันติด
จากที่คิดว่า 15 นาที
ก็กลายเป็น 40 นาที
แถมไปถึง
มัมยังปิดอยู่
เลยมารู้ทีหลังว่ามันเป็น 16.00-23.00 ต่างหาก




คราวนี้
ทำยังไงดีล่ะ
ป๊าก็หงุดหงิด อารมณ์เสียมากขึ้น 3 เท่าตัว
ป๊าผู้ซึ่งครองพวงมาลัยก็เลี้ยวเข้าไปร้านอาหารนึงที่อยู่ห่างกันไม่กี่ร้อยเมตร มีคำว่าโภชนาเหมือนกัน
อิลูก 2 คนก็ทัดทาน
เพราะคุณม้าอยากกินปูแล้วอิร้านนี้ก็ดูซอมซ่อมาก
เหมือนเป็นเต็นใหญ่ ๆ หรือตู่คอนเทนเนอร์ใหญ่ ๆ ติดแอร์ซะมากกว่า
เราก็ทัดทานกัน
แต่เพราะว่าป๊าหิวจนหน้าจะมืดอยู่แล้ว
เพราะจากที่คิดว่า 15 นาทีได้กิน
ตอนนี้ 50 นาทียังไม่ได้เข้าร้านเลย
ก็เลยติดสินใจเลี้ยวเข้าไปจอด
แล้วเดินเข้าไปในร้าน

พอเข้าไปเท่านั้นแหละ
บรรยากาศแย่มาก
มีโต๊ะจีนซอมซ่ออยู่ประมาณ 15-20 โต๊ะ
แต่ตอนนนั้น เกือบบ่ายโมง
มีกินกันอยู่แค่ 2 โต๊ะถ้วนทั้งร้าน
นั่งลงสั่งน้ำเปล่า + น้ำแข็งมา
แต่อารมณ์ของอิลูก 2 คนค้านกันในใจและบอกออกมาข้างนอกตลอดเวลา
เด็กเสริฟก็บริการน้ำแข็ง + น้ำเย็นใส่แก้วพร้อมหลอดมาให้
แต่ก็ไม่มีใครกิน
ม้าเอาเมนูมาดูแล้วก็ถามเค้าว่ามีปูเป็นตัวรึเปล่า
เค้าบอกว่าไม่มี
มีแต่เป็นเนื้อปู
น้องชายที่หงุดหงิดตั้งแต่ป๊าเลี้ยวเข้าที่นี่เลยบอกว่าไม่เอา เปลี่ยนที่
แล้วก็ลุกออกไปเลย
จนเรา ซึ่งก็ไม่อยากกินร้านนี้อยู่แล้วก็ลุกตาม
ทำให้ป๊าต้องเรียกเก็บเงินค่าน้ำ ที่ไม่มีใครแตะ แล้วก็ตามออกไป
เด็กเสริฟคงเอ๋อไปเลย





หลังจากออกมา
เราก็เห็นว่าอีกฝั่งถนนเป็นโลตัสเล็ก ๆ เดี๋ยวเราไปซื้อขนมปังรองท้องให้ก่อนแล้วกัน
เพราะบรรยากาศร้านมันแย่มาก คนก็แทบไม่มีมากิน
เราจ่ายเงินค่าน้ำแล้วออกมาเลยโดยไม่มีใครแตะแก้วน้ำเลย

ออกมาจากร้าน
เราก็วิ่งไปซื้อขนมปังให้ป๊ามารองท้องจะได้ไม่หงุดหงิดเพิ่มอีก 10 เท่าตัว
เพราะตอนนี้มันบ่ายโมงกว่าแล้ว
เลยตัดสินใจไปกินที่ แหลมเจริญ ซีฟู้ด Paradise Park






ออกจากอุดมสุข
รถติดตรงศรีนครินทร์ยาวเหยียด
เพราะเค้าทำถนนอยู่
แล้ววันนี้ที่ซีคอนมีแข่งเชียร์ ลีดเดอร์ชิงแชมป์ประเทศไทย
รถขยับได้ช้ามาก ครึ่งชั่วโมงเพิ่งจะไปได้แค่ 200-300 เมตร
ไม่ไหว ป๊า เอาอีกละ
บอกว่า เปลี่ยนที่เถอะ

ไปกินฮั่วเซ่งฮงแล้วกัน มีปูเหมือนกัน




ระหว่างทาง
ป๊า - ก็บ่นว่าหิว เป็นชั่วโมงยังไม่ได้ที่กิน ทุกคนเรื่องมาก
ม้าก็ป้อนขนมปังให้ก็กินมั่ง ไม่กินมั่ง หงุดหงิดหาว่าม้าป้อนไม่ได้ดั่งใจ ป้อนเร็วไปมั่ง บ่นว่ารถมันติด เปลี่ยนที่มั้ย (แต่เรารู้ว่าป๊าพยายาามหาเรื่อง ระบายอารมณ์เฉย ๆ เพราะเถียงลูกไม่ได้)
แต่ม้าก็นั่งเงียบ
น้องชาย - ก็บ่นว่ากินอะไรก็ไม่รู้ นาน ๆ ออกมากินที จะกินร้านอะไรก็ไม่รู้
เรา - ก็บ่นว่าไม่เห็นอยากกินร้านมะกี๊เลย ป๊าหิว วันหลังป๊าก็กินข้าวมาให้อิ่มก่อนออกจากบ้านแล้วกัน
ม้า
ได้แต่นั่งเงียบ
รองรับอารมณ์ทุกคนในบ้าน
ทั้ง ๆ ที่ทุกคนออกมาหาร้านกินปูกันเนื่องในวันแม่ แล้วคุณแม่อยากกิน
แต่สุดท้าย
กลายเป็นคนที่น่าสงสารและกดดันที่สุด

Create Date : 25 สิงหาคม 2555		7 comments
Last Update : 25 สิงหาคม 2555 18:12:02 น.
Counter : 4423 Pageviews.
Share Tweet