นอนกลางวัน คือความสุขที่สุดของเราเวลาอยู่บ้าน
จริง ๆ นะ 2-3 ปีมาเนี่ย ที่เราอยู่บ้านเกือบตลอดช่วงวันหยุดเสาร์ อาิทิตย์ เราโหยหาและหวงแหนการนอนกลางวันเป็นที่สุด ไม่มีอะไรมีความสุขเท่ากับการได้กินอาหารฝีมือหม่าม้าทั้ง 3 มื้อ ได้นอนตื่นสาย ๆ แล้วได้อ่านหนังสือตอนบ่าย ๆ แล้วล้มลงนอนกลางวันอีกแล้ว
เมื่อก่อนตอนทำงานใหม่ก็ไม่ได้รู้สึกนะ เพราะตอนนั้นไฟแรง วันหยุดไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ออกจากบ้านตลอด ไม่ว่าจะเป็น ไปต่างจังหวัดค้าง 1 คืนกับเพื่อน ออกไปดูคอนเสิร์ต ไปเดินเล่นตลาดนัด เดินดูหอศิลป์ นิทรรศการต่าง ๆ หรือนัดกินข้าวกับเพื่อน คือต้องมีกิจกรรมให้ไม่อยู่บ้านเกือบทุกเสาร์ อาทิตย์เลย เรียกว่าต้องออกไปหาความสุขนอกบ้านและกับชาวบ้านตลอดเวลา
หลัง ๆ มานี่สงสัยเริ่มแก่แล้ว รู้สึกว่าความสุขของเรามันอยู่ในบ้านเราเนี่ยแหละ เสาร์ อาิทิตย์ก็อยากนอนอ่านหนังสือ ดูหนังอยู่บ้าน ง่วง ๆ ก็นอนกลางวัน เป็นความสุขที่หาง่าย แล้วก็ไม่ต้องใช้เงินและแรงงาน
แล้วก็ต้องขอบคุณพ่อกับแม่เราด้วยที่ทำให้เรามีเวลาสำหรับการนอนกลางวัน เพราะถ้าเราต้องอยู่หอ เวลาเสาร์ อาทิตย์เราคงหมดไปกับการซักผ้า ตากผ้า แยกผ้า พับผ้า รีดผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ไปซื้อข้างของที่หมดเข้าบ้าน ซื้อกับข้าว ล้างจาน เราคงไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ดูหนังและนอนกลางวันแน่นอน
ที่บอกว่าเด็ก ๆ หาความสุขง่ายน่ะจริง แต่เมื่อเราแก่ขึ้น มีประสบการณ์ได้ลองหาความสุขมาหลายรูปแบบ เราก็ได้เรียนรู้ว่า ความสุขบางอย่าง มันก็ใกล้ตัวแล้วก็ทำได้เลยโดยไม่ต้องหาคนอื่นมาร่วมสุข แก่ขึ้นก็หาความสุขได้ง่ายขึ้น เรียกร้องน้อยลง ทำอย่างที่ตัวเองต้องการจริง ๆ โดยไม่ต้องแคร์คนอื่น ตอบคำถามลึก ๆ ของตัวเองได้จริง ๆ ว่าเรามีความสุขจากอะไร ไม่ต้องเอาความสุขของเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น สามารถมีความสุขได้คนเดียว จากตัวเอง ไม่ต้องเดือดร้อนคนอื่น
ถ้าเราไม่ 30 เราคิดแบบนี้ไม่ได้นะเนี่ย
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2555 |
|
5 comments |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2555 19:20:41 น. |
Counter : 2055 Pageviews. |
|
|
|
ป้าแก่สิ เหยียบๆ เส่เสบแร้วนี่
อิอิ
ความสุขเป็นเรื่องง่ายๆ จ่ะ
บางทีแค่นั่งเฉยๆ ตากพัดลม ก็สุขเหลือหลายแล้ว ฮ่าๆๆ