กิจวัตรวันพ่อ ... ดอกไม้สีเหลืองดอกนี้ ฉันถ่ายได้หน้าร้านขายเพชรพลอยแถวสันกำแพง ไกด์พาพวกเราไปชมพลอย แต่ฉันมัวแต่ชมดอกไม้อยู่หน้าร้าน กลีบเหลืองนวล และเวียนกลีบบรรจบกันเป็นวง เหมือนไม่มีที่สิ้นสุด สวย...จนฉันยกให้มันเป็นดอกไม้ประจำวันพ่อปีนี้... ตั้งแต่จำความได้ ฉันก็เห็นพ่อนำธงชาติมาติดหน้าบ้านเพื่อฉลองวโรกาสเฉลิมพระชนมพรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในช่วงต้นเดือนธันวาคมของทุกปี พ่อทำอย่างนี้ทุกปีไม่เคยขาด ไม่ว่าพ่อจะแข็งแรงหรือป่วยแค่ไหน ปี 2553 อายุพ่อมากขึ้นตามกาลเวลา แต่พ่อยังคงแบกเสาธงที่ติดธงชาติไปประดับหน้าบ้านด้วยตนเองเหมือนปีก่อนๆ แต่เพราะพ่อประมาณเรี่ยวแรงตนเองต่ำไป พอติดธงเสร็จ พ่อก็เป็นลมล้มลงหน้าบ้าน นานกว่าจะฟื้น แล้วจึงค่อยพยุงตัวเองเดินกลับเข้าบ้าน ฉันทราบข่าวพ่อเป็นลมทางโทรศัพท์ พ่อเล่าเหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่คนฟังใจหายวาบ เหมือนกระดกเหล้าโรงเข้าคอหมดทั้งแก้ว ( ฉันไม่เคยดื่มเหล้าโรง แต่เคยอ่านหนังสือ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ที่อธิบายอาการคนกินเหล้าโรงเอาไว้ ฉันเลยพอจะจินตนาการได้ว่าอาการวูบวาบของใจ คงคล้ายตอนดื่มเหล้าโรง...) ฉันเดินทางกลับไปหาพ่อที่บ้านด้วยใจไม่เป็นสุข เมื่อถึงบ้าน เห็นธงปลิวไสวหน้าบ้านเหมือนเคย แต่เย็นวันนั้นฉันรู้สึกว่าพ่อดูชราภาพลงกว่าทุกวัน ทุกวันพ่อ พ่อของฉันติดธงชาติแทนความจงรักภักดีที่มีต่อพ่อของคนไทยทั้งชาติ มันเป็นกิจวัตรที่พ่อทำโดยไม่เนื่องด้วยอายุ สุขภาพ และดินฟ้าอากาศ ซึ่งพ่อบอกเสมอว่าแค่ติดธง ไม่ได้หนักหนาอะไร เทียบกับสิ่งที่ในหลวงทำให้พวกเรา มันเทียบไม่ได้สักนิด ปกติแล้ว ฉันไม่ค่อยได้ออกจากบ้านตอนกลางคืน เพราะพ่อกลัวเกิดอุบัติเหตุหรือเหตุไม่คาดฝันทางร้ายอื่นๆ แต่ทุกหัวค่ำของวันที่ 5 ธันวาคม พ่อมักอนุญาตให้ฉันออกไปชมดอกไม้ไฟกับพี่ชายในเมือง การชมดอกไม้วันเฉลิมฯเป็นกิจวัตรวันพ่อของฉัน ฉันชมดอกไม้ไฟเผื่อแม่ทุกปี... ระหว่างดูดอกไม้ไฟก็คิดถึงแม่ในทุกๆวาบของแสงบนฟ้า วันพ่อปี 2553 เป็นปีแรกที่ฉันชมดอกไม้ไฟเผื่อพ่อด้วย ช่วงชีวิตคนเราไม่ยาวเลย ถ้าเปรียบปีแสงของแสงอาทิตย์ หนึ่งอายุขัยของคนเราเท่ากับหนึ่งวาบของแสงจากดอกไม้ไฟเท่านั้น ดอกไม้ไฟมีอายุขัยไม่ยาวเลย ถ้าเปรียบกับอายุขัยของคนเรา หนึ่งวาบของดอกไม้ไฟก็เท่ากับการสะอึกหนึ่งครั้งของคนเราเท่านั้น ถึงอย่างนั้น ทั้งชีวิตและดอกไม้ไฟก็แสนงดงาม และเต็มไปด้วยสีสัน แม้จะบรรจุอยู่ในระยะเวลาเพียงสั้นสั้น   Create Date : 07 ธันวาคม 2553 7 comments Last Update : 7 ธันวาคม 2553 14:16:50 น. Counter : 1556 Pageviews. Share Tweet

มาแล้วววค่ะคุณน้ำอ้อย มาทานดูภาพดอกไม้สวยๆ ด้วยคน อ่านเรื่องคุณพ่อน้ำอ้อย น่าประทับใจค่ะ ท่านทำเพราะใจรัก เรื่องธงชาติ ช่วงชีวิตของคนเราไม่ยาวจริงๆ ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดพรุ่งนี้ พ่อเอิงก็เคยบอกว่า เราใช้ชีวิตให้คุ้มค่าดีกว่า เพราะไม่รู้วันหน้าจะเกิดอะไรขึ้น เอิงไม่คิด ไม่เครียดค่ะ ทำวันนี้ใให้ดีที่สุด มีความสุขกับสิ่งที่มี ที่เป็น ดูแลคนที่เรารักในทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นวันพิเศษ วันธรรมดา วันหยุด วันไม่หยุด (เอาเป็นว่าทุกๆวันค่ะ 5555) สุขสันต์วันพ่อ(ย้อนหลัง สองวัน)ให้คุณน้ำอ้อยนะคะ   โดย: diamondsky 7 ธันวาคม 2553 18:38:25 น.

แวะมาซึมซับความรู้สึกที่ลูกคนนึงมีต่อพ่อค่ะ ตามอ่านงานเขียนเกี่ยวกับวันพ่อของแต่ละคนแล้ว รู้สึกประทับใจค่ะ   โดย: is_ninja 7 ธันวาคม 2553 20:11:04 น.

ทรงพระเจริญ อยู่ยิ่งยืนนาน.... ทรงพระเกษมสำราญ ตลอดกาล ตลอดไป ขอพร พระสยามเทวา คุ้มชาติศาสนา พระมหากษัตริย์ เมื่อวานเพิ่งโหลดเพลง "ทรงพระเจริญ" ของอัสนีมาฟัง เราว่าเพลงที่แต่งใหม่ เพลงนี้เป็นเพลงที่...เพราะที่สุด ขอให้ท่านพ่อคุณรักแรกคลิก สุขภาพแข็งแรง - แข็งแรง ลูกสาว แสนดี น่ารัก อบอุ่นด้วยรักนะ บ้านนี้ ^ ^   โดย: 1 IP: 183.89.152.83 7 ธันวาคม 2553 23:02:36 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย พ่อผมก็แก่ลงไปเยอะเลยครับ แต่ยังด่าได้ทรงพลังเหมือนเดิม 555 พ่อด่าแต่ใจดีมากครับ ปล.อ่านเจอชื่อน้ำอ้อย สาวเมืองชล ผมก็นึกถึงคุณน้ำอ้อยขึ้นมาทันที พอพี่เค้าเอาลิ้งค์บล็อกแก๊งค์มาลงในหนังสือด้วย อ้าว --- ใช่เลย 5555 ปล. "ต๊ะต่อนยอน" ผมนำมาจากเพลงของครูจรัล มโนเพ็ชรที่ชื่อว่าเพลง "ฮานี้บ่าเฮ้ย" เป็นเพลงที่หยิกแกมหยอกสาวเข้าที่เห็นแก่เงิน จนไม่สนใจความรักภักดีที่หนุ่มมีให้ พอให้เงินก็ไล่ไปขายควาย พอให้ควายก็ไล่ไปขายที่ สุดท้ายขายๆๆๆๆจนหมด สาวเจ้ายังไล่หนุ่มไปขายตัวอีก เฮ้อ ฮ่าๆๆๆๆ อารมณ์เซ็งเน็ตเป็ดไก่ของผมก็ "ต๊ะต่อนยอน" แบบนี้ล่ะครับ ฮ่าๆๆๆๆ   โดย: กะว่าก๋า 8 ธันวาคม 2553 5:48:16 น.

อ่านด้วยความรู้สึกเศร้าแต่งามนะคะ บอกไม่ถูก... ชีวิตคนเราช่างแสนสั้นจริงๆ ค่ะ หากแต่ในชั่ววาบบนฟากฟ้านั้น เพียงความสวยงามชั่วขณะที่เราได้ทำให้ใครหลายคนมีความสุข มีดวงตาเจิดจรัส แม้เป็นชั่วขณะแสนสั้น แต่มันก็มีคุณค่านะคะ เรื่องเซี่ยงไฮ้ ยินดีค่ะ ถ้าต้องการทราบอะไรแล้วเรารู้ ยินดีจะช่วยเหลือนะคะ แนะนำให้ไปอ่านบล็อกคุณ L@st Love ด้วยค่ะ คนนั้นเค้าเจ้าแม่เซี่ยงไฮ้   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 8 ธันวาคม 2553 10:53:52 น.

ยังครับคุณอ้อย ยังไม่บรรลุซึ่งความสงบในตอนนี้ครับ 555 เมือ่กี้ก็เหงื่อตกไปหลายรอบ ไม่สงบเลยครับ วิ่งไล่จับคุณหมิง ท่านคึกมากเป็นพิเศษเลยครับ 555 ปล. ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ ความจริงลายมือผมอ่านยากพอสมควรเลย เขียนหวัดตวัดหางครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 8 ธันวาคม 2553 11:11:07 น.

ยิ่งอ่าน...ยิ่ง "คิดถึงพ่อ" ฝากกราบสวัสดีคุณพ่อด้วยนะจ๊ะ   โดย: psyche IP: 124.120.5.207 12 ธันวาคม 2553 20:33:51 น.