Focus Your love: รักของโซคุงและนิจัง
เพื่อนคนหนึ่งส่งลิงค์โฆษณาชิ้นหนึ่งมาให้ โดยบอกสั้นๆว่า ชอบมาก ซึ้งมาก
เพื่อนคงรู้ว่าฉันเป็นคนชอบดูโฆษณา ชอบฟังเพลงบรรเลง และชอบเรื่องราวเรียบง่ายที่ใช้ภาพแทนคำพูด คลิปชิ้นนี้จึงตอบโจทย์ความชอบทุกอย่างให้ฉัน
เมื่อดูจบแล้วเกิดความรู้สึกเหมือนเดินไปร้านขายอุปกรณ์เครื่องครัวและเหมา ซึ้ง มายกร้าน ซึ้งมากจริงๆด้วย...
เลยอยากเล่าให้ฟัง เผื่อใครที่เนตช้า แล้วเปิดดูคลิปไม่สะดวก จะได้ติดตามเรื่องได้ว่าคลิปนี้เป็นอย่างไร ส่วนใครที่เนตแรง เนตเร็ว เชิญชมคลิปแล้วมาอ่านเรื่องเล่าประสารักแรกคลิกก็ได้ค่ะ
หมายเหตุ โปรดใช้วิจารณญาณเวลาอ่าน เพราะผู้เล่าชอบแอบใส่ไข่ระหว่างการเล่า และเพื่อไม่ให้เสียอรรถรส โปรดดูคลิปก่อนอ่าน ไม่อย่างนั้น รับรองว่าคุณจะไม่ซึ้ง แต่จะอยากเขกหัวคนเล่าแทน
ข้อแนะนำ โปรดเตรียมเครื่องคิดเลขไว้ข้างกายขณะอ่าน เพราะคุณควรหารสองเรื่องราวที่ถูกถ่ายทอดด้านล่างนี้เสมอ
เรื่องมีอยู่ว่า ชายสูงวัยคนหนึ่งชื่อ โซคุงนั่งรถไฟกลับมาเยี่ยมสถานที่ในความทรงจำของเขา เมื่อลงสถานี เขาสูดลมหายใจเอาอากาศกลิ่นที่คุ้นเคยเข้าปอด ก่อนเดินผ่านสวนสาธารณะที่เขาเคยมาบ่อยๆตอนเรียนมัธยม
ระหว่างนั้นเขาหวนนึกถึง นิจัง แฟนสาวที่เคยหนีโรงเรียนมาเที่ยวเล่นกับเขาที่นี่เสมอ และภาพเก่าๆก็สะท้อนกลับมาในห้วงความคิด
โซคุงและนิจังเคยหนีโรงเรียนมาเที่ยวกันที่เมืองนี้ประจำ เพราะสถานที่เงียบสงบ และมีชายหาดสวยๆอยู่ใกล้ๆด้วย
นิจังชอบทะเลมาก เธอมักชวนเขาเล่นกระดานโต้คลื่นประจำ ซึ่งเขามักบ่ายเบี่ยงเพราะเขาเป็นหวัดง่าย เขาวางแผนไว้ว่าถ้าเขาทำงานมีเงินเดือน จะแบ่งเงินมาซื้อประกันชีวิตเป็นหลักประกันให้นิจังไว้สักกรรมธรรม์ เพราะดูท่าแล้ว นิจังชอบทำอะไรเสี่ยงภัยอยู่เรื่อย
แต่ก่อนจะได้ซื้อประกัน โซคุงก็เอาเงินที่เก็บหอมรอมริบไว้มาถอยกล้องตัวใหม่ออกมาก่อน เพราะโซคุงชอบถ่ายภาพมาก
เขาอุตส่าห์ลงทุนไปทำป้ายติดกล้องว่า SONY ซึ่งเป็นชื่อเล่นของโซคุง และ นิจัง เขาหวังว่านิจังจะปลื้มเมื่อเห็นชื่อ SONY บนกล้อง
แต่เมื่อนิจังทราบว่าราคาค่าทำป้ายดังกล่าวสูงถึง 8400 เยน นิจังก็โกรธมาก เพราะเงินที่เอาไปถอยกล้องส่วนหนึ่งเป็นเงินที่นิจังช่วยออกให้ด้วยเช่นกัน...
ความสัมพันธ์ดำเนินมาอย่างนี้ จนถึงวันที่ความรักของโซคุงและนิจังสุกงอม ทั้งสองก็แต่งงานกัน สองปีต่อมาทั้งสองก็ได้ลูกมาชื่นชมสมใจ
ลูกของโซคุงและนิจังไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอ เพราะถึงโซคุงจะทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโตไปบ้าง แต่เขาก็มีความรับผิดชอบ ...
นิจังยังแอบออกไปเล่นกระดานโต้คลื่นเสมอ จนวันหนึ่งเธอประสบเหตุพลัดตกจากกระดานและสำลักน้ำจนต้องถูกนำส่งโรงพยาบาล โซจังเสียใจมาก นึกไว้แล้วว่าสักวันต้องเกิดเหตุนี้ขึ้น แต่เขายังโล่งใจอยู่บ้างเพราะถึงวันนี้ เขาซื้อประกันชีวิตในชื่อนิจังไว้มากถึงสี่กรมธรรม์
หลายปีแล้วที่นิจังจากไป ทุกวันครบรอบแต่งงานของทั้งสอง โซคุงมักเดินทางมาที่เมืองนี้เสมอ และเขามักนำกล้องที่ติดป้าย SONY อันเป็นชื่อย่อของเขาและเธอติดตัวมาด้วยเสมอ มันเป็นหนึ่งในสมบัติไม่กี่ชิ้นที่ไม่ว่าจะผ่านวิกฤตใดๆในชีวิต โซคุงก็ไม่เคยนำกล้องตัวนี้เข้าร้านจำนำ ...
และนี่เป็นที่มาอันแสนงดงามของโซคุงและนิจัง ผ่านความทรงจำในแผ่นเมโมรี่ของกล้อง SONY NEX 5
โซคุงเรียนรู้ว่า ความผูกพันของมนุษย์เป็นเรื่องสามัญธรรมดา แต่ถ้าความผูกพันนั้นเกิดจากความรู้สึกของเราเอง มันมักพิเศษมากกว่าธรรมดาเสมอ
เช่นกัน การจากพรากของมนุษย์เป็นเรื่องสามัญธรรมดา แต่ถ้าการจากพรากนั้นเกิดกับคนที่เรารัก มันมักจะทุกข์มากกว่าธรรมดาเสมอ
ทุกสิ่งอย่างในโลกล้วนตั้งอยู่ ดับไป กล้องพัง เราซื้อกล้องใหม่ได้ อยากถ่ายภาพแต่แฟลชเสีย เราไว้รอถ่ายภาพตอนเช้าๆที่มีแดดได้
แต่กับชีวิต เรามีเพียงปัจจุบันขณะเท่านั้น ที่ต้องนำพามันให้ตั้งอยู่ และดับไปอย่างมีสติ
และชีวิตที่ดำเนินไปด้วยสติ จะมีความหมายมากขึ้น หากมันหล่อเลี้ยงด้วยความรัก
หมายเหตุสุดท้าย ทุกบรรทัดที่ว่ามา ผู้เล่าใส่ไข่ทั้งสิ้น แต่ส่วนสุดท้ายที่โซคุงเรียนรู้ มันคือสัจธรรมที่ใครต่อใครสามารถอ่านและทบทวนความจริงนี้ได้ โดยไม่ต้องหารสอง
Create Date : 29 พฤศจิกายน 2553 |
|
17 comments |
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2553 15:01:25 น. |
Counter : 2558 Pageviews. |
|
|
|
หลายฉากในคลิปนี้ ฉันดูแล้ว นึกถึงพ่อและแม่ ท่านทั้งสองเป็นอีกคู่ที่สอนให้ฉันเชื่อมั่นในพลังความรัก และรู้ว่าความรักแบบนี้ เกิดขึ้นได้จริง...
ฉันสารภาพว่าฉันเกลียดฉากในโรงพยาบาลเอามากๆ เพราะแค่เห็นแวบแรก ก็เป็นโรคคอตีบกระทันหันเสียแล้ว เหมือนอยู่ๆก็มีอะไรมาจุกคอหอย ฉันเลยต้องหาทางเล่าเรื่องใหม่ตามวิถีของฉัน
ขออภัยหากเรื่องเล่าที่ฉันแต่งจากคลิป อาจดูไม่โรแมนติกและหลุดโลกไปสักหน่อย มันคือการหลีกเลี่ยงภาวะต่อมน้ำตาแตก ซึ่งเป็นการป้องกันตัวอย่างขลาดๆของคนอ่อนไหวอย่างฉันนั่นเอง
จนถึงบรรทัดนี้ ฉันยังยืนยันว่า ชีวิตของคนเรามีความหมายได้ ตราบใดที่มันถูกหล่อเลี้ยงด้วยความรัก
ขอบคุณค่ะ