เมื่อสปาเกตตีขาดตลาด
สุดสัปดาห์ไม่นานมานี้ พี่ชายบ่นอยากกินสปาเกตตีซอสแดงๆ
ฉันนึกอยากแซวว่า ใช่สปาเกตตีหน้าเย็นตาโฟใช่ไหม ( หมายถึง ต้มเส้นแล้วราดซอสแดงๆแบบที่เห็นตามร้านขายก๋วยเตี๋ยว) แต่พี่ชายคงสอยคางเอาด้วยความเอ็นดู เลยได้คิดเล่นๆในใจ ปากก็บอกว่า โอเค เดี๋ยวน้องจัดให้
ฉันเตรียมการอย่างดี ไปตลาดสดเพราะอยากอุดหนุนพ่อค้าแม่ค้าในตลาด หาซื้อหมูสับ ผักกาดหอม แครอต หอมใหญ่ มะเขือเทศ ซอสมะเขือเทศ ฯลฯเรียบร้อย ขาดก็แต่พระเอกคือ เส้นสปาเกตตี
ในตลาดที่ฉันเดินมีร้านขายของชำอยู่สี่ร้าน ทุกร้านส่ายหน้าบอกว่าไม่มีเส้นสปาเกตตีขายเลยสักร้าน แม่ค้าแต่ละคนมองหน้าฉัน คล้ายมีคำถามว่า หน้าบ้านๆอย่างเธอหรือจะกินสปาเกตตี
ใช่สิ หน้าลูกครึ่ง ( เอ่อ ...ฉันหมายถึง ครึ่งบกครึ่งน้ำ) อย่างฉันนี่แหละ จะทำสปาเกตตีกินที่บ้านย่ะ ว่าแล้วฉันก็เชิดหน้าหาเส้นสปาเกตตีต่อไป
ฉันไม่ละความพยายาม วนรถหาเส้นสปาเกตตีตามร้าน 7-11 และร้านค้าชั้นนำ และไม่นำทั่วเมือง ปรากฏว่าไม่มีร้านไหนขายเลยสักร้าน ไม่น่าเชื่อจริงๆ
ฉันว่าเพราะห้างดังๆมาเทียบมุมเมืองทั่วไปหมด ร้านค้าย่อยๆในชุมชนเลยลดชนิดสินค้าที่ขายไม่ค่อยได้ออกไป เส้นสปาเกตตีที่เคยเห็นขายเกลื่อน เลยหายไปจากตลาดสดบ้านฉันโดยไม่ทันรู้ตัว
จะให้ไปถึงห้างเพื่อซื้อแค่เส้นสปาเกตตีก็กระไร เลยจัดแจงเปลี่ยนเมนูกระทันหันเป็น ราดหน้าหมูสับ แทน เพราะเครื่องเคราที่ใช้ทำไม่ต่างกัน และเส้นใหญ่แบบเดียวกับที่ทำราดหน้าก็มีขายเอิกเกริกด้วย
ฉันกลับมาบ้าน สารภาพพี่ชายว่าเปลี่ยนเมนูได้ไหม พี่ชายฟังเหตุผลแล้วพยักหน้าหงึกหงัก พี่คงสงสารที่ยังไม่ทันเข้าครัว น้องสาวก็หน้าแดงแป๊ดเพราะเพิ่งกลับมาจากตะลอนเมืองหมาดๆ

เที่ยงนั้น เราเลยได้กินราดหน้าหมูสับ แทนสปาเกตตีซอสแดงเป็นเมนูเด่น

อีกจานเสริม คือสลัดผลไม้ จานนี้สำหรับทุกคนในบ้าน รวมถึงแม่ครัวที่ตั้งใจกินสลัดให้บ่อย เพราะรู้ตัวว่าถ้ากินอย่างอื่นตามใจปากมากไป ไม่นานก็อาจตัวใหญ่เท่าชามสลัดแน่ๆ
แม่ครัวพบความสุขเล็กๆในบ้านแม้ระหว่างทางจะขลุกขลัก ตกกระไดพลอยโจน และไม่สมใจไปบ้าง
แต่ก็ได้เรียนรู้ว่า ความอร่อยมันไม่ขึ้นอยู่กับว่าเราทำเมนูอะไร แต่อยู่ที่ว่าเราทำให้ใคร และเรานั่งกินกับใคร
Create Date : 16 พฤศจิกายน 2553 |
|
19 comments |
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 10:45:41 น. |
Counter : 4415 Pageviews. |
|
 |
|