ปีใหม่ ชีวิตใหม่ โดย หลวงพ่อ ปัญญานันทภิกขุ

พรธรรมปีใหม่ ๒๕๔๒

ญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลาย วันนี้เป็นวันปีใหม่ พุทธศักราชใหม่ ชีวิตใหม่เพื่อให้เกิดความสุข ความสบายใจ
เราทั้งหลายควรจะทำใจให้สงบ สะอาด สว่าง ซึ่งเป็นเรื่องของธรรมชาติมันมีอยู่แล้ว
แต่ว่าเมฆหมอกแห่งความทุกข์มันมาบดบัง เราจึงไม่มีความสุขความสบาย เป็นทุกข์เดือดร้อน

ความทุกข์ความเดือดร้อนที่เกิดขึ้นในชีวิตนั้น เกิดจากความโง่ความหลง เพราะขาดการศึกษาเรื่องชีวิตที่ถูกต้อง
เมื่อไม่ศึกษาเรื่องชีวิตที่ถูกต้องก็เกิดปัญหา มีความทุกข์ มีความเดือดร้อนใจ ทุกข์แล้วไม่เข็ดไม่หลาบ
ยังไปทำซ้ำเข้าอีก จึงต้องทุกข์ซ้ำสอง ซ้ำสาม ไม่รู้จบไม่รู้สิ้น นี่คือตัวปัญหาที่เราสร้างมันขึ้น

เพราะกฎมีอยู่ว่า อะไรๆ ที่เกิดขึ้นใน ชีวิตของเรานั้น ไม่ได้เกิดมาจากภายนอก
ไม่ได้เกิดมาจากบุคคล เหตุการณ์สิ่งแวดล้อมภายนอก บุคคล เหตุการณ์
สิ่งแวดล้อมภายนอกมันก็เป็นอยู่ตามธรรมชาติของมัน ใจเราเข้าไปหามันเอง ไปเอามาใส่ไว้ในใจ
เอามาเสียดแทงหัวใจ ทำให้เกิดความทุกข์ เกิดความเดือดร้อนใจ

พูดไม่เกรงใจก็เรียกว่า เรามัน “โง่” จึงได้เป็นทุกข์ ถ้าฉลาดมันก็ไม่ทุกข์ อยู่ให้โง่ทำไม ? ทำไมไม่อยู่ให้มันฉลาด
มีความเข้าใจอะไรถูกต้อง ตามสภาพที่มันเป็นไปตามกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ
อันกฎเกณฑ์ของธรรมชาติคือ ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา สิ่งทั้งหลายมันก็เป็นไปอย่างนั้น
แต่เราไปจับเอาตอนใดตอนหนึ่งที่มันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา มาเป็นเรื่องของเรา
มาคิดให้กลุ้มใจ ให้เครียด ให้มีปัญหา อันนี้คือความไม่ถูกต้อง

แต่เราไม่ทราบว่ามันไม่ถูกต้อง เราชอบเก็บเอามาเป็นไอ้บ้าหอบฟาง บ้าหอบฟาง คือเก็บฟางเที่ยวหอบเรื่อยไป
ไม่ยอมทิ้งฟางนั้น ก็เป็นทุกข์ เดือดร้อน เหมือนเอาฟางมาคลุมตัว แล้วจุดไฟเผา ก็ร้อนตายกันเท่านั้นเอง
ไม่ได้เรื่องอะไร ไม่ได้สาระอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราวเป็นแก่นเป็นสาร จึงควรจะได้คิดนึกตรึกตรองให้เกิดปัญญา
ให้เกิดความเข้าใจในเรื่องนั้นถูกต้อง เจ็บแล้วต้องจำ จำแล้วก็ต้องแก้ อย่าปล่อยให้มาเจ็บซ้ำเป็นครั้งที่สอง ที่สาม

ควรจะเอาความทุกข์เป็นบทเรียน เป็นเครื่องสอนใจว่า ถ้าเราคิดอย่างนี้ พูดอย่างนี้ เราทำอย่างนี้
เราไปสู่สถานที่อย่างนี้ ไปคบคนอย่างนี้ เราก็จะมีความทุกข์ความเดือดร้อนใจ เพราะเราคิดไม่เป็น
ถ้าเราคิดเป็นเราก็ไม่มีปัญหา ทางธรรมะจึงสอนให้เราคิดนึกตรึกตรองในเรื่องต่างๆ ให้ถูกต้อง
คิดอะไรคิดให้เป็น พูดอะไรก็พูดให้เป็น ทำอะไรก็ต้องทำให้เป็น ไปไหนก็ไปในที่ถูกต้อง
คบกับใครก็คบกับคนที่มีความเป็นอย่างถูกต้อง อย่าไปคบพวกไอ้โง่ ทั้งหลายที่มันชอบสร้างปัญหาให้กับคนอื่น
ไม่ควรเข้าใกล้คนประเภทนั้น เพราะเข้าใกล้ทีไรเราก็ยุ่งใจทุกที เป็นทุกข์ทุกที เพราะเรามันไม่ฉลาดในการรู้จักคน
ไม่ฉลาดในการกำจัดอารมณ์ร้ายที่มันชอบเกิดขึ้นในใจของเรา เราก็เป็นทุกข์เดือดร้อนใจ
จึงต้องอยู่ด้วยสติปัญญา ด้วยรู้เท่ารู้ทันในสิ่งนั้นๆ ตามสภาพที่มันเป็นอยู่จริงๆ

ความจริงของสิ่งนั้นเป็นอย่างไร เป็นเรื่องที่จะต้องใช้ปัญญาเป็นเครื่องพิสูจน์อย่างรอบคอบ รอบรู้
ถ้าเราพิจารณาอย่างรอบคอบ รอบรู้ ปัญญามันก็มา ปัญญามันก็เกิด ความทุกข์ก็ไม่เกิดขึ้น
เพราะเรารู้จักกลั่นรู้จักกรองในสิ่งเหล่านั้นอย่างถ่องแท้ ให้ได้เนื้อแท้ อย่าเอากากเอาเดนมัน
เพราะกากเดนทำให้เราเป็นปัญหา เพราะเราคิดไม่เป็น ถ้าเราคิดเป็นมันก็ไม่มีปัญหาอะไร ไม่เดือดร้อนอะไร
จึงต้องเอาบทเรียนแห่งปีเก่ามาสร้างปีใหม่ให้ดีขึ้น

คิดใหม่ พูดใหม่ ทำใหม่ คบหาสมาคมกับคนใหม่ๆ ไปสู่ที่ใหม่ๆ ที่มันไม่มีปัญหา ไม่มีความทุกข์
ไม่มีความเดือดร้อนใจ จึงจะเป็นการถูกต้อง ไม่ต้องนั่งเป็นทุกข์ ไม่ต้องกลุ้มอกกลุ้มใจกับเรื่องอะไรต่างๆ
หัดลืมเสียบ้างในเรื่องที่เป็นความทุกข์ความเดือดร้อนใจ หัดจำในเรื่องที่จะให้เกิดความสุขความสบายใจ
สิ่งใดเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ก็จำเอาไว้ เพื่อมาเป็นบทเรียน เป็นเครื่องพิจารณาเตือนจิตสะกิดใจ
ให้เกิดความคิดความอ่านในทางที่ถูกที่ชอบ แล้วก็ไม่ทำซ้ำ

เมื่อเราไม่ทำซ้ำ สิ่งนั้นก็ไม่มาทำให้เราเดือดร้อน เพราะเรารู้ว่ามันเป็นทุกข์ มันเดือดร้อนใจ
เราก็ไม่เข้าไปแตะต้องกับสิ่งเหล่านั้น ทำตนให้ห่างจากสิ่งเหล่านั้น หรือเราจะเข้าใกล้ต้องเข้าใกล้อย่างคนฉลาด
เหมือนกันคนกินปลาที่มีก้าง อย่าให้ก้างมันตำคอ ถ้าก้างตำคอมันก็เกิดปัญหา เกิดความทุกข์
เราจะไม่ให้ก้างตำคอ กินแต่เนื้อปลา อะไรที่มาสู่ชีวิตของเรา เข้าทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น กางกาย ทางใจ
ก็ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ เอาแต่เนื้อ เอาแต่สาระ สิ่งที่เป็นกากเป็นเดนก็ทิ้งไป เอาไว้ทำไมให้เดือดร้อน

อารมณ์เก่าๆ คบคนเก่าๆ เหตุการณ์เก่าๆ ที่สร้างปัญหาให้แก่ชีวิตของเรา ลืมมันเสียเถอะ ปลงเสียเถอะ
เอาที่สบาย อย่าไปหมกมุ่นไว้ อย่าไปยึดไปผูกไว้ในสิ่งนั้น คนเราเป็นทุกข์เพราะยึดถือ
จะไม่เป็นทุกข์เพราะรู้จักปล่อยรู้จักวาง อะไรควรปล่อยก็ปล่อยเสีย อะไรควรวางก็วางเสีย
อะไรไม่ควรดู ก็อย่าไปดูมัน หลับตาเสียบ้าง ปิดหูเสียบ้าง ปิดใจเสียบ้าง สบาย ! รู้จักปิดมันก็สบาย

ปิดตาบางครั้ง ปิดหูบางคราว เป็นใบ้บางครั้งบางคราวมันก็สบาย ไม่ใช่พูดจ้ออยู่ตลอดเวลา
ไม่ใช่ดูอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่คิดอยู่ตลอดเวลา เราก็สบายใจ เพราะเรารู้จักวาง รู้จักพิจารณาแยกแยะในสิ่งนั้นๆ
หัดมองด้านในเสียบ้าง อย่างมองด้านนอก มองด้านในก็คือ มองตัวเราเอง มองให้เห็นชัด
มองให้เข้าใจถูกต้องในสิ่งนั้นๆ แล้วความทุกข์ก็จะผ่อนคลาย สบายอก สบายใจ ไม่มีปัญหาอะไรในชีวิตต่อไป

จึงขอให้ทุกคนคิดให้เป็น พูดให้เป็น ทำให้เป็น คบคนให้เป็น ไปไหนให้เป็น ไปในทางที่ถูกที่ชอบ
เพราะถ้าเราคิดนึกแต่ในทางที่ถูกที่ชอบแล้ว เราก็ไม่มีปัญหา ไม่มีอะไรเป็นเครื่องเดือดเนื้อร้อนใจต่อไป
จึงเป็นการที่เรียกว่า ถูกต้องตามหลักการในทางพระศาสนา

จึงขออวยพรให้ทุกคน มีจิตใจสะอาด สงบ สว่าง
ด้วยการคิด การพูด การกระทำ ที่ถูกต้อง จงทั่วกันทุกท่านทุกคนเทอญ.


จาก เทปปาฐกถาธรรม เมื่อวันปีใหม่ของวัดพุทธปัญญา แคลิฟอร์เนีย
ที่มา : //www.panya.iirt.net

Create Date : 02 มกราคม 2553		0 comments
Last Update : 2 มกราคม 2553 19:37:32 น.
Counter : 1692 Pageviews.
Share Tweet