|
|
กรรมอะไรที่เกิดเป็นลูกทรพี
ถาม – การที่ลูกสามารถฆ่าพ่อแม่ตัวเองได้ นับว่าต้องมีจิตใจเหี้ยมโหดผิดมนุษย์
โดยเฉพาะพวกที่ยังเป็นเด็กหรือวัยรุ่น ซึ่งยังต้องการการดูแลจากพ่อแม่อยู่แท้ๆ
อยากทราบว่าเหตุใดพวกเขาจึงยังเกิดเป็นมนุษย์ได้ ไม่ไปเกิดในภูมิอื่นที่ต่ำกว่ามนุษย์ครับ?
ฟังดูเหมือนการฆ่าพ่อแม่เป็นเรื่องน่าตกใจ เหลือเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ แต่คุณอาจตกใจยิ่งกว่านั้น
ถ้าทราบว่าเฉพาะในอเมริกา โดยเฉลี่ยมีเด็กฆ่าพ่อแม่ถึงวันละหนึ่งราย
เมื่อตำรวจทำการสืบคดี ก็พบเค้าเงื่อนคล้ายคลึงกัน
คือเด็กที่ฆ่าพ่อแม่ไม่อาจทนอยู่ในภาวะกดดันอย่างหนักจากพ่อแม่อีกต่อไป
พวกเขาไม่เห็นทางออกอื่นอีกแล้ว ไม่มีใครช่วยได้อีกแล้ว
นอกจากตัวเขาเองจะกระทำมาตุฆาตหรือปิตุฆาต เพื่อให้ตนพ้นเสียจากสภาวการณ์เหลือฝืน
จากความจริงตรงนี้จึงต้องสรุปใหม่นะครับ ลูกที่ฆ่าพ่อแม่ได้นั้น
ดั้งเดิมอาจมีสิทธิ์ชอบธรรมที่สมควรแก่การเป็นมนุษย์ แล้วก็ได้เกิดขึ้นมาเยี่ยงมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง
แต่โตขึ้นมาด้วยการถูกบีบคั้นให้กลายเป็นสัตว์ร้าย
จากคดีที่เกิดขึ้นจะมีต้นเค้าคล้ายคลึงกัน กล่าวคือพ่อแม่ของเด็กมักเป็นพวกจิตไม่ปกติ
ชอบทำทารุณลูก ลงโทษลูกอย่างรุนแรงไร้เหตุผล หรืออีกทีก็ร่วมกันทำอนาจารบัดสีบัดเถลิงกับลูกไปเลย
จนกระทั่งลูกเกิดความเก็บกด เกลียดพ่อแม่ เกลียดโลกทั้งใบ และเหนืออื่นใดคือเกลียดตัวเองเข้าไส้
หากคุณเกิดมาในครอบครัวปกติก็จะช็อกเมื่อทราบเบื้องหลังอันเลวร้ายภายในครอบครัวเหล่านั้น
แต่ผัวเมียหลายต่อหลายคู่ก่อกรรมเกี่ยวกับเซ็กซ์วิตถารเสียจนถูกราคะครอบงำจิตใจ
กระทั่งเห็นกงจักรเป็นดอกบัวมองเรื่องเหลวแหลกภายในครอบครัวเป็นเรื่องปกติ
เอาลูกสาวลูกชายมาเป็นเครื่องมือสนองตัณหา
ลงเอยคือวันดีคืนดีโดยไม่คาดฝัน ก็โดนลูกฆ่าตายในบ้านของตัวเองกัน
และรูปแบบการฆาตกรรมก็มักไม่ธรรมดา เหลือเชื่อว่าเด็กไร้ประวัติอาชญากรรมจะทำได้ขนาดนั้น
ขอให้พิจารณาจากความจริงแวดล้อม ลูกที่ฆ่าพ่อแม่ได้จะต้อง…
๑) มีโทสะกล้าแข็งเกินเพชฌฆาตธรรมดา พูดง่ายๆว่าจิตใจเหี้ยมหาญผิดมนุษย์
เพราะผู้ถูกฆ่ามิใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นพ่อแม่ของตนเอง
๒) อยู่ในช่วงที่มีร่างกายแข็งแรงมากพอ คดีฆาตกรรมผู้ปกครองส่วนใหญ่เกิดขึ้นในวัยรุ่น
ซึ่งสามารถเทียบเท่าหรือเอาชนะพ่อแม่ตนเองด้วยกำลังได้แล้ว รู้เดียงสาแล้วว่าความตายคืออะไร
จะฆ่าให้ตายต้องทำอย่างไร
๓) ได้รับแรงกดดันมหาศาล ขนาดทำลายมโนธรรมให้หายไปอย่างสิ้นเชิง
มองสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขา ก็จะพอเห็นต้นเค้าได้ไม่ยากเลย ถูกกดดันขณะช่วยเหลือตนเองไม่ได้
ก็เพราะเคยกดดันคนช่วยเหลือตนเองไม่ได้มาก่อน คนที่ฆ่าพ่อแม่ได้
ส่วนใหญ่คือพวกที่สั่งสมกรรมอันเจือด้วยโทสะไว้มาก เคยบีบคั้นผู้อื่นให้หมดความอดทนไว้มาก
กับทั้งเคยยั่วยุให้ผู้คนหลงเห็นผิดเป็นชอบไว้มาก เมื่อกรรมผลิดผล จึงส่งให้มาเกิดกับพ่อแม่ที่ชอบรังแกลูก
ตลอดจนบันดาลเรื่องราวต่างๆ บีบคั้นให้ทนไม่ไหว หน้ามืดถึงขั้นฆ่าพ่อฆ่าแม่ได้ในที่สุด
แม้ผู้ที่เคยลวนลามลูกเอาไว้ในชาติหนึ่ง แล้วส่งผลให้ต้องไปเกิดกับพ่อแม่ที่คิดลวนลามลูกในอีกชาติหนึ่ง
ก็มีสิทธิ์กระทำปิตุฆาตมาตุฆาตได้แล้ว เคยมีนักจิตวิทยาเช่น Kathleen M. Heide
สำรวจผู้หญิงวัยทำงานซึ่งเคยถูกพ่อแม่ลวนลามในวัยเด็ก แล้วได้ผลว่า
ครึ่งหนึ่งของพวกเธอเคยคิดหรือกระทั่งวางแผนฆ่าพ่อแม่ตัวเองมาก่อน การฆ่าพ่อแม่เป็นอะไรที่รุนแรงมาก
มันคือประสบการณ์เลวร้ายที่ก่อบาดแผลลึก และทำให้จิตใจย่ำแย่ที่สุดในชีวิต น่าสนใจว่าขณะกระทำการฆ่า
เด็กมักไม่รู้สึกว่าเหตุการณ์กำลังเกิดขึ้นจริง ทุกการเคลื่อนไหวปรากฏคล้ายฝันร้ายเสียมากกว่า
หากมองตามเจตนาด้วยการตัดสินของนักจิตวิทยาทางโลก ก็อาจบอกว่าเด็กไม่ใช่ฆาตกรด้วยซ้ำ
เพราะกระทำการขณะจิตอยู่ในสภาพผิดปกติความจริงต้องบอกว่าเด็กกลายเป็นอสูรร้ายไปชั่วขณะ
ในเวลานั้นเขายังมีเจตนาฆ่าอยู่ จะบอกว่าปราศจากเจตนาในการกระทำการใหญ่ขนาดนี้ไม่ได้
แต่ตัวเจตนาฆ่านั้นเองใหญ่โตและมีกำลังกล้าแข็งเสียจนบดบังสำนึกคิดอ่านทั้งมวลแบบมนุษย์ไว้จนสิ้น
เด็กพวกนี้ให้การกับตำรวจตรงกันว่าแม้เขายังคงจำเหตุการณ์ได้อยู่ ก็ไม่เชื่อเลยว่าเกิดขึ้นจริง
จิตมัวมนแบบเดียวกับขณะแห่งการฝันเสียมากกว่า จะเห็นว่าเด็กพวกนี้มิได้มีใจทรามสันดานหยาบมาแต่กำเนิด
และดูเหมือนอาจไม่เป็นภัยต่อสังคมถ้าถูกเปลี่ยนสิ่งแวดล้อม
ทางการจึงมักส่งไปอยู่ตามสถานบำบัดจิต เพื่อที่จะกลับออกมาใช้ชีวิตปกติร่วมกับสังคมอีกครั้ง
ซึ่งหากเขาสามารถลืมบาดแผลอันเกิดจากการรับรู้ว่าตนฆ่าพ่อแม่ได้
ก็อาจโตขึ้น จบจากมหาวิทยาลัย มีงานทำ มีครอบครัว และแก่ตายไปอย่างคนปกติธรรมดาคนหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม การปลงชีวิตผู้ให้กำเนิดนั้น จัดเป็นอนันตริยกรรม
หมายถึงกรรมที่เที่ยงว่าจะให้ผลเป็นอบายภูมิแน่นอนหลังตายจากความเป็นมนุษย์
ไม่มีข้อยกเว้นให้ความเห็นใจว่าผู้ให้กำเนิดเป็นฝ่ายผิด แม้พระเจ้าอชาตศัตรูที่ปลงพระชนม์พระบิดาของตนเอง
ภายหลังสำนึกผิดและเป็นผู้อุปถัมภ์พุทธศาสนาที่ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่ง บุญใหญ่ปานนั้นก็ไม่ช่วยให้รอดนรกไปได้
เพียงแต่เมื่อขึ้นจากนรกแล้วก็จะมาเสวยบุญต่อ ขึ้นสวรรค์และเข้าสู่นิพพานได้ตามเหตุปัจจัยต่อไป
ผู้เคยฆ่าพ่อแม่นั้น หลังพ้นจากอบายภูมิแล้ว เศษกรรมก็มักส่งให้ประสบชะตากรรมคล้ายคลึงกัน
คือถ้ามีบุญพอจะมาเกิดเป็นมนุษย์ จะได้ลูกชั่ว เสเพลมัวเมา เกลือกกลั้วกับอบายมุข ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง
และเมื่อกรรมเก่าที่เคยฆ่าพ่อแม่เผล็ดผล ก็ต้องเสียชีวิตด้วยน้ำมือลูกตัวเองเช่นกัน
สำหรับในไทยที่เห็นจากข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์เป็นประจำ ก็เห็นจะไม่พ้นเด็กด้อยโอกาสทางการศึกษา
เสพยามึนเมาจนไถเงินบุพการีไปซื้อยาไม่สำเร็จแล้วบันดาลโทสะ
หน้ามืดทุบตีพ่อแม่บังเกิดเกล้าด้วยความรุนแรง หรือขาดสติขนาดยกของหนักฟาดหัวจนตายคามือ
กล่าวโดยสรุปรวม เหตุที่ทำให้ลูกฆ่าพ่อแม่ได้นั้น ก็คือเคยเป็นผู้ขาดศีล ขาดธรรม ขาดความเห็นชอบ
พวกเราจึงควรหลีกเลี่ยงการสร้างความเจ็บใจทั้งปวง เพราะไม่แน่ว่ามันจะเป็นจุดเริ่มต้นของห่วงโซ่อุบาทว์
ไปถึงสุดยอดความเลวทั้งปวง เข้าขั้นลงมือฆ่าพ่อแม่ตัวเองก็ได้
ในคัมภีร์พระไตรปิฎกกล่าวไว้ว่าปิตุฆาตกับมาตุฆาตสามารถเป็นบันไดให้ใจทมิฬ
เหี้ยมเกรียมพอจะข้ามขั้นไปฆ่าพระอรหันต์ได้อีกต่างหาก
อกุศลเขายื่นบันไดมาให้เหยียบลึกลงต่ำไปได้เรื่อยๆจริงๆครับ
โดย ดังตฤณ
| Create Date : 13 เมษายน 2552 |
| Last Update : 13 เมษายน 2552 17:45:12 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1100 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: อิทธิบาทสี่  วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:21:16:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 200 คน [
