Bloggang.com : ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง : วงจรแห่งความสุข

วงจรแห่งความสุข

วันหนึ่ง.. มีชาวสวนใจศรัทธานำอาหารสำรับที่ดีที่สุดในบ้าน มาถวายวัดโอกาสทำบุญเข้าพรรษา
และเมื่อไปถึงประตูหน้าวัด พระสงฆ์ในวัดมาเปิดประตู ก็เห็นชาวสวนนำสำรับอาหาร สดสวยให้ดู
พลางยิ้มและพูดว่า
"หลวงพ่อครับรู้ไหมว่า ผมเอาสำรับอาหารที่สวยที่สุดในบ้านของผมนี้มาให้ใคร"

หลวงพ่อท่านดีใจมากและตอบชาวสวนคนนั้นว่า
"ก็ต้องเป็นอาตมา หรือไม่ก็คนหนึ่งคนใดในวัดแน่ๆ"

ชาวสวนตอบกลับว่า "ไม่ใช่ครับ ผมเอามาให้ทุกคนในวัดครับ"

หลวงพ่อท่านดีใจมากและถามต่อว่า "งั้นหรือโยมแน่ใจหรือว่าต้องการให้วัดจริงๆ"

ทันใดนั้นชาวสวนตอบกลับว่า
"จริงซิครับ เพราะว่าคนในวัดนี้ต้อนรับผมด้วยน้ำใสใจจริงเสมอ
และช่วยเหลือผมทุกครั้งที่ผมขอ ผมก็เลยอยากทำให้ทุกคนดีใจ"

และ แล้วความสุขซื่อๆ ง่ายๆ ที่เขาเห็นบนใบหน้าของหลวงพ่อที่ประตู ก็นำความสุข มาให้วัดมากเช่นเดียวกัน
หลัง จากนั้นหลวงพ่อวางสำรับอาหารให้ทุกคน ที่เดินผ่านไปมาตลอดเช้านั้นได้มองเห็นและชื่นชม
มันช่างเป็นสำรับอาหารที่น่าอัศจรรย์ใจจริงๆ และจู่ๆ ท่านก็มีความคิดขึ้นมาว่า
ทำไมไม่เอาสำรับอาหารนี้ ไปให้คนจนเพื่อนำความสุขไปมอบให้แก่บุคคลรายรอบสังคม
ด้วยว่าแล้วหลวงพ่อก็หยิบสำรับอาหารนั้น และเอาไปให้ขอทานหน้าวัดจนขอทานคนนั้นดีใจมาก

แต่หลวงพ่อก็นึกขึ้นได้ว่า ในวัดมีเด็กวัดกำลังป่วยอยู่คนหนึ่ง
หลวงพ่อจึงคิดว่า"ถ้าเราเอาสำรับอาหารนี้ไปให้เขา เขาคงมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง"

ดังนั้น สำรับอาหารจึงต้องอพยพอีกครั้ง แต่ว่ามันก็อยู่ในห้องของเด็กวัดที่ป่วยได้ไม่นาน เพราะเขาคิดว่า
สำรับอาหารนี้น่าจะนำความสุขให้คนในครัว ที่ต้องทำงานอยู่หน้าเตาที่ร้อนระอุ ทั้งวัน
แต่แล้วคนครัวก็เอาสำรับอาหารไปให้ทุกคนแบ่งกันกิน เพื่อให้ทุกคนมีความสุข ด้วย
และเป็นอย่างนี้ต่อกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งสำรับอาหารนี้ย้อนกลับมาหาหลวงพ่อ ที่รับสำรับชาวสวนคนนั้น
เพื่อการให้ความสุขเล็กๆ น้อยๆ และดังนี้เอง
เส้นวงกลมแห่งความสุขก็มาบรรจบกัน เป็นวงแห่งความสุขที่แท้จริง

อย่าคอยให้คนอื่นเป็นผู้เริ่มต้น เป็นคุณเองที่จะต้องเริ่มวงแห่งความสุขในวันนี้
เพียงแค่ประกายไฟเล็กๆ สามารถเป็นชนวนให้ระเบิดได้ ฉันใด
เพียงแค่ประกายแห่งคุณความดีก็สามารถทำให้โลกเปลี่ยนแปลงได้ ฉันนั้น

ความรักเป็นทรัพย์สมบัติประการเดียว ที่มีเพิ่มมากขึ้นเมื่อเราแบ่งปันให้คนอื่น
เป็นของขวัญชิ้นเดียวที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้น เมื่อเราแบ่งปันแก่กันและกัน
และเป็นบริษัทแห่งเดียวที่มีรายรับมากกว่ารายจ่าย

"รถไฟของความล้มเหลว มักวิ่งอยู่บนรางของความเกียจคร้าน"
หากเราเกียจคร้านที่จะบังเกิดผล เราก็กำลังให้เมล็ดพันธุ์ในจิตใจเราเหี่ยวเฉาไป
เราแต่ละคนเป็นเสมือนเนื้อดินดี ที่พร้อมจะบังเกิดผลประโยชน์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งสำหรับผู้อื่น
ให้เราเอาใจใส่ที่จะใช้โอกาสในชีวิตประจำวัน ทำให้ชีวิตเราบังเกิดผลในตัวเรามากที่สุดเท่าที่จะทำได้
อย่าเกียจคร้านในการทำคุณงามความดีเลย ถ้าทำจนถึงที่สุดสักวันเราจะเห็นผลดี แก่ตัวเราและสังคมรอบด้าน

... จงแบ่งปันความรักและให้ความรักเถิด เพื่อความรักนี้จะได้แผ่กระจายไปทั่วโลก ...

ที่มา //variety.thaiza.com/วงจรแห่งความสุข_1212_139131_1212_.html

Create Date : 28 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 28 พฤศจิกายน 2552 19:24:28 น.

0 comments

Counter : 926 Pageviews.