Group Blog
 
All blogs
 
Deal Breaker / หลง : ฮาร์ลาน โคเบน - อ่านแล้วหลงเลย ..บนเส้นทางสายติ่ง






Smiley Deal Breaker ( หลง ) The 1st book in the Myron Bolitar series

Smiley Genre: Mystery A novel by Harlan Coben




Smiley ไมรอน โบลิทาร์ ประธานบริษัทตัวแทน MB Sport Reps  ประกอบอาชีพ "ตัวแทนนักกีฬา" คือการเป็นผู้เจรจากับต้นสังกัดแทนนักกีฬา หางานโฆษณา รวมทั้ง เจรจาเรียกร้องค่าเหนื่อยที่เหมาะสมให้กับลูกค้า   เหมือนจะไม่ยาก ถ้านักกีฬามีความสามารถ ยังไงก็จะเป็นที่ต้องการ และนำมาซึ่งราคาค่าตัวงามๆ  แต่ชีวิตมันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก ถึงจะเป็นวงการกีฬาก็ใช่ว่ากฎกติกาจะเป็นที่เคารพเสมอไป  วงการไหนมีเงิน วงการนั้นมีมาเฟีย มีพวกเขี้ยวลากดินที่พร้อมจะเล่น (งาน) เพื่อคว้าผลประโยชน์ ในวิถีการต่อรองไม่สนถูกผิด สนแค่ผลลัพธ์ได้ (เอา) เปรียบก็พอ  ไมรอน โบลิทาร์ อยู่ในวงการนี้ได้ ย่อมต้องมีลูกล่อลูกชนอย่างคนมีกึ๋น

หาไม่ง่ายนะ พระเอกนิยายสืบสวนที่ .. ยังหนุ่ม .. โสด   เฉลียวฉลาด  เจ้าเล่ห์ กวนประสาท (ถ้าจะว่าให้ตรงใจก็กวนบาทาเรียกหาลูกปืนเลยค่ะ) และที่โดนใจมาก คือ มีอารมณ์ขัน  นอกจากบุ๋นดีมีปัญญา ยังบู๊ได้เมื่อภัยมา  อดีตเคยเป็นนักบาสเกตบอลดาวรุ่ง แต่ยังไม่ทันขึ้นสู่ฟ้าสุงก็ได้ร่วงลงมาเพราะอุบัติเหตุเสียก่อน   ทั้งยังเรียนเทควันโด้มาตั้งสิบสองปี ทักษะฝีมือไม่ใช่อึๆ สายดำระดับสามนะคะ จึงไม่ใช่หมูในอวยที่จะถูกใครรังแกด้วยกำลังได้ง่ายๆ 

ชอบคำพูด ชอบความคิด ชอบการกระทำ เป็นหนุ่มวัยฉกรรจ์แล้วแต่ยังอาศัยอยู่กับพ่อแม่ในห้องใต้ถุนบ้าน  เพียงความคิดเล็กๆ ว่าย้ายลงมาอยู่ห้องใต้ถุนเพราะเวลากลับบ้านดึกๆ ดื่นๆ จะได้ไม่รบกวนพ่อแม่วัยแก่เฒ่าที่หูไวตื่นนอนง่าย  ก็ทำให้รู้สึกว่าพระเอกน่ารักจัง โดยเฉพาะในตอนที่นึกค่อนขอดพ่อแม่ของตัวเอง เรารู้สึกว่ามันเป็นความรักในแบบของเขา..ที่น่ารัก

... ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีใครตั้งชื่อลูกตัวเองว่าไมรอนได้ลงคอ (เป็นชื่อที่ออกเสียงคล้ายๆ คำว่า moron ซึ่งแปลว่าโง่  ) เมื่อครอบครัวของเขาย้ายไปนิวเจอร์ซีรีย์ใหม่ๆ เขาบอกทุกคนในโรงเรียนไฮสกูลแห่งใหม่ว่าเขาชื่อไมค์ แต่ไม่ได้ผล จากนั้นเขาก็พยายามตั้งชื่อเล่นให้ตัวเองว่ามิคกี้ ก็ไม่ได้ผลอีกนั่นแหละ ทุกคนกลับไปเรียกไมรอนตามเดิม เหมือนกับอสุรกายในภาพยนตร์สยองขวัญที่ฆ่าเท่าไรๆ ก็ก็กลับฟื้นคืนมาอีก ส่วนเรื่องที่คุณอยากจะถาม คำตอบก็คือยัง  เขายังไม่ยกโทษให้พ่อแม่ของเขาเลย ...

ไมรอน ชื่ออะไรทำไมถึงห่วยแตกขนาดนี้ไม่รู้ เขาชิงชังชื่อตัวเองอย่างเหลือหลาย ไมรอนมองว่า เนื่องจากเขาเกิดมามีนิ้วมือนิ้วเท้าครบถ้วน ปากไม่แหว่ง หูไม่มีรูปลักษ์น่าเกลียด ขาไม่กะเผลก ดังนั้นเพื่อเป็นการชดเชยที่เขาปราศจากโชคร้ายใดๆ พ่อแม่ก็เลยตั้งชื่อไมรอนให้เขา

เขาใช้โทรศัพท์ในรถโทรหามารดา ให้เธออุ่นใจว่าเขาไม่เป็นไร   เธอบอกให้เขาโทรหาพ่อ เพราะพ่อนั่นแหละที่เป็นห่วง  ไมรอนโทรหาพ่อ  ให้อุ่นใจว่าเขาไม่เป็นไร  พ่อบอกให้เขาโทรหาแม่ เพราะแม่นั่นแหละที่เป็นห่วง  ช่างสื่อสารกันได้ดีเหลือเกิน  เคล็ดลับที่นำไปสู่ความสุขในชีวิตสมรส

อาจจะเป็นการตกหลุมรัก ตอนไมรอนคุยกับพ่อแม่ในยามเช้าที่แม่เรียกปลุก  ตอนโทรบอกแม่ว่าช่วงนี้จะไม่กลับบ้านเพราะงานยุ่ง แต่ความจริงคือไม่อยากให้พ่อแม่เดือดร้อนเพราะเขากำลังถูกหมายหัวเอาชีวิต เป็นการกระทำเล็กๆ แต่ถูกจดจำว่าผู้ชายคนนี้น่ารักนะ  และยิ่งเรื่องดำเนินไปก็ยิ่งพบว่าเขาเป็นคนที่ภายนอกไม่เหมือนคนดีเท่าไร  แต่ที่จริงเป็นคนดีและใจดีมาก ไมรอนจะเมินปัญหาของ ซาซ แลนโดรซ์ ลูกค้าที่ตัดสินใจยกเลิกสัญญากับเขาไปแล้วก็ไม่มีใครว่าได้  เขาไม่จำเป็นต้องใส่ใจ    แต่เขาก็ใส่ใจและช่วยเหลือทั้งที่ไม่ได้ถูกขอให้ช่วย (พ่อพระของเค้า Smiley)  นี่ไม่ใช่เพียงเรื่องเดียวที่บ่งบอกว่าไมรอนเป็นคนใจดี แต่มันแฝงอยู่ในการกระทำอื่นๆ ที่ไม่ได้บรรยายออกมาโดยตรงว่าเขาคิดเห็นอกเห็นใจใครๆ อย่างไรบ้าง  แต่เราจะรู้สึกถึงความใจดีของเขาได้จากสิ่งที่เขาทำ   แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะใจดีกับทุกคนนะคะ ใครร้ายมา ฮีร้ายตอบ ไม้อ่อนก็ใช้ได้ ไม้แข็งก็ใช้เป็น พูดกันดีๆ ไม่รู้เรื่อง ก็ร้ายได้อย่างสุดแสบ

มันขำดีนะ ตอนพวกเขี้ยวลากดิน เขาเจรจาธุรกิจกัน ต่างคนต่างรู้กันว่าเสแสร้งแต่ก็ตามน้ำเสแสร้งไปด้วยกันแบบไม่เนียน   ตอนเจรจากับ ออตโต้ เบิร์ค เจ้าของทีมไททันส์ เรื่องข้อตกลงสัญญาของคริสเตียน สตีล  มันทั้งขำ ทั้งสะใจ เพราะตอนแรกเราคิดว่าไมรอนหมดหนทาง..คงต้องยอมแล้ว แต่เขากลับพลิกเกมและได้ไปหมดทุกข้อเสนอที่ต้องการ   ตอนรับมือกับสองพี่น้องสุดโหด  แฟรงค์ เอค กับ เฮอร์แมน เอค  ขำด้วย ซึ้งในเจตนาดีด้วย (หัวใจอย่างหล่อ)  หรือจะตกหลุมรักจริงๆ เพราะสองตอนนี้แหละ  เขามีส่วนผสมของทุกสิ่งที่เราชอบให้มีในตัวพระเอกนิยาย  ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และคนที่ข้องเกี่ยวว่าจะเป็น สุภาพบุรุษ หรือแบดบอยตัวแสบ เก่ง ฉลาด ตลกร้าย ใจดี มีอารมณ์ขัน รวมตัวกันแล้วเท่มาก  คาแรคเตอร์อย่างนี้ ไม่รักไม่ไหวแล้ว

แอบแคสติ้งพระเอกฮอลลีวู้ดเอาไว้เล่นๆ ด้วย  มาอยู่ในจินตนาการอย่างอัตโนมัติ คือ ไรอัน กอสลิ่ง  เคยมีบทบาทน่าจดจำในเรื่อง The Ides of March กับการเป็นผู้วางแผนกลยุทธทางการเมืองให้กับผู้ว่าการรัฐ ที่กำลังไต่เต้าเป็นตัวแทนของพรรคเพื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดี นึกถึงความฉลาดมาดมั่นในบทอัยการเรื่อง Fracture  และลีลาแบบหนุ่มพราวเสน่ห์ในเรื่อง  Crazy, Stupid, Love.     เจค กิลเลนฮาน  เคยแอบมาเล่นบทนี้อยู่ในห้วงนึกคิดบ้างเป็นแว่บๆ แต่ะจะรู้สึก 'ไม่ใช่' ในยามที่ไมรอนอยู่กับเจสสิก้า-แฟนเก่าที่เขายังรักอยู่    อีกคนที่เราคิดว่าถ้าเล่นแล้วจะใช่มาก (ในความเห็นเราเองคนเดียวน่ะนะ) คือ แมทธิว แม็คคอนาเฮย์ แต่เพราะแก่แล้ว จึงตกรอบ


เอ่ยถึงหนัง  ผู้เขียน ฮาร์ลาน โคเบน จะต้องเป็นคนที่ชอบดูหนังมากแน่ๆ และหากผู้อ่านเป็นคนดูหนังและดูมามากเหมือนกัน คุณน่าจะชอบอารมณ์ขันที่ผู้เขียนหยิบเอาอะไรๆ ในหนังมาเปรียบเปรย



Smiley วินด์เซอร์ "วิน" ฮอร์น ล็อกวู้ ที่สาม ฐานะชาติตระกูลดีแต่ฝักใฝ่ทางนักเลงนะหนุ่มคนนี้   เขาเป็นเพื่อนสนิทของไมรอน ประธานบริษัทล็อก-ฮอร์น อินเวสต์เม้นท์สแอนด์เซคิวริตี้    --- . ซีคิวริตี้รักษาความปลอดภัยอะไรกันล่ะ   "วิน" นี่แหละตัวไม่ปลอดภัยอยู่ชัดๆ  ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่และจากปฏิกิริยาของผู้พบเห็น (ที่ไม่อธิบายให้รับทราบโดยตรงเหมือนกับความใจดีของไมรอนน่ะแหละ) เข้าใจเอาเองว่า วินน่าจะเป็นหนุ่มรูปงาม ที่ขัดแย้งกับนิสัย 'ขาโหด' ของเขาแน่ๆ   ฝึกโหดมาตั้งแต่อายุ ๗ ขวบ จนได้เทควันโด้สายดำระดับหก ระดับที่สูงสุดในอเมริกา จึงกระเหี้ยนกระหือรือที่จะใช้กำลังอยู่ตลอด ติดอยู่ที่ไมรอนมักจะไม่ยอมเซย์เยสให้ลงมือได้ง่ายๆ  เป็นคนที่รักและห่วงเพื่อนมาก  ทำให้ได้ทุกอย่าง ต้องการอะไรแค่บอกมา  การประสานงานเป็นไปอย่างกลมเกลียว   คนหนึ่งใช้สมอง ถ้าไม่ได้ผล ก็จะถึงมืออีกคนใช้กำลัง แต่ไม่ได้หมายความว่าวินเป็นแต่พวกใช้กำลังนะคะ เป็นเพื่อนกันได้นี่ต้องระดับสติปัญญาเสมอกัน เพียงแต่วินจะมีความสุขกับการได้ลงไม้ลงมือเป็นพิเศษ  เวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน อ่านแล้วมันมีความสุขแบบไม่ต้องการนางเอก  

Smiley เอสเปอรันซ่า ดิอาซ: เลขานุการของ MB Sport Reps เพื่อนสนิทของไมรอนและวิน เป็นเลขาฯ เป็นผู้ช่วยฯ เป็นเพื่อนสนิท และเป็นเหมือนแม่ที่คอยจู้จี้ห่วงใยในบางครั้งคราว  .. 

หากนางเอกของเรื่อง หมายถึง คนที่มีบทบาทเด่นและเป็นคนที่พระเอกรัก นางเอกเรื่องนี้ก็คือ เจสสิก้า  พี่สาวของเคที่    เคที่เป็นคนรักของคริสเตียน   คริสเตียนเป็นลูกค้าคนสำคัญของไมรอน อดีตคนรักของเจสสิก้า      การสืบหาความจริงเรื่องการหายตัวไปของเคที่ นอกจากจะเป็นการช่วยปกป้องคริสเตียนจากเรื่องอื้อฉาวที่จะทำให้ภาพลักษณ์ของเขาเสียหาย (อันหมายถึงเงินที่จะสูญหาย)  ยังเป็นการช่วยเหลือเจสสิก้าตามที่เธอได้ขอร้องให้เขาช่วย เจสสิก้าปักใจเชื่อว่าพ่อของเธอซึ่งเสียชีวิตในเวลาต่อมาอาจถูกฆาตกรรมด้วยเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเคที่ เพราะตำรวจไม่สามารถพึ่งได้ คดีไม่มีความก้าวหน้าใดๆ นอกจากข้อสันนิษฐานว่าน้องสาวของเธออาจเสียชีวิตแล้วแค่ยังไม่พบศพ   และพ่อของเธอถูกฆ่าจากการโจรกรรม  เธอจึงคิดว่า ไมรอน เท่านั้นที่จะเชื่อเธอและช่วยเธอได้ 

"ผมจะช่วย"   

"แต่ขอให้เข้าใจอย่างหนึ่งนะ เรื่องนี้ผมมีผลประโยชน์สำคัญทางธุรกิจอยู่ด้วย"

โห .. ถูกโฉลกนิสัยใจคอ  พระเอกแมนจัง  ทั้งที่ยังรักอ ยากจุดถ่านไฟเก่ากับแฟนเก่าแสนสวยจะแย่อยู่แล้ว แต่ก็ไม่ฉวยโอกาสทำคะแนน  บอกกล่าวให้เข้าใจอย่างชัดเจน  .. นี่คือมันเรื่องผลประโยชน์ของเขาเองด้วย  และตลอดเรื่องที่พระเอกวางตัวกับนางเอก มีหยอดเล็กหยอดน้อยบ้าง  แต่ไม่ได้แตะต้องหรือกระโจนเข้าใส่  เราชอบมากนะ เป็นคนที่ไม่ค่อยเหมือนคนดีแต่นิสัยดีมากเลย  

นิยายฆาตกรรมสืบสวน จะมีเงื่อนงำให้สนุกกับการสืบสาวเบาะแสเพื่อนำไปสู่การค้นหาความจริงอยู่แล้ว  เมื่อเป็นเรื่องที่มีเอี่ยวอยู่ในวงการกีฬาซึ่งเราไม่ค่อยได้พบเจอจากการอ่านนิยาย มันจึงเป็นความแปลกใหม่น่าสนใจ อย่างเรื่องนี้ใช้แวดวงอเมริกันฟุตบอลเป็นฉากหลัง เรื่องหน้า "กลลวง"  (Drop Shot) จะเป็นนักกีฬาเทนนิสค่ะ  และที่พิเศษมากกับการที่อ่านนิยายเรื่องนี้ได้สนุก คือการรักคาแรคเตอร์ตัวละคร ไมรอน โบลิทาร์   ขนาด โรเบิร์ต แลงดอน ตัวละครเอกของ แดน บราวน์ ในเทวากับซาตาน และ รหัสลับดาวินซี ยังไม่เคยได้รับความรักนี้แบบนี้เลยนะ  Smiley

เกี่ยวกับปมฆาตกรรมและการดำเนินเรื่อง   โดยชื่อของผู้เขียน   ฮาร์ลาน โคเบน ที่มีผลงานได้รับการตีพิมพ์แล้วกว่า ๔๗ ล้านเล่มทั่วโลก ได้รับรางวัลมากมายจากหลายสถาบัน และเป็นนักเขียนคนแรกที่ได้รับรางวัลใหญ่อันมีเกียรติในสายงานเขียนทั้งสามรางวัล ได้แก่ Edgar Award, Shamus Award และ Anthony Award  จึงเชื่อว่า .. คงจะไม่ทำให้ผู้อ่านรู้สึกผิดหวังได้ง่ายๆ   

สื่อที่ได้รับการยอมรับอย่าง The New York Times, Chicago Tribune, Los Angeles Times และ Houston Chronicle ยังให้คำจำกัดความผลงานของโคเบนว่า "เฉลียวฉลาด" "สะเทือนอารมณ์และคมกริบ" "คือความสนุกที่แสนกลมกลืน" และ "ยอดเยี่ยม"

"หลง" เรื่องนี้  เรายังรู้สึกไปไม่ถึงคำว่า "ยอดเยี่ยม" แต่ก็ชอบมากพอที่จะปาวารณาตัวเป็นติ่งตัวละคร ไมรอน โบลิทาร์

    ๑๐ เล่มเหรอ ..  หนทางยังอีกยาวไกล ค่อยๆ ก้าวไปบนเส้นทางสายติ่ง 




Create Date : 28 กันยายน 2558
Last Update : 11 ตุลาคม 2558 23:42:24 น. 1 comments
Counter : 3373 Pageviews.

 
ติ่งไมรอน โบลิทาร์ มายกมืออีกคนค่ะ
แต่อ่านยังไม่ครบชุดนะคะ มีปัญหาตรงที่ไม่ได้อ่านเรียงเล่มตั้งแต่แรก เลยสับสนว่าเล่มไหนกันแน่ที่อ่านแล้ว ตอนหลังพิมพ์ซ้ำเปลี่ยนปกใหม่อีก ต้องตั้งสติก่อนค่ะ ไม่งั้นซื้อมาซ้ำแน่ๆ


โดย: polyj วันที่: 29 กันยายน 2558 เวลา:1:06:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

prysang
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 98 คน [?]




จำนวนผู้ชม คน : Users Online
New Comments
Friends' blogs
[Add prysang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.