เจ้าสาวมาเยือน : เตี่ยนซิน
เจ้าสาวมาเยือน ชุด เรือนพิทักษ์ใจ ผู้แต่ง_เตี่ยนซิล ผู้แปล_เสี่ยวเฟิงหลิง
เขาสู้อุตส่าห์โยน "ตัวปัญหา" ไปให้พ้นตัวมาได้ตั้งสิบปี มาบัดนี้คิดหรือว่าเขาจะยอมเป็นผู้รับเคราะห์อีก!
จู่ๆ ยอดวีรบุรุษในดวงใจของชาวเมืองหลวงก็แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ กลายเป็นข่าวใหญ่โด่งดังไปทั่วทั้งเมือง ทุกแห่งหนเต็มไปด้วยบรรยากาศมงคล แต่เอ๊ะ... พอลองสังเกตดูดีๆ ไฉน "ซั่งกวนชิงอวิ๋น" ยอดผู้คุ้มกันแห่งสำนักคุ้มภัยเรือนวายุที่เป็นเจ้าบ่าว กลับทำหน้าบึ้งตึงนักยามเห็นเจ้าสาวตัวน้อยจากแดนไกล ใช่ทุกคนตาฝาดมองผิดไปหรือไม่ และยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไร ไฉนเขากลับยิ่งทำหน้าถมึงทึงบ่อยนักยามเห็นภรรยาคนงาม เป็นเพราะเหตุใดกันหนอ น่าสงสัยยิ่ง!
เตี่ยนซิน เป็นนักเขียนที่มีนิยายในคอนเซ็ปต์ 'มากกว่ารัก' ของสำนักพิมพ์แจ่มใส อยู่เยอะมาก นี่ก็หยิบเจอเตี่ยนซินอีกแล้ว ที่ไม่เคยจะเข็ด เพราะมักจะมีพลอตเรื่องที่ทำให้เราสนใจได้เสมอ
เรื่องนี้ก็ยังคงเป็นพลอตที่น่าสนุกเหมือนเดิม เมื่อสิบปีก่อนตอนอายุแปดขวบ องค์หญิงเหออู่อู๋เยี่ยนหยาสี่น่าแห่งแดนเหมียวเจียงได้สร้างวีรกรรมสุดป่วนยากจะทานทนเอาไว้ในความทรงจำของเด็กหนุ่มซั่งกวนแบบไม่มีทางจะลืมเลือน
"พี่ซั่งกวน ข้าชอบท่าน ข้าจะอยู่กับท่านตลอดไป"
แต่เขากลับจับนางมัดแล้วโยนใส่รถม้าอย่างไม่ปราณีปราศัย
"เจ้าอย่ากลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีกตลอดไปเชียว!"
อย่างชัดเจนเลยว่านั่นเป็นการลาจากระหว่างเด็กหนุ่มเมืองหลวง กับเด็กน้อยจากแดนไกลที่จบไม่สวย ใครเลยจะคิดว่าอีกสิบปีต่อมาเด็กน้อยคนนั้นได้หวนคืนสู่เมืองหลวง ในฐานะ "เจ้าสาว" ที่จักรพรรดิได้พระราชทานเป็นรางวัลแด่เขาผู้ทำความดีความชอบแก่ทางการ ซั่งกวนชิงอวิ๋น ที่ได้เติบโตเป็นผู้นำแห่งสำนักคุ้มภัยเรือนวายุที่ทุกคนต่างประจักษณ์ในความสามารถและต่างยกย่องเขาเป็นวีรบุรุษทั้งสิ้น
องค์หญิงเหออู่อู๋เลี่ยนหยาสี่น่าแห่งเผาเหมียวเจียง เติบโตเป็นหญิงสาวรูปโฉมงดงามแล้วอย่างไร นางรักมั่นในตัวซั่งกวนชิงอวิ๋นมาตั้งแต่เล็ก และยังปักใจไม่เคยเปลี่ยน จึงยินยอมจากบ้านกิดมายังเมืองหลวงมาแต่งให้เขาแล้วอย่างไร ในเมือความจริงที่ว่านางคือ "ลี่เอ๋อร์" คนเดียวกัน ที่ยังคงมากับ เสียวสี่ ช้างเลี้ยงแสนรัก ตัวเดียวกัน ที่เติบโตมากับนางดุจพี่น้อง ลี่เอ๋อร์อยู่ที่ไหน เสียวสี่ก็อยู่ที่นั่นด้วย เหยียบย่างไปที่ไหนก็คือคู่หูวายป่วงที่ทำให้ซั่งกวนผู้ไม่เคยกริ่งเกรงสิ่งใดมาก่อนรู้สึกพรั่นพรึงในความโชคร้ายของเขายิ่งนัก
พลอตน่าสนุก แถมหลายอย่างถูกจริต เช่น นางเอกอายุน้อยกว่า มีความทรงจำมีผูกสัมพันธ์กันไว้ตอนเด็ก นางเอกมีความมุ่งมั่นพยายามและความอดทนอย่างคนรักเขาข้างเดียว ส่วนพระเอกก็มีความรังเกียจเดียดฉันท์แต่ก็ค่อยๆ ผุูกพันรักใคร่
แต่ด้วยเนื้อเรื่องมันไม่มีอะไรนัก อ่านแล้วจึงไม่อิน
อีกทั้งไม่ชอบคาแรคเตอร์นางเอก พอไม่ชอบจึงไม่ค่อยฮา
ตอนแรกคาดว่าจะเป็นนางเอกแนวใสๆ ซนๆ ไร้เดียงสา น่ารักน่าเอ็นดู
ซึ่งนางเอกก็ถูกบรรยายว่าไร้เดียงสาจริง เพียงแต่เป็นไร้เดียงสาที่ไม่ตรงความหมายในใจเรานัก ไร้เดียงสาในความคิดของเราคือ อ่อนต่อโลก ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมในตัวเอง และไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคนอื่น ไร้มารยา ไม่มีพิษมีภัย แต่จะไม่รวมถึงการไม่รู้กาลเทศะ อะไรควร ไม่ควร เช่น การไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรตนและเสียวสี่จึงจะไม่สร้างความเดือนร้อนเสียหายให้ชาวบ้านร้านตลาด อย่างการนัวเนียพระเอกตั้งแต่ตอนแรกที่พบกันหลังจากที่จากกันไปสิบปีเพิ่งพบหน้า คืนเข้าหอก็จับพระเอกถอดเสื้อผ้าขึ้นคร่อม เอ่อ .. แต่หากหาเหตุผลให้ว่าเป็นสไตล์ถูกเลี้ยงดูมาอย่างอิสระ ไม่ถือสา ถือเนื้อถือตัว ก็ยังพอกล้อมแกล้มทน
ทว่าพอมาเจออาการนัวเนียต่อหน้าผู้คนแบบไม่มีเก็บกิริยาอีก ตามถ้อยคำบรรยายเลยค่ะ 'โผเข้ากอดเขาอย่างไม่คิดชีวิต เกาะตัวเขาอย่างแคล่วคล่อง' 'ห้อยโหนซ้ายขวาอยู่บนร่างซั่งกวนชิงอวิ๋นพลางพร่ำบอก..' 'นั่งบนตัก อิงแอบเขาเยี่ยงลูกแมวน้อย ' 'ดวงหน้าเล็กซุกซบซอกคอเขา ถูไถอย่างใกล้ชิดสนิทสนม' นั่นอย่างกับเป็นเด็กน้อยตัวเล็กๆ ที่คลอเคลียพ่อต่อหน้าคนอื่น แต่นี่ไม่ใช่เด็กแล้วไง จะมาทำตัวงอแง ไม่รู้ความ ปากก็โพล่งวาจาไม่คิด ไม่ใช่แนวที่เราชอบ
เลิฟซีนก็สไตล์เตี่ยนซินค่ะ ... ละไว้ในฐานที่เข้าใจกัน
เล่มนี้อ่านได้เรื่อยๆ ข้ามบ้างเรื่อยๆ เอาที่สบายใจ
Create Date : 09 ตุลาคม 2558 |
Last Update : 10 ตุลาคม 2558 10:40:55 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1998 Pageviews. |
|
|
เหมือนเราจะดองไว้ทั้ง Box เลย 5555
เจอ box ที่ Jam Club แล้วซื้อเลย แบบไม่คิดหน้าคิดหลัง
เห็น Box แล้วจิตใจอ่อนไหว ....
แต่ได้มาก็ยังดองอยู่ ทุกเล่มยังอยู่ในซีล
สงสัยต้องจัดคิวอ่าน แลดูเนื้อเรื่องเฮฮากุ๊กกิ๊กดีนะคะ