Bloggang.com : prysang - คุณชายแสนร้าย - จำไว้ว่าให้อยู่ห่างจากคนแซ่ตู๋กูเข้าไว้ =='

นับแต่ได้รับความช่วยเหลือจากผู้เป็นอาจารย์ครั้งยังเด็กจนกลายมาเป็นลูกศิษย์ เหลียงจิ้ง ไม่เคยย่างเท้าลงจากยอดเขารื่นรมย์ไปที่ใดเลย เพราะนางสุดแสนจะพอใจในชีวิตอันเรียบง่ายสงบสุขนี้อย่างยิ่ง แม้วันดีคืนดีอาจารย์จะคิดหาสารพัดเรื่องมาทดสอบนางกับศิษย์พี่ศิษย์น้องชวนให้ทุกคนต้องคอยอกสั่นขวัญแขวนตลอดเวลา

และแล้วในที่สุดอาจารย์ก็หาเรื่องมาทดสอบนางอีกจนได้ ทว่าภารกิจนี้ฟังดูจะไม่ยากเท่าไรนัก เพียงลงจากเขานำของขวัญไปมอบให้คนเท่านั้น ช่างผิดแผกแตกต่างจากงานอื่นที่อาจารย์เคยสั่งให้นางทำเหลือเกิน

แต่ว่า... นางรู้สึกไม่สบายใจเอาเสียเลย เหตุไฉนอาจารย์ถึงได้เตือนนางว่า ‘ให้อยู่ห่างจากคนแซ่ตู๋กูเข้าไว้’ ล่ะ และดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสายเกินการณ์แล้ว เพราะหนึ่งในบุรุษที่นางพบเจอกลุ่มแรกมีชายที่ชื่อ ‘ตู๋กูฮุ่ยอวี้’ รวมอยู่ด้วยเนี่ยสิ!

แนะนำตัวละคร

เหลียงจิ้ง : หญิงสาวกำพร้าผู้ถูกหลิงหูเจวี๋ยเก็บไปดูแลสอนสั่งเป็นลูกศิษย์ตั้งแต่เด็ก แม้วรยุทธ์จะอ่อนด้อย แต่นางกลับเชี่ยวชาญเรื่องสมุนไพรและพิษ

นางเอก ... น่ารักมาก เฉลียวฉลาด รอบคอบ ไม่กร่าง ไม่พูดมาก จิตใจดีมีเมตตา แม้ว่าจะเชี่ยวชาญเรื่องพิษระดับศิษย์รักผู้สืบทอดวิชาของ หลิงหูเจวี๋ย "คุณชายหมื่นพิษ" แต่ก็เลือกใช้พิษเบาพิษหนักตามสถานการณ์และมีเจตนาแน่วแน่ที่จะไม่ทำร้ายใครให้มากที่สุด

ตู๋กูฮุ่ยอวี้ : คุณชายแห่งบ้านสกุลตู๋กูผู้ยึกหลักใครไม่ล่วงเกินเขา เขาก็ไม่ล่วงเกินผู้นั้น อุปนิสัยเย็นชา เจ้าคิดเจ้าแค้น ลองหมายหัวใครแล้วจะตามล่าตัวอีกฝ่ายจนถึงที่สุด

พระเอก ฮีแรง ฮีร้าย แต่ไม่พาลเกเรนะคะ เขาไม่ชอบยุ่งกับใคร และไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเขา เพราะฉะนั้นถ้าใครเผลอมาเผือกเรื่องของคุณชายเข้า มีหวังโดน ..เหยื่อของเขา-รักแล้วย่อมหวง ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ เก่งกาจเป็นยอดฝีมือ แรงอารมณ์และอันตรายแบบแบดบอยอย่างนี้เป็นพระเอกแนวที่ชอบอยู่แล้วค่ะ

หลิงหูเจวี๋ย : อาจารย์ของเหลียงจิ้ง เขาวางมือจากเรื่องในยุทธภพมาเป็นเวลายี่สิบปี ไม่ข้องเกี่ยวกับผู้ใดแล้ว แต่คนทั้งหลายยังคงจดจำชื่อเสียงของ "คุณชายหมื่นพิษ" ผู้นี้ได้เป็นอย่างดี

รู้สึกว่า ตัวละครนี้ มีความผ่าเหล่าผ่ากอผู้ชายสายพันธุ์พระเอกอยู่เหมือนกันนะ จากที่ไม่เคยจะรู้สึกสนใจ "คุณชายหมื่นพิษ" ก็เริ่มจะสนขึ้นมาแล้วนิดๆ เพราะเราเป็นคนที่จะชอบนิยายได้ง่ายหากเป็นคนที่มีคาแรคเตอร์แปลกแยก . . . หลิงหูเจวี๋ย ที่มีบทบาทอยู่แว่บๆ ในเรื่องนี้ ท่าทางจะเจ้าเล่ห์บวกกวนทีนพอใช้ได้ (ขออภัยถ้าไม่สุภาพค่ะ) แต่ก็เป็นแค่การคาดเดาเอาเองนะคะ

ฮวาอี้หลุ่ย : ประมุขวังบุปผา รูปโฉมล้ำเลิศ แต่ตู๋กูฮุ่ยอวี้กลับไม่สนใจไยดีนาง ความรักจึงแปรเปลี่ยนเป็นความแค้นทันที

หลี่มู่ไหว : ชายเก็บสมุนไพรผู้มีที่มาที่ไปไม่ธรรมดาสามัญ

ใครๆ ก็ชอบรุมชอบพระเอก- นางเอก .. (ก็เป็นพระเอก-นางเอกนี่เนาะ) โดยเฉพาะกับเหลียงจิ้งคนงาม คนมาชอบ จะชอบด้วยความรู้สึก หรือชอบที่ผลประโยชน์ ก็สรุปได้ว่านางเอกเนื้อหอมซะจริง

ณ ยอดเขาอันเงียบสงบ ไม่ใช่ในยุทธภพอันสับสนวุ่นวาย เหลียงจิ้งได้รับมอบหมายภารกิจจากอาจารย์สุดหล่อ หลิงหูเจี๋ยให้ลงจากเขาเพื่อเดินทางไปมอบของขวัญให้แก่คนผู้หนึ่ง

"ระหว่างทางระวังตัวด้วย ดูแลตัวเองให้ดี"

"อ้อ .. ใช่แล้ว จำไว้ว่าให้อยู่ห่างจากคนแซ่ตู๋กูเข้าไว้ด้วยล่ะ"

หนึ่งภารกิจที่ไม่มีการขยายความ และหนึ่งคำเตือน "อยู่ห่างจากคนแซ่ตู๋กูเข้าไว้" .. ที่ไม่มีคำอธิบาย

แต่ด้วยโลกมันกลม และแคบ ... คนที่เหลียงจิ้งได้พบครั้งแรก จึงเป็นชายหนุ่มแซ่ตู๋กูที่มีสีหน้าอันตราย ท่าทางหยายคาย เอาแต่ใจ แถมยังแผ่รังสีความชั่วร้าย แบบที่สมควรจะอยู่ให้ห่างเข้าไว้ดั่งที่อาจารย์ได้สั่งคำ

แต่นอกจากเหลียงจิ้งจะไม่อาจหลบเลี่ยงการพบเจอ "ตู๋กูฮุ่ยอวี้" ไปได้แล้ว ยังพลั้งพลาดไปล่วงเกินเขา เรียกได้ว่า งานเข้าเห็นๆ ...

เขากล้าเรียกนางว่า "กระต่ายน้อย" แล้วเช่นนั้นตัวเขาเล่า "หมาป่าตัวโต" น่ะสิ!

แล้วกระต่ายตัวน้อยที่ถูกหมายตา มีหรือจะรอดพ้นเงื้อมมือหมาป่าแซ่ตู๋กูไปได้

คนแซ่ตู๋กูคนนี้เป็นคนที่มีหลักการของตัวเองและไม่สนใจผู้อื่น ผู้ใดไม่ล่วงเกินเขา เขาไม่ล่วงเกินผู้นั้น แต่หากล่วงเกินเขาเข้า ย่อมต้องชดใช้ หากเขาได้หมายตาหมายใจ จะหนีไปไหนสุดหล้าฟ้าเขียวก็ไม่รอด

คนๆ นี้ และยุทธภพ ช่างน่ากลัวและวุ่นวาย เหลียงจิ้งผู้รักสงบอยากรีบเร่งทำภารกิจและกลับคืนสู่เหย้า ณ เขารื่นรมย์ให้เร็วที่สุด แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเร่งรีบยิ่งพบเจอเหตุให้ล่าช้า ยิ่งหนี ก็ยิ่งถูกเขาคว้ากลับมาใกล้และแนบชิดมากกว่าเดิมมากขึ้นทุกที

แต่จุดหมายปลายทางของทั้งคู่ ที่มีบุคคลไม่คาดคิดโผล่ขึ้นมา มีเหตุการณ์ไม่คาดเดาเกิดขึ้นที่มาพร้อมกับปัญหาให้ต้องแก้ไข การจะตะครุบเหยื่อของคนแซ่ตู๋กูชักจะลำบากขึ้นทุกที แม้ว่าเหยื่อเองจะเริ่มออกอาการยอมจำนน .. อย่างยินยอมพร้อมใจ!

เนื้อเรื่อง เบาโหวง และคาดเดาได้แบบไม่ต้องลุ้น ไม่มีอะไรให้น่าสนใจมากกว่าไปกว่าการดำเนินเรื่องหลักคือ การตามล่ากระต่ายน้อยของหมาป่าตัวโต . >< . เดี๋ยวหนีเดี๋ยวจับได้ > < เดี๋ยวหนี เดี๋ยวก็จับกลับมาได้อีก ..เมื่อคนแซ่ตู๋กูตามไม่เลิกแล้วจะหนีไปไหนพ้นเล่า >< แต่ด้วยอาศัยความน่ารักของพระเอกนางเอก ทำให้เรื่องยังสนุกดีอยู่ อ่านไปก็ชวนอมยิ้มในความน่ารักน่าเอ็นดู

ความรัก ที่เกิดขึ้นอย่างเผลอๆ .. ไม่ว่าฝ่ายพระเอก หรือ นางเอก ไม่มีใครคิดมาก ฉงนสงสัย หรือต่อต้านไม่ยอมรับความรู้สึกให้วุ่นวาย รู้จักกัน ขัดใจกัน เกี่ยวข้องกัน ร่วมมือกัน และรักกันไปอย่างเนียนๆ

น่ารักดี ชอบ ..