โชคดีได้อีก ชอบๆๆตัดริบบิ้นค่ะ ^^

ตามชมเรือนโบราณด้วยคนค่ะ ได้ความรู้มากๆเลย ได้รู้ภาษาเหนือด้วย



ภาพบันไดที่ชักขึ้น หนูพอเข้าใจค่ะ ยามค่ำคืนจะเก็บบันไดขึ้นไม่ให้โขมยขึ้นบ้านได้ ประมาณนั้นนะค่ะ (ผิดถูกแก้ให้ด้วยค่า)

ผมไปสวนทวีชลหลายเตือ้แล้ว
แต่บ่าได้แวะขึ้นไปแอ่วบนเฮือนเลยครับปี้ตุ๊ก อิอิอิ

ละอ่อนจะไปก้าสวนสัตว์กับสนามเด็กเล่นอย่างเดียวเลยครับ หุหุหุ

เข้าไปดู "ส้มฉุน" ค่ะพี่ตุ๊ก น้ำลายจะไหล เหมือนทำไม่ยากนะคะ คล้ายๆ ดอง


ชอบเรือนโบราณแบบนี้ค่ะ ทายาทเจ้าของบ้านใจดี เปิดให้เข้าชม...ได้เรียนรู้ไปด้วยค่ะ ชอบชานหน้าบ้านกับโครงหลังคาค่ะ


ใช่เลยค่ะ "ผีเสื้อกลางคืน" หนูเห็นจากเพื่อนๆ ในบล็อกนี่แหละ แต่ึนึกไม่ออกค่ะ


ขอบคุณพี่ตุ๊กค่ะ

สวยจังเลยค่ะคุณตุ๊ก เพลงประกอบเหมาะมากๆค่ะ

สวาทดียามเย็นจ้า ดับเบิ้ลตุ๊ก
ใครนะว่า คนเราเมื่อเริ่มแก่
ก็มักจะชอบรำลึกถึง วันเวลาที่ผ่านมา
และสมัครพรรคพวกชอบทักว่า
วู้วววว มิได้เจอกันนาน ยังดูมะแกร่เรย อิอิ
-------------------------------------------------------------------
เว้าแม่นบ ข้อยเว้าแม่นบ่???

เอามาฝากค่ะ เมื่อตะกี้ ลืม อิอิ

อร่อยๆด้วยกันนะคะ

ชอบเสาต้นใหญ่ดี
แต่ถ้าภาคใต้จะวางบ้านบนก้อนเส้า (หินหรือปูน)
ไว้ยกหนีน้ำหรือย้ายบ้านได้
แต่ถ้าภาคเหนือกับภาคอิสาณ
เคยสอบถามผู้รู้แล้ว
บอกว่าวางแบบภาคใต้ไม่ได้
เพราะแถบนี้ลมพายุแรงมาก
รับรองพัดบ้านปลิว

ครับผม ทั่นดับเบิ้ลตุ๊ก
ผมเชื่อครับ แต่ผมแกร่แล้นก้าบ
ฮา..เมื่อเย็นมีเรื่องฮาๆ ครือว่า
ผมสั่งลูกชายคนรองกับคนเล็ก
ให้เช่าเรือกลับไปบ้านที่น้ำท่วม
ไปให้อาหารแมวและขนข้าวของจำเป็น
มาที่คอนโด ลูกชายอุตส่าห์ซื้อชุดกันน้ำ
ไปปฏิบัติภารกิจที่มอบหมาย ขากลับ
คนขับเรือมัวแต่มองฝรั่งที่มากับรถทหาร
จนขับเรือไปชนถังขยะ พาลูกชายผมจมน้ำ
ข้าวของก็ดำน้ำเน่า แบบว่า ไปลุยน้ำเน่ามา
ทั้งวัน สุดท้ายยังต้องดำน้ำเน่าทั้ง2คน
หมดหล่อไปเลย ฮา กร๊ากเลย เหอๆ

ชอบเพลงทางเหนือมากค่ะ เพราะจับใจ
ดูภาพไปฟังเพลงประกอบไปด้วย
บรรยากาศบ้านเฮาจริงๆค่ะ

คิดถึงบ้านเฮาจังเลยค่ะ

บล็อกนี้สอนวัฒนธรรมชาวเหนียเพียบเลยเนอะ

เอ่อ สุดยอดอ่ะ ยอดหญ้าหรือยอดยางอ่ะก๊าบบบ

ป๊าดดด คนเหนือมาดูยังไม่คุ้นตาเลยค่ะ
พี่ตุ๊กสรรหาเก่งจริงๆ

ปล. ชานที่ยกสูงขึ้นมาเปิ่นฮ้องว่า "เติ่น" เจ้า

ตอนผมเป็นเด็กใครมีบ้านปูนนี่ต้องเป็นคนรวยจริงๆ

เดี๋ยวนี้อย่าได้ไปถามราคาไม้เชียวล่ะ

เห็นเรือนแบบนี้ คล้ายบ้านทรงไทยเลยค่ะคุณตุ๊ก
ครกมอง หูก สีข้าว และอุปกรณ์ต่างๆ
เห็นแล้วคุ้นตามากๆค่ะ เวลาผ่านไปราวติดปีก

อูย ความลับถูกเปิดเผย

ไม่เค้ย ไม่เคย เห็น

อิ อิ

แอมอร

ห้องนอนนี้ลมโกรกดีมาก
หากไม่ปิดหน้าต่าง มุ้งคงปลิวแน่ ต้องเอาเสื่อทับชายมุ้งไว้
เห็นภาพนี้แล้วคิดถึงห้องนอนตอนเด็กๆครับ

ใต้พื้นเรือนมีเครื่องมือหาปลา เรือ และรหัสทดน้ำซึ่ง
ผมคุันเคยมาก ยกเว้นเครื่องมือทอผ้าครับ

ของใช้เก่าๆ แบบนี้เห็นแล้วคิดถึงสมัยก่อน
บางตัว บางชิ้น ยังแอบมีสงสัยด้วยเหมือนกันนะค่ะว่า
เค้าเอาทำอะไรหนอ 55+

คำเมืองบางคำ ก่าเกยได้ยิน(อ่าน) คราวนี้เองครับ

ตะก่อนผมก็อยู่บ้านแบบนี้แต่หลังหน่อยกว่า บ่าได้
งามขนาดนี้. พอเมษายนมาเมื่อได้ กัวที่สุดคือลม
หลังคาที่มุงด้วย ดินขอ ปลิวหายเป๋นแถบ เปี๊ยะกัน
หมด.
สังเกต ดินขอที่มุงหลังนี้ หนาขึ้น คงจะสั่งทำใหม่
บ่าเหมือนของเก่า จะได้บ่าปิวหายเนาะครับคุณตุ๊ก

ส่วนหลังคาแม่นแล้ว ตางเหนือบ่ามีฝ้าเพดานปล่อ ยโล่ง แห๋มมีสายไฟสมัยเก่าตี่เป็น สายเหมือนกั๋น
หุ้มด้วยยางแข็งมีผ้าหยาบ ๆ ทอปันไว้ตวยครับ

อ้อลืมไป ฟังเพลงนี้แล้ว ชอบขนาดครับ ปกติจะ
เปิดฟ้งบ่อย ชอบสุนทรีเปิ้นห้อง.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตุ๊ก

โหยกตำแหน่ง กุลสตรี ให้เลยหรอค่ะ หนูคงไม่กล้ารับ เพราะเป็นได้แค่ กุน สะ ตี 555555

กรี๊ดดดด เพลงโปรดเรยคราบบบบ

สวัสดีครับคุณตุ๊ก

หนาน find meแวะมาเยือนเฮือนโบราณครับ ได้ความรู้เยอะเลย จะให้ดีต้องเข้าบ่อย ๆจึงจะจำได้หมดจ๊ะ พอดีตอนเข้ามาเพลงไม่ดัง

ภาพทุ่งดอกบัวตองข้างบนสวยเนอะพี่เนอะ
หนูคิดเอาไว้ว่าสักวันจะไปดูของจริงให้ได้
ไปดูซากุระที่เกาหลี ฟาร์มลาเวนเดอร์ที่ญี่ปุ่น
แล้วไหงจะไม่ไปดูทุ่งดอกบัวตองได้ไง
อ้อ..ทุ่งดอกกระเจียวด้วยค่ะ ยังไม่เคยไป
บ้านหลังนี้คุ้นๆว่าจะถ่ายเรื่องรอยไหม
ด้วยใช่ป่าวคะพี่
ตัวหน้าบ้านในเรื่องน่าจะเป็นบ้านของหมอที่ทำเสน่ห์
แล้วก็ใต้ถุนบ้านเครื่องทอผ้าตอนที่พระเอกเจอกับนางเอกตอนแรกหรือปล่าวอันนี้ไม่แน่ใจ
ถ้าไม่มีคนเก็บของพวกนี้ไว้ ต่อไปคงหาดูยากนะคะ
และของเก่าไม่ว่าบ้านหรือสิ่งของ
นับวัน นับวัน จะคงอยู่หรือคนที่ได้ครอบครองไว้
จะมีแต่คนที่ต้องมีกำลังทรัพย์จริงๆ
เพราะการดูแลรักษา และเห็นคุณค่าก็ต่างกันไป
คนหนึ่งเห็นเป็นของเก่าไร้ค่า
คนหนึ่งกลับมองเห็นในคุณค่า
พี่ตุ๊กว่าจริงไม๊คะ

สวัสดียามค่ำคืนค่ะ

เอา อาหารทะเล อร่อยๆ มาฝากค่ะ




คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ

สวัสดีค่ะ

ดูภาพจนอิ่มใจ..เหมือนได้ไปเที่ยวชมด้วยตัวเองเชียวค่ะ


^__________^

น้องตุ๊ก เจ้า...า...
เสื่อหรือสาด ตี้เห็นในฮูปเปิ้นฮ้องว่า "สาดแหย่ง" เปิ้นจะทำเป๋นผืนน้อยผ่องผืนใหญ่ผ่อง ได้มาใหม่ๆผิวจะด้าน ใจ้ไปเมินๆ(นานๆ) ผิวก่จะเลื้อมมาบๆ(มันแวววาว) เป๋นสาดตี้ใจ้ได้เมิน ทนต่อป๊วก(ปลวก)และแมง(แมลง)ต่างๆ
ไหนึ่งข้าว ตี้อยู่ก้นไหนี่งเปิ้นฮ้องว่า "ต๊าดไหนึ่ง" สมัยก่ิอนเปิ้นบ่ได้เจาะฮูอย่างตี้หัน(เห็น)ในฮูป
หม้อนึ่งปากหม้อจะบานใหญ่ แก่น(ใบ)ตี้สามแถวลุ่ม(ล่าง)
ผ้าตี้ปันรอบๆหม้อนึ่งเปิ็นฮ้องว่า "เตี่ยวหม้อนึ่ง" ใจ้ผ้าฉีกเป๋นติ่น(ชิ้น)ยาวๆ จุ๊ปน้ำหื้อเปียก เอามาปัน(พัน)รอบๆหม้อเต๊ก(กด)หื้อแน่นกั๋นไอน้ำออกตาง(ทาง)ก้นไหนึ่ง กั๋ว(กลัว)ข้าวบ่สุก
เมื่อข้าวสุก เทข้าวลงใน "กั้วข้าว" ใช้ไม้พายเกลี่ยข้าวกลับไปมา หื้อไอน้ำและความฮ้อนได้ระบายผ่อง ข้าวจะบ่ได้แจ๊ะ(แชะ)
เมื่อเกลี่ยได้ตี้แล้วก่เอาใส่ใน "แอ๊บหรือก่องข้าว"
"แอ๊บ" ทำมาจากใบต๋าน(ใบตาล)สานเป๋นรูปกล่องสูงพอประมาณ ฝาควบ(ปิด)ทำเหมือนก้๋นแต่ขนาดใหญ่กว่าพอสำหรับเป๋นใช้ปิด ใช้สำหรับใส่ข้าวออกไปกิ๋นต้ง
ก่องข้าว ทำมาจากไม้ไผ่ จั๊กเป๋นเส้นสานเป๋นฮูกล่องข้าวขนาดใหญ่พอประมาณปากกล่องข้าวสานฮื้อน้อยกว่าตั๋วกล่องข้าว มีฝาปิดโดยมีเจื้อก(เชื้อก)ฮ้อย(ร้อย)ติดกับกล่องข้าว ที่ก้นกล่องข้าวใช้ไม้ทำเป๋นตี๋นกล่อง

โม้ต่อ(บ่ใจ้เม้นส์ต่อเน้อ)
"หม่าข้าว" ตะก่อนบ้านผม หม่า ในหม้อดินปั้นเผา เปิ้นฮ้องว่า "หม้อเคิ๊อป" แล้วต้องเก็บน้ำหม่าข้าวไว้สักน้อยเปิ่นฮ้องว่า "น้ำำเจื้อ" ไว้หม่าข้าวในวันต่อไป จะทำหื้อข้าว หอม นิ่ม ข้าวบ่แข็ง กิ๋นลำ (อร่อย)
เดิ๋นหม้อน้ำกิ๋น โดยมากจะอยู่บริเวณชานบ้าน หม้อน้ำกิ๋นทำจากดินเผา จะมีอยู่บนเติ๋นสองแก่น(ใบ) ถ้าหม้อไหนเย็นบ่เย็น หื้อดูตี้ขี้ไคคู่(ตะไคร่น้ำ) หม้อไหนมีนักหม้อนั้นน้ำจะเย้น...เย็น..
บวยน้ำ ทำมาจากกโล้งบ่าป้าวขวัด(ขวัก)ตางในออกหื้อหมด แ๋ป๋งด้ามก๋าำด้วยไม้สัก

โม้ต่อเต่อตี้สาม
ลืมแ๋ปลคำว่า "กะโล้ง" หมายถีง กะลามะพร้าว ครับ สูมาเต๊อะ.....
หม้อแก๋งตี้ทำจากดินเหนียว เปิ่นฮ้องว่า "หม้อข๋าง" ใจ้เมินๆไป ก้นหม้อจะดำ ตางนอกหม้อจะเลื้อมมาบๆ จะแก๋งจะค้่วทำหื้อห้อม...หอม...
ข้าวนึ่งหรือข้าวเหนียวภาษาอังกฤษเปิ้นฮ้องว่า "Sticky Rice" แม่นก่เจ้า...า...
ปอลอ(ตกหล่น). แห๋มน้อยบล็อกนี้จะมีสามภาษา เมือง,ไทยและอังกฤษ เผื่อฝร้่หลน(หลง)เข้ามา อิ..อิ..

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตุ๊ก

สวัสดียามเช้าวันหยุดค่ะ



เอา อาหาร อร่อยๆ มาฝากค่ะ




ขอให้มีความสุขนะคะ

แก้คำผิดเจัา...
เติ๋นหม้อน้ำ แต้ๆเปิ้นฮ้องว่า "ฮ้านหม้อน้ำ" เน้อ...สูมาเตอ๊อะเจ้า...า..
ส่วนหิ้งตี้บอกว่า หิ้งพระเจ้า นั้น คนเมืองเปิ้นฮ้องว่า "หิ้งผีปู่ย่า" สมัยก่อนจะมีกู๊หลังคาเฮือน
หม้อข๋าง ใจ้"ป๊าก" ทำจากกะโล้งบ่าป้าวมีด้ามจับเป๋นไม้ ใจ้กน(คน)เวลายะ(ทำ)กับข้าวและตักกับข้าวใส่ถ้วย "ป๋าก" แปลเป๋นไทยว่า "ทัพพี"ครับ.

สวัสดีต๋อนขว๋ายๆ....เจ๊านี้กิ๋นข้าวกับหยั๋งครับ....

ยิ๊นดีอ้านเหนือฟ้าเจ้า

ต๋อนเจ้าวันนี้แป๋งข้าวต้ม หมูหวาน กับไชโป้วผัดไข่เจ้า

หม้อข๋าง กะโล๊ง กำนี้บะได้ยินจั๊ดเมินปอลืมแล้วเจ้า

ป๋าก เตี่ยวหม้อนึ่ง ( หม้อนึ่งเปิ่นใส่เตี่ยวตวยเนาะเจ้า ) กำนี้ก่าหาได้ยินเตื่อแรก

บางอย่างไม่เคยเห็น ขอบคุณค่ะ

เห็นหลายอย่างน่าจะถูกปรับปรุงไปแล้วนะครับเพราะ
ยังหลงเหลือร่องรอยให้เห็น หลายอย่างดัดแปลงของเก่าไปเยอะ เช่น กาแลสำหรับคนเหนือถ้าไม่ใช่เชื้อสายเจ้าแล้ว บ้านเขาจะไม่ติดกาแลกันครับ
เขาถือ ยกเว้นบ้านเจ้าเท่านั้นที่ติดกาแล ถ้าเหนือจริงๆ จะรู้ดีคนเฒ่าคนแก่บอกว่ามันขึดอยู่บ่ได้ ส่วนพื้นบ้านที่เห็นเว้นช่องพื้นไว้นั้นแต่เดิมน่าจะเป็นชานบ้านส่วนนั้นจะไม่มุงหลังคาต้องการให้แดดส่องลงมาถูกไม้เพราะส่วนนั้นมักจะเอาไว้เป็นพื้นที่สำหรับเปียกน้ำ เช่นอาบน้ำให้เด็ก ซักล้าง ให้น้ำมันลงไปใต้ถุน และต้องการให้แดดส่องเพื่อไม่ให้พื้นมันผุ แต่ปัจจุบันคงได้รับการบูรณะซ่อมแซมเลยทำหลังคาขึ้นมาคลุม ส่วนเติ๋นก็คือหน้าโถงเอาไว้นั่งเล่น บ้านทางเหนือจะมีข่มยกขึ้นมาให้สูงกว่าพื้นทางเดินทั่วทั้งบ้านป้องกันฝุ่นติดเท้าขึ้นมาบนบ้านแล้วมันปลิวกระจายเข้าไปในห้องได้เป็นอย่างดี

ขอบคุณ คอมเม้นท์ของคุณน้อยเจ้า

ข้าเจ้าซอบนัก ๆ เลยเจ้า
มีหลายอย่างตี่ข้าเจ้าเกยหัน แต่บ่เกยได้สังเกตุว่า มีที่มาที่ไปจะไดเจ้า