|
บุปผาซ่อนจันทร์ ของ จีนนี หลิน
ปล่อยบล็อคร้างมาซะเนิ่นนาน..... เพราะมัวแต่ไปเล่นเฟซบุ๊ค
วันนี้ก็เลยมาปัดกวาดซะหน่อย ปล่อยรีวิวนิยายซักเรื่อง พอให้หายคิดถึงกันบ้างไรบ้างนะคะ... ^___^
******************************
...บุปผาซ๋อนจันทร์...
ปกติเราเป็นคนที่อ่านนิยายรักแนวจีนๆ ไม่รอดค่ะ อ่านได้แต่นิยายกำลังภายใน โดยเฉพาะของท่านมังกรโบราณ โกวเล้ง คนนี้คนโปรดดดดด.... มีทุกเรื่องเก็บไว้เป็นคอลเลคชั่นเลยทีเดียว และก็อาจจะเป็นเพราะเราติดสำนวนนิยายกำลังภายในก็ได้ ที่ทำให้เราอ่านนิยายรักจีนไม่รอด.. แหะๆ
แต่สำหรับเรื่องนี้ที่ทำให้เราสนใจ ก็เพราะรู้มาว่าคนเขียนเป็นสาวจีนที่เกิดและโตในอเมริกา และเขียนนิยายเรื่องนี้เป็นภาษาอังกฤษตีพิมพ์กับฮาลีควิน ก็เลยทำให้อยากรู้ว่าคนที่โตในวัฒนธรรมตะวันตก จะเขียนนิยาย Historitcal Romance แนวจีนๆ ได้ออกมาเป็นยังไง และอีกอย่างที่ทำให้คิดอยากจะซื้อ ก็เพราะไปอ่านคำโปรยแล้วมันมีคนตายด้วย เพราะงั้นต้องมีสืบสวนสอบสวนที่เข้าทางอิช้านแหงมๆ แสดงว่าเรื่องนี้มีแววอ่านรอดแล้วล่ะเธอว์... ก็เลยสอยโลดดดด.....
บุปผาซ่อนจันทร์ แปลมาจาก The Lotus Palace ของ Jeannie Lin โดย วรินทร์ วารีนุกุล สำนักพิมพ์อรุณ
เยว้อิง สาวใช้ประจำตัวของ หมิงยวี้ นางคณิกาชื่อดังแห่งหอดอกบัว นางมีชีวิตอยู่เพื่อรับใช้นายหญิงผู้งดงามของนาง และเพราะปานสีแดงเข้มที่วาดโค้งบนแก้มซ้ายที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ก็ยิ่งทำให้นางเจียมตัวยิ่งนัก แม้กระทั่งความสนใจจากคุณชายผู้สูงศักดิ์ ก็ยังไม่อาจทำให้นางหันไปมองได้
ไป่หวง คุณชายร่ำรวย บัณฑิตสอบตกจอมเหลวไหล เขาพยายามที่จะใช้เสน่ห์เกี้ยวพาเยว้อิง แต่นางก็ไม่เคยแยแส จนทำให้เขายิ่งสนใจนางมากขึ้น และพยายามหาหนทางที่จะทำให้นางสนใจเขาให้ได้
จนกระทั่งเกิดเหตุหญิงคณิกาชื่อดังนางหนึ่งถูกฆ่าตาย ซึ่งนางเคยขอความช่วยเหลือจากคุณชายไป่ ไป่หวงรู้สึกผิดกับการตายของนาง จึงขอให้เยว้อิงช่วยสืบข่าวให้ เรื่องนี้ชักพาให้คนทั้งสองต้องมาร่วมมือกันเพื่อค้นหาฆาตกร และเมื่อสืบค้นลึกลงไปเรื่อยๆ เยว้อิงก็เริ่มสงสัยว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวพันกับนายหญิงของนาง พร้อมกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น
ไป่หวงยินดีที่จะร่วมชีวิตกับนาง แต่เพราะความแตกต่างด้านชนชั้นและฐานะ รวมทั้งความผูกพันธ์ที่ลึกซึ้งระหว่างเยว้อิงกับหมิงยวี้ทำให้นางต้องคิดหนัก
และนางจะเลือกหนทางใด ระหว่างความรักที่อาจจบลงด้วยความเจ็บปวด หรือชีวิตที่ไม่เจ็บปวดแต่ปราศจากความรัก....
******************************
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกในชุด Lotus Palace ที่มีอยู่ 2 เรื่องค่ะ
เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง เป็นตอนต้นรัชกาลของพระเจ้าถังเสวียนจง บอกไปคนอาจจะไม่รู้จัก แต่ถ้าบอกว่าพระเจ้าถังเสวียนจงมีพระสนมที่เป็นสาวงาม 1 ใน 4 สาวงามของจีน ชื่อ หยางกุ้ยเฟย รับรองทุกคนต้องร้ออ๋อ...... แน่
ตอนที่อ่านเรื่องนี้จบ เราอยากจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "คุณชายงมงายรักกับสาวใช้ชีวิตรันทด" ซะจริงๆ เพราะตัวเอกทั้งสองคนล้วนแต่มีเบื้องหลังชีวิตที่ทุกข์ทน โดยเฉพาะนางเอก
บอกไว้ก่อนเลยนะ ถ้าไม่ชอบนางเอกที่ไม่จิ้นอย่าอ่านเรื่องนี้ค่ะ เพราะนางเอกของเรื่องนางเคยเป็นนางโลมมาก่อน แถมยังเป็นนางโลมในซ่องระดับโลวคลาสซะด้วย ไม่ใช่ระดับไฮเอนเป็นนางคณิกาประจำหอนางโลมอย่างหมิงยวี้นายหญิงของนาง ส่วนพระเอกก็เป็นคุณชายมีปมประเภทที่เคยทำผิดพลาดมาก่อน แล้วอยากจะแก้ไขสิ่งที่ตัวเองเคยพลาดมา และเพราะผลจากความผิดพลาดที่ผ่านมา จึงทำให้เขาสามารถมองผ่านความอัปลักษณ์และอดีตที่เลวร้ายของเยว้อิงเข้าไปถึงความสวยงามภายในของนางได้
ส่วนเยว้อิงเพราะภูมิหลังที่ผ่านมา ทำให้นางต้องมีเกราะป้องกันตัวเอง นางเป็นคนทีอยู่กับความจริงในปัจจุบัน และไม่ยอมปล่อยใจตัวเองไปกับความฝันที่ไป่หวงมอบให้กับนาง
เรื่องจะดำเนินไปแบบเรื่อยๆ ค่ะ จะเน้นไปที่ความสัมพันธ์และความขัดแย้งระหว่างนางเอกกับพระเอกซะมากกว่าการสืบสวนคดี โทนเรื่องจะออกแนวหม่นๆ อึนๆ เพราะความรักของพระเอกนางเอกคู่นี้มันไม่น่าจะลงเอยกันได้ตั้งแต่ต้นแล้ว เหตุทีช่องว่างระหว่างชนชั้นของทั้งสองคนมันกว้างมากกกกก... และก็เพราะเรื่องนี้น่ะแหละที่ทำให้เราติดตามอ่าน เพราะอยากจะรู้ว่าสุดท้ายแล้ว ความรักของสองคนนี้จะลงเอยยังไง ส่วนการสืบสวนสอบสวนก็ชวนติดตามในระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่ตื่นเต้นซักเท่าไหร่
บรรยากาศของเรื่องก็ดูจะได้ฟีลความเป็นจีนดีอยู่หรอกค่ะ ถ้าจะไม่มีคำในสมัยปัจจุบันที่คนแปลเอามาใช้แบบ โรแมนติก, อาการช็อก, เทคนิค, แป๊ปนึง.. ซึ่งจริงๆ ควรจะหาคำอื่นมาแทนได้นะคะ มันจะโอกว่านี้เยอะเลยอ่ะ
และพอมาถึงตอนจบจริงๆ
เอิ่มมมมม...... พออ่านจบแล้วขอบอกเลยว่า.... เราไม่เชื่ออ่ะ!!!
เพราะว่าด้วยขนบธรรมเนียมของคนจีนที่เคารพนับถือลัทธิขงจื้อ ขอบอกเลยว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่เรื่องจะจบแบบนี้...
เรื่องนี้จบตามเทรนของตะวันตกชัดๆ ... แต่ไม่บอกนะว่าจบยังไง ไปอ่านเองเถอะค่ะ อยากจะรู้ว่าจะคิดเหมือนเรามั๊ย
เฮ้ออออออ...... ผิดหวังจุงเบย.... เรื่องเดินมาโอมากกก จนนึกว่าจะจบได้ใจกว่านี้
มีเรื่องที่อยากจะติงสำนักพิมพ์นะคะ เรื่องชื่อของนางเอก เยว้อิง กับ หมิงยวี้
พอดีเราเรียนภาษาจีนมาค่ะ คำว่า เยว่ ที่แปลว่าพระจันทร์ และ ยวี่ ที่แปลว่าหยก ต้องใช้ ไม้เอก สะกดนะคะ ถึงจะออกเสียงว่า เยว่ (Yue - เสียง 4) กับ ยวี่ (Yu - เสียง 4) ไม่ใช่ เยว้, ยวี้
กับสำนวนบางคำอย่างคำว่า ตีลูกคิด น่าจะเป็น ดีดลูกคิด, ร่างสูงใหญ่ทนโท่ เอิ่ม.. อันนี้แหม่งๆ ค่ะ และก็ขนมที่พระเอกซื้อให้นางเอกกินคือ โรตี!!!
อ่านเจอตรงนี้ปุ๊บ อิช้านขำก๊ากกกก..... เลยค่ะ
โรตีในเมืองจีนสมัยราชวงศ์ถัง ถึงจะมีการติดต่อกับอินเดียแล้ว แต่ก็คงจะไม่ถึงกับมีโรตีมาขายกันดาดดื่นในเมืองหลวงได้หรอกน๊า... 555555
| Create Date : 23 กันยายน 2558 |
|
21 comments |
| Last Update : 23 กันยายน 2558 17:18:33 น. |
| Counter : 14731 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
แต่แอบสารภาพ ว่าเล็งเรื่องนี้อยู่เหมือนกันนะ
แต่กะว่า รอให้ลดราคา สนพ.นี้ชอบเอาไปโมในกองลดราคาพิเศษ 5555