หลังจากเล่าเรื่องที่เอื้อฉี่รดที่นอน (ตอนที่หนึ่ง) ไปแล้ว
หลังจากนั้นก็มีทั้งหนัก ทั้งเบาบนเตียง(เจ้ากรรมของแม่) เป็นระยะ ๆ
แล้วก็ทิ้งช่วงห่างไปได้ซักระยะหนึ่งแล้ว
และแล้วเมื่อคืนนี้
แม่ก็ให้เอื้อนอนกินนม(ขวด)อยู่บนเตียง อยู่ดี ๆ เอื้อก็ลุกนั่ง(หันหลังให้แม่)
แล้วก็ได้ยินเหมือนเสียงน้ำไหล....
จ๊ากกกก......
แม่ : เอื้อ !!! (แม่ทำเสียงดุ) ทำไมถึงฉี่บนเตียงแบบนี้ ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลย
เอื้อ : ทำหัวเราะ คิกคัก (ตามฟอร์ม กลบเกลื่อนความผิด)
แม่ : แม่โกรธเอื้อแล้ว เพราะเอื้อฉี่บนเตียง ไม่ยอมไปฉี่ในห้องน้ำ
เอื้อ : ยังคงหัวเราะคิกคัก (แต่หน้าเจื่อนลง)
แม่ : แม่จะลงโทษเอื้อ วันนี้แม่จะไม่ให้เอื้อกินนมแม่
เอื้อ : หน้าเริ่มเสีย
หลังจากที่ทำความสะอาด (เอาไดร์ฟเป่าผมมาเป่าให้แห้ง) ระหว่างนั้นแม่ก็ไม่พูดกับเอื้อ (แสดงว่าโกรธอยู่)
เมื่อถึงเวลานอน
เอื้อ : หม่ำ ๆ (ขอกินนมแม่)
แม่ : วันนี้เอื้อมีความผิดที่ฉี่บนเตียง เอื้อจะถูกลงโทษโดยการไม่ได้กินนมแม่
เอื้อ : หม่ำ ๆ ๆ (ร้องเสียงดังขึ้นอีก)
แม่ : เอื้อต้องสัญญาก่อนว่าต่อไปนี้จะไม่ฉี่รดที่นอนอีก
เอื้อ : (ยกมือไหว้ขอโทษครับ)
แฮะ ๆ ๆ ใจอ่อนเลย เจ้าลูกคนนี้ลูกเล่นแพรวพราวใช่ย่อย
ว่าแต่ว่า ขอโทษครับไม่ใช่ "เขาะคุงคะ" (ขอบคุณครับ)
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [