อย่างที่เคยบ่น ๆ ไปในหลาย ๆ บล็อกก่อนหน้านี้เรื่องความดื้อของเอื้อ ล่าสุดท้าทายอำนาจแม่สุด ๆ ขอเกริ่นก่อนว่าเอื้อเป็นเด็กไม่ชอบนอน ไม่ว่ากลางวัน หรือกลางคืน จะหาข้ออ้างสารพัด ยิ่งช่วงหลังนี่กลับมานอนดึกอีกแล้ว คือถ้าไม่สี่ทุ่มไม่มีทางยอมให้หัวถึงหมอน --' แล้วที่ผ่านมาแม่ก็อะลุ้มอล่วยกันมาตลอด เช่นพออ่านหนังสือจบแม่ก็จะปิดไฟเพื่อให้นอน เอื้อก็ต่อรองทันที
เอื้อ: อ่านอีก ๆ
แม่: อีกเรื่องนึงพอนะครับ เพราะว่าจะสี่ทุ่มแล้ว
เอื้อ: พยักหน้ารับ (สังเกตว่าไม่ยอมตอบ)
แม่หยิบหนังสือเล่มใหม่มาอ่านให้ฟัง บลา บลา ๆ ๆ ๆ พอจบก็ต่อรองอีก
เอื้อ: ยังไม่ได้ทำการบ้านเลย
แม่: ทำเสร็จแล้วครับ (ขยันขึ้นมาทันที)
เอื้อ: ไหนดูก่อน (ลุกขึ้นมาเปิดดูการบ้าน)
แม่: เอื้อครับ นอนได้แล้วครับ
เอื้อ: จะกินวิตามันซี (ถ้าไม่ได้ ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานาของแม่) ก็จะตามมาด้วย จะกินกล้วย กินขนมปัง สุดท้ายจบลงที่ยาคูลท์ (ที่ซื้อตุนไว้)
ที่แล้วมาแม่ก็ยอมลงไปหยิบยาคูลท์ให้ เพื่อให้นอนแต่โดยดี แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ติดเป็นนิสัยต่อรองแล้วต้องได้ -'- จนเกิดเรื่อง
เอื้อ: จะกินยาคูลท์ ๆ ๆ ๆ (ร้องดังขึ้นแบบไล่สเต็ป)
แม่: เอื้อครับ (พูดอย่างใจเย็น) ก่อนเข้าห้องนอนแม่บอกให้เอื้อกินได้ทุกอย่างกินให้อิ่ม พอเข้าห้องนอน แปรงฟันแล้วจะไม่มีการกินอะไรอีกแล้ว เพราะฟันจะผุ ปวดฟัน บลา ๆ ๆ ๆ ๆ
เอื้อ: เอื้อจะกินยาคูลท์ (คร่ำครวญต่อไป...ไม่สนใจคำพูดแม่ซักนิด)
จากนั้นก็เริ่มอาระวาดลุกขึ้นร้องไห้ กระโดดโลดเต้น (ปริ่มจะขาดใจ) เสียงดังขึ้น เพื่อดึงดูดปู่ย่าให้มาโอ๋..... แล้วก็เป็นดังคาดคุณปู่ตื่นมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น เอื้อรีบไปหาบอกว่าเอื้อจะกินยาคูลท์ สมใจเขาล่ะ คุณปู่เอายาคูลท์ให้ แล้วก็บอกคุณปู่ว่าเอื้อจะแปรงฟัน (แปลว่ายังฟังที่แม่พูดบ้าง) แต่คุณปู่ให้บ้วนปากเท่านั้น (อันนี้แม่มารู้ทีหลังจากคุณปู่)
พอกลับมาที่ห้องเอื้อรีบบอกแม่อย่างอารมณ์ดีว่าคุณปู่ให้ยาคูลท์ คราวนี้แม่กับลูกต้องวัดใจกันแล้ว....
แม่ปิดไฟมืดพร้อมนอน ไม่มีคำตอบจากแม่ เอื้อโผเข้ามากอดแม่ เห็นแม่ยังนิ่งก็เข้ามากอดอีกหลายครั้ง จนแม่ใจอ่อนกอดตอบ แต่คงไม่พูด จากนั้นเอื้อก็เดินไปนอนพลิกไปพลิกมาเหมือนยังคาใจ (งานนี้วัดใจกันสุด ๆ) แม่คงนั่งนิ่ง สุดท้ายเอื้อเข้ามากอดก่าย (ยกขามาพาดที่ตักแม่) แม่ชิงตัดบทพูดอย่างเย็นชา "ต่อไปจะทำอีกไหมครับ" เอื้อรีบตอบ "ไม่ทำแล้วครับ" แม่กอดตอบ (น้ำตาคลอ)
จากวันนั้นถึงวันนี้เอื้อก็ไม่ร้องกินอะไรก่อนนอนอีกเลย..... แม้ว่าจะเลือดเย็นไปซักหน่อย แต่ก็ได้ผล หลังจากนั้นเอื้อทำอะไรเข้าข่ายท้าทาย แม่ก็ยกบทเรียนนี้ขึ้นมาทันที ซึ่งก็ทำให้เอื้อสงบลงได้...นิดหน่อย -"-
ไซโคระหว่างแม่ลูกนี่เล่นกันตอนนอนเลย วัดใจกันงานนี้
ถ้าเอื้อตอนโตมาอ่านนี่คงขำวีรกรรม ของตัวเองไม่ใช่น้อย