ให้เข้ากับบรรยากาศขมุกขมัวในช่วงนี้ แม่เลยไม่สบายกับเขาด้วยคน
เมื่อคืน เพิ่งจะมีอาการคันคอ พร้อมน้ำมูกใสๆ เลยกินยาลดน้ำมูกไป แล้วก็นอนหลับ
เช้านี้หนักหนาสาหัส ขนาดกลืนน้ำลายก็ยังเจ็บคอ เสียงอู้อี้ ฟังไม่ได้ศัพท์ (ขนาดนั้นเลย)
ไม่รู้ว่าเอื้อจะติดแม่รึเปล่า วันนี้คงต้องควักหน้ากากมาใช้อีกล่ะ
(แม่ป่วยแต่ละครั้งก็ขอหน้ากากมาตุนไว้)
ช่วงนี้เอื้อก็ยังแข็งแรง ร่าเริง เหมือนเดิม
เพิ่งจะทดสอบความแข็งแกร่งของคาง กับพื้นดูว่าใครจะแน่กว่ากัน
ผลคือ คางปูด เขียวปนม่วง แจ่มไปเลย
หลังจากเกิดเหตุ
แม่ - เอ้... วันนี้คางเอื้อทำไมยาว ๆ ล่ะลูก... (คิดในใจ... หน้าเด็กนี่เปลี่ยนเร็วขนาดนี้เลยเหรอ)
(ตอนนั้นยังไม่เห็น)
เอื้อ - ยิ้มแหย ๆ
เมื่อถึงเวลาเข้านอน
แม่ - จ๊ากกก!!!! คางเอื้อทำไมปูดล่ะลูก
เอื้อ - (หันหน้าหนี)
แม่ - เดี๋ยวแม่ลงไปถามคุณปู่ก่อนนะ (เพราะอยู่กับคุณปู่มากที่สุด)
ได้ความว่าก่อนแม่กลับถึงบ้านเอื้อเล่นกับคุณปู่ แล้วล้มคมำ คากกระแทกพื้น (ตอนนั้นคุณปู่ก็ยังไม่รู้)
....คราวหน้าคราวหลังไม่ต้องแสดงเองก็ได้นะเอื้อ ใช้สตันท์เอานะลูกนะ....
ปล. รักษาสุขภาพกันด้วยนะ
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
น้องเอื้อเก่งนะเนี่ย ล้มคางปูดแต่ไม่ร้องงอแงเลย ... มีหลบไม่ให้แม่ดูด้วย คิดว่าจะอ้อนแม่ซะอีก