จำได้ว่าเคยเล่าไปแล้ว ว่าเอื้อได้รับอิทธิพลการอ่านมาจากคุณพ่อเอื้อ
เอื้อเป็นนักอ่านเพราะ เป็นพฤติกรรมเลียนแบบ
กินข้าวอ่าน เข้าห้องน้ำอ่าน ก่อนนอนอ่าน ถ้าสนุกอ่านได้ตลอด
แต่ช่วงเวลาที่อ่านประจำคือช่วงกินข้าว ไม่ว่าจะมื้อไหน ๆ แล้วก็จะอ่านต่อเนื่องไปจนกว่าจะต้องไปทำกิจกรรมอื่น ๆ อันนี้สารภาพเลยว่าเป็นนิสัยไม่ดี ไม่ควรทำ!!!
หนังสือที่ชอบจะอ่านแล้วอ่านอีก ๆ ๆ อ่านไม่รู้จากเบื่อ อย่างเรื่องติน ติน ทั้งชุดมี 20 กว่าเล่ม ก็อ่านแล้ว อ่านอีก เรียกว่าซื้อมาคุ้มจริง ๆ แต่บางชุดเช่นหนังสือเด็กของ Roald Dahl อ่านรอบเดียวแล้วก็ไม่อ่านอีก อันนี้แม่แอบเล็งเอาไปขายต่อน่าจะดี
หนังสือที่อ่านก็มีทุกแนวทั้งผจญภัย สืบสวนสอบสวน ตลก ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เรียกได้ว่าอ่านหมด เล่มไหนชอบมากอ่านวันเดียวจบ
ซึ่งช่วงแรก ๆ ก็กระเป๋าหนัก ซื้อกันทุกเล่ม มาถึงตอนนี้ความถี่ในการอ่านมันสูงขึ้นตามอายุ จนต้องเปลี่ยนเป็น เอื้อไปดูที่ห้องสมุดก่อนดีไหม ถ้ามีก็ยืมห้องสมุดมาอ่านดีกว่า ช่วยกันประหยัดนะลูก ซึ่งเอื้อก็ให้ความร่วมมือดี
ผลที่ได้มีมากมายจากการอ่าน
..
และแล้วก็มีคนทัก
วันหนึ่งเพื่อนคนญี่ปุ่น เข้ามาทักทายกันตามปกติ แล้วก็พูดว่าเอื้อนี่ความรู้รอบตัวเยอะจัง เขารู้ด้วยว่าเข็มทิศทำงานยังไง
..
แม่ได้แต่ยิ้มรับ แล้วก็ทบทวนว่าเมื่อกี้ได้ยินถูกไหมนะ?!?!?!?!?!
ซึ่งพ่อกับแม่ก็สนับสนุนกันต่อไป แม้ว่าเอื้อมักจะบอกว่า ทำไมคุณแม่ไม่อ่าน
แม่ก็อยากอ่าน
. งั้นเอื้อกับคุณพ่อก็มาล้างจาน ทำอาหาร ล้างห้องน้ำ ดูดฝุ่น ถูบ้าน เช็ดครัว ซักผ้า รีดผ้า เก็บของให้เข้าที่ ฯลฯ ได้ไหม!!!?!?!?!?!
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [