หลังจากพูดจาได้ฉะฉานแล้ว เอื้อก็เริ่มมีมุขหวาน ๆ มาทำให้แม่ยิ้มแก้ปริได้ทุกวัน
(แถมด้วยน้ำตาคลอ ด้วยความซึ้งใจ)
เริ่มจาก
เอื้อ - ไม่อยากให้แม่ไปทำงาน วันนี้แม่อยู่กับเอื้อนะ
แม่ - (ดึงเอื้อมากอด) แม่ก็ไม่มีตังค์ซื้อขนมให้เอื้อหน่ะซิ
(แหะ ๆ ทำซึ้ง...)
เอื้อ - (ส่ายหัว น้ำตาคลอ..)ไม่ ๆ ไม่เอาขนม
แม่ - (น้ำตาเอ่อ...)
ต่อมา
เอื้อ - (ปาหมอนมาโดนหัวแม่อย่างจัง)
แม่ - อู้ยย... แม่เจ็บนะเอื้อ
เอื้อ - (เดินมาดูใกล้ พร้อมซุกหน้ามาที่หน้าแม่ ยกมือไหว้ พร้อมพูดว่า) ขอโทษคร้าบ เอื้อรักแม่ที่สุด
แม่ - (กอดเอื้อ) ครับ แม่ยกโทษให้แล้ว แม่ก็รักเอื้อที่สุดเหมือนกัน
(น้ำตาเอ่อ เหมือนเดิม
)
เช้าวันทำงาน
เอื้อ - แม่จะไปไหน
แม่ - ไปทำงานครับ
เอื้อ - (ส่ายหัว น้ำตาคลอ) ไม่ ๆ ไม่ไปทำงาน
แม่ - ไว้เสาร์ - อาทิตย์ แม่ก็อยู่กับเอื้อทั้งวันเลย
เอื้อ - ไม่ ๆ วันนี้เอื้อไม่ให้แม่ไปทำงาน
แม่ - (น้ำตาเอ่อ อีกล่ะ)
เฮ้อ... หวานซะขนาดนี้ แล้วแม่จะไปไหนได้ละเนี้ย...
วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:48:19 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [