เอื้อขอร้องแกมบังคับว่า คุณแม่เขียนบล็อกเอื้อทุกวันได้ไหม? แม่ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธได้แต่ยิ้มให้เป็นคำตอบแทน เอื้อก็ไม่ได้สนใจในคำตอบนัก เหมือนจะรู้ว่าแม่คงไม่ได้เขียนทุกวันหรอก แต่ยังไงแม่ก็จะเขียนให้บ่อยขึ้นล่ะกันนะ
จ่าหัวว่าชีวิตเริ่มยาก ก็ต่อมาจากเรื่องที่เล่าไปครั้งที่แล้วว่า เอื้อเริ่มจะพูดอะไรที่ซับซ้อนเป็นภาษาไทยไม่ได้แล้ว ซึ่งก็ทำให้ชีวิตแม่ลำบากขึ้นด้วย!!!!
เมื่อคืนระหว่างอาบน้ำ ที่มีแม่ยืนคุมความเรียบร้อยอยู่ข้าง ๆ (เสมือนบอร์ดี้การ์ดส่วนตัว) เอื้อก็เข้าโหมดวิชาการมาซะงั้น เริ่มจากคุณแม่รู้ไหมว่าสีไหนที่ยังไม่มีในโลกนี้ คุณแม่ลองอธิบายมาว่าสีนั้นเป็นยังไง แบบไหน (ตั้งแต่เริ่ม จนถึงคำถามเอื้อพูดอังกฤษตลอด) นี่ล่ะเข้าโหมด ชีวิตเริ่มยากแล้ว!!!
แม่ฟังออกบ้าง ไม่ออกบ้าง แต่จับความได้ดังที่เล่าไป
.
แม่ตอบ (แบบอึ้ง ๆ) มันน่าจะมีครบทุกสีแล้วนะเอื้อ
เอื้อ- ไม่หรอกคุณแม่ สมองเรามีขีดจำกัดในการคิด บลา ๆ ๆ ๆ
(อ้อเหรอ?!?!?! เป็นยังงี้เหรอนี่ อาจจะมีสีอื่นอีกแต่เราไม่รู้ว่าสร้างมันขึ้นมาได้ยังไง)
แล้วเอื้อก็ร่ายยาวไปถึงเรื่องโลก เรื่องจักรวาล เรื่องน้ำ จนไปถึงเรื่องอะตอม โมเลกุล แถมโยนคำถามมาที่แม่ ที่กำลังยืนฟังอย่างเงียบ ๆ แบบอึ้ง ๆ ว่า
คุณแม่อะตอมมันมาจากไหน
ทุกประโยคยังคงเป็นภาษาอังกฤษ
ชีวิตเริ่มยากตอนที่สอง
.
แม่ มันมาจากธรรมชาติน่ะ (คิดต่อ
.จะตอบยังไงดีน้า!??!?!?!)
เอื้อ แล้วธรรมชาติมาจากไหน?
แม่ ทางศาสนาคริสต์เขาเชื่อว่าพระเจ้าสร้าง
เอื้อ แล้วใครสร้างพระเจ้า?
อ้าวววว ถามแบบนี้แล้วแม่จะไปถามใครล่ะ!?!?!
แม่ อืม!! เอื้อต้องหาคำตอบให้แม่แล้วล่ะ (โยนคำถามคืนบ้าง) แต่แม่ไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า
จากนั้นเอื้อก็เล่ายาวเรื่องพระเจ้าในความเห็นของเอื้อ
.
แม่ได้แต่ยืนอึ้ง ๆ เพราะเอื้อไม่พูดไทยเลย ยกเว้นคำว่า คุณแม่
แม่ไม่กังวลเลยว่า ถ้าเราต้องกลับไทย เอื้อจะไม่ยอมพูดภาษาอังกฤษที่บ้าน เพราะมันคงจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน!!!!
ปล. เอารูปกีฬาสีโรงเรียนมาแปะ เป็นช่วง summer ของทุกปี ปีนี้อากาศดีไม่มีฝน ร้อนได้ใจอีกตางหาก
) วันที่: 22 ตุลาคม 2557 เวลา:10:59:07 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [