จ่าหัวว่าตอนที่ 1 เพราะรู้ว่าน้องเอื้อคงมีตอน 2 และตอน 3 ให้แม่ได้เขียนแน่นอน
เรื่องมีอยู่ว่า คุณย่าพาน้องเอื้อมาส่งให้แม่ หลังจากที่แม่อาบน้ำเสร็จแล้ว
แม่ก็รีบกุรีกุจอ พาน้องเอื้อไปเข้าห้องน้ำก่อนเลย
หลังจากให้เล่นอยู่ในห้องน้ำกว่า 10 นาทีแล้ว คุณลูกก็ยังไม่ยอมฉี่ ซึ่งตลลอดเวลาที่ให้เล่นน้ำอยู่ แม่ก็จะบอกว่า ฉี่ๆๆ เป็นระยะ ๆ
แต่จนแล้วจนรอด ลูกชายก็ไม่ยอมฉี่ออกมา จนแม่เริ่มไม่แน่ใจว่า เอ๊ะ!! รึว่าฉี่ไปแล้ว แม่ไม่ทันเห็น
จากนั้นก็พากันออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งแม่วางแผนว่าจะให้น้องเอื้อเล่นรอบๆ เตียงก่อน จะยังไม่ให้ขึ้นไปเล่นบนเตียงเด็ดขาด จนกว่าจะฉี่
แต่ความคิดยังไม่ทันหายไป เจ้าลูกคนดี รีบวิ่งขึ้นเตียงไปอย่างหน้าตาเฉย
แม่พยายามล่อหลอกให้ลงมาเล่นที่พื้นก่อน ช่วงที่กำลังหันไปหยิบดินสอสีมาล่อ ก็ได้ยินเสียงคุ้นๆ
ฉี่ ๆ ๆ ๆ...........
เอาเข้าแล้วไหมล่ะ !! คุณลูกเล็งฉี่ลงบนหนังสือที่เตรียมไว้อ่านก่อนนอน
แม่รีบวิ่งไปอุ้ม แต่ก็ไม่ทันการณ์ เพราะเปียกไปแล้วล่ะ ทั้งหนังสือ และที่นอน
แม่บ่นไปอีก 2 ไผ่เบี้ย.....
แล้วก็จัดการเช็ด เป่า เอาไดร์เป่าผม มาเป่าที่นอน
แม่ไม่สนใจเสียงร้องของน้องเอื้อ (น้องเอื้อไม่ชอบเสียงไดร์เป่าผมเอามาก ๆ)
แบบนี้ต้องลงโทษ ถ้าน้องเอื้อไม่ชอบเสียงนี้ น้องเอื้อห้ามฉี่รดที่นอนอีก เด็ดขาด!! เข้าใจไหมครับ
ไม่รู้ว่าเข้าใจ หรือเปล่า เกินจะคาดเดา
จากนั้นแม่ก็สวมบทนางร้าย
มาใส่โคโดโมะ ซะดีๆ
มานี่ ๆ..
มา...
มาใส่ให้เรียบร้อยก่อนนะครับ
บังคับ ขู่ ขอร้อง ไม่ได้ผลทั้งสิ้น..
แล้วแม่ก็ลุ้นระทึกต่อไปว่าจะมีการฉี่รอบสองรึเปล่า
เฮ้อ... จนน้องเอื้อหลับแล้ว แม่ถึงได้ใส่โคโดโมะให้ได้
จ๊ากกก!!! ตื่นขึ้นมาซะแล้วล่ะ คุณผู้ชม...