ประวัติศาสตร์เรื่องนี้จากเฟสบุค ดร สุรีย์ ภูมิภมร อาจารย์เก่า...เตมูจินจากเผ่าบอร์จีจิน ต่อสู้มานานกว่าจะรวมเผ่ามองโกล และเปลี่ยนชื่อเป็นเจงกิสข่าน แปลว่าข่านแห่งเวิ้งสมุทร สร้างระบบทหารใหม่ สร้างระบบการปกครองใหม่ ใช้อักษรมองโกล สามารถโจมตีจีนตอนเหนือของราชวงค์จินและยึดได้ในปี พ.ศ.1754 ต่อมายึดเอเชียกลาง ยึดยุโรปตะวันออกและตอนเหนือของอิหร่าน เจ้าชายดูบิไลผู้เป็นหลานต้องเจอปัญหากับอาณาจักรซ่งใต้ ต่อมาสถาปนาเป็นกุปไลข่าน ในปี พ.ศ. 1810 กองทัพมองโกลบุกถึงฟานเซ็งและเซี่ยงหยางที่มีป่าไม้ฮั่วหลงและมีป้อมค่ายที่แข็งแรงที่สุด กุบไลข่านได้พยายามหลายครั้ง ตลอดระยะเวลา 4 ปี แต่ไม่สำเร็จ กุปไลข่านจึงขอความช่วยเหลือไปยังอาบาคาช่านที่อิหร่าน ท่านข่านได้ส่งอะลาดดินและอิสมาอิน พร้อมเครื่องยิงก้อนหินหุยหุยเผา (Hui hui pao) ที่ทรงพลังและพัฒนาขึ้นมาโดยวิศวกรมุศลิม ป้อมเซี่ยงหยางถึงกาลอวสาน ทหารมองโกลได้ยึดอาณาจักรซ่งใต้ ต่อมาก็ยึดอาณาจักรน่านเจ้า ประเทศต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวมไปถึงอาณาจักรสุโขทัย ต่างส่งเครืองราชบรรณาการไปยังท่านกุบไลข่าน (ข้อมูลจากลุงโต Suree UncleTo/facebook)...กุบไลข่านตีอาณาจักร์จีนทางใต้ อาณาจักร์ซ่งใต้ได้ เพราะนำวิศวกรมาจากแถวตะวันออกกลาง พวกนี้ชำนาญในการสร้างเครื่องยิงกระสุนหินยักษ์ สร้างเครื่องยิงกระสุนโจมตีเข้าไปในเมือง อาณาจักร์เสื่อมเพราะไปบุกตีญี่ปุ่น จากคาบสมุทรเกาหลีแพ้ไปสองครั้ง ครั้งหลังเสียหายมาก ที่มาของกามิกาเซ และความเสื่อมของอาณาจักร์ การรบบุกทางใต้ตีเวียตนาม แพ้ภัยร้อนชื้น มีการยกทัพตีพม่าได้ชัยชนะ มงโกลเปิดกว้างเรื่องศาสนา ความเชื่อ ประเมินกันว่าคนหนึ่งในสี่ของเมืองหลวงมงโกล เป็นคนต่างชาติเช่น เปอร์เชีย เตริ์ก ฯลฯที่เป็นพ่อค้า ช่าง รวมคนเก่งไว้ใช้ประโยชน์ มาร์โคโปโล ก็ไปจีนในยุคของมงโกล อาณาจัก์มงโกลในเอเชียกลาง อยู่มาหลายร้อยปีและก็ยังคงเป็นประเทศ แม้กระทั่งราชวงศ์โมกุล ที่ปกครองอินเดีย. ที่สร้างทัชมาฮาล ก็เป็นเชื้อสายมงโกล ทำไมมงโกลไม่โจมตีสุโขทัยนั้นน่าพิศวงในความสัมพันธ์ระหว่างไทยและจีนในยุคนั้น อีกประการหนึ่งถิ่นที่ตั้งของไทยนั้นอยู่ตรงกลางระหว่างอินเดียและอินโดเนเซียในยุคนั้นเรือรบและเรือสำเภาต้องแวะพักเติมน้ำและเสบียงทั้งหลาย เหลียวมาดูสุโขทัยในยุคนั้นมีอาณาเขตกว้างขวางและพันธมิตรรอบด้านที่มีสายสัมพันธ์ทางครอบครัวอันเหนียวแน่นไม่เหมือนพม่าที่มีหลายเผ่าพันธุ์ ขอ้มูลสืบค้นจากจารึกของอาณาจักรสุโขทัยนั้นน่าพิศวงดังนี้ สุโขทัยหรือดินแดนรุ่งอรุณแห่งเสรีภาพในหัวใจนั้นบ่งบอกว่ามีอาณาเขตกว้างขวางและมีการค้ากับจีนและอินเดีย-ศรีลังกา จนมั่งคั่งร่ำรวยและมีการสะสมทุนมายาวนานจนตั้งอาณาจักรใหม่ขึ้นมาได้ ดังเหตุผลต่อไปนี้
1.มีเมืองพันธมิตรนครศรีธรรมราชจากด้ามขวานภาคใต้ถึงอาณาจักรสิงหล ศรีลังกา... "เบื้องตะวันตกเมืองสุโขทัยนี้ มีอรัญญิก พ่อขุนรามคำแหงกระทำโอยทานแก่พระมหาสังฆเถรสังฆราชปราชญ์เรียนจกปิฎกไตรหลวกกว่าปู่ครูในเมืองนี้ ทุกคนลุกแต่เมืองศรีธรรมราช" พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ทรงทำนุบำรุงพุทธศาสนาเป็นอย่างดี ทรงนิมนต์พระสังฆราชจากเมืองนครศรีธรรมราชมาเผยแผ่พระธรรมวินัยแก่ชาวสุโขทัย (รัฐทางภาคใต้ของไทยช่วงพุทธศตวรรษที่ 17 นั้นเกิดมาจากเมืองท่าทางการค้าขายโดยเฉพาะทางทะเลฝั่งอ่าวไทยจนกลายมาเป็นเมืองที่สำคัญยิ่งทางประวัติศาสตร์ โดยมีตราประจำเมืองตามปีนักษัตรนั้นคือแคว้นนครศรีธรรมราช มีเมือง 12 เมือง อย่าง ชุมพร กระบี่ ตะกั่วป่า สะอุเลา บันท้ายสมอ พัทลุง สายบุรี ปัตตานี ไทรบุรี ปาหัง และกลันตัน นอกจากนั้นยังเป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนามาจากเกาะศรีลังกาเป็นสายเถรวาท)
2.ความมั่งคั่งรุ่งเรืองของสุโขทัยผุดขึ้นมาท่ามกลางความเสื่อมโทรมของดินแดนที่นับถือศาสนาพราห์มและสังคมทาสอันเข้มงวด... "กลางเมืองสุโขทัยนี้ มีพิหาร มีพระพุทธรูปทอง มีพระอัฏฐารศ มีพระพุทธรูป มีพระพุทธรูปอันใหญ่ มีพระพุทธรูปอันราม มีพิหารอันใหญ่ มีพิหารอันราม มีปู่ครูนิสัยมุตก์ มีเถรมีมหาเถร" (สุโทัยยุคนั้นน่าจะเป็นแดนแห่งเสรีภาพและนวัตกรรมใหม่เหมือนการเจริญรุ่งรืองของอเมริกาในยุครุ่นเราเกิดมารู้เห็น)
3.ดินแดนด้านการปกครอง จารึกไว้ว่ามีอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล... ทิศตะวันออกตั้งแต่สรลวงสองแคว (พิษณุโลก) เลย จากลุมบาจายสะคาไปถึงเวียงจันทน์ ทิศใต้ตั้งแต่สุพรรณบุรี ราชบุรี เลยนครศรีธรรมราชไปสุดแผ่นดินจดทะเลมหาสมุทร (มะละกา)ทิศตะวันตกเลยเมืองฉอด ไปถึงเมืองหงสาวดีมีมหาสมุทรเป็นแดน (น่าจะมะริดและตะนาวศรี) ทิศเหนือถึงแพร่ น่าน ข้ามฝั่งโขงไปถึงเมืองหลวงพระบาง (ยกเว้นรัฐละโว้ทีขอมสบาดลำโพงรักษาการอยู่)
4..ดินแดนแห่งเสรีไทและพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาทจากลังกา...ในศิลาจารึกวัดศรีชุม สาระสำคัญของจารึกหลักนี้ สมเด็จพระมหาเถรศรีศรัทธาราชจุฬามุนีศรีรัตนลังกาทีปมหาสามี เป็นเจ้าได้ให้ศิษย์ของท่าน บอกเล่าให้เราให้ทราบเรื่องของคนไทยสมัยก่อนพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ครองกรุงสุโขทัย ทรงเล่าไว้ว่า ท่านเกิดในนครสรลางสองแคว (พิษณุโลก) เป็นโอรสพระยาคำแหงพระราม เป็นหลานปู่พ่อขุนนาวนำถุม หรือพระยาศรีนาวนำถุม ซึ่งเสวยราชย์ในนครสองอัน อันหนึ่งชื่อ นครสุโขไท อีกอันหนึ่งชื่อ นครสรีเสชนาไล (ศรีสัชนาลัย) ภายหลังประทับอยู่ที่นครสุโขทัยแห่งเดียว...สุโขทัยจึงเป็นดินแดนแห่งเสรีภาพและเสรีชนทีมีพันธมิตรทีมีฐานความรู้พุทธศาสนาเถรวาทที่ผ่อนคลายไม่เคร่งครัดและขูดรีดเหมือนศาสนาพราห์มที่ครอบงำอยู่ในยุคนั้น อีกทั้งการใช้ภาษาบาลีในพุทธศาสนาแพร่หลายมากกว่าภาษาสันสกฤตทำให้ความรู้เคลื่อนย้ายผ่านพุทธยานได้อย่างรวดเร็วแน่นแฟ้นยิ่งขึ้นดังจะเห็นว่าพุทธศาสนาจากลังกานั้นเป็นแก่นแกนหลักในสังคมยุคนั้นจนกระทั่งทุกวันนี้
สุดท้ายผมขอตั้งสมมติฐานว่าสุโขทัยนั้นมีอำนาจและพันธมิตรมากและเป็นไปได้ว่ามองโกลอาจผูกมิตรกับสุโขทัยเพื่อเปิดทางเรือไม่ให้อาณาจักรศรีธรรมโศกขัดขวางการโจมตีมะละกาและชวาในยุคนั้นตามหลักยุทธศาสตร์ทางทหารทีต้องผูกมิตรกับรัฐ A เพื่อโจมตีรัฐ B และไม่ให้ A แอบโจมตีตลบหลังและเข้าช่วย B.
ผู้ติดตามบล็อก : 50 คน [
