ดอน กิโฮเต้...อัศวินและการต่อสู้ในสภาพการเมืองยุคกลาง ในสเปน ซึ่งถือได้ว่าเคยเป็นประเทศที่รุ่งเรืองมากที่สุดแห่งหนึ่งของยุโรป ซานโช่เอ๋ย พึงรู้ไว้ด้วยว่าผู้จะเป็นคนเหนือคนได้นั้นจักต้องเผชิญความลำเค็ญยิ่งกว่าผู้อื่น ลมพายุลูกแล้วลูกเล่าที่เราประสบเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าหลังฝนซาฟ้าก็ใส...อีกมิช้านานสิ่งดีๆจักบังเกิดแก่เรา อันเป็นธรรมดาของโลกที่ชั่วเจ็ดทีย่อมดีเจ็ดหน เมื่อความทุกข์ยากอยู่คู่เรามานานแล้ว แต่นี้ไปความสุขก็คงอยู่มิห่างเรานัก... รอยฝันอันยิ่งใหญ่ของ แมน ออฟ ลามันช่า
อนุสาวรีย์ดอน กิโฮเต้ (don quixote sculpture) ภาพของวีรบุรุษขี่ม้าที่ในละครบอกว่าเป็นม้าหย็องกรอด ชื่อของมันคือ โรสินันเต้ หรือ ม้าที่เคยทุรลักษณ์ แต่เขากลับภูมิใจที่จะขี่มันไปทุกที่ เพื่อต่อสู้กับเหล่าอธรรม ข้างๆกัน รูปปั้น ซานโช่ ปานซ่า ชาวนาพุงพลุ้ยที่อ่านหนังสือไม่ออก แต่ยอมติดตามดอน กิโฮเต้ ด้วยหลงเชื่อว่าจะได้เป็นผู้ปกครองดินแดนที่มีน้ำล้อมรอบ ดอน กิโฮเต้ และ ซานโช่ เดินทางไปด้วยกันตลอด แม้โกรธเคืองกันสักกี่ครั้งกี่หนก็กลับมาคืนดีกันเสมอ เพราะเหตุที่ทั้งคู่มีสิ่งหนึ่งที่คนอื่นไม่มี นั่นคือ การเชื่อในกันและกัน และการเคารพยกย่องอีกฝ่ายอย่างจริงใจ หนึ่งในเพลงประกอบละครเรื่องนี้ คือ The impossible dream ที่ต่อมาท่านผู้หญิงมณีรัตน์ บุนนาค นำมาประพันธ์เป็นเพลงไทย ชื่อว่า ความฝันอันสูงสุด ที่สะท้อนถึงการต่อสู้กับเหล่าอธรรม แม้จะอยู่ท่ามกลางความยากแค้นขมขื่น เรายืนมองอนุสาวรีย์ของอัศวินในดวงใจนานแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าน้ำใสๆไหลออกมาที่ดวง
ตาอีกครั้ง แม้จะผ่านไปหลายร้อยปี แต่อัศวินไร้สติผู้นี้ไม่เคยตายไปจากความรู้สึก... //www.thairath.co.th/content/482499