| No. 834 ไม่สายเกินไปที่จะหาความสุข (ตะพาบ) |
|
| การแสวงหาความสุขที่ผ่านมา มีหลายอย่างลองอ่านดูสักนิดนะครับ |
| |
| โดยพื้นฐานแล้ว ตอนเป็นเด็กนักเรียน ตจว. ผอม ไม่ค่อยมีแรง มีเพื่อนที่สนิทอยู่กลุ่มเล็ก 5 คนพวก |
| เขาเป็นเด็กเรียน ส่วนเราเรียนไม่เก่ง..สอบได้ที่ 1 - 3 จากท้ายห้องก็บุญนักหนาแล้ว หุหุ |
| ในโรงเรียนจะมีนักเรียนห้องอื่น โตกว่าคอยกลั่นแกล้งเมื่อเราเล่นฟุตบอล หรือปิงปอง เราก็โมโหที่ถูกเหยียบลูกปิงปอง |
| ก็โดดต่อยเลยถูกสวนกลับด้วยเท้าเจ็บมากในวันรุ่งขึ้น พวกมันกับผมถูกครูตีหน้าโรงยิม |
โดยครูทองย้อย เกษณียบุตร ครูพละ(ครูท่านนี้แหละครับทำให้ผมเดินได้อย่างไม่กลัวใคร)
|
| รู้สึกเราไม่มีความสุขเลยที่ เดินไปไหนต้องคอยระแวงว่า จะถูกเตะ ถูกแกล้งเพื่อนก็ช่วยอะไรไม่ได้เพราะ |
เขาเป็นเด็กเรียน ไม่ชอบการเตะต่อย ระยะนั้นมีความทุกข์กลัวถูกพวกนั้นรุมต่อย
ยอมรับเลยว่า ไปเรียนอย่างไม่มีความสุขปีกว่า จนกระทั่ง
|
| วันหนึ่งจำคำสั่งครูทองย้อย ว่าถ้าจะต่อยต้องต่อยที่โรงยิมเท่านั้นมิฉนั้นจะมีความผิด เลยเข้าไปดูยิม มีการซ้อมชกมวย |
| บาร์เดี่ยว คู่ ที่น่าสนใจคือเสียงชกกระสอบทรายของคนอืนดังลั่น |
| หนักแน่นเลยขอเข้าร่วมซ้อมชกกระสอบทราย |
| แล้วก็ลงนวมซ้อมมวยเกือบทุกวัน ร่างกายที่ผอมเริ่มแข็งแรง นัยตาแข็งนิ่งเพราะซ้อมสับมือให้ประสาทตาดี จนกระทั่ง |
| ลงแข่งชกมวยระหว่างห้องสองครั้ง |
| ตั้งแต่นั้นมาคนเริ่มรู้แล้วว่า เป็นคนชกมวยเป็นแล้วนะ นักเรียนที่เป็นแก๊งค์อินทรีขาวเดิมที่เคยแกล้งไม่กล้าแหยม มีความสุขใน |
| การยอมรับจากคนอื่นไม่หวาดกลัวอีก |
| |
| เรียนต่อเรื่อย ๆ จนกระทั่งเติบใหญ่มีงานทำ แต่เป็นงานหนักเข้าสังคมหลายระดับแต่ส่วนใหญ่ ต่างจังหวัด |
| ไม่พ้น เหล้า ที่จังหวัดระยอง จันทบุรี ตราด ทำงานพิเศษให้นายต้องเข้าไปในป่า จันทบุรีประจำ |
| เกี่ยวกับการทำไร่ หลายสิบไร่ (ไม่ถึง 1700 ไร่แบบที่ดัง ๆ ในขณะนี้นะครับฮ่า) |
| ขี่มอไซค์ลุยป่า ลุยลำห้วย เปียกฝน หาคนงานเข้าทำไร่ นำเงินไปจ่ายเป็นเงินสด และได้พักผ่อนนอนในไร่ |
แน่นอนที่สุดอากาศมันเย็นจนหนาวเพราะฝน ก็หาความสุขด้วย เหล้าหลายยี่ห้อ ร่างกายทรุดโทรมมาก
 |
เลยหยุดดื่มนานเหมือนกัน แหะ ๆ แสดงว่ายังไม่หมดกิเลศ |
| |
| จนกระทั่งเข้ามาทำงานในกรุงเทพ แถวเพลินจิตทำอยู่หลายปี งานหนัก |
| |
| ให้บังเอิญผ่านลุมพินีที่อยู่ใกล้ เลยถูกชวนให้ซ้อมวิ่ง ก็เอาซิครับปรากฏว่าเจอเพื่อน ๆ |
| ใหม่เยอะมาก ทั้ง จนท.รพ.จุฬา เสี่ยขายเบนซ์ กก.ผจก. ตำรวจ ทหาร คนขับรถขยะ คนธนาคารพ่อค้าอื่น |
| มีความสุขมากจากการได้ออกกำลังกายระดับหนึ่ง |
|
| แต่ก็มีช่วงหนึ่ง 10 กว่าปีทำงานประจำ และมีช่องทางขายสินค้าเงินผ่อนของตัวเอง มีคนช่วยขายสิบกว่าคน |
หลังเลิกงานหรือวันเสาร์อาทิตย์ จะเดินสอดแซกคนในตลาดผ้าบางลำพู ตลาดผ้าวัดกลางเมืองชลบุรี
 |
มีรายได้ค่อนข้างดี เหนื่อยสุด ๆ บางวันไปนั่งในร้านผ้า คนขายก็จะนำผ้าม้วนมาให้ดูทีละม้วน ก็เอาม้วนนี้ 10 ชิ้น |
| ม้วนนี้ไม่สวยไม่เอา ม้วนนี้ 2 ชิ้น.. ระหว่างนั้นก็กินอาหารที่เถ้าแก่ร้านผ้าสั่งมาให้กินฟรีอีกแหละ |
| ไปครบร้านที่ค้าขายกัน ก็เดินนำหน้า ลูกจ้างร้านแต่ละร้านไป ข้างวัดบวร พวกน้อง ๆ จะหิ้วถุงผ้าไปใส่ในรถ |
ขับกลับไปทำราคา ส่งไปต่างจังหวัดให้คนขาย
|
| บางอาทิตย์ก็ขับรถใส่ผ้าเต็มรถจากเมืองชล กลับบ้าน ขับไปก็หยิบไก่ย่างข้าวเหนียวมาแทะ อ้าวติดคอก็หยิบ |
| ถุงโอเลี้ยงที่แขวนดื่ม กลับบ้านนอนแผ่สองสลึง ได้เงินมากแต่ไม่มีความสุขเลย |
| |
ต่อมา ตลาดผ้าสำเร็จรูปเข้าตีตลาด หญิงไม่ตัดชุดแต่ซื้อ เสื้อผ้าสำเร็จรูปแทน ก็เลยเปลี่ยนไป
|
| ทำสำนักงานบัญชีมีลูกค้าพอประมาณ จ้าง พนง.ให้นั่งคีย์บัญชีเข้าคอม ฯ จัดเรียงเอกสาร |
| จ้ดทำภาษีแต่ละบริษัท ได้เงินมาจ่าย พนง.แต่เครียดกว่า 15 ปี ถ้าลูกค้ารายใดทำพลาด สรรพากรเรียกตรวจก็ |
เข้าไปดูเอกสารที่เขาแจ้งแหะ ๆ หาทางออกดีที่สุดสำหรับลูกค้า เพื่อน ๆ ชาวบล๊อกคงเคยเจอสรรพากรตรวจจะรู้ดี
|
| เพราะส่วนใหญ่ลูกค้าไม่ค่อยแจ้งรายได้เต็มที่ได้รับ ลูกค้าถูกปรับภาษีจึงหาทางให้เสีย เงินเพิ่มน้อยที่สุด |
| กว่าจะเคลียแต่ละบริษัทใช้เวลาครึ่งเดือนกว่า เหนื่อยใจครับ หาความสุขไม่ค่อยได้ |
| |
| จนกระทั่งได้เข้าสู่บริษัทใหญ่เป็นกลุ่มหนึ่งแถวสีลม ได้รับหน้าที่ค่อนข้างสบาย ส่วนงานสนง.บัญชี เข้ารูปเข้ารอย |
เพราะวางแผนงานดี ไม่ค่อยถูกตรวจเท่าใดคือเสียภาษีให้ลูกค้าถูกต้อง
 |
เลยมีเวลาไปออกกำลังกายในที่ต่าง ๆ ได้ไปเที่ยวไปค้างแรม ในชายทุ่ง ป่าเขา ลำธาร ถ่ายภาพมาเขียนบล๊อก |
ก็บล๊อกแก๊ง กับอีกสองค่าย ภาพข้างบน อ.จุน พะเยา
วันหนึ่งคนชวนไป ปฏิบัติธรรมที่วัดพระรามเก้า ไปซิครับ ต่อมาชักเก่งขึ้นไปปฏิบัติที่วัดอินทรวิหาร |
| บางขุนพรหม 7 คืน 8 วัน...เริ่มรู้ว่ามีความสุขจากการ "ไม่คิด" ปล่อยจิตให้ว่าง |
| |
| ไปเรียนสมาธิเบื้องต้นที่วัดธรรมมงคลแล้วก็ไปฝึกสมาธิกินนอนที่ สำนักสงฆ์เขาพระครูศรีราชา |
| พอลาจากศิล 8 ถือศิล 5 เสร็จวันที่ 15 สิงหาคม รุ่งขึ้นก็วันที่ 16 สิงหาคม เข้าทำพิธีไหว้ครู เรียนเป็นครูสมาธิที่ |
| วัดธรรมมงคล(สมัครล่วงหน้า) ถนนสุขุมวิทของพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ วันนั้นมีคนเยอะมากมาจากหลายสาขา |
| |
| เลิกงานที่บริษัทแถวสีลม ก็ขับรถไปเรียนเป็นครูสมาธิที่วัดธรรมมงคลทุกวัน จนถึง 2 ทุ่มกว่า เว้นเสาร์ อาทิตย์ |
| เพื่อเก็บเวลาเรียนให้ครบตามหลักสูตร เรียนครึ่งปีกว่า รู้เลยว่า สมาธิช่วยให้มีความสุข สงบอย่างแท้จริง |
สอบทฤษฏีผ่าน สอบปฏิบัติผ่าน รุ่น 29 ใครสนใจแนะนำได้
|
| มีสิทธิเดินธุดงค์ขึ้นดอยอินทนนท์เพื่อ สอบภาคสนาม แต่ให้ตายซิยังไปไม่ได้ น้ำท่วมกรุงเทพใหญ่นาน จน |
| กระทั่งปลายปีจึงได้เดินทางไป กินนอนสอบภาคปฏิบัติผ่านจบการเรียนเป็นครูสมาธิเบื้องต้น |
| |
| การใช้ชีวิตในการทำงาน เป็นไปด้วยดี จิตมีความสงบ แก้ปัญหาที่เกิดระหว่างงานได้ดี รับงานได้เพิ่มอีกเยอะ |
| ผมว่า ไม่สายเกินไปที่จะมีความสุขจาก การทำงานอย่างมีความสุข |
| |
| เมื่อก่อนที่จะเข้าสู่ การปฏิบัติธรรม ไม่มีความสุขถ้า นึกถึงต้องเดินอยู่ในตลาดผ้าบางลำพูอาทิตย์ละหลายวัน |
| เบียดคนไปมา รถติด ๆ บางวันไปแถวตลาดโบ๊เบ๊ ตลาดเสื้อผ้าประตูน้ำ ตลาดปีนังแถวคลองเตยไปโรงานผลิตเสื้อผ้า |
คือค่อนข้างผวาที่ต้องเจอคนมาก แหะ ๆ น่าจะเป็นโรคกลัวคนเยอะ ๆ
|
งานเลี้ยงสังสรรค์ งานวันเกิดเพื่อน มะอาว เลี่ยงได้เป็นเลี่ยง(ฝากซองไป) บางงานก็ต้องไป
แต่ถ้าไปเที่ยวในประเทศ ตปท. คนเยอะก็ไปนะครับฮ่า |
| |
| ปัจจุบันเลยแสวงหาความสุข ในการออกกำลังกาย ปั่นจักรยานที่ต่างจังหวัดไปตามไร่นา ตอนเช้ามืดรับอากาศเย็น |
สายหมอก มองสายน้ำ ทานอาหารแบบครั้งที่เป็นเด็กแสนจะคุ้นเคย
จะไม่ปั่นจักรยานบนถนนใหญ่อันตราย ใช้วิธีแขวนไว้ท้ายเก๋งไปในชนบท ปลดลงปั่นไปตามถนนสายรอง
รับอากาศเย็น สายลม แสงแดดอ่อน
 |
แต่ก็เข้าสังคมดนตรีร้องเพลงพาเพื่อน ๆ หลายสิบคน คัดไปขึ้นเวทีในที่ต่าง ๆ ที่เขาเชิญไป สังคมชนิดนี้รื่นเริงก็จริงแต่ |
ค่อนข้างอ่อนไหวจากคนรอบข้างคล้าย ๆ คบกับพวกศิลปิน 555
|
| อันนี้ไม่ว่ากัน ผมจะไปพบกับเพื่อน ๆ เป็นบางวันมีคนโทรมาพูดคุย ปรึกษากันบ่อยส่วนใหญ่จะรับฟังและจัดการ |
| ให้เรียบร้อย ถ้าไม่มีใครร้องขอ ไม่นำมาคิดแก้ไขให้ ช่างมัน |
คือการปล่อยวาง
|
| แต่การปล่อยวางมิได้ทำให้ เราหมดความริเริ่มนะครับเมื่อสมองว่างโล่งทำให้คิดอะไรดี ๆ ขึ้นเยอะอีกทั้ง |
| คิดปรับปรุงงานให้ดี วิเคราะห์ว่าสิ่งไหนดี ดีน้อยหรือไม่ดีง่ายขึ้น |
มีความสุขแบบไม่ต้องดิ้นรน.... ลองดูนะครับ
|
เล่ามายาว ว่าการแสวงหาความสุข มีได้หลายวิธี บางอย่างคิดว่าทำเงินได้เยอะแล้วมีความสุข แต่ไม่ใช่
แต่ถ้ามีความทุกข์แล้วจะหาความ สงบไม่ได้
พอมีทรัพย์พอมีพอกิน ก็ยังพอหาความสุขจากความสงบได้ โดยการปล่อยวาง...ทำสมาธิ
อีกอย่างคือ การออกกำลังกายจนเหงื่อหยด |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,584,872 |
| st.ผู้เข้าแวะเยือน 1,582,989 |
| = 1,883 |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน มาเม้นท์ทิ้งร่อยรอยไว้จะได้ไปทักทายครับ |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ตะพาบออกเดินกันแล้วเหรอคะ
เห็นด้วยกับพี่ไวน์ค่ะ
ปล่อยวาง
หรือออกกำลังกายให้สารอะดีนาลีนมันหลั่ง
ก็ทำให้มีความสุข
ดวงตาแข็งแรงดีหรือยังคะ