No. 867 หนีไวรัส...ไปสู่โลกกว้างสดใส |
|
| ช่วงเวลาที่คนไทยเริ่มลำบากในการอยู่อย่างปลอดภัยจากไวรัสโควิด 19 แต่ที่ รพ.รัฐแห่งหนึ่งชานเมือง |
| มีคนไป รพ. ไม่ลดลงเพราะมีหลายโรคปลายเดือนกุมภาพันธ์ |
| ผมนั่งดูทีมงานของชมรม นำนักร้องขึ้นเวที ณ รพ. |
| |
| มีหนุ่มคนหนึ่งเขาสนใจจะขอร่วมฝึกซ้อมดนตรี/ร้องเพลงที่ชมรม ผมเลยเชิญไปร่วมฝึกที่ชมรมบึงหนองบอน |
| คนนี้พูดติดสำเนียงจีนมีอาชีพเป็น ไกด์พาลูกทัวร์ชาวไต้หวันเป็นหลักระยะนี้งานหมดจริงแล้วหมดมาหลาย |
| เดือน แต่ดีที่เขาเก็บเงินสำรองได้พอประมาณขอใช้เวลาว่างระยะนี้ฝึกซ้อมดนตรี ดีกว่า |
| |
| เลยบอกว่าการฝึกซ้อมดนตรี/เพลงด้วยกันคงได้ระยะหนึ่งถ้า ไวรัสระบาดมากขึ้น เราก็ต้องหยุดชั่วคราวเหมือนกัน |
| แต่เราคงไปผ่อนคลายจิตโดยการออกกำลังกายในที่โล่งแจ้ง ห่างไกลคนด้วยนะ |
| ไม่กี่วันมานี้ผม เดินทางไปพักที่บ้าน หัวหิน |
| เช้าวันนั้นขับรถจากบ้านพัก หลังเขาหินเหล็กไฟ ผ่านบ้านพรานพุกอย่าไปคิดว่าเป็นป่านะครับหลายสิบปีก่อน |
คงจะเป็นป่าทึบมีสัตว์ป่าเยอะเลยมีบ้านของพรานป่าอยู่ด้วย ภาพข้างล่างเป็นถนนในสวนสาธารณะยังมืดสลัวมีหมอก(จริง) ปกคลุม
|
 |
ออกจากบ้านเช้ามืด เป็นสวนสาธารณะเปิดใหม่อยู่ห่างไกลทะเลตามภาพถ่ายข้างล่าง
พื้นที่กว้างมาก โล่งเป็นสีขาวนั้นใช่เลย
 |
จอดรถ รวม ๆ กันไว้
คนไปออกกำลังกาย น้อย คงเป็นสถานที่ห่างจากบ้านคนด้วย
เขาขุดดินขึ้นมาถมที่เป็นลานกว้าง อีกอย่างคงต้องการกักเก็บน้ำไว้ใช้สำหรับหมู่บ้านพรานพุก กับหมู่บ้านที่อยู่รอบ ๆ...
...
...
..
...
...
...
ปีนขึ้นลงถ่ายภาพ เหนื่อยหน่อย เลยปั่นจักรยานออกไปข้างนอก สวนสาธารณะ
ไปไกลหน่อย เจอรีสอร์ทที่ คุณ Rinsa Yoyolive เคยรีวิว เกี่ยวกับที่พัก แล้วก็โอนห้อยสลิงไปตามต้นไม้ด้วย
ปั่นได้เหงื่อออกแล้วก็กลับมาใน สวนสาธารณะทับใต้อีกครั้งลานเวทกว้าง
เห็นป้ายค่าก่อสร้างแล้วคิด.....ใช้เงินสร้างเครื่องออกกำลังกาย สี่แสนกว่าเกือบห้าแสน
พูดถึงไม่แพงนะครับเป็น แสตนเลสชนิดหนา ไม่เป็นสนิม
ใช้เงินเยอะดี ระหว่างนั้นก็นึกถึง ลานเวทหรือลานสุขภาพ เพื่อนคนหนึ่งขออนุญาตจากมูลนิธิสวนหลวง ร.9 กรุงเทพ ใช้พื้นที่
ประมาณ 60 ตารางวานั่นเมื่อปี พศ. 2542
พวกเราเรี่ยไรเงินสร้าง เทคอนกรีตเป็นวงกลม และมีอุปกรณ์ได้ 5 ชิ้น (70,000 กว่าบาท)
คนกรุงเทพต้องสร้างจัดทำเอง ลำบากกว่าคนต่างจังหวัด
บริการคนทั่วไปฟรี ใหม่ ๆ ได้รับการต่อว่าจาก สตรีหลายคนว่า ผู้ชายนี่ทำตัวน่าเกลียดถอดเสื้อเล่น อี๊ยย.. 555
พวกเราไม่สนคำนินทา คงเล่นต่อ (คนอื่นนะครับ) ส่วนผมดูห่าง ๆ เพราะเปิดลานแอโรบิกด้วย
อีกหลายปีต่อมาเพื่อน ๆ ขอให้ผมช่วยปรับปรุงลานเวทเพิ่มขั้นเพราะคนใช้บริการเยอะ เลยทำเรื่องขอขยายพื้นที่
ได้รับอนุมัติจากมูลนิธิ ผมก็ติดต่อ กทม. ขออิฐตัวหนอนที่รื้อจากฟุตบาทมา กทม.เข้าใจเจตนาดีก็ขนอิฐตัวหนอนให้ 3 รถดั้ม
เพื่อน ๆ นักเพาะกาย....หรือนักวิ่ง นักเต้นแอโรบิกต่าง ช่วยกันขนตัวอิฐหนอน ผมเลยขอให้เขายืนเรียงแบบข้างบน
 |
มีทั้งหญิง และชาย พวกเราทำงานหนักเหงื่อหยด... ผู้ที่ช่วยเหลือซื้อเครื่องดื่มมาบริการพวกเรา ก็คนที่เคยร้องยี้
ปัจจุบันเข้าใจและสนับสนุนเป็นกำลังใจตลอดมา
น่ารักมากครับ ช่วยกันทั้งหญิง และชายพวกเขาร่างใหญ่ก็จริง แต่สุภาพครับ 555
กว่า 80 % เครื่องเล่นเรา ตัดเหล็ก อ๊อกเหล็ก ทาสี ทำกันเอง ไว้บริการ...ฟรี มีคนนำเงินมาช่วยเราจะให้
อาจารย์สำเริง เป็นผู้เก็บเงิน/จ่ายเงิน ส่วนหัวแรงด้านจัดทำเครื่องเหล็ก เจ้าของโรงกลึงคือคุณตูน กับอีกหลายคน
ตอนที่ผม ลาออกจากตำแหน่งหน้าที่ ลานสุขภาพ พวกเราช่วยกันทำเครื่องเล่นได้ 123 ชิ้น(โต ฯ) เราออกแบบให้ใช้กับ กลาง
แจ้ง ช่วยกันทาสีทำความสะอาดสี 2 ปีต่อครั้ง ปัจจุบันน่าจะมีกว่า 140 กว่าชิ้น
ที่ผมลาออกเพราะ ก่อตั้งชมรมดนตรีร่มไม้ในสวนปี พศ. 2552 ไว้ด้วย
งานดนตรีเริ่มเยอะ งานประจำทำมาหากินก็ต้องย้ายไปอยู่สีลม จึงต้องลาจากไม่อยากยกลูกเหล็กให้หนักอีก
ตอนนี้ กล้ามเลยหด เหลือแต่พุงป่อง 555
มาดูลานเวท ของ อบต.ทับใต้ อ.หัวหินต่อ
ต้นไม้มีน้อยกลางวันเล่นไม่ได้แน่ ยิ่งเป็นลานคอนกรีตกว้างหลายไร่ อบต.คงต้องคิดหาทางย้าย
ไปเล่นใต้ต้นไม้ (ที่ไหน/ปลูกเพิ่ม) ต่อไป
ส่วนผมดูแสงแดดฆ่าเชื้อต่าง ๆ ได้ ไวรัสตัวร้ายด้วยหรือเปล่า ไม่รู้ แขวนจักรยานไว้ท้ายรถเก๋งขับเข้าเมืองไปหาซื้ออาหารเช้า
กับหาที่ ฟังเพลง/ดนตรี ภาพข้างล่างเป็นหน้าร้าน เจ็กเปี๊ยะตอน 8 โมงเศษคนน้อยกว่าเดิมมาก
แล้วกลับไปอาบน้ำกินอาหารเช้าที่บ้าน นอนฟังเพลงจากเครื่องเสียงที่บ้าน ดูหนังทีวีบ้าง ตอนเย็นก็เดินเข้าห้าง มาร์เก็ตวิลเลจ
เป็นห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่พอประมาณแห่งแรกของหัวหิน ปัจจุบันคนเข้าใช้บริการมากกว่าแห่งใหม่
...
ระหว่างที่ นักดนตรีหยุดพัก ได้เข้าไปคุยด้วย นักดนตรีชายบอกว่า จะมาเล่นวัน ศุกร์ และเสาร์
เริ่มเวลา บ่าย 4 โมงครึ่ง...นักดนตรีเขาดูโน๊ตดนตรีแบบสากล จากแทปเลตแทนแผ่นกระดาษ ใช้นิ้วปัด
ดูหน้าต่อไปสบาย ๆ
คนเดินห้างน้อยลง เพราะทัวร์จีนหรือทั่วไปเข้าไทยลดลงแต่ที่นี่ลูกค้าจะเป็นลูกค้าในหัวหินและลูกค้าชาวต่างชาติ
ที่อาศัยอยู่ ณ หัวหินประจำก็ว่าได้ เป็นฝรั่งหญิงชาย ส.ว. คงจะมีภรรยาเป็นคนไทย
มีสามีภรรยาคู่หนึ่งอยู่บ้านติดกันกับเรา
ไปซื้อที่ไว้ 3 ไร่กลางไร่สัปรดปลูกบ้านหลังโต สร้างสระน้ำไว้ด้วย...ที่รู้เพราะเขาชวนไปเยี่ยมที่บ้านหลังใหม่
ที่สร้างห่างจากหมู่บ้านที่ผมอยู่กว่า 5 กม.บรรยากาศดีมาก ๆ เห็นภูเขาด้วย บ้านเขาน่าจะเรียกว่า คฤหาสถ์มากกว่า
คุยกับคุณจิมเลยทราบว่า ทำงานเป็นที่ปรึกษาด้าน กม. เขาเชิญไปดูที่ห้องทำงาน เขามีเครื่องมือพร้อม
ที่จะติดต่องานที่อเมริกาทันสมัยมาก
หัวหินจึงเป็นที่อยู่ของฝรั่งที่ฐานะค่อนข้างดีอายุเยอะเป็นจำนวนมาก ส่วนที่ อ.ศรีราชาเป็นเมืองของคนญี่ปุ่นหนุ่มที่เข้ามา
ทำงานประจำโรงงานอุตสาหกรรมซี่งเยอะเช่นเดียวกัน
พวกเราประชาชนคนกรุงเทพต้องช่วยตัวเอง แต่ถ้าอยู่ ตจว.หน่วยงานรัฐจะจัดหาจัดสร้างสิ่งที่ ปชช.ต้องการ
ผมว่าดีนะ
ขอขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L |
| st.counter ผู้เข้าชม 1,641,378 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนผู้คลิกเข้าอ่าน กรุณาเม้นท์นิดหน่อยผมจะได้เข้าไปเยี่ยมได้ถูกคนครับ |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ล้อจะหมุนไปบ้านป่าแล้วค่ะ
ไว้ไปอ่านที่โน่นนะคะ
ขอบคุณกำลังใจให้นุ้งด้วยค่ะ