| No. 773 บล๊อกประจำ พฤหัสบดี |
 |
| |
| หลังจากเดินทางไปเที่ยวหลายแห่ง แล้วกลับที่พัก พอให้เท้าหายบวม หุ หุ หาอาหารกิน |
ในถนนสายเล็ก มีร้านอาหารแคบ ไม่กว้างมากนัก ส่วนใหญ่จะมี ราเม็ง อุด้ง หรือไม่ก็ซูชิ
|
| ไกด์บอกว่า ไปกินร้านริมคลองนั่นซิ อาสาจะพาไป พี่แกพาไปไกล แล้วก็ชี้ให้ดูให้ไปกินเอง ขอไม่กินด้วยไกด์ยอมแพ้การรอ |
| คุณ Joke ยอมแพ้ ผมเห็นแล้วยืนรอ เป็นร้านข้างคลอง คนยืนรอคิวทบไปทบมา เป็นร้อยคนมั้ง |
| พอไกด์จากไป ก็ยืนรอได้ครึ่ง ชม. คิวยังไม่ขยับผมก็ยอมแพ้เช่นกัน |
|
| พาหลานสาวแม่ยาย เดินไปอีกทาง บางทีผมก็ตามไป เมื่อยขาชะมัด เดินไปในซอยแคบ ไฟสลัว น่าจะเป็นบาร์ |
มากกว่า ชักกลัว แก๊งค์ที่ดัง ๆ
เลยเดินต่อไปในถนนใหญ่ขึ้น
รีบเดินกลับไปกินอาหารร้านตรงมุม ไม่ต้องรอมีที่นั่งหน้าเคาเตอร์กระจกกั้นเห็น คนทำ |
อาหารทำงานกันไม่หยุด เลยชี้ ๆ เมนู ครึ่งชม.ก็ได้กิน
เขาทำอาหารให้เราเห็นต่อหน้า....
ไม่แซ๊บเลย หุ หุ ดีนะสั่งซูชิไว้ล่วงหน้า ข้างล่างเห็นก้อนกลม ๆ คิดว่าเป็นเนื้ออะไรสักอย่าง ไม่ใช่หรอก แป้ง..ครับ
จานช้างล่างนี่ดี อร่อย ....
|
| กินง่ายสบายดี มื้อนั้นราคาปกติ ตกคนละประมาณ 700 บาท เอื๊อก ๆ นึกถึงซุปเนื้อเปื่อยชิ้นโตมุสลิมหน้าบ้านแค่ 70 บาทเอง..555 |
| |
ใช้ตะเกียบคีบ วาซาบิเป็นก้อนเล็ก ค่อนข้างหยาบใส่ตรงเนื้อปลา จุ่มน้ำจิ้ม
ตอนผมกินใช้ตะเกียบคีบนะครับ ไม่ได้ถ่ายภาพมาด้วย ค้นภาคกินซูชิที่ถูกต้อง โห..มือสวยด้วยเลยยืมภาพมาให้ดู
|
| อร่อยไม่ฉุน น่าจะเป็นวาซาบิแท้ ไม่ใช่มัสตาร์ดกับแป้งแบบในไทย หุ หุ เนื้อปลาสดมาก ๆ |
| ความเคยชิน เรียกเขามาเก็บเงิน คนคิดเงินที่นั่งอยู่ตรงมุม ชี้ ๆ ที่เคาเตอร์ อ๋อมีสำเนาออเดอร์อาหาร หลานสาวแม่ยาย |
| ก็สะกิด หยิบไปจ่ายเองที่โต๊ะแคชเชียร์ด้วยเงินเยน เขาทอนเงินให้เป็นใบกับเศษเงินเหรียญ เราไม่ต้องทิปนะครับ |
| ที่นั่นเขาไม่รับทิป |
| เราสองคนเดินเที่ยว ในถนนคนเดิน นักท่องเที่ยวเยอะจริง ๆ หิ้วถุงกระดาษกันเยอะ ผมยืนรอหลานสาวแม่ยาย |
| ไปซื้อเครื่องสำอางค์ นานมากครับ 555 เครื่องสำอางค์เขาขายที่ร้านขายยา |
|
| คืนนั้นน่าจะเดินเกือบสอง ชม.มั้ง เดินหลงทางด้วย... เมื่อยขาสุด ๆ กลับไปโรงแรม อาบน้ำเข้านอนหลับสบาย |
เช้ามาลงมาข้างล่างที่พัก รอเวลาห้องอาหารเปิด อาหารเช้าเต็มกลืนครับ พวกขนมปัง กับอะไรไม่รู้
ที่นั่นเขาจัดห้องอาหารสำหรับคนสูบบุหรี่เป็นห้องปิดไว้ตรงกลางร้าน กลิ่นควันบุหรีเลยคลุ้งออกมา เซ็ง..
แต่ต้องทนเอา แหะ ๆ ค่าอาหารเช้ารวมอยู่ในราคาทัวร์
|
| จิบกาแฟ แล้วออกไปยืนดูถนนหนทาง ก็ดูคนเดินไปเดินมาเพลินดี |
| ก่อนหน้านั้น มีชาวต่างชาติฝรั่ง อ้วนกลม ยืนเอาหัวชนผนังตึก คงเมาตั้งแต่เมื่อคืน หาทางกลับที่พักไม่ได้ |
| กลิ่นเหล้าหึ่ง เลยเดินเลี่ยงไปอีกทาง รอเพื่อน ๆ ที่ทานอาหารเช้า |
 |
| |
| เห็นชายคนที่แต่งตัวใส่ โอเวอร์โค๊ต เดินเข้ามา แต่งตัวดีเนี๊ยบ เป็นโชเฟอร์รถบัสที่พาพวกเราไปเที่ยวตลอด |
| ขับรถดีมาก ไม่มีปากมีเสียง 555 ผมก็ไม่พูดด้วย เมื่อยมือ |
| รถบัสของเรา 555 พาไปทางไหน ไม่ค่อยรู้ทิศทาง รู้แต่เพียงว่า จะไปเที่ยวปราสาท บนเนินเขานะ ก็นั่งดูข้าง |
ทางไปเรื่อย ๆ นักเรียนหรือ ชาวบ้านปั่นจักรยานไปทำงานเป็นเรื่องปกติสำหรับนอกเมือง น่ารักเนาะ
|
 |
มีที่ว่าง เขาจะปลูกผัก แน่นอนระมัดระวัง การใช้ยา ไม่ใช่ไม่ใช้นะตรับ เขาคุมเวลาเมื่อใด สารจะหายไม่เป็นพิษ จึงจะเก็บผักไปกิน หรือขายได้
ตอนเช้าจะมีคน ออกกำลังกายโดยวิ่งจ๊อกกิ้งให้เห็นอยู่บ้าง...แต่คนนั้นน่าจะมีกิจการตนเอง หรือไม่ก็ ว่างงานหรือ ทำงานตอนกลางคืน หุ หุ
นั่งมองข้างทาง เห็นแม่น้ำทอดยาวเคียงคู่ไปกับถนน... สันนิษฐานว่าเป็นแม่น้ำ คิโนคาว่า
มีสะพาน เขือนปิด เปิดน้ำ เพื่่อควบคุมระดับน้ำให้ยกสูง...ไปไปตามคลอง หรือเก็บน้ำให้ท้องที่ปลายทางข้างหน้า
มีคลองซอย เบี่ยงเบนสายน้ำ สวยดี
 |
....
...
นั่งรถนาน พอสมควร...แต่ก็ไม่รู้อีกว่า ผ่านเมืองอะไรบ้าง อ่านภาษาไม่ออก
ไกด์ก็บอกนะครับ แหะ ๆ จำไม่ค่อยได้ ก็พูดทำนอง โต มิ โต กุ โช ดะ อุ อุ อิ อิ ใครจะจำได้
แต่ติดตามติดใจ จากการใช้สีบ้าน สีหลังคา เขาไม่โฉ่งฉ่างแบบที่ไหนไม่รู้ ดูดี
รถบัสเราจอดในที่จอดค่อนข้างใหญ่ มองขึ้นไป ก็สูงพอดู งั้นเดินผ่านประตูสบาย ๆ เพราะไกด์ซื้อบัตรคอยยืนนับจำนวนพวกเราแล้ว นับบัตรเข้าชมให้ จนท. เดินเข้าไป ต้องบอกว่า สวย....
...
ฤดูหนาวเย็น ไม้ต้นคงจะหนาวมั้ง 555 คำตอบมีสองอย่างแล้ว...เอาละซี แล้วจะเห็นเพียงแค่นี้หรือ....?
ไม่แน่นอน จะสวยเพียงใด ติดตามตอนหน้า...ครับ
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L |
| st. ผู้เข้าชม 1,459,420 |
| = |
| เพื่อนที่แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์ จะโหวตหรือไม่โหวตไม่เป็นไรครับขอขอบคุณ |
| |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ใจจริงมาดามอยากไปช่วงใบไม้เปลี่ยนสีมาก
แต่ผมยืนยันว่าไม่ได้
เพราะเป็นช่วงหน้าไฮพอดี
ก็เสียดายครับ
แต่ไม่มีทางเลือก
ไม่อยากให้หมิงหมิงโดดเรียนด้วย 555
ดูรูปในบล็อกพี่ไวน์
ก็ยิ่งทำให้อยากไปถ่ายภาพใบไม้เปลี่ยนสีอย่างจริงจัง 555
ผมโชคดีได้กินร้านปูยักษ์ด้วย
ไปบ่ายสองไม่มีคนครับ รอแค่สามคิว
มาดามกับหมิงหมิงกินกันอร่อย
ผมนั่งดูเพราะรู้สึกว่าปูมันคาว 5555