| No. 888 เขาลืมพวกเรา ไม่ยอมให้เปิด |
นำภาพบริเวณ ที่ชมรมดนตรีร่มไม้ในสวนตั้งอยู่ ทางการอนญาตให้ จูงน้องหมามาออกกำลังกายได้ ขวามือตามภาพแค่ 30 เมตรเจอ
พื้นน้ำที่กว้างใหญ่หลายร้อยไร่ มีเรือใบ วินด์เซิร์ฟ เรือคยัคพาย
พอไวรัสมา
|
| กบดานอยู่บ้านนานเหมือนกัน พยายามทำตัวดีมาเกือบตลอด 555 ออกนอกบ้านเท่าที่จำเป็น...ไม่มีใครเตือนเรื่องนี้เท่าใด |
| แต่รู้เองว่าสถานะการเงินของเราเอง อยู่ระดับปานกลาง |
| |
| ระยะหลังมานี้ไม่ต้องเดินทางไปทำงาน นายเขาว่าไปเกะกะมั้งเลยบอกว่า คุณอยู่บ้านเถอะ 555 ผมกับเพื่อนเกินครึ่งตกสภาพ |
| คนว่างงานอีกครึ่งยังต้องทำงาน |
| ลืมบอกไปพวกผมกับเพื่อนมี 4 กลุ่มใหญ่ แอโรบิกสวนหลวง ร.9 กท. ลานเวทในสวนเดียวกัน กลุ่มปั่นจักรยาน |
| ที่อยู่ประจำ ชมรมดนตรีร่มไม้ในสวน |
| พอเกิดไวรัสระบาดเราต่างก็กลัวไวรัส กับกลัวเพื่อน ๆ จะพามาติดบ้าง 555 เจอกันก็ใส่หน้ากากไว้ก่อนพอ กทม.ประกาศ |
| ให้ชมรม หรือกลุ่ม งดการพบปะ สังสรรเราก็โอเค ให้ความร่วมมือเพียงแต่เหงากันเป็นแถว |
| |
| ระยะหลังมานี้ผมมิได้ทำงานให้ ชมรมแอโรบิก และลานเวท เพื่อนเป็น ประธานกับรองประธานคอยจัดการต่อ |
แต่ก็ยังไปพบปะเพื่อน ๆ กับสมาชิกบ้างแต่ไม่มากเพราะพวกเราผูกกัน พูดคุยทักทายกัน ยี่สิบกว่าปี
ลานเวท ที่เราเรี่ยราย (แหะ ๆ) จากเพื่อน ๆ และประชาชนสร้างเครื่องมือ พื้นปูอิฐตัวหนอนเกือบทั้งหมดแต่ละวันคนจะไปใช้ตามภาพ
 |
| |
| หลังจากที่มิได้เข้าสวนหลวงนานเกือบสองเดือนวันก่อนก็แวะเข้าไป ทักทายเพื่อน ๆ ที่เป็นนักวิ่ง แอโรบิก กับนักยกน้ำหนัก |
| เป็นป้ายและเชือกกั้นแบบนี้แล้วเหงา |
|
| ไปที่ลานแอโรบิกที่เคยส่งเสียงดนตรี เสียงหัวเราะของสมาชิกขณะเต้นแอโรบิก |
ปัจจุบัน ที่พวกเราเต้นแอโรบิก ว่างเปล่า เหงาหงอย.... ไม่อยากถ่ายภาพมา (จริงแล้วลืมถ่ายมา 555)
เพิ่งทราบข่าวว่า ทางราชการอนุญาตให้ ออกกำลังกายเช่นแอโรบิค และลานเวทน่าจะได้แล้วข่าวไม่ชัดเจน
|
| ไม่พบใครเลยต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเดินออกกำลังกายรอบ ๆ สวน ผมเลยปั่นจักรยานไปทางสนามราษฏร์ที่กว้างและแวะ |
| ดูสวนน้ำอันร่มรื่น |
|
| เห็นภาพร่มไม้ในสวนหลวง ร.9 ใช่แล้วตรงนี้ที่ ผมกับเพื่อนนั่งซ้อมร้องเพลงกันเพื่อนรุ่นพี่เล่นไวโอลินส่วนผม ฮัม.. ตามแล้ว |
| พี่มือไวโอลินให้ลองร้องเพลง คอยลม กับเพลงอาลัยรัก ที่คุณชรินทร์ร้องไว้พี่เขาชอบเลยยุให้ร้อง พวกเราสามสี่คนก็มาพบกัน |
| บ่อยจนกระทั่งพี่เขาหนีไม่ยอมมาสวนหลวงอีก 555 เขามิได้เกลียดพวกผมนะพี่เขาอยู่ |
| ย่านบางแค ไกลเกินไปที่จะตื่นนอนตี 4 มาสวนหลวงให้ทัน 6 โมงเช้า 555 |
| |
| ผมเลยเริ่มตั้งชมรมดนตรีร่มไม้ในสวน แล้วขออนุญาตศูนย์ฝึกกีฬาทางน้ำ ที่บึงหนองบอนใกล้ติดกับสวนหลวงจนได้รับอนุญาต |
| แรก ๆ ก็มีนักดนตรีกีต้าร์ ไวโอลินกับ หีบเพลงแอคคอเดียนมาร่วมแต่ยากที่จะไปร่วมกันได้บ่อย |
| ผมเลยนำคอมพิวเตอร์ซอฟแวร์ดนตรี เครื่องเสียงมาใช้ เลยมีคนมาร่วมเยอะเพราะทุกคนมาร่วมเต้นรำ ร้องเพลงกันผมก็นำ |
เครื่องดื่มกาแฟน้ำมาบริการฟรีเรียกว่าฟรีทุกอย่าง (สมาชิกเขาขอให้คนไปร่วมช่วยหย่อนเงินใส่กระป๋องคนละ 50 บาทนำเงินไปซื้อ
เครื่องดื่มมาเลี้ยงกันเอง ส่วนที่เหลือทีมงานสมาชิกจะเก็บเข้าบัญชีช่วยซื้อ/ซ่อมเครื่องเสียง) ใครไม่พร้อมก็ไม่ต้องจ่าย |
|
| เราอยู่ศาลาชมวิวที่สองก่อน คนเริ่มเยอะ หัวหน้าศูนย์กีฬาเลยตามให้ไปอยู่อาคารใหญ่ที่สุดแทนอยู่กันหลายปี แต่ทางการ |
จะปรับอาคารใหญ่ทำอย่างอื่น เราเลยขอกลับไปอยู่ศาลาชมวิวต่อไปได้ ศาลาที่ปัจจุบัน
เพื่อน ๆ เขาเต้นรำกันเก่ง ผมอยู่กับพวกเขามา 10 ปียังเต้นไม่เป็นอยู่ดี
|
| ใครเป็นสมาชิกง่ายมาก เดินเข้ามาเข้าคิวร้อง หรือฝึกเต้นรำได้เลย พวกเขาส่วนใหญ่เป็นเจ้าของกิจการ มีเวลาเยอะให้ลูกน้อง |
ทำงานลูกพี่แว๊ปมาร้องเพลงเต้นรำ เกือบครึ่งไม่ต้องทำงานแล้ว แหะ ๆ ก็ แ กร่ไง..
มีอาหารก็นำมา แบ่งกันทาน ดื่มกาแฟ ต่างคนต่างชงเอง ล้างถ้วยเอง
สถานที่กว้าง 644 ไร่เศษ ตะโกนยังไงก็ไม่ค่อยได้ยินกัน ศาลาที่พวกเราอยู่ ตรงติ่งแหลมของ รูปหยดเลือดสีแดง ริมฝั่งนะเออ
|
| เรารวมกลุ่มกันเป็นเวลา 10 ปีเศษ ประเทศเราก็เจอไวรัสก็ต้องหยุดกิจกรรม |
| |
|
ใช่ครับเขาเหวี่ยงแหโครมใหญ่ ครอบทั้งหมด...หงอยซิครับ
|
แต่จนแล้วจนรอด เอ้ยเงียบ... ไม่มีการผ่อนปรนอะไรออกมาเลย เพราะว่าชมรมเรามิได้ทำ "การค้า" ที่มาก็ตามเอกสารข้างล่าง
|
| พวกเราไม่ได้เป็นที่สอนลีลาศ มิได้เป็นร้านคาราโอเกะซึ่งกิจการเหล่านั้นเขาอยู่ในห้องแอร์ |
| ของเราเป็นศาลาเปิดโล่ง เปิดกระจกมองเห็นเรือใบ วินด์เซิร์ฟท้องน้ำ สายลมพัดพริ้ว วันที่เราเปิดให้พบกันส่วนใหญ่ |
| อยู่กับหลวม ๆ สบาย ๆ แล้วพวกเราจะได้อยู่ในบรรยากาศแบบเดิมได้อีกเมื่อไร...? |
|
| เราคงเฝ้ารอคนเหวี่ยงแห... ชำเลืองตามองพวกชมรมดนตรี เต้นรำกันบ้าง สถานที่ ๆ พวกเราอยู่ช่วยให้รื่นเริ่งสดชื่น |
ช่วยให้คนไม่เป็นโรคซึมเศร้า...
แต่ถ้าไม่แลมาบ้าง ท่านทั้งหลายจะเป็นคนก่อให้คนเป็น "โรคซึมเศร้า" บาปนะครับ |
เขียนปนบ่น ไม่ใช่ตนเองเหงานะครับ เพื่อน ๆ ในชมรมเกือบ 100 คนเขาเหงา.. ตอนนี้เพื่อน ๆ เขาร้องเพลงที่ Wesing แทน
แต่เขาบอกว่า ดนตรีไม่เหมือนจริง อินโทรเพลงเพี้ยนอยากจะ ร้องเพลงดนตรีที่คุ้นเคย ส่วนผมเหรอเปิดเครื่องเสียง/ดนตรีที่บ้านแทน
เพื่อน ๆ เขาแวะไปเยี่ยมเป็นกลุ่ม แต่รวมแล้วอยู่ในหลักเกณฑ์ไม่ถึง 5 คนนะเออ
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L |
| st. 1,673,707 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิดผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ประเดิมคลาย lock down กับ blog พี่ไวน์
อยากไปทะเลจัง
คนเป็นโรคซึมเศร้า แค่ 2 เดือนยังไม่เป็นดอกค่ะ..อ้อ้ว่า
มันมีพื้นฐานมากกว่านั้น
กับโดนเหตุการณ์shock กระทันหันในชีวิต(ฉับพลัน)
Happy Mondayค่ะพี่ไวน์