นรีกระจ่าง - เดียวดายกลางสายลม
//img517.imageshack.us/img517/3471/nilzdewdyklangnareeox6.swf
บินไปเดียวดายกลางสายลมแปรปรวน
เพียงทะเลครวญฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า
ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย ฉันเหนื่อยฉันหนาว
และเหงาเหลือเกิน
ไม่เคยมีใครมีรักแท้จริงใจ
จะมองทางใดดูเคว้งคว้างว่างเปล่า
ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว
จนล้าสิ้นแรง
ไม่อยากเห็นภาพใดแม้แต่ท้องฟ้า
อยากจะพักดวงตาลงชั่วกาล
จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์
จะหลับฝันไม่ขอตื่นขึ้นมา
คงจะมีเพียงลมหายใจรวยริน
เอนกายบนดินยอมรับความแพ้พ่าย
ปีกของฉันมันหนัก บินต่อไม่ไหว
จะขอพักกายชั่วกาล 
) วันที่: 19 มีนาคม 2551 เวลา:18:49:20 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
