ฉันทนา กิติยาพันธ์ - กลกามแห่งความรัก
ความรู้สึกนะหรือ เหงา อ้างว้าง โดดเดี่ยว
เดินไปตามลำพังคนเดียว ไร้แม้ใครยึดเหนี่ยว
ล่องลอยคว้างกลางน้ำเชี่ยว สุดแรงซัด
สุดแรงซ้ำ อยู่ประจำสุดหลีกหนี
เป็นอย่างนี้ เจออย่างนี้ ชีวิตนี้ไม่มีดีอะไร
เจ็บ จนเกินเจ็บ
ทุกข์ จนลืมทุกข์
ไม่ใช่ชีวิตแต่เป็นซากชีวิต
ถึงมีร่างแต่ก็ไร้ใจ
ทุกสัมผัสแสดงให้ดูเหมือนรู้สึก
ลีลาเสน่หาเร่าร้อน
โหมไฟไหม้ลาม กลกามแห่งความรัก
เผามันเข้าไป ดวงใจที่รานร้าวแหลกยับเยิน
จะชั่วจะดี จะชี้ยังไงขึ้นอยู่กับใคร
จะคิดไปเอง ชั้นเป็นชั้นเลือก
เลือกทางชั้นเอง
ชีวิตเหทือนเพลง บรรเลงผิดคีย์
สิ่งที่ใฝ่และฝัน หวังวาดไว้ ว่างเปล่า
เป็นเพียงลมโชยมาบางเบา
ที่เห็นก็เป็นเหมือนเงา สิ่งที่เหลือคือความเศร้า
เก็บความคิดและความหวัง
กับวันวานจบเท่านี้
เกมแค่นี้ พอแค่นี้ ชีวิตมันก็ดีที่สะใจ