เรามันตัวคนเดียว ไม่เคยคิดจะมีใคร
เจอผู้คนมากมาย แต่มองแล้วไม่สนใจ

ลุยมันไปคนเดียว ก็มีเหงาบ้างเล็กน้อย
เห็นสวยๆก็บ่อย แต่ยังไม่เคยชอบใคร

จนวันที่เดินตากฝน เหมือนโดนฟ้าผ่ากลางหัวใจ
เจอะเอาเธอคนนี้ ถูกใจ

เธอมากับฝน สวยตรงที่เดินตากฝน
ตัวเปียกฝน เธอก็ยังสวยดี
เธอมาจากไหน ฝนจึงเป็นใจอย่างนี้
เจอแบบนี้ ใจมันเลยร้อนรน

เธอดูมีอะไร ก็มีบางอย่างตรงกัน
ถ้าเราเดินด้วยกัน ก็คงสมกันเหลือเกิน

ไม่ทันจะเข้าไปทัก ฝนเทกระหน่ำเธอหายไป
จะเจอเธอคนนี้ อีกไหม