เหมือนหลุดลอย ไร้แรงยึดเหนี่ยว
เหมือนกับเรือ ไร้การควบคุม
นับจากวัน ที่เธอลับลาไกล
นับจากคืน ที่เธอจากฉันไป
เปลี่ยนชีวิต และมุมมองฉัน
ฝันไว้ในใจยังไงมันก็จางหาย
สิ่งที่เคยหวัง ใช้ประคองใจ
ให้ก้าวเดินไป ไม่อยู่ไม่มีเหลือแล้ว
ได้แต่เคว้งคว้าง ล่องลอยสู่คืนที่มืดมิด
ไม่มีทิศทางไปเมื่อต้องเสียเธอ
ได้แต่เคว้งคว้าง เหมือนทุกอย่างเป็นเพียงภาพเบลอ
โลกที่ฉันยืน... พังทลาย
เหมือนจิตใจ เสียความสมดุลย์
เหมือนหล่นไป ในบ่อสีดำ
ไร้จุดหมาย ไม่มีที่รั้งไว้ ฉันไม่รู้ จะหยุดที่ใด
เปลี่ยนชีวิต และมุมมองฉัน
ฝันไว้ในใจยังไงมันก็จางหาย
สิ่งที่เคยหวัง ใช้ประคองใจ
ให้ก้าวเดินไป ไม่อยู่ไม่มีเหลือแล้ว
ได้แต่เคว้งคว้าง ล่องลอยสู่คืนที่มืดมิด
ไม่มีทิศทางไปเมื่อต้องเสียเธอ
ได้แต่เคว้งคว้าง เหมือนทุกอย่างเป็นเพียงภาพเบลอ
โลกที่ฉันยืน... พังทลาย
ได้แต่เคว้งคว้าง ล่องลอยสู่คืนที่มืดมิด
ไม่มีทิศทางไปเมื่อต้องเสียเธอ
ได้แต่เคว้งคว้าง เหมือนทุกอย่างเป็นเพียงภาพเบลอ
โลกที่ฉันยืน... พังทลาย
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
