นักสืบเฟซบุค
เมื่อวานเพื่อนตั้งให้เราเป็นตำรวจเฟซบุค แต่สำหรับเราแล้วไม่อยากเป็นตำรวจ ขอเป็นแค่นักสืบเฟซบุคดีกว่า
เรื่องของเรื่องคือสืบเนื่องจากหลายอาทิตย์ก่อน เราเห็นเฟซบุคของเด็กโดยบังเอิญ เขาบ่นว่างานมันเยอะ ทำไม่ทัน ต้องใช้คอมหลายเรื่อง พร้อมกับถ่ายรูปคอมพิวเตอร์หลายเครื่องจริงๆ
หนึ่งในนั้นคือ คอมฯ(UPC)ของหลวงด้วย!
แล้วเรารู้ได้ไง เรียกเพื่อนมาดูหลายคนก็ไม่มีใครสังเกตว่าเรารู้ได้ไง พอเราชี้เบาะแสและคาดว่าจะเป็นหลักฐาน หลายคนก็ร้องอ๋อ...
นอกจากมีบางอย่างที่บ่งบอกว่าเป็นของหลวงแล้ว ยังเป็นผลมาจากที่ก่อนหน้านี้ มีคอมพิวเตอร์ของอ.A (ซึ่งเป็นอ.ที่ปรึกษาของเด็กผู้ต้องสงสัย) หายไป เป็นที่ทราบกันทั่ว เพราะเธอตามหาอยู่พักใหญ่
เริ่มขบวนการสืบ ทีแรกไปบอกหัวหน้าเรา หัวหน้าเราก็ทำท่าจะจริงจัง บางคนแนะนำว่าบุกไปที่บ้านเลย คาหนังคาเขา ใช่ไม่ใช่ก็ว่าไป ถ้าบริสุทธิ์ใจก็ต้องยอมให้ค้น แล้วเกิดการผิดพลาดทางเทคนิคบางอย่าง ตามที่เคยเขียนเล่าไว้ใน talk to me //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=magnolia&month=09-2012&date=19&group=3&gblog=1068
และจากวันนั้นเอง แผนทุกอย่างหยุดชะงัก เพราะการพูดคุยของเราถูกรายงานให้อ.A ทราบทันทีหลังจากการพูดคุย (ที่มีพิรุธของเรา 555)
เรานอนไม่หลับ คิดว่ามันจะจบไม่ได้ ปรากฏว่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เหตุเกิดที่เครื่องคอมพิวเตอร์ของนักสืบอย่างเรา เมื่อมีมือดีมาลบรูปหลักฐานจากเครื่องที่ทำงานเราซึ่งอยู่หน้า Desktop โอ้ ช่างกล้า...
ทีแรกเราคิดว่าเราเผลอลบไปเอง แต่...เมื่อเราเข้าไปดูในถังขยะ ปรากฏว่ารูปหลักฐานก็ถูกลบไปด้วย แต่ขณะที่มีรูปอื่นๆ ที่เคยลบทิ้งก่อนหน้านี้อยู่ครบ นั่นหมายความว่ามีคนมาทำลายหลักฐานชัดเจน น่ากลัวแฮะมันกล้ามาถึงคอมพิวเตอร์เลยหรือ ที่สำคัญ---มันลบรูปในเฟซบุคทิ้งด้วย คนเราน้า...ถ้าไม่ผิด จะมาทำลายหลักฐานทำไม คิดอะไรอยู่ เพราะยิ่งเป็นการตอกย้ำว่าเป็นความผิดชัดเจนมากยิ่งขึ้น
แต่การทำลายหลักฐานไม่มีผล เพราะเรามีเก็บไว้อีก
ทีแรกว่าจะปล่อยเลยตามเลยแล้ว แต่อดรนทนไม่ไหว เพราะมันกล้าเกินไป จึงเดินหน้าต่อ บอกเพื่อนหน่วยอรินทราชของสาขาช่วยอีกแรง เขาก็รับปาก
เมื่อวานนี้เราเห็นผู้ต้องสงสัยมาหาอ.Bที่ปรึกษาอีกคน เราจึงรายงานหน่วยอรินทราชว่าเป้าหมายมาแล้ว เพื่อนเราเลยเรียกมาพบ ขณะที่กำลังเปิดรูปหลักฐานอยู่ และเอ่ยถามว่า "มีคนเห็นเครื่องคอมของคณะในเฟซบุคคุณ" ไม่ทันขาด ผู้ต้องสงสัยยอมรับแบบไม่ต้องดูรูป เหมือนเตรียมตัวมาแล้วว่าสักวันต้องมีคนถาม จริงๆ ผิดคาดเรานะ เราคิดว่ามันจะปฏิเสธ เพราะทำลายหลักฐานแล้ว แต่ในเมื่อยอมรับก็ดูเหมือนจะจบง่ายสำหรับผู้ต้องสงสัย
เขาตอบว่า "อ๋อ อ.Aให้เอาไปซ่อม" แต่ยังซ่อมไม่เสร็จ ซวยแล้ว โยนให้อ.ที่ปรึกษาอีกคนอีกต่างหาก แล้วหน่วยอรินทราชจึงโทรหาอ.A ปรากฏว่าอ.A ซึ่งเปรียบประดุจพ่อของผู้ต้องสงสัยตอบว่า "ไม่เคยให้เอาไปซ่อม อ้อ แต่ เคยให้ซ่อม HDD แต่ไม่เคยให้ยกไปทั้งเคส"
พอเรื่องรู้ไปถึงอ.B ซึ่งเปรียบประดุจแม่คนที่สอง หนักเข้าไปใหญ่ รีบโทรกลับมาบอกกับหัวหน้าเราและออกตัวรับแทนว่า "ให้ยกไปซ่อมเองแหละ" เอ้า ไม่ได้เตี๊ยมกันหรือ ไปกันใหญ่ แย่งกันให้ไปซ่อม หนักเลย
ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าเครื่องใครเสีย แต่ปัญหาว่าเด็กเอาออกไปได้จากคณะได้อย่างไร ไม่เคยมีนโยบายให้เด็กเอาเครื่องไปซ่อมให้ เพราะคณะก็มีช่างคอมพิวเตอร์ 4-5 คน
เรื่องนี้ยังไม่มีตอนจบ หากห่วงอนาคตเด็ก ก็ต้องมีผู้รับผิดชอบ ไม่ใช่ให้เรื่องเงียบไปเฉยๆ การเอาของมาคืนไม่ใช่บทสรุปของเรื่องนี้ เพราะถ้าไม่มีใครเห็น ก็หมายความว่าหายแล้วหายลับ ไม่ได้คืนแน่ๆ
นับว่าไม่เสียแรงจริงๆ ที่ตื่นมาดูโคนัน เจ้าหนูยอดนักสืบทุกอาทิตย์
ว่าแต่เรายังจะปลอดภัยดีอยู่ใช่มั้ย??? 5555
Create Date : 04 ตุลาคม 2555 |
|
1 comments |
Last Update : 4 ตุลาคม 2555 18:13:46 น. |
Counter : 2009 Pageviews. |
|
|