กำลังใจจากตัวอักษร

เราลงนิยายใน blog มาเกือบเดือนแล้ว มาถึงตอนนี้ไปได้เกือบครึ่งเรื่อง เราไม่รู้หรอกว่ามีคนติดตามหรือเปล่า หรือมากน้อยแค่ไหน ดูจากจำนวนคนที่เข้ามาชมแต่ละตอนไม่เท่ากัน เราก็ไม่รู้ว่านั่นคือจำนวนที่อ่านจริง หรือว่าจำนวนที่บังเอิญเปิดเข้ามา

บางวันก็มีความเห็นมาให้บอกให้อัพเร็วๆ สักความเห็นเดียว เท่านี้ก็ดีใจแล้วค่ะ เหมือนกับว่ามีใครคนหนึ่งรอคอยเราอยู่ แค่เขาอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ก็นับว่านิยายเรื่องนี้มันดึงดูดความสนใจให้คนอยากรู้ได้แล้ว แม้จะเป็นนิยายเรื่องยาวแถมเป็นนิยายรักเรื่องแรกของเรา

ต้องยอมรับว่าเราต้องค่อยๆ ปล่อย เพราะเรายังรีไรท์ไม่จบเรื่อง มีงานอื่นต้องทำด้วย ทั้งงานสอน งานวิจัย และงานขาจรอื่นๆ เราต้องทำเวียนๆ สลับๆ กันไป จนบางทีก็ลืมๆ ไปว่าทำอะไรค้างไว้ มันหลายอย่างเกิน

พอเมื่อหัวค่ำ เปิด blog ขึ้นมา เจอความเห็นใน blog



นิยาย โอ้...น้ำตาซึมเลยค่ะ ดีใจยิ่งกว่าทำงานวิจัยเสร็จ หรือทำหนังได้รางวัลอีกนะคะ เพราะรู้ว่ามีคนที่ติดตามอยู่มากกว่าหนึ่งคน ซึ้งค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านมากๆ ถ้าเรามีเวลา เราคงได้รีไรท์ให้เสร็จ

อยากมีเวลาเยอะๆ จัง จะได้วางพล้อตเรื่องใหม่อีก ลาออกจากงานซะเลยดีมั้ย? อิอิอิ

Create Date : 03 กรกฎาคม 2557		0 comments
Last Update : 3 กรกฎาคม 2557 21:36:57 น.
Counter : 1456 Pageviews.
Share Tweet