ไข่ลวกสุกๆเสาวรีย์ที่ทนกินทุกวัน

วันนี้เกิดอยากกินไข่ลวก
แต่ทำโน่นนี่เพลินจนกลับมาดูอีกที
ถึงไข่ขาวจะเมือกอยู่แต่ไข่แดงแข็งปั๊ง
ทำให้นึกถึงสมัยทำงานใหม่ๆ
ต้องไปนั่งคอยรถตู้ที่เสาวรีย์ทุกๆเช้า
เวลาน้อยนิดที่คำนวนไว้ ทำให้ต้องไปกิน
กาแฟไข่ลวกกับยายคนขายแถวนั้นทุกเช้า
และยายแกก็มักจะหลงลืม
หากดิบไปยังพอนำแก้วไปอุ่นในน้ำได้
แต่แกมักทำนั่นนี่กลับมาอีกทีไข่สุกจนแข็งใช้ไม่ไ่ด้
เคยถามหากผมไม่กิน ยายก็ต้องเอากลับไปกินที่บ้านเอง
ไม่หมดก็จำใจทิ้งไป... ขาดทุน
นั่นเอง ผมจำยอมกินไข่ลวกแบบนั้นโดยไม่บ่นอะไร
จากวัน.. เดือน ... เป็นปี ที่เหตุการณ์เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนเช้าวันสุดท้ายที่ตัดสินใจว่าเปลี่ยนงาน (ไม่ไ้ด้เปลี่ยนหนีไข่เมือกนะ)
ผมบอกยายว่าผมเปลี่ยนงาน คงไม่ได้มากินไข่ลวกแล้วนะ
ยายหันมาใส่ใจผมมากขึ้น นั่งคุย
แล้วยายก็ตอกไข่ลวกที่ดีที่สุดในรอบหลาๆย ปี
มัน้ไม่แข็งเหมือนเช่นเคย
ผมยิ้มอย่างดีใจได้กินไข่อร่อยๆซักที(ถึงจะครั้งสุดท้ายก็ตาม)
แต่..
ยายบอกขอโทษ.. แกบอกว่า
"โทษทีมันยังไม่แข็ง ยา่ยไปอุ่นให้ใหม่นะ"
"อุ่นทำไมครับ" ผมถามด้วยความงง

"ก็มันไม่แข็งเหมือนที่เราชอบกินทุกวัน"
...
ยายครับผมอยากจะบอกว่า
"ผมไม่เคยชอบไข่ที่ยายว่ามันอร่อยเลย"
ที่กินเพราะสงสารยายนะ
บางทีการเงียบและยอมอะไรโดยไม่บอกกล่าว
ก็สร้างความเข้าใจผิดและหลงทาง
มีแต่ความสูญเสีย มากกว่าจะได้
ถ้าผมพยายามบอกแก ผมคงไม่ต้อง
ทนให้แกเข้าใจผิดว่าผมชอบแบบนั้น

ชีวิตเหมืือนละครแต่ต่างตรงที่
ดูหนังจบเราเดินออกจากโรง
แต่ชีวิตจบเราเดินเข้าโลง
มีอะไรก็พูดคุยกันก่อนจะไม่มีโอกาศ

Create Date : 09 กรกฎาคม 2552		9 comments
Last Update : 9 กรกฎาคม 2552 11:46:18 น.
Counter : 934 Pageviews.
Share Tweet