|
เคลื่อนทัพสงครามไขมัน วันที่ 47 (FAT WAR # 6) ความหวังและกำลังใจ
วันศุกร์ที่ 25 ก.พ. 54
สุขกันเถอะเรา วันนี้โดยปกติห้องเรียนเราจะเงียบเหงามากมาย แต่วันนี้พี่ปลามีเวลาว่าง เลยเขียนบทความพิเศษ มาให้กำลังใจน้อง ๆ กันนะคะ (เพิ่งเขียนเสร็จเมื่อกี้นี้เอง ทำให้เปิดห้องเรียนช้า)
บทเรียนบทที่ 9 ความหวังและกำลังใจ
เมื่อไม่กี่วันมานี้ พี่ปลาได้มีโอกาสพบปะสนทนากับเพื่อน ๆ สมัยเรียนที่ไม่ได้พบกันนาน ในงานศพของแม่เพื่อนนั่นเองค่ะ เราได้พูดคุยกันหลายเรื่องราว แต่มีสิ่งหนึ่งที่สะดุดใจพี่ปลามากมายเลย นั่นก็คือเรื่องความหวังและกำลังใจ
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าทั้งความหวังและกำลังใจนั้นเป็นเหมือนยาวิเศษเป็นน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตและจิตใจของเรา ให้สามารถอยู่เผชิญกับเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งดีและไม่ดีได้
มีเรื่องราวเกี่ยวกับตัวพี่ปลาเอง ที่ประสบกับเรื่องราวของความหวังและกำลังใจครั้งสำคัญที่สุดในชีวิต นั่นคือ ช่วงที่พ่อป่วยหนักและเข้าโรงพยาบาล ในตอนนั้นจำได้ว่า พี่ปลาเป็นคนที่ยืนคอยจับมือของพ่อตลอดเวลาค่ะ ลูบไล้ให้กำลังใจ มองท่านด้วยสายตาอ่อนโยนเปี่ยมรัก ในดวงตาของพี่ปลาตอนนั้น มองเห็นชายชรา ใบหน้าอ่อนโยน ที่แสนจะเจนตา นอนสงบนิ่ง มีลมหายใจแผ่ว รวยริน ชายคนที่ทำงานหนักมาตลอดทั้งชีวิต เพื่อเลี้ยงลูก ๆ ให้เติบโต และเป็นคนดี ชายผู้ซึ่งไม่เคยเลยสักครั้งที่จะทำเพื่อตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำลงไป ล้วนมองและทำเพื่อลูก ๆ ทั้งสิ้น ชายชาวสวน ร่างสันทัด ที่ทำงานไร่งานสวนมาตลอดชีวิต ไม่มีสักวันเลยที่จะหยุดนอนเล่น พักผ่อน ไม่มีสักวันเลยที่จะไปเที่ยวเตร่ สวนเส เฮฮา แม้แต่ตอนที่พี่ปลาเรียนจบมีงานการทำ มีทรัพย์พอจะพาท่านไปไหน ๆ ได้อย่างสบาย พอเอ่ยคำชวน ท่านก็ยังมีคำพูดที่ว่า อย่าไปเลย เสียดายเงิน เก็บเอาไว้ให้หลาน ๆ เถอะ ไม่อยากไปเที่ยว เวลาหาซื้ออาหารเสริมเพื่อบำรุงร่างกายมาให้ทาน ก็จะถามว่า แพงไหม ราคาเท่าไหร่ พี่ปลาก็จะตอบว่า ไม่แพงหรอกค่ะ ทานไปเถอะ อยากให้ทาน ไม่ทานคนเอามาให้จะเสียใจนะ นั่นแหละท่านจึงยอมทาน จะพาไปทานอาหารนอกบ้าน ตามร้านอาหาร ท่านจะปฏิเสธอย่างแข็งขัน ว่าไม่ไป ไม่ชอบ กินไม่เป็น ทุกวันนี้กินอย่างนี้ก็ดีแล้ว
พี่ปลาจึงทำได้แต่เพียงไปเยี่ยมดูแล ซื้อของบำรุงไปให้ มากมาย จนพ่อบอกยิ้ม ๆ ว่า กินไม่ถูกมากเหลือเกิน พี่ปลาก็จะบอกว่า ค่อย ๆ ทานไปค่ะ แต่ละตัวบำรุงแต่ละอย่าง (เรารู้แก่ใจดีว่า คนแก่ เซลล์ต่าง ๆ เริ่มเสื่อมมากแล้ว และไม่ได้บำรุงมานาน เมื่อจะมาบำรุงตอนนี้ก็ไม่ได้ให้ผลที่ดีเท่าที่ควร แต่ก็ยังอยากจะทำให้ ยังอยากดูแล เพราะรู้ว่า เวลาในการดูแล มันน้อยลงทุกทีแล้ว)
ที่หยิบยกเรื่องราวมาเล่าให้ฟังนี้ เพราะคิดอยู่เสมอว่า กำลังใจมีผลเหลือเกิน ตอนที่ยืนจับมือท่านเป็นครั้งสุดท้าย พี่ปลาพยายามอย่างเหลือเกินที่จะถ่ายทอดพลังแห่งความรัก และความอบอุ่นที่มีอยู่ทั้งหมดไปที่ท่าน พร่ำบอกว่า พ่อจ๋าอย่าเพิ่งไปนะอยู่ดูหลานเติบโตก่อน อยู่ให้ลูกได้ดูแลก่อน อดทนนะ พรุ้งนี้ก็หายแล้ว พรุ้งนี้จะได้กลับบ้านกัน แต่แล้วท่านก็ไม่ได้กลับบ้านไปกับพี่ปลา
เคยได้ยินไหมคะว่า เวลาคนที่จะจากไป ถ้ามีใครสักคนจับมือไว้ คน ๆ นั้นจะรู้สึกอุ่นใจ ไม่ว้าเหว่ แต่ความอบอุ่นที่เราได้ส่งไป ก็ยังไม่สามารถยื้อ สายป่านของชีวิตเอาไว้ได้ เมื่อถึงเวลาสมควร เราก็ต้องยอมปล่อยท่านไป
คุยเรื่องแห่งความหลังอันแสนเศร้ามาเสียเยอะ เอ แล้วเกี่ยวอะไรกับบทเรียนนี้กันล่ะ เกี่ยวค่ะ เกี่ยวมาก สำหรับคนที่กำลังลดน้ำหนักนั้น ส่วนที่สำคัญมากที่จะทำให้ฟันฝ่า อุปสรรคไปได้ก็คือ ความหวังและกำลังใจค่ะ เหมือนตอนนี้ที่พี่ปลาและผองเพื่อนในห้องเรียนแห่งนี้ เพียรให้ความช่วยเหลือ ให้กำลังใจน้อง ๆ ที่มาเรียน
แม้ว่า กำลังใจที่ให้จะแสดงในรูปแบบที่แตกต่างกัน พี่ปลาก็เชื่อว่า น้อง ๆ คงสัมผัสได้ ไม่ว่ากำลังใจจากพี่รหัส ที่พี่ปลามอบหมายให้ดูแล น้อง ๆ กำลังใจจากเพื่อนร่วมทีมที่ส่งให้กันและกัน รวมทั้งกำลังใจจากพี่ปลา ที่อยากมอบให้ทุกคนด้วยความรัก
ทุกครั้งที่เขียนคอมเม้นท์ให้น้อง ๆ พี่ปลาไม่ได้ใช้แค่มือในการพิมพ์ข้อความ แต่พี่ปลาใช้หัวใจในการให้คำแนะนำและกำลังใจจ้ะ มันสำคัญมากจริง ๆ อยากบอกว่า ด้วยมือของพี่ปลาและเพื่อน ๆ ในห้องทุกคน จะช่วยกันโอบประคอง ให้ทุกคนก้าวพ้นความทุกข์ ก้าวพ้นความล้มเหลวไปให้ได้ค่ะ ไม่ต้องสงสัยเลย ที่สิ่งเหล่านี้จะเกิดได้ก็ต้องจากความร่วมมือของตัวเองด้วยนะคะ เพราะถึงพี่ปลาและผองเพื่อนจะมีความรักและปรารถนาดี อยากช่วยเหลือเพียงใด แต่คนที่เราจะช่วยเหลือ ยอมแพ้ หนีหายไปเสียจากห้องเรียนแล้วละก็ พี่ ๆ จะได้ใช้ประสบการณ์และความรู้เหล่านี้ช่วยเหลือใครล่ะจ้ะ
พูดแล้วก็ขำ ว่าเป็นอารมณ์เดียวกับตอนนี้เลยค่ะ พี่ปลานั่งรอเด็ก ๆมาส่งงานเพื่อตัดเกรดปลายภาคเรียน โทรตามก็แล้ว นัดสอบซ่อมก็แล้ว บางคนมาก็สอบผ่านไปไม่ตก แต่บางคนทำถึงขนาดนั้นแล้วก็ยังไม่ยอมมา ปล่อยให้คนอยากช่วยนั่งว่าง มีเวลาเขียนอะไร ๆ เยอะแยะอย่างวันนี้
เช่นเดียวกับ ความหวังค่ะ เมื่อเรามาทำสงคราม เราก็ต้องหวังจะชนะค่ะ เมื่อกำลังใจน่ะมีเต็มที่แล้วล่ะ แล้วน้อง ๆ ที่ต้องการลดและควบคุมน้ำหนักเองน่ะ มีความหวังหรือไม่ ถามตัวเองซีคะ การทำสงคราม ไม่แพ้ ก็ชนะค่ะ ไม่มีคำว่าเสมอ เมื่อตัดสินใจทำสงครามไขมันแล้ว เราก็ต้องพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ ต่อสู้ไปให้พ้นช่วงให้ได้ 3 เดือนเองค่ะสำหรับการต่อสู้อย่างหนักหน่วง จากนั้นก็ค่อย ๆ ผ่อนลงตามสภาพของแต่ละคน ( การลดน้ำหนักสูตรนี้ ไม่ได้ลดด่วน เหมือนหลาย ๆ คนเข้าใจนะคะ เรามีระยะเวลายาวนาน เป็นปีทีเดียว) สูตรเรามีทั้งช่วง จู่โจม ช่วงลดอย่างเข้มข้น (ช่วง 2) ช่วงลดอย่างค่อยเป็นค่อยไป (ช่วง 3) และช่วงรักษาน้ำหนักให้คงที่ (ช่วง 4 ) ซึ่งบอกได้เลยว่าตั้งแต่เปิดห้องเรียนมา ยังไม่มีใครได้อยู่เรียนจนจบคอร์สเต็มเลย (มีน้องเอ๋ ที่ทำท่าว่าจะผ่านเพียงคนเดียวนะคะเนี่ย) นอกนั้นผ่านมาแล้วก็ผ่านไป บางคนมาเพื่อจะลดได้สัก 5-10 กก.แล้วก็ไม่ยอมปฏิบัติตาม กติกาที่พี่ปลาเคยบอกเสมอก่อนรับเข้าห้องเรียนว่า พยายามทำให้ครบนะ เป็นไปตามกติกา จะทำให้เราควบคุมน้ำหนักที่ลดลงไปให้ไม่กลับขึ้นมาได้ ซึ่งหลายคนก็ทราบกันดีว่าการลดน้ำหนักไม่ยาก เท่ากับการรักษาน้ำหนักที่ลดไปแล้วให้ไม่กลับขึ้นไปอีก
ถ้าใครผ่านหลักสูตรนี้ แบบคนมีการศึกษาหาความรู้ที่ดีจะแน่ใจได้เลยว่า เป็นสูตรที่ทำให้น้ำหนักดีดกลับขึ้นไปน้อยมาก น้อยกว่าทุกสูตรที่เคยใช้มา นั่นคือถ้า 3 เดือนผ่านไปเราจะมีนิสัยการกินที่ดี ไม่กินของหวาน ของมัน ของทอด ของเค็ม และแป้งมากจนเกินไป ขยันออกกำลังกายจนเป็นนิสัย ดื่มน้ำสะอาดได้มากพอ กินผักและผลไม้ได้ดีขึ้น รู้จักเลือกชนิดของโปรตีน ไม่ทานหนังของสัตว์ ซึ่งล้วนแต่เป็นนิสัยที่ดีงามที่เราทำได้แล้วจะมีสุขภาพที่ดีแน่นอนค่ะ
และที่แน่นอนอีกอย่างคือ พี่ปลาแน่ใจว่า อาหารที่พี่ปลาห้ามไม่ให้หันกลับไปทานอีก คือ อยู่ในกลุ่มอาหารขยะทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นขนม นม เนย เค้ก คุ้กกี้ น้ำหวาน ข้าวขาหมู ข้าวมันไก่ ซึ่งของเหล่านี้เมื่อบริโภคเข้าไป แน่นอน นอกจากจะทำให้น้ำหนักดีดขึ้นอย่างรวดเร็วแล้ว ยังทำให้ร่างกายสะสมพิษได้มากอีกด้วย
หลาย ๆ คนบอกว่า กินสูตรนี้แล้วทรมาน ไม่ได้กินของที่ชอบกิน รู้สึกว่าชีวิตลำบาก ยากเข็ญเหลือเกิน จึงไม่สามารถลดจากสูตรนี้ได้ (ทั้ง ๆ ที่เป็นสูตรที่กินอิ่ม ไม่มีอด โปรตีนก็เลือกแบบมีคุณภาพ คาร์บก็ได้จากข้าวโอ๊ตเป็นคาร์บที่ดี เกลือแร่วิตามิน ก็ได้จากผักสด ผักต้ม และผลไม้ที่ทานได้ในช่วง 3 และ 4 ) ส่วนของที่ห้ามทานน่ะ ไม่ว่าสูตรลดความอ้วนไหน ๆ เค้าก็ห้ามกันค่ะ แต่คนเรามักอยากกินสิ่งที่ทำให้อร่อยลิ้น เรียกว่าตามใจปากจนเคย ไม่ฟังเสียงร่างกายว่าเค้าต้องการสิ่งนั้นไหม
ยกตัวอย่าง เช่น ที่เราอยากทานเค้กหรือคุ้กกี้ ก็เพราะว่าเรามองเห็นแล้วว่า น่าจะหวานอร่อยนุ่มลิ้น มีทั้งนม เนย มาการีน (ไขมันทรานส์ทั้งนั้น) เราทานเพราะความรู้สึกของจิตใจที่อยาก แต่ร่างกายของเราจริง ๆ ไม่ได้อยากได้สารเหล่านั้นเลยค่ะ เพราะอะไรล่ะ ก็ส่วนประกอบที่มาทำเป็นเค้กน่ะ ล้วนแล้วแต่ต้องทำให้ร่างกายทำงานอย่างหนักทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น แป้งขัดขาว นม เนย ครีม น้ำตาล (หมวดให้พลังงานเต็ม ๆ ค่ะ) และเมื่อทานเข้าไปแล้ว พลังงานที่รับเข้าไปมาก ๆ ร่างกายเอามาใช้ไม่หมด ก็สะสมเพิ่ม
นอกจากนั้น ตับและไตยังต้องทำหน้าที่ขจัดของเสียที่เกิดจากการเผาผลาญแป้งและน้ำตาลเหล่านี้อีก อีกทั้งไขมันทรานส์ที่เมื่อเผาผลาญแล้วจะเกิดเป็นไขเหนียว ๆ เกาะตามผนังลำไส้ของเรา ทำให้ระบบการดูดซึมทำงานได้ไม่ดีอีก (ให้สังเกตถ้ากินอาหารเหล่านี้มาก ๆ จะรู้สึกท้องอืด อึดอัด) กินแบบนี้น่ะ ร่างกายจะเหนื่อยหนักเลยนะคะ พอเหนื่อยหนัก ไม่ดูแล ก็จะเสื่อมโทรม อย่างรวดเร็ว เป็นที่มาของหน้าตาที่เหี่ยว ย่น และแก่ (สังเกตได้คนที่กินของพวกนี้ประจำ นอกจากอ้วนแล้วจะดูแกอีกด้วย )
พี่ปลาเองก็เป็นค่ะ นี่ถ้ายังไม่เลิกนิสัยแบบนั้น ป่านนี้วัยนี้ คงแก่เหมือนคนใกล้เกษียณแล้วล่ะคะ นี่เป็นตัวอย่างหนึ่ง ที่เอามาเล่าให้ลองคิดกันดูค่ะ ว่าเรามักทำตามความรู้สึก ทำตามกิเลส แต่ไม่ได้ทำตามความต้องการที่แท้จริงของร่างกายค่ะ
แล้วร่างกายของเราต้องการอะไรล่ะ ร่างกายของเราต้องการอาหารที่ดีมีประโยชน์ เช่น ข้าวกล้อง ธํญพืชไม่ขัดสี ผักชนิดต่าง ๆ โปรตีนอย่างดีจากพืชและสัตว์ตามสมควร ผลไม้สดหลากหลาย น้ำสะอาดที่ช่วยระบบการเผาผลาญ ที่สำคัญคือปริมาณต้องไม่มากจนล้นเกิน (ซึ่งอยู่ในการกินอาหารช่วง 3 และ 4 ของเราค่ะ) และการออกกำลังกายเพื่อให้กล้ามเนื้อแต่ละส่วนได้เกิดแรงต้าน ได้บริหาร ได้ขับของเสียออกจากเหงื่อ
ที่บอกให้ฟังจะได้เข้าใจไงคะ ว่าทำไม คนที่แวะมาเรียนที่ห้องเรียนนี้แล้ว ไม่ยอมทำตามกฎ หันกลับไปกินหรือประพฤติตัวแบบเดิม ๆ จึงทำให้น้ำหนักที่ลดลงไปดีดกลับมาอย่างรวดเร็ว (แต่ที่ยังเห็นว่าคนที่ออกจากห้องเรียนไปแล้ว ถ้ายังยึดหลักปฏิบัติการกินอาหารแบบเลือกทาน ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ก็ยังไม่เห็นว่าใครจะน้ำหนักดีดกลับมากถึงตอนก่อนเข้าเรียนสักคนเลยนะ) ยกเว้นว่า จะรู้สึกเก็บกด เรียนก็ไม่จบ พอออกไปได้ก็ซัดแบบเต็มเหนี่ยว ไม่สนใจใยดีอะไรทั้งสิ้น (บอกได้เลยว่า สูตรลดน้ำหนักไหน ๆ ก็เอาไม่อยู่หรอกค่ะแบบนี้)
ต้องตระหนักนะว่า ไม่ใช่สูตรเค้าไม่ดี สูตรทุกสูตรดีหมด ถ้าเราทำอย่างจริงจังและตั้งใจ แต่ตัวเราล่ะทำดีที่สุดหรือยัง แม้แต่พี่ปลาเองที่เอาแนวความคิดของสูตรมาให้ ก็ยังนึกเสมอว่า ดีนะที่เราเองยังยึดหลักการปฏิบัติของเค้ามาโดยตลอด ทำให้ควบคุมน้ำหนักได้ ไม่กลับไปอ้วนเผละอีก เดี๋ยวนี้สบายมาก ๆ อยู่ในรอยหยักของสมองแล้วล่ะ คือ เหมือนการดำเนินชีวิตปกติ ที่เราต้องดูแลตลอดไปนะคะ
เขียนมาเสียยาว เลยทั้ง ๆ ที่วันนี้คนเข้ามาเรียนน้อย แต่ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้เป็นวันอยากเขียนะคะ หวังว่าการให้กำลังใจของพี่ปลาในบทความนี้ จะช่วยให้น้อง ๆ หรือคนที่ผ่านมาฉุกคิดและเอาไปปรับใช้เพื่อเข้าใกล้วความหวังและความสำเร็จของตัวเองค่ะ
---------------------------------------------------------------------------
Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2554 |
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2554 18:49:18 น. |
|
26 comments
|
Counter : 377 Pageviews. |
|
|
|
โดย: PrettyNatty วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:55:04 น. |
|
|
|
โดย: pa_jeab IP: 61.90.81.25 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:11:09:38 น. |
|
|
|
โดย: araya.m วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:01:02 น. |
|
|
|
โดย: peepa2009 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:05:40 น. |
|
|
|
โดย: peepa2009 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:15:29 น. |
|
|
|
โดย: peepa2009 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:17:17 น. |
|
|
|
โดย: Choco-latte IP: 192.168.0.20, 115.87.113.228 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:14:00:29 น. |
|
|
|
โดย: ญ. วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:15:03:38 น. |
|
|
|
โดย: ยัยนุ่นอ้วน วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:15:19:36 น. |
|
|
|
โดย: Choco-latte IP: 192.168.0.20, 115.87.113.228 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:15:55:32 น. |
|
|
|
โดย: ญ. วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:45:30 น. |
|
|
|
โดย: peepa2009 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:08:33 น. |
|
|
|
โดย: peepa2009 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:13:19 น. |
|
|
|
โดย: peepa2009 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:22:44 น. |
|
|
|
โดย: peepa2009 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:24:55 น. |
|
|
|
โดย: PrettyNatty วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:27:02 น. |
|
|
|
โดย: chon kun (kon-gang ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:03:16 น. |
|
|
|
โดย: Ping IP: 182.52.98.141 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:28:46 น. |
|
|
|
โดย: โบว์ (Niiziie ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:25:06 น. |
|
|
|
โดย: araya.m วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:13:19 น. |
|
|
|
โดย: araya.m วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:53:34 น. |
|
|
|
โดย: ญ. วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:58:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เห็นด้วยอย่างงงงงงมากกกกกกกกก ค่ะ พี่ปลา ความหวังและกำลังใจสำคัญที่สุด และเข้ามาในห้องนี้แล้วไม่ผิดหวัง มีคนคอยช่วยแนะนำโดยไม่ต้องเสียตังค์สักบาท..คุ้มยิ่งกว่าคุ้มค่ะ...
เรื่องคุณพ่อ แนตก้อผ่านช่วงเวลาอย่างนั้นมาแล้วเหมือนกันค่ะ แต่ก้อนานมาแล้วจะ 9ปีแล้วค่ะ ตอนนีก้อมีแต่แม่ ก็ดูแล ให้กำลังใจกันไปค่ะ ..
ส่งการบ้านค่ะพี่ปลา
ช่วงที่ 2 โปรผัก วันที่ 4/5 วันพฤหัสบดี ที่ 24 ก.พ. 2554
รุ่นที่ 6
วันที่ 11 ( 24-2-54)
รหัส 6-15
Prettynatty (แนต)
ชื่อทีม Gang of Four
หัวหน้าทีม พี่ชล Chon-Gang
น้ำหนักแรก 57 กก.
น้ำหนักเป้าหมาย 50 กก.
น้ำหนักชั่งเมื่อวาน 55.5 กก.
น้ำหนักชั่งเมื่อเช้า ( ชั่งตอนเช้า 7.20 น. วันที่ 25) 55.0 กก
ลดลง 0.5 กก.
รวมลดลง 2.0 กก.
อาหารทิ่กิน
เช้า (7.30น.) ผักต้ม 1 ถ้วย + ทูน่ากระป๋อง (ล้างน้ำเกลือแร่ด้วยน้ำร้อน 3 ครั้ง) 1/2 กป.
ไข่ต้ม 2 ฟอง
ว่างเช้า ( 10.00น.) โยเกิร์ต ริชเชส ไขมัน 0 % น้ำตาลน้อกว่า 1 ถ้วย (80kcal) + ข้าวโอ๊ต 3 ชต.
กลางวัน (12.10น.) ผักต้ม 1 ถ้วย + ทูน่าอีกครึ่งที่เหลือ
ไข่ต้ม 2 ฟอง
ว่างบ่าย (15.45น.) นมขาดมันเนย 1 กล่อง
เย็น (6.00น.) ริชเชส ไขมัน 0 % น้ำตาลน้อกว่า 1 ถ้วย (80kcal) + ข้าวโอ๊ต 3 ชต. ,ไข่ต้ม 3 ฟอง + ตับไก่ 1/2 ไม้ (กินไม่ลง) + แครอทแช่เย็น
น้ำดื่ม 4.5 ลิตร
ขับถ่าย ทำดีท็อกซ์ (วันที่ 5 )ตอนเช้า ถ่ายแล้ว
กิจกรรม - เช้า sit up 100ครั้ง, ดรัมเบลล์ บริหารหน้าอก แขน
เย็น - yoga Fat burning 1 ชม. , ดรัมเบลล์ ( บริหารหน้าอก-แขน)
ความรู้สึกที่อยากบรรยาย
พยายามออกกำลังกายเพิ่ม โยคะตามแผ่นวีซีดีครูเล็ก 1 ชม. ได้เหงื่อดีมาก รู้สึกเผาผลาญ เบาตัวดีมาก ชั่งน้ำหนักตอนเช้า ลดลงมา ครึ่ง กก. หลังจากที่กินพรุน เด้งขึ้นไป 1 กก. พรุ่งนี้วันศุกร์ โปรผักวันสุดท้าย วันเสาร์มารีดน้ำหนักลงอีก โปรล้วน เมื่อคืนทำรูป BF-AT ช่วงผ่นไป 3 อาทิตย์ ตั้งแต่ล้างพิษ ก็เห็นความแตกต่างได้ชัดทีเดียว สัดส่วนลดลง สะโพกลดลง ขาลดลง แต่พยายามเล่นเวทเพิ่มกระชับหน้าอก ไม่อยากให้ลดอ่ะ ยังสู้ต่อไป
ขอบคุณค่ะ