เรื่องที่ 37 เรียนรู้ความรัก
เรื่องที่ 37 เรียนรู้ความรัก
ความเข้าใจย่อมมีความรักเป็นพื้นฐาน ถ้าปราศจากความรักก็ยากที่จะเข้าใจกันได้
ความรักสอนกันยาก ความเกลียดสอนกันง่าย
ความเข้าใจไม่ใช่เหตุผล เหตุผลไม่ใช่การแก้ปัญหา ความรักความเข้าใจ คือการแก้ปัญหาต่างหาก เราเรียกความรักและความเข้าใจ ของคนจำนวนมากว่าความสามัคคี
บางครั้งการเข้าใจปัญหา ก็เพียงพอในการแก้ปัญหา
คนที่ไม่รู้จักรักผู้อื่น ย่อมเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง ย่อมไม่มีเหตุผล ย่อมไม่เข้าใจผู้อื่น ย่อมไม่เข้าใจตนเอง ย่อมไม่เข้าใจสภาพที่แท้จริง ย่อมเรียกร้องความรักความเข้าใจจากผู้อื่นตลอดเวลา ย่อมไม่สามารถแก้ปัญหาตนเองและผู้อื่นได้
การรู้จักรักและดูแลตัวเอง คือขั้นแรกของการมีรักแท้
มีคนบอกว่ารักไม่ต้องการเรียนรู้ แต่ผมว่าการเรียนรู้นั่นแหละคือรัก เพราะความรักนั้นเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ตามช่วงและวัยของชีวิต รักคือการเติบโตและเปลี่ยนแปลง
รักนั้นเป็นธรรมชาติ ธรรมชาตินั้นเปลี่ยนแปลง ความเปลี่ยนแปลงคือความทุกข์ สรุป กฎข้อแรก ความรักนั้นคือความทุกข์
ความสุขจากความรักเป็น ศิลปะของการดำเนินชีวิตคู่ ที่ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความบังเอิญ แต่เป็นความจงใจพยายามรักษา และสร้างให้เกิดขึ้นจากคนสองคน .......................ที่รักและเข้าใจกัน
คนที่รักกันมากแต่อาจอยู่ด้วยกันไม่ได้ อาจเป็นเพราะว่าเขาดูแลความรักไม่เป็น
รักนั้นต้องมีขอบเขต ขอบเขตของรักคือความซื่อสัตย์
รักนั้นคือการให้ และการรับ ยิ่งมีการให้มากจนล้นกันเท่าไร ความรักนั้นก็ยิ่งหอมอบอวลเท่านั้น
รักคือความเมตตาเมื่อสมหวัง รักคือการให้อภัยเมื่อผิดหวัง
สองคนรักกันแต่ความรักอาจไม่เท่ากัน คนหนึ่งอาจเป็นรักแท้ที่ยิ่งใหญ่ อีกคนอาจเป็นรักเทียมที่ไร้ค่า ขึ้นอยู่กับทัศนะคติที่มีเขามีต่อความรัก
รักแท้คือความอดทนและเสียสละ
พ่อแม่พี่น้องรักเรามากที่สุด แฟนไม่ใช่คนที่รักเรามากที่สุด เพราะเขาย่อมรักตัวเองและพี่น้องมากกว่ารักเรา
ความรักมีพื้นฐานมาจากการรักตัวเอง เพราะไม่มีใครรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง
ความรักคือพลังอันยิ่งใหญ่ รักอาจทำให้เราเข้มแข็งที่สุด รักอาจทำให้เราอ่อนแอที่สุด
มนุษย์ไม่ได้เติบโตขึ้นจากอาหารเท่านั้น แต่มนุษย์เติบโตขึ้นจากความรัก มนุษย์จึงปรารถนาความรัก มาหล่อเลี้ยงจิตใจตนเองตลอดเวลา
แม่ไม่ใช่ผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ แต่แม่มีความรักที่ยิ่งใหญ่
รักนั้นมีคุณค่า คุณค่าของความรักคือการให้
รักของพ่อแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์ เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข หัวใจท่านเปิดพร้อมให้เราเสมอ ไม่ว่าเวลาไหนจะดีหรือร้ายก็ตาม
แต่ความรักของหนุ่มสาว เป็นรักแบบแลกเปลี่ยน คือเธอให้ฉันและฉันก็ให้เธอ สุดแต่ว่าใครให้กันและกันได้มากน้อยแค่ไหน และเราควรจะพัฒนาความรัก ให้มีคุณค่าสูงยิ่งขึ้นไปด้วย
ความรักเหมือนการแบกภาระหนักด้วยคนสองคน ไปยังจุดหมายปลายทางอันยาวไกล ถ้าคนหนึ่งชนะ อีกคนหนึ่งก็ชนะด้วย ถ้าคนหนึ่งแพ้ อีกคนหนึ่งก็แพ้ด้วย
ความรักไม่ใช่เหตุผล แต่เหตุผลทำให้รักดำเนินไปได้
รักที่ไม่มีเหตุผลก็เหมือนปราสาท ที่สร้างอยู่บนผืนทราย งดงามแต่ไม่สามารถดำรงอยู่ได้จริง
อย่าเอาความรักมาเป็นเหตุผล และอย่าเอาเหตุผลมาเป็นความรัก เพราะมันเป็นคนละเรื่องกัน
คนที่รักเราคือคนที่อยู่ไม่ได้ถ้าปราศจากเรา แต่คนที่เรารักคือคนที่เราอยู่ไม่ได้ถ้าปราศจากเขา ทั้งสองคนอาจไม่ใช่คนๆเดียวกัน ปัญหามันก็เกิดขึ้นง่ายๆเช่นนี้เอง
ความรักเหมือนเสาเข็ม ความเข้าใจเหมือนตัวบ้าน ความผูกพันคือส่วนที่เหลือของบ้านทั้งหมด
ความรักคือสิ่งงดงามและเป็นธรรมชาติ แต่เราอาจไม่งดงามและดีพอที่จะได้สัมผัสมันก็ได้
พุทธภาษิต คนที่คิดว่าสิ่งนี้ดี สิ่งนี้คือสิ่งที่ชอบ แล้วทอดทิ้งสิ่งที่ตัวเองควรกระทำ เขาย่อมไม่พบสิ่งที่ชอบใจเลย แต่คนที่ไม่คิดว่าสิ่งใดคือสิ่งที่ดี สิ่งใดคือสิ่งที่ชอบ แต่กระทำตามสิ่งที่ตัวเองควรกระทำ เขาจะได้พบสิ่งที่ดีที่ชอบในภายหลัง ความรักก็เป็นเช่นนั้น ย่อมสมควรกับคนที่คู่ควรเสมอ
ความรักเหมือนเงาที่เราวิ่งหา แต่เมื่อเราหยุดนิ่งแล้วมองเงาที่ใต้ฝ่าเท้าเรา ความรักอาจรอเราอยู่นานแล้ว เพราะรักที่ยิ่งใหญ่นั้นอยู่ในใจของเราเอง
คนที่มีรักสมบูรณ์พร้อมอยู่ในใจ ย่อมไม่ปรารถนาความรักจากผู้ใดอีก
เรื่องและภาพประกอบ อ๋า วนารักษ์
ขอขอบพระคุณน้องตะแน๋ว สำหรับหน้าบล็อกสวยๆ ทันสมัยแบบนี้ ขอบคุณจากใจจริงๆครับ ^^
Create Date : 27 กรกฎาคม 2554 |
|
79 comments |
Last Update : 1 สิงหาคม 2554 11:16:24 น. |
Counter : 1994 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: วนารักษ์ 27 กรกฎาคม 2554 16:15:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: Pnkulr IP: 192.168.88.229, 180.183.98.165 27 กรกฎาคม 2554 16:37:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nissan_n 27 กรกฎาคม 2554 16:48:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 27 กรกฎาคม 2554 17:14:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 27 กรกฎาคม 2554 17:27:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 27 กรกฎาคม 2554 19:11:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 27 กรกฎาคม 2554 22:34:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 28 กรกฎาคม 2554 7:30:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 28 กรกฎาคม 2554 8:12:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 28 กรกฎาคม 2554 9:15:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: วนารักษ์ 28 กรกฎาคม 2554 14:10:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: รุ่งฤดี 28 กรกฎาคม 2554 14:26:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: รุ่งฤดี 28 กรกฎาคม 2554 14:26:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิรุณร่ำ 28 กรกฎาคม 2554 14:44:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 28 กรกฎาคม 2554 15:05:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 28 กรกฎาคม 2554 20:00:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 29 กรกฎาคม 2554 0:47:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 29 กรกฎาคม 2554 6:20:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิรุณร่ำ 29 กรกฎาคม 2554 6:32:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 29 กรกฎาคม 2554 9:00:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 29 กรกฎาคม 2554 10:16:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: วนารักษ์ 29 กรกฎาคม 2554 10:41:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภายใต้ 29 กรกฎาคม 2554 11:19:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 29 กรกฎาคม 2554 11:56:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nissan_n 29 กรกฎาคม 2554 13:23:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 29 กรกฎาคม 2554 13:32:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: tifun 29 กรกฎาคม 2554 19:22:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2554 6:48:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิรุณร่ำ 30 กรกฎาคม 2554 8:34:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 30 กรกฎาคม 2554 20:00:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 31 กรกฎาคม 2554 3:46:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 31 กรกฎาคม 2554 5:17:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 31 กรกฎาคม 2554 9:37:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 1 สิงหาคม 2554 8:41:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: วนารักษ์ 1 สิงหาคม 2554 11:33:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapeak 1 สิงหาคม 2554 16:35:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 1 สิงหาคม 2554 20:08:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภายใต้ 2 สิงหาคม 2554 8:05:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภายใต้ 5 สิงหาคม 2554 16:15:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 5 สิงหาคม 2554 20:28:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]
|
ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^
บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่
เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ
บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก
จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^
ฝากข้อความหลังไมค์
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
แล้วก็ตัวหนังสือสีๆตัวใหญ่ๆ ได้รับความช่วยเหลือจากน้องรินมาแนะนำให้ ไม่งั้นคงจะเป็นตัวเล็กๆดำๆเหมือนเดิม ขอขอบคุณน้องรินด้วยอีกท่านนึง
เนื้อเรื่องจะต่อจากตะพาบครั้งที่ 36 ได้มีโอกาสแวะเวียนคุยกับเพื่อนๆที่มาเยี่ยมในบล็อก ก็เลยได้ความคิดว่าเราก็น่าจะเขียนเรื่องนี้บ้าง อย่างน้อยก็น่าจะเป็นประโยชน์บ้าง
ก็เลยเขียนจากหัวผุๆ เอ๊ยจากความจำได้ไม่ได้บ้างมารวมกันไว้ซะที่เดียวเลยครับ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่แวะเวียนกันเข้ามาทักทายกันทุกๆวันนะครับ ^^