เรื่องที่ 36 โลกไม่ผิด
เนื่องในโอกาสวันเกิดปีนี้ของผม ขอบขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยม และให้กำลังใจกับบล็อกเล็กๆแห่งนี้ จึงขอมอบบทความเบาๆมีสาระเล็กๆน้อยๆ เป็นของชำร่วยตอบแทนน้ำใจอันยิ่งใหญ่ กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียน
ขอขอบคุณด้วยความรักและทราบซึ้งใจ ^^
วนารักษ์(อิกคิว),อ๋า
เรื่องที่ 36 โลกไม่ผิด
หลังจากเกิดเหตุการณ์ภัยธรรมชาติหลายครั้งติดต่อกันเมื่อไม่นานมานี้
โลกถูกตั้งข้อหาหนักด้วยข้อหาก่อวินาศกรรมให้กับคนในโลก
โจทก์คือประชาชนที่ได้รับความเดือดร้อนทั้งหมดนับแสนนับล้านคนทั่วโลก
ในเวทีศาลโลกพระอาทิตย์ผู้เป็นพ่อใส่สูทแดงเลือดนกเดินนำ ตามด้วยคุณ
ลูกโลกสุดหล่อมาในชุดสูทสีน้ำเงินเน็คไทต์สีขาวควงแขนมากับแม่นาง
จันทร์เพ็ญภรรยาเลิฟ ที่เหลือก็เป็นดาวพระเคราะห์พี่ๆน้องๆที่เหลือทั้งหมด
แต่สังเกตว่าพี่น้องมีสิ่งที่คล้ายกันคือหัวใสเหม่งเหมือนกันหมดทุกคน ^^
ขอให้โจทก์ชี้แจงข้อกล่าวหาทั้งหมดให้ผู้พิพากษาฟัง
หลายปีมานี้ โลกโหดร้าย โลกไม่สนใจใยดีต่อคนบนโลก โลกไม่ทำ
หน้าที่ ไม่มีความรับผิดชอบ
โลกแกล้งพวกเราต่างๆนานา ทั้งภัยแล้ง น้ำท่วม แผ่นดินไหว ภูเขาไฟ
ระเบิด แกล้งทำสึนามิลูกใหญ่ๆมาใส่ฝั่งสองครั้งสองครา คนตายนับแสน
คน ทำลายเศรษฐกิจนับแสนล้าน คนลำบากยากเข็ญอดอยากนับล้านๆคน
ทั่วโลก
โลกแกล้งทำให้เกิดโรคติดต่อร้ายๆขึ้นมาอย่างตั้งใจ ทั้งโรคเอดส์ หวัด
นก หวัดหมูเอ๊ยหวัด 2009 เร็วๆนี้ก็ยังเอาเชื้ออีโคไลมาแอบใส่ในถั่วงอก
เยอรมัน โลกใจร้ายใจดำมากๆ
โลกไม่เคยสนใจต่อคำร้องขออ้อนวอนของใคร ไม่เคยสนใจว่าทำแล้ว
ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร อยากจะทำอะไรก็ทำไม่มีปี่มีขลุ่ย โลกเย็นชาโหด
เหี้ยมมาก
โลกต้องออกจากไปจากสุริยะจักรวาลของเราไปตลอดกาล
เราไม่ต้องการโลกแล้วน้ำใจ ออกไปๆๆๆๆๆ
ประชาชนทั้งหมดส่งเสียงขับไล่พร้อมกันดังลั่น
พอๆๆเงียบๆได้แล้วผู้พิพากษาเคาะค้อนไม้ดังลั่นเพื่อให้เงียบเสียงกัน
มีอะไรแก้ตัวไหมโลก ศาลกล่าว
..... ไม่มีคำตอบโลก โลกยังคงวางฟอร์ม นิ่งเฉยเหมือนถือไผ่เหนือกว่า
ถ้าไม่มีคำแก้ตัว ศาลขอตัดสินพิจารณาว่า
โลกมีความผิดจริงทุกข้อกล่าวหาตามที่ว่ามาทั้งหมด
แต่เนื่องจากศาลเห็นว่าในบรรดาดาวที่เหลืออยู่ในสุริยะจักรวาลนี้ ซึ่งเราก็รู้ดี
อยู่แล้วว่ายังไม่มีดาวดวงไหนที่สิ่งมีชีวิตสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ และเรายัง
ไม่สามารถหาโลกใหม่มาแทนให้ได้ ศาลจึงขอตัดสินว่าใครไม่พอใจที่จะอยู่
ในโลก ก็ขอให้ยกมือขึ้นแล้วเดินออกมารวมกันข้างหน้า ทางองค์การนาซ่า
ได้จัดจรวดชนิดไปแล้วไม่สามารถกลับมายังโลกนี่ได้อีก เพื่อให้คนที่ไม่
ต้องการอยู่ในโลกได้เดินทางออกไปหาโลกใหม่ด้วยตัวเองโดยปราศจาก
ระบบจีพีเอสนำทาง จบคำตัดสินของศาลสูงสุดแต่เพียงนี้โดยไม่มีการ
อุทธรณ์และฎีกา
..... ห้องประชุมที่เคยมีเสียงอื้ออึงเงียบงันลงอย่างฉับพลันทันใด
หลังจากคำตัดสินของศาลไม่มีใครกล้าแม้แต่จะยกมือสักคนเดียว ไม่มีใคร
พูดหรือแสดงอาการติดใจต่อคำตัดสินหรือความผิดของโลกอีก ต่างก็แสร้ง
ลูบหัวเกาคาง แล้วก็เปลี่ยนเรื่องไปพูดเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวกันเลย
ซ้ำทำท่าทางเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วต่างก็รีบร้อนเดินออกจาก
ห้องประชุมจนหมดทุกคนอย่างไม่ได้นัดหมาย
ถึงโลกจะได้รับชัยชนะอย่างไม่คาดคิด แต่โลกก็ยังคงนิ่งเฉยไม่แสดง
อาการแต่อย่างไร เสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วก็กลับไปหมุนตัวเป็น
ลูกข่างเล่นเหมือนเคย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
โลกไม่เคยเรียนรู้เรา
มีแต่เราที่ต้องเรียนรู้โลก
โลกคือธรรมชาติเป็นกลางและวางเฉย
ต่อเหตุการณ์ทุกเหตุการณ์เสมอ
ผู้ใดเข้าใจโลกจะยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้น
กับโลกและตัวเองได้
ย่อมอยู่ในโลกได้อย่างมีความสุข
เราเปลี่ยนแปลงโลกไม่ได้
แต่เราต้องเปลี่ยนแปลงตัวเรา
ให้เข้ากับโลก
ปัญหาที่แก้ไขไม่ได้เขาไม่เรียกว่าปัญหา
ในกรณีนี้ เขาแปลงคำว่าปัญหาเป็นคำอื่นๆ
เช่น ปัญหาภัยแล้ง ปัญหาน้ำท่วม
ก็เรียกว่าสภาวะภัยแล้ง สภาวะน้ำท่วม
เพื่อให้รู้ว่าแก้ไขไม่ได้ และโลกไม่ได้ทำผิด
โลกคือธรรมชาติ
ธรรมชาติก็คือโลก
ธรรมชาติไม่เคยทำผิด
โลกก็ไม่เคยทำผิด
มีแต่เราที่คิดผิด
ทำผิดธรรมชาติ
จบอย่างไม่บริบูรณ์... ^^
เรื่องและภาพประกอบทั้งหมด อิกคิว(วนารักษ์)
Create Date : 08 กรกฎาคม 2554 |
|
130 comments |
Last Update : 14 กรกฎาคม 2554 10:41:24 น. |
Counter : 2896 Pageviews. |
|
|
|
ขออวยพรให้เพื่อนๆทุกคนที่เข้ามา มีความสุขความเจริญ สุขภาพแข็งแรงทุกๆคนนะครับ ^^