เมื่อฝนซา ท้องฟ้ายังดูไม่สดใส
แสงทองจากขอบฟ้าแสนไกล
มิเป็นใจให้ได้เห็นเช่นรางวัล
เส้นสายพะรุงพะรัง
บดบังอำพรางสร้างสรรค์
หลีกเลี่ยงมิได้ไม่สำคัญ
จงใช้มันดั่งเครื่องเชิดชู
เมื่อฝนซา
ขอบฟ้าเป็นเช่นไร
ใครจะรู้
ฟ้าหม่น ต้นเสาไฟ
ไม่น่าดู
อาจเป็นครูสอนเราให้เข้าใจ
เย็นวันนี้ ขับเจ้าฝันหวานรถมอเตอร์ไซต์คู่กายหนีพายุฝนที่ตามมาอย่างไม่ลดละ
ทันทีที่ขับถึงบ้าน สายฝนและสายลมก็กระหน่ำลงมาอย่างหนักหน่วง
โชคดีเหลือ
โชคดีที่สามารถรอดพ้นจากพายุฝนที่โหมกระหน่ำ
โชคดีเหลือ
ที่การตกของฝนในครั้งนี้มากมายพอที่จะสร้างความชุ่มช่ำให้กับพืชพรรณ
สายฝน
ที่ฉันเฝ้ารอมาเนิ่นนาน
ฝนซาแล้ว
เห็นแสงทองจากขอบฟ้าไกล
ฉันรีบเข้าไปหยิบกล้องคู่ใจ มุ่งหวังได้ภาพแสงทองของฟ้าหลังฝนเหมือนเช่นเคยอีกครั้ง
วันนี้
ไม่เหมือนวันนั้น
สิ่งที่เราคิดและมุ่งหวัง อาจมิเป็นเช่นที่เคยได้รับ
เมฆฝนยังมิไปไหนและเราก็มิอาจควบคุม
แสงทองจากขอบฟ้าแสนไกล คงมิได้พบเห็นเช่นวันวาน
เราคงไม่สามารถเอาความสำเร็จ สมหวังที่ผ่านมา
เป็นตัวชี้วัดปัจจุบันในทุก ๆด้าน
สิ่งเดียวที่เราควรทำ คือ การเรียนรู้ให้สามารถอยู่กับปัจจุบันอย่างมีความทุกข์ให้น้อยที่สุด
เวลานี้
ขอบฟ้าไร้แสงทองสวยงามที่ฝันไฝ่
เสาไฟ สายพะรุงพะรัง ฉันไม่ท้อ
ยกกล้องคู่ใจถ่ายภาพมิรั้งรอ
ฉันแค่ขอมีสุขตาม
ความเป็นจริง
.
ฟ้าสีสวยจังเลยครับ
วันที่มีพายุ เมฆจะมีรูปร่างแปลก
ฟ้าเป็นสีที่เราไม่คุ้นตานะครับ